{ေကာင္းကင္ေပၚကဆင္းသက္လာတဲ့အခ်စ္}
(ေရႊအျမဳေတ၊ေမ၊၂၀၁၆) ေရႊနွလံုးသား/
-----------------
ကူးရဲ႕ေျခေဖြးေဖြးေလးေတြကိုဦးပိန္ရဲ႕သစ္သားတံုးေလးေတြနဲ႕စတင္ထိေတြ႕လိုက္ရတယ္ဆိုရင္ပဲကူးရင္ထဲဆို႔နစ္နာက်င္မႈကတရိပ္ရိပ္နဲ႕ေဆာင့္တက္လာတယ္။ကူးဘယ္ေနရာပဲၾကည့္လိုက္ၾကည့္လိုက္ကူးသိပ္ခ်စ္ရတဲ႔ေမာင္႔အရိပ္ေတြခ်ည္းပဲ။ေမာင္ကကူးကိုညီညာတဲ႔သြားေဖြးေဖြးေလးေတြေပၚေအာင္ျပံဳးျပေနတယ္။ကူးဆက္ေလ်ွာက္ေနမိတယ္။ဦးထုပ္ဝိုင္းဝိုင္းေလးကိုေဆာင္းျပီးသိသိသာသာမႈန္ရီေနတဲ႔မ်က္ဝန္းေတြနဲ႔ေျဖးေျဖးခ်င္းေလ်ွာက္လာေနတဲ႔ကူးရဲ႕ပံုရိပ္ကိုေငးၾကည့္ေနၾကတာကူးသတိထားမိတယ္။ကူးဒီအခ်ိန္မွာဘာကိုမွစိတ္မဝင္စားေတာ့ဘူး။ကူးစိတ္ဝင္စားတာတစ္ခုပဲရွိတယ္။ကူးရဲ႕ႏွလံုးသားကိုအုပ္စိုးခဲ႔တဲ႔ေမာင့္ကိုျပင္းျပင္းျပျပသတိရေနတယ္။ကူးရဲ႕ပါးျပင္းေလးကိုတရိႈိက္မက္မက္နမ္းရိႈိက္ခဲ႔တဲ႔ေမာင့္ရဲ႕စြဲမက္ဖြယ္ႏႈတ္ခမ္းေလးေတြကို မြတ္သိပ္လြမ္းေမာေနတယ္။ ျပီးေတာ့၊ေဟာဒီဦးပိန္တံတားေပၚမွာပဲကူးကိုအမွတ္တရေပါင္းမ်ားစြာေပးခဲ႕ဖူးတဲ႔ေမာင့္ရဲ႕ခ်စ္စဖြယ္အတိျပီးတဲ႕မ်က္ႏွာေလးနဲ႔ရယ္သံခ်ိဳခ်ိဳေလးေတြကိုကူးသိပ္ကိုတမ္းတေနမိတယ္။ဒီဦးပိန္တံ တားေပၚကိုလမ္းေလ်ွာက္ရတာ ဦီးပိန္ရဲ႕ရႈခင္းအလွအပကိုေငးေမာရတာဒီတစ္ခါကူးအတြက္အေတာ္ကိုေျခာက္ကပ္ကပ္နိုင္လြန္းလွတယ္။ကူးမ်က္ဝန္းေတြထဲမွာစိုစိုေျပေျပရွိတာရယ္လို႔တစ္ေနရာမွမေတြ႔ေတာ့ဘူး။ျမင္ျမင္သမ်ွအရာအားလံုးကကူးႏွလံုးသားကိုေဆြးေျမ႕နာက်င္ေစရံုကလြဲလို႔ကူးအတြက္ကႏၲာရဆန္ေနတယ္။ဘုရားေရျမင္လိုက္ရတဲ႔ျမင္ကြင္းတစ္ခုေၾကာင့္ကူးဘုရားတလိုက္မိတယ္။ျမင္ကြင္းေလးကကူးရဲ႕ႏွလံုးေသြးေတြရပ္တန္႕သြားေစနိုင္ေလာက္ေအာင္ဆြဲေဆာင္အားျပင္းလြန္းတယ္။ေလွငယ္ေလးေပၚမွာဆင္တူအက်ီၤေလးေတြဝတ္လို႔ေမာင္နဲ႕ကူးေပ်ာ္ျမဴးေနၾကတဲ႔ျမင္ကြင္းေလး။ကူးေသေသခ်ာခ်ာၾကည့္လိုက္မိေတာ့ေမာင္နဲ႕ကူးမဟုတ္ေတာ့ျပန္ဘူး။အျခားစံုတြဲျဖစ္ေနတယ္။အဲဒီခဏမွာပဲကူးရင္ေတြတဆက္ဆက္တုန္လို႔နာက်င္သြားလိုက္ရပံုမ်ားဆိုဖြယ္မရွိေတာ့ဘူး။ကူးအတြက္ဒီေလာက္ဆိုလံုေလာက္ပါျပီဆိုတဲ႔အေတြးနဲ႔ကူးလာရာလမ္းအတိုင္းျပန္ေလ်ွာက္လာေတာ႔ကူးႏွလံုးသားကိုထပ္ဆင့္ေၾကကြဲသြားေစမယ့္အရာေလးေတြကကူးကိုျပံဳးျပဳံးၾကီးဆီးၾကိဳလို႔ေနျပန္တယ္။အဲဒါကေတာ။့ကူးသိပ္ခ်စ္တဲ႔ေမာင္နဲ႔အတူဦးပိန္ကိုလာတဲ႔အခါတိုင္းေမာင္ကကူးအတြက္လက္ေဆာင္ပစၥည္းေလးေတြဝယ္ေပးေနၾကျဖစ္တဲ႔ဗန္းေလးေတြနဲ႔တည္ေရာင္းေနၾကတဲ႔လက္ေဆာင္ပစၥည္းဆိုင္ေလးေတြပဲျဖစ္တယ္။လက္ေဆာင္ပစၥည္းဆိုင္ေရွ႕ေရာက္ေတာ့ေယာင္နနနဲ႔ကူးလက္ေဆာင္ပစၥည္းေလးေတြကိုကိုင္ၾကည႔္ေနလိုက္မိိတယ္ဆိုရင္ပဲေရာင္းသူအစ္မကေဝခြဲမရတဲ႔အျပံဳး ေတြနဲ႕။
"ညီမ ဒီတစ္ခါတစ္ေယာက္ထဲပါလား။ညီမခ်စ္သူ ေခ်ာေခ်ာေကာင္ေလးေရာမပါဘူးလား"
လို႔ေျပာလာတယ္။ကူးခံနိုင္ရည္မရွိေတာ့တဲ႔အဆံုးကူးလက္ထဲမွာကိုင္ထားတဲ႔အရုပ္ေလးကိုခ်ျပီးအဲဒီအစ္မေမးတဲ႔ေမးခြန္းကိုဘယ္လိုေျဖခဲ႔မိသလဲဆိုတာေတာင္သတိမရေတာ့ဘူး။ကူးေျပးထြက္လာခဲ႔မိတယ္။
"ဘယ္လိုလဲကူး၊ ေကာင္းစစ္နိုင္ကိုသတိရ ေနတဲ႔နင့္စိတ္ေတြေျဖလို႔ရခဲ႔ျပီလား"
ကူးရဲ႕အခ်စ္ဆံုးသူငယ္ခ်ုင္း၊ကူးရဲ႕လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္၊ကူးရဲ႕တိုးတိုးေဖာ္၊ကူးအတြက္ဆိုအျမဲတမ္းဦးစားေပးတတ္တဲ႔၊ကူးအေပၚအျပည့္အဝနားလည္နိုင္စြမ္းရွိတဲ႔ေရႊမံႈကတံတားအဆင္းကစားေသာက္ဆိုင္မွာထိုင္ျပီးငါးေၾကာ္ကိုပါးစပ္ထဲခြင့္လို႕ၾကံရည္ကိုပိုက္ကေလးနဲ႔စုပ္ေသာက္ေနရင္းကကူးရဲ႕တစက္ကေလးမွသာယာနာေပ်ာ္ဖြယ္မရွိတဲ႔မ်က္ႏွာေလးကိုစိုက္ၾကည့္ျပီးေမးလာတယ္ဆိုရင္ပဲကူးကရင္ထဲလိႈက္တက္လာတဲ႔အသံေလးနဲ႔။
"ေျဖလို႔ရျပီေရႊမံႈ။ငါေမာင္နဲ႕ပက္ပတ္တာမွန္သမ်ွေမာင့္ရဲ႕ေျခရာေလးေတြအဆံုး၊တစ္ခုမက်န္လိုက္ေကာက္ျပီး ငါ့ရင္ဘတ္ထဲထည့္လာခဲ႔တယ္"
လို႔ဆိုလိုက္တယ္ဆိုရင္ပဲေရႊမံႈကကူးမ်က္ႏွာေလးကိုပါးစပ္အေဟာင္းသားနဲ႔ေငးၾကည့္ေနျပီးအေလးနက္ၾကီးေျပာခ်လာတယ္။
"ေသခ်ာတယ္ကူး။နင္ေကာင္းစစ္နိုင္အေပၚခ်စ္တဲ႔အခ်စ္ကသာမာန္အခ်စ္မ်ိဳးမဟုတ္ဘူး။နင္ေျပာေျပာေနတဲ႔ေကာင္းကင္ေပၚကဆင္းသက္လာတဲ႔အခ်စ္ဆိုတာမ်ိဳးပဲၿဖစ္ရမယ္ "
တဲ႔၊ကဲဘယ္ေလာက္အခ်စ္စြမ္းအားေတြနဲ႕ဖြဲ႕တည္ထားတဲ႕ရင္ခုန္ၾကည္ႏူးစရာအတိျပီးတဲ႔အခ်စ္စကားပြင့္ေလးမ်ားပါလဲ၊ေနာက္ဆံုးေတာ့။ေရႊမံႈေမာင္းတဲ႔ဆိုင္ကယ္ေနာက္ကေနေရႊမႈံ႕ခါး်လးကိုဖက္ျပီးဦးပိန္ကိုေက်ာခိုင္းလို႔ျပန္ခဲ႔ၾကတယ္။ေရႊမံႈ႔ေမာင္းတဲ႔ဆိုင္ကယ္ေနာက္ကေနေရႊမံႈခါးကိုဖက္ျပီးလိုက္ရတဲ႔အရသာနဲေရႊမံႈ႕ရဲ႕အေငြ႕သက္ေတြကအစိမ္းလိုက္ဝါးစားလိုက္ရတဲ႔တမာရြက္ေတြလိုပဲခါးသက္လို႔ပူေလာင္ေနတယ္။တစ္ခုေတာ့ရွိတယ္။ေမာင္နဲ႔ဆိုင္ကယ္အတူစီးျပီးေမာင္ရဲ႕ေမႊးပ်ံ႕တဲ႔ေက်ာျပင္ေလးကိုမွီေမာင့္ရဲ႕ခ်ိဳျမိန္မႈေတြနဲ႕သကာျခယ္ထားတဲ႔ေမာင့္ရဲ႕ေႏြးေထြးတဲ႔ခါးေလးကိုဖက္ျပီးကူးရင္ခုန္သံေတြမျမန္ခဲ႔ဖူးဘူးဆိုရင္ေတာ့ေရႊမႈံုရဲ႕အေငြ႕သက္ေတြနဲ႕ေရႊမံႈရဲ႕ခါးေလးကကူးအတြက္သကာလိုခ်ိဳျပီးေႏြးေထြးမႈေပးေကာင္းေပးနိုင္ပါလိမ္႔မယ္၊အခုေတာ့။အဲဒီခဏမွာပဲကူးေမာင့္ကိုျပင္းျပင္းျပျပသတိရသြားလို႔ကူးရဲ႕မ်က္ရည္တစက္ကအျပင္ဘက္ကိုခုန္ေပါက္ လို႔ထြက္က်လာေတာ့တယ္။
##############
ကူးဒီေန႔အရမ္းေပ်ာ္တယ္။ေပ်ာ္တာမွေဆြ႕ေဆြ႕ကိုခုန္လို႕လို႔ေျပာရမယ္။ကူးသိပ္ခ်စ္တဲ႔ကူးရဲ႕အရွင္သခင္ျဖစ္တဲ႔ေမာင္ကကူးကိုရုပ္ရွင္အတူၾကည့္ျပီးတစ္ေနကုန္ေလ်ွာက္လည္ၾကရေအာင္လို႔ဖုန္းဆက္လာတယ္။အဲဒီေတာ့ကူးကလဲဘယ္ေနမလဲကူးဘယ္ေလာက္အလုပ္ရႈပ္ရႈပ္ကူးရဲ႕ေဖာက္သည္ေတြဘယ္ေလာက္ပဲလာဖို႔ရွိေနပါေစ။အားလံုးကိုရက္ခ်ိန္းလို႔ေမာင္နဲ႕အတူေလ်ွာက္လည္ရဖို႔အေရးပဲဦးစားေပးေလ့ရွိတယ္။အဲဒီကိစၥနဲ႔ပတ္သက္ျပီးဆိုင္ရွင္ကကူးကို မၾကာခဏသတိ ေပးစကားဆိုတယ္။
"မိကူးကူးညဥ္းေဆးမိေနျပီီ။ေယာက်ာၤးတစ္ေယာက္အတြက္နဲ႕ကိုယ့္အလုပ္ကိုအထိခိုက္ခံရဲတယ္။ကိုယ့္အလုပ္ကိုအထိခိုက္ခံျပီးညည္းအခုလိုအခ်စ္ကိုဦးစားေပးေနတာဟာညည္းဘဝကိုစုတ္ျပတ္သတ္ေအာင္ညည္းဖန္တီးေနတာနဲ႔အတူတူပဲေနာ္ ။ညည္းဘဝမေမ႔နဲ႕"
ကူးကေတာ့ဘယ္လိုပဲသတိေပးစကားဆိုေနပါေစ။ေမာင္နဲ႕ပက္သတ္လို႔ကေတာ့တစက္ေလးမွကိုေျပာင္းလဲျခင္းမရွိဘူး။ေျပာင္းလဲဖို႔လည္းစိတ္ကူးမရွိဘူး။ကူးအတြက္ေမာင္ကအေရးၾကီးဆံုး။ေမာင္ထက္္အေရးၾကီးတာဒီကမၻာမွာဘာမွမရွိဘူးလို႔ကူးေတြးပစ္လိုက္တာပဲ။အဲဒီအတြက္ ၊ေရႊမႈန္ကလည္း။
"ကူး၊ငါနင့္အတြက္တကယ္ရင္ေလးမိတယ္။နင္ဒီအတိုင္းအခ်စ္ကိုေခါင္းေပၚတင္ျပီးဘဝကိုေရွ႕ဆက္သြားဖို႔အဆင္မေျပဘူးေနာ္။နင္ဘာေၾကာင့္ဒီေနရာမွာအလုပ္လုပ္ေနရသလဲဆိုတာနင္ေမ႔ေနသလိုပဲ။နင္ပဲတစ္ေန႔က်ရင္ေအာင္ျမင္တဲ႔လုပ္ငန္းရွင္တစ္ေယာက္ျဖစ္ေအာင္ၾကိဳးစားမယ္ဆို၊ကိုယ္ပိုင္အလွျပင္ဆိုင္ေတြအမ်ားၾကီးဖြင့္နိုင္ေအာင္ၾကိဳးစားမယ္ဆို။အခုအဲဒီေကာင္းတဲ႔စိတိကူးေတြကိုနင္ကအခ်စ္ဆိုတဲ႔ေခါင္းစဥ္ေအာက္မွာေျမျမဳတ္ပစ္လိုက္ျပီလား။နင့္မွာေဖာက္သည္ေတြလည္းအမ်ားၾကီး။အခုနင္အဲဒီေဖာက္သည္ေတြကိုလည္းဂရုမစိုက္ေတာ့ဘူး။နင္စုထားတဲ႔ပိုက္ဆံေတြလည္းနင့္ခ်စ္သူကိုေပးကမ္းဆင္ျမန္းေနရတာနဲ႕ပဲနင္အခြံပဲက်န္ေတာ့တယ္။ငါတကယ္ရင္ေလးမိတယ္ကူးရယ္နင္ႏြံနစ္ေနုျပီ။နင္ကိုယ္နင္လည္းထိမ္းစမ္းပါဦး "
ဆိုျပီးကူးကိုအားမရတဲ႔ပံုစံမ်ိဳးနဲ႕အျမဲတမ္းဆိုတယ္။ေနာက္ဆံုးေတာ့ေရႊမႈံပဲလက္ေလ်ွာ့သြားရတာခ်ည္းပဲကူးကေရႊမႈံစကားကိုအေလးမထားသလို။ဂရုမစိုက္သလိုေျပာင္စပ္စပ္လုပ္ျပီးအျမဲတမ္းအဆံုးသတ္ေစတယ္ေလ။
"ငါေမာင့္ကိုခ်စ္တဲ႔အခ်စ္ကသာမာန္အခ်စ္မ်ိဳးမဟုတ္ဘူးေရႊမႈံရဲ႕။ေကာင္းကင္ေပၚကဆင္းသက္လာတဲ႔အခ်စ္၊ဒါေၾကာင့္၊ေမာင့္အတြက္အားလံုးစႊတ္လႊတ္ပစ္လိုက္ဖို႔ဝန္မေလးဘူး။နင္ဘာမွလာေျပာမေနနဲ႕အပိုပဲ"
အခုလည္း။ေမာင္နဲ႕ရုပ္ရွင္ၾကည့္ျပီးတစ္ေနကုန္ေလ်ွာက္လည္မယ့္အေၾကာင္းေျပာေတာ့ေရႊမႈံကအားမလိုအားမရပံုစံနဲ႕ကူးကိုဘာတားျမစ္စကားမွမဆိုပဲလက္ေျမွာက္တယ္ဆိုတဲ႔ပံုစံမ်ိဳးနဲ႕က်န္ရစ္ခဲ႕တယ္ေလ။ေမာင္နဲ႔အတူေလ်ွာက္လည္ၾကေတာ့ကူးေလရင္ခုန္သံေတြျမန္ျပီးေပ်ာ္လိုက္တာဆိုေျပာမေနပါနဲ႕ေတာ။့ပထမဆံုးရုပ္ရွင္သြားၾကည့္ၾကတယ္။ရုပ္ရွင္ၾကည့္ေတာ့ေမာင္ကကူးကိုေနၾကာေစ႔ေလးေတြကိုအခြံခြာေၾကြးတယ္။ကူးကေမာင္ရဲ႕ပခံုးေလးထက္မွာမွီျပီးခ်စ္ျခင္းရဲ႕အႏွစ္သာရကိုေကာင္းေကာင္းၾကီးပံုေဖာ္ခံစားေနမိတယ္္။အဲဒီအခ်ိန္ေလးပါပဲကူးရင္ခုန္သံေတြပူေႏြးလိႈက္ဖိုလို႔နာရီေတြကိုေရွ႕မဆက္ေစခ်င္ေတာ့တာ။ကူးအတြက္ဒီလိုအခ်ိန္မ်ိဳးေလးေတြကေရႊအဆင္းနဲ႔လင္းေနတဲ႔တန္ဖိုးျဖတ္လို႔မရတဲ႔အခ်ိန္မ်ိဳးေလးေတြဆိုတာေသခ်ာတယ္ေလ။ရုပ္ရွင္ၾကည့္ျပီးေတာ့ကူးနဲ႕ေမာင္ေန႕လည္စာသြားစားၾကတယ္။ျပီးေတာ့၊ထံုးစံအတိုင္းဦးပိန္ကိုသြားခဲ႕ၾကတယ္။ဦးပိန္ေရာက္ေတာ့ႏွွစ္ေယာက္သားလက္ခ်င္းယွက္လို႔တံတားေပၚတက္ခဲ႔ၾကတယ္။ခ်စ္စကားေလးေတြသီက်ဴးၾကတယ္။ဘဲဥပံုေနကာမွန္ေလးကိုတပ္ျပီးအျပာေရာင္Giordanoေဘာင္းဘီေလးနဲ႔အျဖဴေရာင္တီရွပ္အက်ီေလးကိုတြဲဖက္ဝတ္ဆင္ထားတဲ႔ကူးဆင္ျမန္းေပးထားတဲ႔အရာေလးေတြနဲ႕ေခ်ာေမာခန္႔ညားလြန္းေနတဲ႔ေမာင့္ပံုစံေလးကမင္းသားေတြေတာင္လက္ေျမွာက္ရမယ့္အေနထားမ်ိဳးေလ။ေမာင္နဲ႕အတူအျပင္သြားျဖစ္တဲ႔အခါတိုင္းေကာင္မေလးေတြကေမာင့္ကိုလည္ျပန္ေငးၾကည့္သြားၾကျပီးကူးကိုအားက်သြားတဲ႔ပံုစံမ်ိဳးကူးအျမဲတမ္းၾကံဳရတယ္။အဲဒီကိစၥနဲ႕ပတ္သက္ျပီးေမာင့္ကိုကူးသဝန္တိုမိတာလည္းအၿကိမ္ၾကိမ္ရယ္ေလ။ျဖစ္နိုင္ရင္ေမာင့္မ်က္ဝန္းေတြေမာင္ဆီမွရွိရွိသမ်ွအရာအားလံုးေတြကူးတစ္ေယာက္အတြက္သာျဖစ္ေစခ်င္တယ္။အခုလည္းတံတားေပၚမွာခ်စ္စကားေလးေတြသီက်ဴးလို႔အတူတူၾကည္ႏူးေနမိၾကတဲ႔ကူးနဲ႔ေမာင့္ကိုလူေတြကအဓိပါၸယ္အမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႕ေငးၾကည့္သြားၾကတယ္ဆိုရင္ပဲကူးကေမာင့္လက္ကိုလိုတာထက္ပိုျပီးတြဲလ႔ိုမ႑ပ္တိုင္တက္ျပလိုက္တယ္ေလ။ေမာင္ကေတာ့ေအးေဆးပါပဲကူးနဲ႔အတူရွိတဲ႔အခါတိုင္းေမာင့္ရဲ႕မ်က္ဝန္းေတြကကူးဆီကလြဲျပီးတျခားဘယ္သူ႔ဆီကိုမွေရြ႕လ်ားမသြားဘူး။ျပီးေတာ့၊ကူးအေပၚမွာပဲေမာင္ကအာရံုအျပည့္ထားသလိုဆိုေတာ့ကူးေလေမာင့္ကိုခ်စ္လိုက္တာေျပာကိုမေနပါနဲ႔ေတာ့။ျပီးေတာ။့ေမာင့္ကိုဆံုးရံႈးရမွာလည္းေသမေလာက္ေၾကာက္မိလာခဲ႔တယ္ေလ။ကူးကေမာင့္လက္ေမာင္းေလးကိုတြဲလို႔ျမဴးတူးေနခ်ိန္မွာေမာင္ကသိသိသာကိုတိတ္ဆိတ္လို႔ညိႈးႏြမ္းေနသေယာင္ရွိတာေၾကာင့္ေမာင္နဲ႕တံတားအဆင္းေလးကစားေသာက္ဆိုင္မွာထိုင္ရင္း။ေမာင္မ်က္ႏွာေလးတစ္ခ်က္ညိွဳးတိုင္းမေနတတ္မထိုင္တတ္ျဖစ္ရသူပီပီ၊ေမာင္႔မ်က္ႏွာေလးဘာေၾကာင့္ညိွဳးေနရသလဲအျပဳးေလးနဲ႕ေမးခြန္းထုတ္လိုက္တယ္ဆိုရင္ပဲေမာင္ကထံုးစံအတိုင္း။
"ပိုက္ဆံသံုးသိန္းေလာက္အရမ္းလိုအပ္ေနလို႔ပါကူး"
လို႔ဆိုလိုလိုက္ေတာ့ေမာင္႔မ်က္ႏွာေလးကိုေငးျပီးကူူးရင္ထဲေတာ္ေတာ္ကိုေမာသြားခဲ႔ေတာ့တယ္။ခ်က္ျခင္းဆိုသလိုပဲေမာင့္ရဲ႕လိုအပ္ခ်က္ကိုကူးျဖည့္ဆည္းေပးမွျပီးျပည့္စံုသြားလိမ့္မယ္လို႔လည္းကူးေတြးမိတယ္ေလ။ျပီးေတာ့။ေမာင့္ေရွ႕မွာခ်ထားတဲ႔samsungnote4ဖုန္းေလးနဲ႕။ကူးေရွ႕မွာရွိေနတဲ႔coolpadဖုန္းေလးရဲ႕ကြာျခားခ်က္ကိုလည္းကူးဝမ္းပမ္းတနည္းစဥ္းစားမိသြားေလရဲ႕။ကူးကေတာ့ကူးဆီမွာဘယ္လိုမျပည့္စံုမႈေတြနဲ႔စီျခယ္ထားပါေစ။ေမာင့္ကိုေတာ့ျပည့္စံုမႈေတြနဲ႕တခမ္းတနားလွပေနေစခ်င္မိတာကူးဘယ္လိုမွမမွားဘူးလို႔ကူးအၾကိမ္ၾကိမ္ေတြးမိခဲ႔လို႔အခုဆိုကူးဆီကျပည့္စံုမႈေတြက။ေမာင့္ဆီေျပးကပ္သြားျပီးေမာင့္ဆီကမျပည့္စံုမႈေတြကကူးထံျပန္ကပ္လာခဲ႔တာၾကာခဲ႔ျပီေပါ့ေလ။
"ေမာင္ဘာမွစိတ္ပူမေနနဲ႔။ကူးရင္ထဲမွာေမာင္ရွိေနသေရြ႕ေမာင္အရာအားလံုးအဆင္ေျပေနေစရမယ္"
ကူးကငါးေၾကာ္ေလးကိုအခ်ဥ္ရည္ေလးနဲ႕တို႔လို႔ဝါးစားလိုက္ျပီးအဲဒီလိုဆိုက္တယ္ဆိုရင္ပဲကူးရဲ႕အနမ္းပြင့္ေတြနဲ႕စီျခယ္ထားတဲ႔ေမာင့္ရဲ႕ခ်စ္စဖြယ္အတိျပီးတဲ႔မ်က္ႏွာေလးကအလႊာတစ္ခ်ပ္ကိုခြာခ်လိုက္သလိုခ်က္ျခင္းပဲအေရာင္ေျပာင္းလာခဲ႔တယ္။ျပီးေတာ့။ကူးရဲ႕မ်က္ႏွာေလးကိုခ်စ္ရည္ေတြဆြတ္ဖ်န္းထားတဲ႔ပံုးစံေလးနဲ႔ျပံဳးျပံဳးေလးေငးစိုက္ၾကည့္လာခဲ႔တယ္ဆိုရင္ပဲကူးေလအဲဒီလိုေမာင့္ရဲ႕ဆြဲအားျပင္းတဲ႔အၾကည့္ခ်ိဳခ်ိဳေလးေတြေအာက္မွာအတံုးလိုက္အတစ္လိုက္က်ရႈံးလို႔။ေကာင္းကင္ေပၚေျမာက္တက္သြားလိုက္ရသလားေတာင္ထင္မွတ္မွားရတဲ႔အထိေမာင့္ကိုအရူးအမူးခ်စ္မိသြားျပီးကူးအတြက္ေမာင့္ရဲ႕အခုလိုအျပံဳးခ်ိဳခ်ိဳေလးေတြသာထာဝရရွိေနမယ္ဆိုရင္ကူးဘယ္လိုပံုစံနဲ႕ပဲေပးဆပ္ရေပးဆပ္ရကူးေက်နပ္ေနမွာအမွန္ပဲဆိုတာကူးမၾကာခဏေတြးမိတယ္ေလ။အဲဒီေန႔ကေမာင့္ေရာကူးေရာအေပ်ာ္ေတြထပ္တူၾကခဲ႔တယ္။ေမာင္ကေမာင့္လိုအင္ျပည့္သြားလို႔ေပ်ာ္သြားရသလို၊ကူးလည္းကူးရဲ႕ခ်စ္တတ္မႈ၊ဂရုစိုက္မႈ၊ျဖည့္ဆည္းေပးမႈေလးေတြေအာက္မွာပီတိေတြျဖာထြက္ေနတဲ႔ပံုစံမ်ိဳးေလးန႔ဲကူးကိုႏႈတ္ဆက္ျပီးဆိုင္ကယ္ေလးကိုေမာင္းထြက္သြားတဲ႔ေမာင့္ရဲ႕ေက်ာျပင္ေလးကိုေငးလို႔ကူးလည္း ေပ်ာ္ခဲ႔တယ္ေလ။
"နားလည္ေပးနိုင္လိမ့္မယ္လို႔ေမ်ွာ္လင့္ပါတယ္ကူး။ကူးဆီကလိုအပ္တယ္ဆိုျပီးယူသြားတဲ႔ေငြေတြကကြ်န္ေတာ္ မိန္းမခိုးေျပးဖို႔လိုအပ္ေနလို႔ပါ။ကူးကြ်န္ေတာ့္ကိုဘယ္ေလာက္ထိခ်စ္တယ္ဆိုတာကြ်န္ေတာ္နားလည္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္"
ဘုရား၊ဘုရား။ၾကားလိုက္ရတဲ႔စကားလံုးေတြကကူးရဲ႕ႏူးညံ႔လွတဲ႔ႏွလံုးသားကိုေသနတ္ၾကီးနဲ႔တစ္ခ်က္ခ်င္းပစ္ ေဖာက္လို႔ကူးလြင့္စင္ထြက္သြားလိုက္ရသလိုခံစားလိုက္ရတယ္။ကူးေခါင္းကိုမိုးၾကိဳးပစ္ခ်လိုက္လိုက္သလို၊ကူးရင္ဘတ္ကိုအစိမ္းလိုက္ခြဲျပီးကူးအသည္းႏွလံုးကိုရက္ရက္စက္စက္ဆြဲႏူတ္ယူသြားျခင္းခံလိုက္ရသလို၊ကူးေအာက္မ်က္နာက်င္သြားလိုက္ရပံုမ်ားကူးမ်က္ရည္လည္ရႊဲနဲ႔အရုပ္ၾကိဳးပ်က္ျဖစ္သြားတဲ႔ကူးရဲ႕နာက်င္မႈေတြကသက္ေသျပလို႔ေနတယ္။ကူးမခံစားနိုင္ေတာ့တဲ႔အဆံုးဖုန္းကိုနားနဲ႔ခြာလို႔ရိႈက္ၾကီးတငင္ငိုေၾကြးေနလိုက္မိတယ္။ေမာင့္မွာကူးမဟုတ္တဲ႔အျခားမိန္းမတစ္ေယာက္နဲ႔အခုလိုခိုးေျပးသြားဖို႔ေနေနသာသာခ်စ္သူရွိေနတယ္ဆိုတဲ႔အရိပ္ေငြ႕ေလးေတာင္ရွာမေတြ႔ခဲ႔မိတာကူးရဲ႕အသံုးမက်လွတဲ႔မဟာအမွားၾကီးလား။ဒါမွမဟုတ္။ကူးရဲ႕အခ်စ္ေတြကိုလစ္လ်ဴရႈလို႔ကူးဆင္ျမန္းေပးထားတဲ႔တင့္တယ္မႈေတြနဲ႔ကူးမဟုတ္တဲ႔အျခားမိန္းမတစ္ေယာက္ကိုခိုးေျပးသြားရက္တဲ႔ေမာင့္ရဲ႕အမွားလား။ကူးမေဝခြဲတတ္ေတာ့ပါဘူး။ေသခ်ာတာကေတာ့။ကူးအျမဲတမ္းေရ႐ြတ္ေလ့ရွိတဲ့ေကာင္းကင္ေပၚကဆင္းသက္လာတဲ႔ကူးရဲ႕အခ်စ္ေတြဟာေမာင့္အတြက္ဘာမွအသံုးမဝင္ေတာ့ဘူးဆိုတာနဲ႔ကူးအတြက္လည္းကူးႏွလံုးသားကိုရက္ရက္စက္စက္ခြဲျဖတ္သြားတဲ႔အသြားထက္တဲ႔ဓားတလက္ျဖစ္ေစခဲ႔တယ္ဆိုတာပါပဲ။အဲဒီကိစၥနဲ႔ပတ္သက္ျပီးဆိုင္ရွင္ကကူးကိုဘာမွမထူးဆန္းတဲ႔ပံုစံနဲ႔ေနခဲ႔ၾကည့္ခဲ႔ေျပာခဲ႔သလို။ေရႊမႈံကလည္းအဲဒီအတိုင္းပါပဲ။ငါထင္ထားတာကြက္တိကိုမွန္ေနခဲ႔တာပဲ"လို႔တရံႈ႕ရႈံ႕နဲ႔ငိုေနတဲ႔ကူးရဲ႕ငိုပြဲကိုတစိမ့္စိမ့္ၾကည့္ရင္းေျပာခဲ႔ပါတယ္။ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္။ေနာက္ဆံုးေတာ့။ကူးသိပ္ခ်စ္ရတဲ႔ေမာင့္အတြက္၊ေမာင္စိတ္ခ်မ္းသာဖို႔အတြက္၊ေမာင့္မ်က္ႏွာေလးတစ္ခ်က္ညိႈးရင္ပဲမေနတတ္သူပီပီကူးျဖည့္ေတြးလို႔၊ေမာင့္အေပၚအဆံုးစြန္ထိနားလည္ျဖည့္ဆည္းေပးနိုင္သူတစ္ေယာက္ျဖစ္ေအာင္ၾကိဳးစားေနျပီးခဲ႔တဲ႔အဆံုး၊ကူးေမာင္နဲ႔ခ်စ္ရည္လူးခဲ႔တဲ႔။ေမာင့္အေငြ႔သက္ေတြ၊ေမာင့္ေျခရာေတြ၊ေမာင္စံေပ်ာ္ရာမႏၲေလးျမိဳ႕ၾကီးနဲ႔ေဝးရာအရပ္ကိုအေရာက္သြားဖို႔ကူးရဲ႕ဆိုင္ရွင္နဲ႔ကူးအတြက္မရွိမျဖစ္တဲ႔သူငယ္ခ်င္းေရႊမႈံရဲ႕အၾကံေပးစကားေအာက္မွာကူးလိုက္နာလို႔၊ကူးဘဝ၊ကူးေမ်ွာ္လင့္ခ်က္၊ကူးရပ္တည္ခ်က္ေတြအေကာင္ထည္ေပၚလာဖို႔အေရးကူးအစြမ္းကုန္ၾကိဳးစားသြားပါ့မယ္လို႔ကတိေပးရင္းမ်က္ရည္ေတြတသြင္သြင္စီးက်ေနတဲ႔ကူးရဲ႕ဆိုင္ရွင္နဲ႔ေရႊမံႈေရွ႕ကေနေျပးထြက္လာခဲ႔ျပီးကူးကိုကူးခ်စ္တဲ႔အရပ္ကေနနယ္နိမိတ္စိမ္းစိမ္းေတြဆီကိုပို႔ေဆာင္ေပးမယ့္ရန္ကုန္၊မႏၲေလးအေဝးေျပးExpressကားၾကီးေပၚကိုကူးတက္ခဲ႔လိုက္ျခင္းျဖင့္ကူးရဲ႕ေကာင္းကင္ေပၚကဆင္းသက္လာတဲ႔အခ်စ္ေတြက။ကူးကိုေကာင္းေကာင္းၾကီးခံစားေစခဲ႔ရျပီေလ။
################
တရိပ္ရိပ္နဲ႔ေျပးေနတဲ႔အေဝးေျပးလမ္းမၾကီးေပၚကExpressကားၾကီးေပၚကူးတစ္ေယာက္အိပ္ငိုက္ျခင္းအလ်ဥ္းမရွိပဲအေတြးေတြဗရပြနဲ႔လိုက္ပါလာတယ္။ကားၾကီးေပၚမွာလိုက္ပါလာတဲ႔လူအားလံုးကေတာ့တိတ္ဆိက္ျငိမ္သက္လို႔။အိပ္သူေတြေရာ။ငိုက္မ်ဥ္းေနသူေတြေရာ။တခ်ိဳ႔ဆို၊တခြီးခြီးတေခါေခါနဲ႔ေဟာက္ေတာင္ေနလိုက္ၾကေသးရဲ႕ေလ။ကူးကိုရွမ္းျပည္နယ္ေျမာက္ပိုင္းကရြာေလးတစ္ရြာမွာေမြးတယ္။ကူးဘဝကအမ်ားသူငါလိုျပီးျပည့္စံုမႈဆိုတာဘာမွန္းေတာင္မသိခဲ႔ရဘူး။ထမင္းကိုျဖစ္သလိုနပ္မွန္ေအာင္စားခဲ႔ရရုံကလြဲလို႔တစ္ခါမွခံတြင္းစိုေအာင္မစားခဲ႔ရဘူး။ကူးအတြက္ဆိုးလြန္းတာကကူးမ်က္စိႏွစ္လံုးပြင့္ကတည္းကအေဖဆိုတာမျမင္ခဲ႔ရဘူး။ကူးအတြက္၊ကူးရဲ႕ႏုနယ္တဲ႔ႏွလံုးသားေလးအတြက္၊ေၾကာက္ရြံ႕ထိတ္လန္႔မႈေတြနဲ႔အဆံုးသတ္ေစခဲ႔တဲ႔ကူးရဲ႕ေန႔ရက္ေတြကိုပေထြးဆိုတဲ႔ဘီလူးသရဲဆန္ဆန္လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ထိကပါးရိကပါးေျပာဆိုဆက္ဆံျခင္း။အျမဲတေစမူးရူးေနျပီးအေမ႔လုပ္စာထိုင္စားလို႔ကူးအေပၚတစက္ေလးမွအျမင္မၾကည္ပဲဆဲဆိုၾကိမ္းေမာင္းခံေနရျခင္းေအာက္မွာကူးဘဝရဲ႕ငယ္စဥ္ပံုရိပ္ေတြကိုခါးခါးသီးသီးျဖတ္သန္းခဲ႔ရတယ္။အေမကလည္းကူးဘက္မွာသိပ္မရွိဘူး။ပေထြးရဲ႕စကားတစ္ခြန္းေအာက္မွာပဲတံုးပိတဲ႔ဖားလိုျပားျပားဝပ္ျပီးေနခဲ႔ရတယ္။တစ္ခါတစ္ခါ။အေမေရာပေထြးေရာကကူးပံုစံကိုၾကည့္ျပီး"က်က္သေရကိုမရွိဘူး"ဆိုတဲ႔စကားကိုေျပာေလ့ရွိတယ္။အဲဒီစကားကိုကူးမခံနိုင္ဆံုးပဲ။ေနာက္ဆံုးေတာ့။ရြာကပြဲစားတစ္ေယာက္ရဲ႕အကူညီနဲ႔။ကူးမႏၲေလးျမိဳ႕ကိုေရာက္ခဲျပီး။အခုလို။ေအာင္ျမင္တဲ႔အလွဖန္တီးရွင္တစ္ေယာက္၊ေယာက်ၤားတစ္ေယာက္ကိုအခ်စ္ၾကီးခ်စ္ခဲ႔မိလို႔အသည္းေတြျဗန္းျဗန္းကြဲျပီးအဲဒီေယာက်ၤားအတြက္နဲ႔စုေဆာင္းထားတဲ႔ပိုက္ဆံေတြလည္းကုန္၊ကူးေမ်ွာ္လင့္ခ်က္ေတြလည္းယိမ္းယိုင္ပ်က္စီးလို႔အခြံပဲက်န္ခဲ႔ရေတာ့တဲ႔မိန္းမတစ္ေယာက္ျဖစ္ခဲ႔ရတယ္ဆိုပါေတာ့။( )မိုင္ေရာက္ေတာ့အေပါ့အပါးသြားညလည္စာစားဖို႔ကားခဏနားေပးလိုက္တယ္ဆိုရင္ပဲကူးလည္းဗိုက္ဆာတာနဲ႔ၾကက္ထမင္းေၾကာ္တစ္ပြဲ၊sharkတစ္ဗူး၊ေရသန္႔တစ္လံုးမွာျပီးစားေသာက္ေနရင္းက ေန။
"ေျပာင္းျပန္စီးတဲ႔ျမစ္ဆိုတာဘယ္ေတာ့မွလိုရာခရီးကိုေရာက္ေအာင္မစီးဆင္းနိုင္ဘူး"
ဆိုတဲ႔ဆိုင္ပိုင္ရွင္ခဏတိုင္းေျပာတဲ႔အဲဒီစကားကိုကူးျပန္ၾကားေယာင္ေနမိသလို။
"နင့္အခ်စ္ကေကာင္းကင္ေပၚကဆင္းသက္လာတဲ႔အခ်စ္ဆိုတာမွန္သလို၊ျပန္လမ္းမရွိတဲ႔အခ်စ္ဆိုတာလည္းမွန္တယ္ကူး။ျပီးေတာ့၊ဘယ္ေတာ့မွအဆံုးသတ္ခြင့္မရွိတဲ႔သိပ္ကိုပူေလာင္တဲ႔အခ်စ္ဆိုရင္လည္းမမွားျပန္ဘူူး"
ဆိုတဲ႔ေရႊမံႈရဲ႕စကားကိုလည္းျပန္ၾကားေယာင္လာမိတယ္။ကူးရင္ထဲကနာက်င္မႈကတျဖည္းျဖည္းနဲ႔လိႈက္တက္လာျပန္တယ္။ကူးပိုက္ဆံရွင္းဖို႔အိတ္ထဲကိုႏႈိက္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ပိုက္ဆံကတစ္ေသာင္းယဲ႔ယဲ႔သာက်န္ေတာ့တယ္။တကယ္ဆို။ကူးအိတ္ထဲမွာပိုက္ဆံေတြရႊန္ျပီးျပည့္ေနရမွာမဟုတ္လား။အခုေတာ့။ကူးပိုက္ဆံရွင္းျပီးtoilet(အိမ္သာ)ရွိရာဆီထြက္လာခဲ႔လိုက္တယ္ဆိုရင္ပဲ။က်ား။မ။ခြဲျခားထားတဲ႔toilet(အိမ္သာ)တန္းႏွစ္ခုကကူးကိုဘယ္ဟာေရြးမလဲဆိုတဲ႔ပံုစံမ်ိဳးနဲ႔မ်က္စပစ္ျပေနသလိုခံစားလိုက္ရတယ္။ျပီးေတာ့။ေရႊမႈံရဲ႕လက္သံုးစကားျဖစ္တဲ႔။
"တစ္ခါတစ္ခါငါတို႔အျဖစ္ေတြကဘယ္ဟာေရြးခ်ယ္လို႔ေရြးခ်ယ္ရမွန္းမသိဘူး။ကိုယ္ေရြးခ်ယ္ခ်င္သလိုေရြးခ်ယ္ခြင့္လည္းမရွိဘူး။အရမ္းကိုနာက်င္စရာေကာင္းတယ္သိလားကူး"
ဆိုတဲ႔စကားကိုသက္ျပင္းေမာေတြၾကားကေနကူးျပန္လည္ၾကားေယာင္မိလိုက္တယ္ဆိုရင္ပဲကူးေမာင့္ကိုျပင္း ျပင္းျပျပသတိရသြားလို႔ကူးဝမ္းနည္းမႈကကူးႏွလံုးအိမ္ကိုခပ္ၾကမ္းၾကမ္းဝင္ေဆာင့္လာေတာ့တယ္။ေမာင္သာအခုလိုအေနထားမ်ိဳးမွာကူးေဘးရွိေနခဲ႔ရင္ေဝခြဲမရျဖစ္ေနတဲ႔ကူးရဲ႕မ်က္ႏွာေလးကိုေငးျပီးခ်ိဳျမတဲ႔ပံုစံေလးနဲ႔ညီညာတဲ႔သြားေဖြးေဖြးေလးေတြေပၚေအာင္ရယ္ေနခဲ႔မွာအေသခ်ာပဲမဟုတ္လား။
###############
ညႇိဳ႕ျပင္း႐ွ
No comments:
Post a Comment