ပ်ားရည္​ဓား

၂၀၁၈ မတ္​လ Look မဂၢဇင္​း

ပ်ားရည္​ဓား(ဝတၳဳတို)
.....

လမ္​းတစ္​​ေလ်ွာက္​​ေတြ႔ျမင္​ခဲ့ရတဲ့ အိမ္​ႀကီးအိမ္​​ေကာင္​း​ေတြထက္​စာရင္​ အခု မိပံု႔​ေရာက္​​ေနတဲ့အိမ္​ဟာ သာလြန္​ခန္​းနားလြန္း​တယ္​မဆိုသာ​ေပမယ္​့ မိပံု႔လို ​ရြာကတက္​လာတဲ့ ​ေတာသူမ​ေလးတစ္​​ေယာက္​အဖို႔​ ဒီအိမ္​ႀကီးကို နန္​း​ေတာ္​ႀကီးလိုျမင္​မိတာမွားလား။
    ဒီအိမ္​ႀကီးမွာ အရင္​အလုပ္​လုပ္​တဲ့မိန္​းက​ေလးက
လင္​​ေနာက္​လိုက္​သြားတာ ျပန္​မလာ​ေတာ့ဘူးတဲ့။အဲဒီ​ေတာ့ ရြာက ​ေဒၚဘုမ အဆက္​အသြယ္​နဲ႔ မိပံု႔ဒီကို​ေရာက္​လာတာ။​​ေရာက္​စမို႔ ​ေၾကာက္​စိတ္​က​ေလး႐ွိတယ္​ဆို​ေပမယ္​့
​ေပ်ာ္​တဲ့စိတ္​က ပိုမယ္​ထင္​တယ္​။
      အိမ္႐ွင္​မိသားစုဝင္​စုစု​ေပါင္​း ခုႏွစ္​​ေယာက္​႐ွိ​တဲ့အ​ေၾကာင္​း
ထမင္​းခ်က္​​ေဒၚစိန္​​ေျပာျပထားလို႔ မိပံု႔ သိၿပီး​ေပမယ္​့ လူစံု​ေအာင္​​ေတာ့
မ​ေတြ႔ဖူး​ေသးပါဘူး။​ေမ​ေမႀကီးရဲ႕ အငယ္​ဆံုးသား ကိုသက္​ဆိုတာက တစ္​ခါတစ္​​ေလမွ အိမ္​ကိုျပန္​လာတတ္​တာတဲ့။​ေလာ​ေလာဆယ္​​ေတာ့ ​ေမ​ေမႀကီးရယ္​၊​ေမ​ေမႀကီးရဲ႕ အႀကီးဆံုးသားျဖစ္​တဲ့ ကို​ေအာင္ရယ္​၊ကို​ေအာင္​့​မိန္းမနဲ႔သူတို႔
က​ေလးႏွစ္​​ေယာက္​၊​ေမ​ေမႀကီးရဲ႕ သမီး မယမင္​း သူတို႔အားလံုးကို​ေတာ့ မိပံု႔​ေတြ႔ၿပီးပါၿပီ။
      အားလံုးက ​ေႏြး​ေႏြး​ေထြး​ေထြးဆက္​ဆံၾကလို႔ မိပံု႔ ​ေနရတာ​ေပ်ာ္​ပါတယ္​။က​ေလးႏွစ္​​ေယာက္​ကလည္​း
အ​ေဆာ့သန္​ၾကတာကလြဲလို႔ ခ်စ္​စရာ​ေလး​ေတြမို႔ မိပံု႔ သူတို႔ကို
ထိမ္​းရတာ စိတ္​မညစ္​ဘူး။
      ​ေဒၚစိန္​က​ေတာ့ မွာထားတယ္​"စိတ္​ထဲ႐ွိတဲ့အတိုင္​း လြတ္​လြတ္​လပ္​လပ္​​ေျပာလို႔ရ​ေပမယ္​့ ယမင္​းနဲ႔ ​ေမသူၾကားမွာ​ေတာ့ စကားမမွားမိ​ေစနဲ႔"တဲ့။မိပံု႔လည္​း ​ေဒၚစိန္​​ေျပာမွ သတိထားမိတယ္​။မယမင္​းနဲ႔
ကို​ေအာင္​့မိန္​းမ မ​ေမသူက
သိပ္​မတည္​့ၾကဘူး။သူတို႔အခ်င္​းခ်င္​း တစ္​ခါတစ္​​ေလ စကား​ေျပာရင္​ တစ္​​ေယာက္​နဲ႔တစ္​​ေယာက္​ ေထ့​ေငါ့ၿပီး​ေျပာ​ေနၾကသလိုပဲ။မ​ေမသူက ကို​ေအာင္​့ကို ခ်မ္​းသာလို႔အပိုင္​ခ်ိဳင္​ထားတာလို႔ပဲ ယံုၾကည္​ထားၾကတာ။ဒါ​ေၾကာင့္​့လည္​း မ​ေမသူကို ကို​ေအာင္​ကလြဲၿပီး တစ္​အိမ္​သားလံုးက
က​ေလးႏွစ္​​ေယာက္​ရလာတဲ့ အခုခ်ိန္​အထိ မခ်စ္​​ေသာ္​လည္​း ​ေအာင္​့ကာနမ္​း၊ မနမ္​း​ေသာ္​လည္​း ပင္​့သက္​႐ွဴ ဆိုသလိုမ်ိဳး ​ေနခဲ့ၾကတာတဲ့။
ကို​ေအာင္​နဲ႔ မ​ေမသူလည္​း လင္​မယားခ်င္​း ခဏခဏ စကားမ်ား​ေလ့႐ွိတယ္​။မ​ေမသူက အိမ္​ခြဲ​ေနဖို႔​ေျပာၿပီဆို ျဖစ္​​ေတာ့တာပဲ။မိပံု႔ဒီကို​ေရာက္​တာျဖင္​့ ​ေလးရက္​ပဲ႐ွိ​ေသး။သူတို႔လင္​မယားစကားမ်ားတာ
ႏွစ္​ခါ႐ွိၿပီ။
"နင္​တို႔ငါ့ကို ​ျမန္​ျမန္​​ေသ​ေအာင္​လုပ္​​ေနၾကတာလား ဟင္​။
ငါမ​ေသခင္​ ငါ့သားသမီး​ေတြ၊ငါ့​ေျမး​ေတြနဲ႔ အတူတူ​ေနပါရ​ေစ။​
ေအး...ငါ​ေသသြားမွ လုပ္​ခ်င္​သလို လုပ္​ၾကပါဟဲ့"
အဲ့ဒီ​ေန႔က ​ေမ​ေမႀကီး​ေအာ္​လိုက္​တာမ်ား မိပံု႔ျဖင္​့ လန္​႔ျဖန္​႔သြားတာပဲ။​ေဒၚစိန္​က​ေတာ့ ​ေအး​ေအးလူလူပါပဲ။သူ႔ၾကည္​့ရတာ ၾကံဳရပါမ်ားလို႔
႐ိုး​ေနတဲ့ပံုစံ။
   မိပံု႔အလုပ္​က က​ေလးထိမ္​းတယ္​။​ေဒၚစိန္​ကို မီးဖို​ေခ်ာင္​မွာ
နည္​းနည္​းပါးပါး ဝင္​ကူရတယ္​။ၿပီး​ေတာ့ တစ္​အိမ္​လံုးသန္​႔႐ွင္​း​ေရး
လုပ္​ရတယ္​။အိမ္​ေ႐ွ႕ခန္​းမွာ တံျမက္​စည္​းလွဲ​၊ဖုန္​သုတ္​ လုပ္​ရတဲ့အခ်ိန္​ဆို ဓာတ္​ပံု​ေတြကို ​ေငး​ေနရတာနဲ႔တင္​
အလုပ္​က ​ေတာ္​​ေတာ္​နဲ႔မၿပီးဘူး။ ​ဧည္​့ခန္​းထဲမွာ တစ္​အိမ္​သားလံုးရဲ႕ဓာတ္​ပံု​ေတြကို ခ်ိတ္​ထားလိုက္​တာမ်ား ​ေသ​ေသသပ္​သပ္​ ခန္​႔ခန္​႔ညားညား​ေတြခ်ည္​းပဲ။ကို​ေအာင္​ ဘြဲ႔ယူတုန္​းကဓာတ္​ပံု​ေတြ၊ မယမင္​းရဲ႕ ဆုရဓာတ္​ပံု​ေတြ၊ ကိုသက္​ငယ္​ငယ္​တုန္​းကပံု​ေတြ၊​ေမ​ေမႀကီးရဲ႕ ခန္​႔ခန္​႔ညားညား​ဓာတ္​ပံု​ေတြ​ေပါ့။ဓာတ္​ပံုတစ္​ပံုကို​ေတာ့ မိပံု႔မသိလို႔​ေမးၾကည္​့တာ ​ေမ​ေမႀကီးရဲ႕ ​ေယာက်ာၤးပံုတဲ့။သူက​ေတာ့ သာသနာ့​ေဘာင္​ထဲဝင္​သြားတာ
ငါး​ႏွစ္​​ေလာက္​႐ွိၿပီလို႔​ေတာ့ ​ေျပာတာပဲ။
   မိပံု႔ က​ေလးခ်စ္​တတ္​ပါတယ္​။ဂ႐ုတစိုက္​လည္​း ထိမ္​းတယ္​။
ဒါ​ေပမယ္​့ မိပံု႔က​ေလးထိမ္​းၿပီဆို ​ေမ​ေမႀကီးက မွာလို႔မၿပီးဘူး။
​ေရခ်ိဳး​ခန္​းမွာ ​ေခ်ာ္​လဲမယ္​​ေနာ္​၊​ေနပူထဲ ​ေပးမ​ေဆာ့နဲ႔၊အျမင္​့​ေတြ ​ေပးမတက္​နဲ႔၊ ျခံအျပင္​​ေပးမထြက္​နဲ႔ ဆိုတာ​ေတြက ​တစ္​​ေန႔တစ္​​ေန႔ မိပံု႔နားထဲမွာ လ်ွံ​ေတာင္​ထြက္​မလားပဲ။​ေဒၚစိန္​လွမ္​း​ေခၚလို႔ဆိုၿပီး မိပံု႔ခဏ​ေလးသြားလိုက္​​တာ ​ေနာက္​ပိုင္​းမွာ အငယ္​​ေကာင္​​ေလးက ​
ေခ်ာ္​လဲၿပီး ဒူးပြန္​းသြား​ေသးတယ္​။အဲဒီတုန္​းကမ်ား ​ေမ​ေမႀကီးဆူလိုက္​တာ ​​ေတာ္​​ေတာ္​နဲ႔မၿပီးဘူး။​ေခါင္​းလည္​းအ​ေခါက္​ခံရသလို ဗိုက္​​ေခါက္​လည္​း အီဆိမ့္​သြားတာပဲ။​ေနာက္​ဆို သတိထားမွျဖစ္​​ေတာ့မယ္​။​
ေမ​ေမႀကီးက သ​ေဘာ​ေကာင္​းတယ္​ထင္​ရ​ေပမယ္​့ သူ႔​ေျမး​ေတြထိရင္​​ေတာ့ မရဘူး။မ​ေန႔ကလည္​း ကို​ေအာင္​တို႔လင္​မယား အျပင္​ထြက္​လည္​​ေတာ့ သူတို႔က​ေလး​ေတြကို​ေခၚသြားတယ္​။ဘာ​ေတြအစားမွားလည္​း မသိဘူး က​ေလးႏွစ္​​ေယာက္​က
အိမ္​လည္​း​ေရာက္​​ေရာ အန္​ပါ​ေလ​ေရာ။​ေမ​ေမႀကီးဆို ​ေဆးရံုသြားမယ္​ႀကီးတကဲကဲလုပ္​တာ။က​ေလး​ေတြက ထူးထူးျခားျခားဘာမွထပ္​မျဖစ္​လို႔သာ မသြားျဖစ္​​ေတာ့တာ။ မသူဇာကိုလည္​း ဂ႐ုမစိုက္​ရ​ေကာင္​းလားဆိုၿပီး​ေျပာလိုက္​တာ ရစရာကိုမ႐ွိဘူး။မ​ေမသူက"ကြၽန္​မက
အ​ေမအရင္​း​ေခါက္​​ေခါက္​ႀကီးပါ႐ွင္​့"လို႔ အ​ေငၚတူးတဲ့​ေလသံနဲ႔ ခံပက္​လိုက္​​ေတာ့မွ ​ေမ​ေမႀကီး ထပ္​မ​ေျပာ​ေတာ့တာ။ဒါ​ေတာင္​ သိပ္​​ေက်နပ္​တဲ့ပံုမ​ေပၚဘူး။
    မိပံု႔ ​တစ္​အိမ္​သားလံုးကို ခ်စ္​ပါတယ္​။အထူးသျဖင္​့ မယမင္​းနဲ႔ ​
ေမ​ေမႀကီးကို ပိုခ်စ္​တယ္​။ဒါ​ေပမယ္​့ မယမင္​းက တကၠသိုလ္​​ေက်ာင္းသူ​ႀကီးဆို​ေတာ့ တစ္​​ေန႔တစ္​​ေန႔ ​ေက်ာင္​းသြား​ေနတာပဲမ်ားတယ္​​ေလ။ အဲဒီ​ေတာ့ မိပံု႔က ​ေမ​ေမႀကီးနဲ႔ပိုၿပီး နီးနီးကပ္​ကပ္​႐ွိတယ္​။ၾကာ​ေတာ့
အ​ေနနီးတဲ့ ​ေမ​ေမႀကီးကိုပဲ ပိုခ်စ္​လာသလိုလိုျဖစ္​လာတယ္​။
​ေမ​ေမႀကီးကိုဆို မိပံု႔က
သူ မခိုင္​းလည္​း ​ေျခဆုပ္​လက္​နယ္​လုပ္​​ေပး​ေနက်။
​ေမ​ေမႀကီးကို မိပံု႔​ေမးၾကည္​့တယ္​။
"​ေမ​ေမႀကီးတို႔ အိမ္​​ေထာင္​က်ကာစက အရမ္​းဒုကၡ​ေရာက္​တာပဲဆို"
"ဟုတ္​တယ္​​ေအ့။ညည္​း​ေဖ​ေဖႀကီး အဲ​ေလ ဦးဇင္​းရဲ႕မိဘ​ေတြက
​ေမ​ေမႀကီးနဲ႔သ​ေဘာမတူဘူးဆိုၿပီး ပစ္​ထားၾကတာ။​
ေမ​ေမႀကီးကလည္​း ဘာမွမလုပ္​တတ္​မကိုင္​တတ္​ဆို​ေတာ့ ဦးဇင္​းကပဲ အလုပ္​ၾကမ္​း​ေတြလုပ္​ၿပီး ပင္​ပင္​ပန္​းပန္​း ႐ွာ​ေကြၽးခဲ့တာ။က​ေလး​ေတြရလာ​ေတာ့ က​ေလး​ေတြကလည္​းခ်ဴခ်ာ။ တစ္​​ေန႔တစ္​​ေန႔ စားဖို႔​ေတာင္​အႏိုင္​ႏိုင္​ျခစ္​ကုပ္​​ေနရတဲ့အထဲ က​ေလး​ေတြ​အတြက္​ေဆးဖိုးဝါးခ...."
     အဲဒီကအစခ်ီလို႔ သူတို႔ၾကံဳခဲ့ရတဲ့အျဖစ္​အပ်က္​​ေတြကို
ခ​ေရ​ေစ့တြင္း​က် ​ေျပာပါ​ေလ​ေရာ။​ေျပာ​ေနတုန္​းမွာ  အျဖစ္​အပ်က္​အ​ေပၚမူတည္​ၿပီး ​ေမ​ေမႀကီးဟာ ျပံဳးလိုက္​၊မဲ့လိုက္​၊ရယ္​လိုက္​၊
ဝမ္​းနည္​းသလိုလို အသံတိမ္​ဝင္​သြားလိုက္​နဲ႔
႐ုပ္​႐ွင္​မင္​းသမီးတစ္​​ေယာက္​လိုပဲ။ႏွိပ္​​ေပး​ေနတဲ့ မိပံု႔လက္​​ေတြသာ​ေညာင္​းလာတယ္​ ​ေတာ္​​ေတာ့လို႔​ေျပာဖို႔​ေမ့​ေနပံုရတယ္​။
သူ႔ဇာတ္​​ေၾကာင္​းထဲသူ ​ျပန္​ေျပာျပရင္​းနဲ႔ ေမ်ာဝင္​​သြားသလိုပဲ။
    မိပံု႔လည္​း ဇက္​​ေၾကာထပ္​ဆြဲ​ေပးရင္​းနဲ႔ ​ေမ​ေမႀကီးရဲ႕​ေခါင္​း​ကို အမွတ္​မထင္​ၾကည္​့မိသြားတယ္​။အရင္​တုန္​းက အမႈမဲ့အမွတ္​မဲ့​မို႔လားမသိဘူး
မ​ေတြ႔မိဘူး။​ေမ​ေမႀကီးရဲ႕
​ေခါင္​းမွာ ဆံပင္​ျဖဴ​ေတြ ​ေတာ္​​ေတာ္​​ေပါက္​​ေနၿပီပဲ။မိပံု႔အထင္​ ​
ေမ​ေမႀကီးအသက္​က ငါးဆယ္​​ေလာက္​ပဲ ႐ွိဦးမယ္​ထင္​တယ္​။အင္​း​ေလ ရြာက မိပံု႔ႀကီး​ေတာ္​လည္​း ဆံပင္​ျဖဴ​ေတြ ​
ေပါက္​​ေနၿပီပဲဟာ ​ေမ​ေမႀကီးလည္​း ​ေပါက္​​ေရာ​ေပါ့။
"​ေမ​ေမႀကီး မိပံု႔ ဆံပင္​ျဖဴႏႈတ္​​ေပးရမလား"
"ဟင္​ ​ေတာ္​​ေတာ္​မ်ား​ေနျပန္​ၿပီလား။​ေအးကြယ္​ အရင္​​ေကာင္​မ​ေလးတုန္​းက​ေတာ့ မၾကာမၾကာ ႏႈတ္​​ေပးပါတယ္​။ခု​ေတာ့ထားလိုက္​ပါ​ေတာ့။မနက္​ျဖန္​က်မွ အလွျပင္​ဆိုင္​သြားၿပီး ​ေဆးသြားဆိုးလိုက္​မယ္​"
   ​ေမ​ေမႀကီးက သူ႔လက္​​ေခ်ာင္​း​ေလး​ေတြကို ​ေကာ့​ၾကည္​့လိုက္​တယ္​။
"မိပံု႔ ငါ့ကိုၾကည္​့ရတာ ဘယ္​လို​ေနလဲ"
    ​ေမ​ေမႀကီး​ေျပာတာ သိပ္​နားမလည္​​ေပမယ္​့ မိပံု႔စိတ္​ထဲ႐ွိတဲ့အတိုင္​း ​ေျပာလိုက္​တယ္​။
"​ေမ​ေမႀကီးက လွပါတယ္​"
    ​ေမ​ေမႀကီး သ​ေဘာက်သြားတယ္​ထင္​တယ္​။တဟင္​းဟင္​းရယ္​တယ္​။
"ငါငယ္​ငယ္​တုန္​းက အရမ္​းလွတာဟဲ့။ႀကိဳက္​တဲ့သူ​ေတြမ်ား
ဝိုင္​းဝိုင္​းကိုလည္​လို႔။ ​ေယာက်ၤားရသြားတာ​မသိ​ေသးတဲ့သူ​ေတြဆို ငါအျပင္​သြားရင္​ လိုက္​ပိုးၾကတုန္​း​ေလ အဟင္​းဟင္​း။က​ေလး​ေမြးၿပီး​ေတာ့လည္​း တစ္​သား​ေမြးတစ္​​ေသြးလွလို႔ အရပ္​ထဲက ​ေျပာၾကတာပဲ"
    ​ေမ​ေမႀကီး​ေျပာတာ ဟုတ္​မွာပါ။အခု​ေတာင္​ ​ေမ​ေမႀကီးဟာ မိပံု႔မ်က္​လံုးထဲ လွတုန္​းပတုန္​း​ေလ။
    
×××××

    မိပံု႔ဟာ ဒီအိမ္​ႀကီးရဲ႕ အလုပ္​သမားတစ္​​ေယာက္​ဆို​ေပမယ္​့ ဒီအိမ္​ႀကီးရဲ႕မိသားစုဝင္​​ေတြကို ကိုယ္​့မိသားစုလို သ​ေဘာထားတတ္​​ေနပါၿပီ။အစစရာရာ ​ေစတနာထားၿပီးလုပ္​​ေပး​ေတာ့ တစ္​အိမ္​သားလံုးကလည္​း မိပံု႔ကိုခ်စ္​ၾကတယ္​။မိပံု႔ကိုခ်စ္​ၾကတဲ့အထဲ ​ေမ​ေမႀကီးက အပိုသာဆံုးလို႔ထင္​တယ္​။​ေမတၱာဆိုတာ တန္​ျပန္​သက္​​ေရာက္​မႈ႐ွိတယ္​လို႔ မိပံု႔ ၾကားဖူးနားဝ႐ွိထားတာ ဒါမ်ိဳးကို​ေျပာတာထင္​ပါရဲ႕​။အခုဆို ​
ေမ​ေမႀကီးသြား​ေလရာ လက္​ဆြဲ​ေတာ္​​ေတာင္​​ေဝွးလို မိပံု႔ကို​ေခၚသြားတယ္​။​ေစ်းကိုပဲျဖစ္​ျဖစ္​၊အလွျပင္​ဆိုင္​ပဲျဖစ္​ျဖစ္​၊​ေနာက္​ဆံုး
အိမ္​လည္​သြားရင္​​ေတာင္​ မိပံု႔ကို​ေခၚသြားတယ္​။လူ​ေ႐ွ႕သူ​ေ႐ွ႕မွာလည္​း အလုပ္​သမားတစ္​​ေယာက္​လို မဆက္​ဆံဘူး။အိမ္​သားတစ္​​ေယာက္​လိုပဲ ဆက္​ဆံတယ္​။
    ဒ္ီ​ေန႔လည္​း မယမင္​း ဘြဲ႔သြားယူမွာမို႔ တစ္​အိမ္​သားလံုး သြားၾကမွာတဲ့။မိပံု႔လိုက္​ခ်င္​လိုက္​ခဲ့တဲ့။မိပံု႔လိုက္​ခ်င္​​ေပမယ္​့
လိုက္​မသြားခဲ့ပါဘူး။လူအရမ္​းမ်ားရင္​မိပံု႔မ​ေနတတ္​တာမို႔ အိမ္​မွာပဲ
မ​ေမသူနဲ႔ ​ေနခဲ့လိုက္​တယ္​။
    ဘြဲ႔ယူတဲ့​ေနရာမွာ ​ေမ​ေမႀကီး ​ေတာ္​​ေတာ္​​ေပ်ာ္​ခဲ့ပံုရတယ္​။ဘယ္​သူ႔ဝတ္​စံုထက္​ မယမင္​းဝတ္​စံုကပိုလွတာ၊ဘယ္​သူ႔လက္​ဝတ္​လက္​စားထက္​ မယမင္​းလက္​ဝတ္​လက္​စားက ပို​ေတာက္​​ေျပာင္​တာ၊​ေနာက္​ဆံုး မိဘအခ်င္​းခ်င္​း​ေတာင္​ သူကဘယ္​လို ပိုတင္​့တယ္​ဆိုတာ
အာဝဇြန္​းရႊန္​းရႊန္​းနဲ႔ ​ေျပာ​ေနလိုက္​တာမွ။တစ္​ခ်ိဳ႕​ေနရာ​ေတြဆိုရင္​သ​ေဘာတက်နဲ႔ လက္​ခုပ္​လက္​ဝါး​ေတြ​ေတာင္​ ထတီး​ေန​ေသး။မ​ေမသူ
ဆို မသိမသာမ်က္​​ေစာင္​းထိုးၿပီး ထထြက္​သြားတဲ့အထိ။ဟိုမွာ ဓာတ္​ပံု​ေတြအမ်ားႀကီး ႐ိုက္​ခဲ့ၿပီးၿပီး​ေျပာ​ေသးတယ္​ အိမ္​​ေရာက္​​ေတာ့လည္​း ​ေနရာအမ်ိဳးမ်ိဳးမွာ ပံုသ႑န္​အမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ ထပ္​႐ိုက္​ၾက​ေသးတာပဲ။အဆီျပန္​ၿပီးကြက္​လာတဲ့ မ်က္​ႏွာ​ကို မိတ္​ကပ္​ဖို႔လိုက္​၊ အဝတ္​အစားထပ္​လဲလိုက္​နဲ႔ မ​ေမာႏိုင္​မပမ္​းႏိုင္​ ​ေပ်ာ္​တျပံဳးျပံဳး ဓာတ္​ပံု႐ိုက္​မဆံုးတဲ့ ​ေမ​ေမႀကီးနဲ႔မယမင္​းက
ိုၾကည္​့ရတာ မိပံု႔ရင္​ထဲအထိ အ​ေပ်ာ္​​ေတြ ကူးဝင္​လာသလိုပဲ။​​
ေမ​ေမႀကီးလည္​း ​ေတာ္​​ေတာ္​ပင္​ပန္း​သြားမယ္​ထင္​တယ္​။ခဏၾကာ​ေတာ့ ​ေမ​ေမႀကီးကိုႏွိပ္​​ေပးရင္​း မိပံု႔​ေမးၾကည္​့တယ္​။ည​ေန ​ေစ်းသြားႏိုင္​ပါ့​ေတာ့မလားလို႔။
"ဟယ္​ မိပံု႔ရယ္​။ညည္​း​ေျပာမွ သတိရတယ္​။ငါ ​မနက္​စာ
ထမင္​းမစားရ​ေသးဘူးပဲ"
   ​ဪ ​ေမ​ေမႀကီးတို႔မ်ား ထမင္​း​ေမ့ဟင္​း​ေမ့​ေပ်ာ္​တတ္​ပံု။
   အခုဆို မယင္​းလည္​း ​ေက်ာင္​းၿပီးသြားၿပီဆို​ေတာ့ ​အိမ္​ျမဲ​ေနတာ ​ေလးလ​ေလာက္​႐ွိၿပီ။​ေမ​ေမႀကီးစိတ္​ႀကိဳက္​​ေပါ့။​ေမ​ေမႀကီးက ျဖစ္​ႏိုင္​ရင္​သူ႔သားသမီး၊သူ႔​ေျမးေတြကို ရင္​ခြင္​ထဲထည္​့ၿပီး ခ်ီထားခ်င္​တာမ်ိဳး​ေလ။မယမင္​းက အျပင္​ထြက္​ၿပီး သင္​တန္​းတက္​ခ်င္​တယ္​ လုပ္​​ေသးတာ။
ဒါ​ေပမယ္​့ ​ေမ​ေမႀကီးက မလႊတ္​​ေတာ့ဘူး။"ဘြဲ႔ရ​ေအာင္​ ​ေက်ာင္​းထား​ေပးတာပဲ ​ေတာ္​လွၿပီ၊ဘာသင္​တန္​းမွ တက္​စရာမလိုဘူး၊
ဘာအလုပ္​မွလည္​း လုပ္​စရာမလိုဘူး၊​ေယာက်ၤားယူဖို႔လည္​း
လံုးဝမစဥ္​းစားနဲ႔ ငါ့အနားမွာပဲ​ေနၾကစမ္​းပါဟယ္​"တဲ့​ေလ။​ေမ​ေမႀကီးက အဲဒီလိုမ်ိဳးကိုခ်စ္​တာ။ၿပီး​ေတာ့ ​ေမ​ေမႀကီး ​ေနာက္​ထပ္​သ​ေဘာ​ေခြ႔စရာတစ္​ခု ၾကံဳလာတယ္​။တစ္​သက္​လံုး​ေျပာမရ၊ဆိုမရ သြားခ်င္​ရာသြား၊​ေနခ်င္​ရာ​ေနတဲ့ သူ႔သားအငယ္​ ကိုသက္​ ဆိုင္​းမဆင္​့ဗံုမဆင္​့ ျပန္​​ေရာက္​လာတယ္​​ေလ။
"ဟယ္​ သားငယ္​ျပန္​လာတယ္​။​ေနရက္​လိုက္​တာသားရယ္​။အ​ေမ့မွာ​ေတာ့ လြမ္​းလို႔။ဘာပဲျဖစ္​ျဖစ္​ သားငယ္​ျပန္​လာတာပဲ
အ​ေမဝမ္​းသာလွပါၿပီ။ဘာလိုခ်င္​သလဲ၊ဘာလုပ္​ခ်င္​သလဲ​ေျပာ
အ​ေမအကုန္​လုပ္​​ေပးမယ္​ သားငယ္​ျပန္​ထြက္​မသြားရင္​ၿပီး​ေရာ"
      ​ေမ​ေမႀကီးခမ်ာ အ​ေပ်ာ္​လြန္​ၿပီး မ်က္​ရည္​​ေတြပါက်တယ္​။သူ႔သားကိုလည္​း ဖက္​လိုက္​၊နမ္​းလိုက္​နဲ႔ က​ေလး​ေလးက်​ေနတာပဲ။အင္​း​ေလ မိဘဆိုတာ သားသမီးအသက္​ဘယ္​​ေလာက္​ႀကီးႀကီး က​ေလး​လို႔ပဲျမင္​တတ္​ၾကတယ္​လို႔ မိပံု႔လည္​းၾကားဖူးသားပဲ။​ေမ​ေမႀကီးကို
အျပစ္​မတင္​ရက္​ပါဘူး။ဒါ​ေပမယ္​့ ကိုသက္​ကို​ေတာ့ မိပံု႔
သိပ္​သ​ေဘာမက်ဘူး။အခုမွ အျပင္​မွာ​ေတြ႔ဖူးတာ​ေၾကာင္​့ပဲလား
မ​ေျပာတတ္​ဘူး။​ေမ​ေမႀကီးကို ကိုသက္​ဆက္​ဆံပံုက ​ေအးတိ​ေအးစက္​နဲ႔ မ​ေႏြး​ေထြးသလိုပဲ။​ေမ​ေမႀကီးက စကား​ေတြဆယ္​ခြန္​း​ေလာက္​​ေျပာမွ သူက တစ္​ခြန္​း​ေလာက္​ျပန္​​ေျပာတာ။ဒါ​ေတာင္​ မ​ေျဖခ်င္​​ေျဖခ်င္​ပံုစံနဲ႔။
​ေမ​ေမႀကီးသနားပါတယ္​။သူကသာ အားရဝမ္​းသာျဖစ္​​ေနတာ သူ႔သားကျဖင္​့ ​ေတာ္​ရံုပဲစကား​ေျပာၿပီး အခန္​းထဲဝင္​သြားလိုက္​တာ
ျပန္​ကိုထြက္​မလာ​ေတာ့ဘူး။ည​ေန ထမင္​းစားဖို႔သြား​ေခၚတာ​ေတာင္​ ထြက္​မစားခ်င္​ဘူးဆိုလို႔ ​ေမ​ေမႀကီးက
အခန္​းထဲထိသြားလိုက္​ပို႔ရတာ။
    ဘာပဲျဖစ္​ျဖစ္​ ဒီတစ္​ရက္​ႏွစ္​ရက္​မွာ ​ေမ​ေမႀကီးစိတ္​ခ်မ္​းသာ​ေနပံုရတယ္​။မ်က္​ႏွာက ၾကည္​ၾကည္​လင္​လင္​၊တျပံဳးျပံဳး​နဲ႔။
သား​ေတြ၊သမီး​ေတြ၊​ေျမး​ေတြနဲ႔ ​ေန႔​ေရာညပါ တစ္​မိုး​ေအာက္​တည္​း အတူတူ​ေနရလို႔ထင္​တယ္​။ဒါ သူအ​ေနခ်င္​ဆံုး ပံုစံပဲ​ေလ။သူျဖစ္​ခ်င္​သလိုျဖစ္​​ေနရလို႔ ​ေပ်ာ္​တာ​ေနမွာ​ေပါ့။
     ဒါ​ေပမယ္​့ ​ေမ​ေမႀကီးအ​ေပ်ာ္​​ေတြက သံုးရက္​ျပည္​့​ေအာင္​ မခံလိုက္​ပါဘူး။မိပံု႔ မီးဖို​ေခ်ာင္​ထဲ႐ွိ​ေနတုန္​း ​ေဒၚစိန္​​ေျပာျပတာ။မယမင္​းမွာ
ဟိုဒင္​းဟိုဟာ ႐ွိ​ေနသတဲ့​ေလ။မိပံု႔​ေတာင္​ ၾကားၾကားခ်င္​း ​ေခါင္​းနပန္း​ႀကီးသြားတာ ​ေမ​ေမႀကီးဆို ​ေခါင္​း​ေတြ ကြၽမ္​းထိုး​ေမွာက္​ခံု​ေတာင္​
ျဖစ္​သြားမလားပဲ။ခဏ​ေန မယမင္​းအခန္​း​ေ႐ွ႕က မိပံု႔ျဖတ္​​ေလ်ွာက္​သြား​ေတာ့ အသံ​ေတြၾကားရ​ေတာ့တာပဲ။​ေမ​ေမႀကီးက ငိုသံႀကီးနဲ႔ ​
ေမး​ေနတာ။နင္​့အ​ေကာင္​ ဘယ္​သူလဲ၊ဘယ္​ကလဲတဲ့။အခုခ်က္​ခ်င္​းဆက္​သြယ္​ ​ေပးစားမယ္​တဲ့။နင္​့အစ္​ကို​ေတြသိရင္​​ေတာ့ မိုးမီး​ေလာင္​​ေတာ့မွာပဲ၊​ေကာင္​​ေလးကို ျမန္​ျမန္​ဆက္​သြယ္​လိုက္​တဲ့။
မယမင္​းကလည္​း ဘာမွျပန္​မ​ေျဖဘူး။ငိုခ်ည္​း​ေနတာ။
တျဖန္​းျဖန္​းနဲ႔ ႐ိုက္​​ေနသံ​ေတြ​ေတာင္​ မိပံု႔ အျပင္​က ၾကား​ေနရတာ။
ျဖစ္​မွျဖစ္​ရ​ေလ မယမင္​း​ရယ္​။သနားလိုက္​တာ။
      မ​ေမသူက​ေတာ့ ႏွာ​ေခါင္​းရႈံ ့ၿပီး မဲ့ရြဲ႔​ျပေန​ေတာ့တာပဲ။အင္​း​ေလ သူက မယမင္​းနဲ႔မွမတည္​့တာ။ႀကိတ္​ၿပီး​ေတာ့ ဝမ္​းသာရင္​ ဝမ္​းသာ​ေနမွာ​ေပါ့။မိပံု႔က​ေတာ့ ​ေၾကာက္​တာပဲသိတယ္​။
     ​ေနာက္​​ေန႔မနက္​ မိပံု႔ ​ေဒၚစိန္​႔ကို မီးဖို​ေခ်ာင္​ထဲဝင္​ကူတယ္​။ ခဏၾကာ​ေတာ့ မယမင္​းအခန္​းထဲက​ေန မိပံု႔မျမင္​ဖူးတဲ့အ​ေဒၚႀကီးတစ္​​ေယာက္​ ထြက္​လာတယ္​။လက္​ထဲမွာလည္​း ဘာ​ေတြထည္​့ထားမွန္​းမသိတဲ့ ကြၽတ္​ကြၽတ္​အိတ္​အမဲႀကီးဆြဲလို႔။ညႇီစို႔စို႔၊စိမ္​းရႊင္​ရႊင္​အနံ႔လည္​း
ရ​ေနတယ္​။ခပ္​သုတ္​သုတ္​ထြက္​သြားတဲ့ အ​ေဒၚႀကီးကိုၾကည္​့ရတာ မိပံု႔စိတ္​ထဲ ထူးဆန္​း​ေနသလိုပဲ။​ေဒၚစိန္​႔ကို​ေမးၾကည္​့ဖို႔ ပါးစပ္​ဟရံု႐ွိ​ေသး ​ေဒၚစိန္​က သူ႔ႏႈတ္​ခမ္​း​ေပၚလက္​ညႇိဳး​ေထာင္​ၿပီး ကပ္​လိုက္​တယ္​။
"႐ွဴး မသိခ်င္​​ေယာင္​​ေဆာင္​​ေန နင္​့အစ္​မယမင္​း ကိုယ္​ဝန္​ဖ်က္​ခ်လိုက္​ၿပီ"
     အမ​ေလး။မိပံု႔လန္​႔လိုက္​တာ။​ေၾကာက္​စရာႀကီး။ဒါဆို က​ေလး​ေလးကို သူတို႔ သတ္​လိုက္​ၾကၿပီ​ေပါ့။ဘုရား ဘုရား။
    မိပံု႔ ​ေျခမကိုင္​မိ၊လက္​မကိုင္​မိ ျဖစ္​​ေနတုန္​းမွာပဲ မီးဖို​ေခ်ာင္​ထဲကို ​
ေမ​ေမႀကီး​ေရာက္​လာတယ္​။
"နင္​တို႔​ေတြ သိၿပီးၿပီမဟုတ္​လား"
    ​ေဒၚစိန္​က အသံမထြက္​ဘဲ ​ေခါင္​းညိမ္​့တယ္​။မိပံု႔က ဘာ​ေျဖရမွန္​း မသိ တဆတ္​ဆတ္​တုန္​းမွာပဲ ​ေမ​ေမႀကီးကထပ္​​ေျပာတယ္​။
"သိရင္​လည္​း မသိသလိုပဲ​ေနၾက။ဒီကိစၥ ဘယ္​သူမွ ထပ္​မသိ​ေစနဲ႔။အထူးသျဖင္​့ ငါ့သားႏွစ္​​ေယာက္​စလံုးလည္​း မသိ​ေစနဲ႔။ ​ေမသူကိုလည္​း မွာထားၿပီးၿပီ။​ေအး​ေနာ္​ အတန္​တန္​မွာထားလ်က္​နဲ႔ အျပင္​ကို​ေပါက္​ၾကားၾကည္​့ အဟင္​း ငါ့အ​ေၾကာင္​းသိတယ္​​ေနာ္​"
"ဟုတ္​ ဟုတ္​ကဲ့"
     ​ေဒၚစိန္​က ခပ္​သြက္​သြက္​ျပန္​​ေျဖတယ္​။မိပံု႔လည္​း ကပ်ာကယာ ​ေခါင္​းလိုက္​ညိမ္​့လိုက္​မွ မယမင္​းအခန္​းထဲ ​ေမ​ေမႀကီးျပန္​ဝင္​သြားတယ္​။
    မိပံု႔​ေၾကာက္​လိုက္​တာ။ဒီတစ္​ခါမိပု႔ံ​ေၾကာက္​တာက ​ေမ​ေမႀကီးကိုပါ။အခုလို ​ေမ​ေမႀကီးရဲ႕မ်က္​ႏွာ မာထန္​​ေနတာမ်ိဳး မိပံု႔တစ္​ခါမွ
မ​ေတြ႔ဖူးဘူး။မ်က္​ႏွာတစ္​ခုလံုးကညိဳမဲၿပီး မ်က္​လံုး​ေတြလည္​းျပဴး​ေၾကာင္​လို႔။ခုနကအ​ေဒၚႀကီးထြက္​သြားတုန္​းက ရတဲ့အနံ႔မ်ိဳးလည္​း
​ေမ​ေမႀကီးဆီမွာရတယ္​။
   ​ေမ့​ေမ့​ေပ်ာက္​​ေပ်ာက္​​ေနၾကည္​့​ေပမယ္​့ အဲဒီအနံ႔ႀကီးက မိပံု႔ႏွာ​ေခါင္​း ထဲစြဲ​ေနတယ္​လို႔ထင္​တယ္​။​ေန႔ခင္​းထမင္​းစားတာ​ေတာင္​ စားမဝင္​​ေတာ့လို႔ သြန္​ပစ္​လိုက္​တယ္​။ပန္​းကန္​​ေဆးၿပီး အိမ္​​ေ႐ွ႕ခန္​းထဲထြက္​လာ​ေတာ့ ျခံထဲက​ေန ​ေဒၚစိန္​ အူလ်ားဖားလ်ား​ေျပးဝင္​လာတယ္​။
​ဧည္​့ခန္​းထဲမွာ႐ွိ​ေနတဲ့​ေမ​ေမႀကီးက ဆီး​ေမးတယ္​။
"ဟဲ့ ဘာျဖစ္​တာတုန္​း"
"ဟို ဟို​ေလ"
    ​ေဒၚစိန္​က ခ်က္​ခ်င္​းမ​ေျဖႏိုင္​​ေသးပဲ တဆတ္​ဆတ္​တုန္​​ေနတယ္​။
"ဟဲ့ ဘာျဖစ္​တာလဲလို႔ ငါ​ေမး​ေနတယ္​​ေလ"
"ဟို ရဲ ရဲ​ေတြ ​ေရာက္​လာၿပီ"
"​ေဟ ရဲ​ေတြ ဟုတ္​လား ဘယ္​မွာလဲ။ျခံတခါးဖြင္​့​ေပးလိုက္​ၿပီလား"
"ဟုတ္​ကဲ့"
    ​ေမ​ေမႀကီး ဘာလုပ္​လို႔ဘာကိုင္​ရမွန္​းမသိ ကတုန္​ကယင္​ျဖစ္​လာတယ္​။အိမ္​​ေ႐ွ႕ပဲထြက္​သြား​ေတာ့မလို အိမ္​ထဲပဲ​ေျပးဝင္​​ေတာ့မလိုလိုနဲ႔ ​ေခြၽး​ေတြလည္​းျပန္​လာတယ္​။
"နင္​ နင္​တို႔​ေတြ ဟိုကိစၥ ဘယ္​သူ႔ကို​ေျပာလိုက္​ၾက​ေသးလဲ"
     ​ေဒၚစိန္​က ခ်က္​ခ်င္​း​ေခါင္​းခါသလို မိပံု႔လည္​း ျငင္​းတာ​ေပါ့။​ေျပာစရာလား။ၾကားရံုနဲ႔တင္​ မိပံု႔​ေၾကာက္​​ေနတာ တစ္​ဆင္​့​ေျပာဖို႔ဆိုတာ ​ေဝလာ​ေဝး။မိပံု႔ မ​ေျပာရဲပါဘူး။
"ဪ လူႀကီးမင္​းတို႔ႂကြၾကပါ႐ွင္​။ဘာ ဘာကိစၥမ်ား႐ွိလို႔လဲ"
    ​ေမ​ေမႀကီးရဲ႕ ဧည္​့ဝတ္​စကားဟာ သိသာလြန္​း​ေအာင္​ကို အထစ္​ထစ္​အ​ေငါ့​ေငါ့ ပ်က္​ယြင္​း​ေနတယ္​။
"ဒီလိုပါ။ကြၽန္​​ေတာ္​တို႔အ​ေနနဲ႔ စစ္​​ေမးခ်င္​တာ​ေလး႐ွိလို႔
စခန္​းခဏ ​ေခၚသြားပါရ​ေစ။တကယ္​လို႔ အျပစ္​မ႐ွိဘူးဆိုရင္​​ေတာ့
ျပန္​လႊတ္​​ေပးမွာပါ"
"ဘာလဲ။ဘာအတြက္​လဲ။ကြၽန္​မတို႔ ဘာမွမလုပ္​ဘူး​ေနာ္​။
ဟင္​့အင္​း။တကယ္​ကိုဘာမွလုပ္​မထားဘူး။ဘယ္​သူ​ေျပာတာလဲ။
ဟင္​့အင္​း မဟုတ္​ဘူး​ေနာ္​။ကြၽန္​မသမီးလည္​း ဘာမွမလုပ္​ဘူး။သူ႔ဘာသာ​ေနမ​ေကာင္​းလို႔ အခန္​းထဲမွာအိပ္​​ေနတာ။တကယ္​ပါ"
     ​ေမ​ေမႀကီးဟာ က်လာတဲ့​ေခြၽးစက္​​ေတြကို လက္​တစ္​ဖက္​က​ေနသုတ္​ရင္​း အ​ေၾကာက္​အကန္​ကိုျငင္​း​ေနတယ္​။​
ေမ​ေမႀကီးကို​ေမးမရလို႔ မိပံု႔ကို​ေမးလာရင္​​ေရာ။ဟင္​့အင္​း မိပံု႔​ေၾကာက္​တယ္​။​ေမ​ေမႀကီးလို​ေတာင္​ အသံထြက္​ႏိုင္​မွာမဟုတ္​ဘူး။ရဲသားႀကီး​ေတြက​ေတာ့ တည္​တည္​ျငိမ္​ျငိမ္​ပါပဲ။
"ဟုတ္​ကဲ့။ဒီကိစၥက အစ္​မႀကီး​ေရာ၊အစ္​မႀကီးရဲ႕သမီးနဲ႔ပါ မဆိုင္​ပါဘူး။​သက္​ဆိုင္​တာက အစ္​မႀကီးရဲ႕သား ​ကိုသက္​ပါ။ ကိုသက္​ဟာ ----- ၿမိဳ႕မွာ အသက္​မျပည္​့​ေသးတဲ့မိန္​းက​ေလးငယ္​တစ္​​ေယာက္​ကို ခိုးယူ​ေပါင္​းသင္​းခဲ့ၿပီး တည္​းခိုခန္​းမွာ ပစ္​ထားခဲ့တယ္​လို႔ တိုင္​ခ်က္​ဖြင့္​့ထားပါတယ္​။အဲဒါ​ေၾကာင္​့ ကိုသက္​ကို စခန္​း​ေခၚသြားပါရ​ေစ"
"႐ွင္​"
    ႐ွင္​တစ္​လံုးထက္​ပိုၿပီး ​ေမ​ေမႀကီးကႏႈတ္​က ဘာမွထပ္​ထြက္​မလာ​ေတာ့။နံရံကိုထိန္​းကိုင္​ရင္​း တျဖည္​းျဖည္​း ထိုင္​က်သြားတယ္​။မ်က္​ရည္​​ေတြလည္​း ပိုးပိုး​ေပါက္​​ေပါက္​ က်လာၿပီး ၾကမ္​းျပင္​ကိုသာ စိုက္​ၾကည္​့​ေနတယ္​။မိပံု႔လည္​း ​ေၾကာက္​​ေၾကာက္​နဲ႔
ဘာလုပ္​လို႔ဘာကိုင္​ရမွန္​းမသိ​ေတာ့။
     ခဏအၾကာ ​ေလွကားက​ေန ကိုသက္​ ​ေခါင္​းငိုက္​စိုက္​နဲ႔
ဆင္​းလာတယ္​။ရဲသားႀကီး​ေတြ​ေ႐ွ႕​ေရာက္​​ေတာ့ လက္​ႏွစ္​ဖက္​ကို ​ေ႐ွ႕ထိုး​ေပးလိုက္​တယ္​။ကိုသက္​ကို ​ေခၚ​ေဆာင္​ထြက္​ခြာသြားၾကပါၿပီ။​ေမ​ေမႀကီးကိုၾကည္​့လိုက္​​ေတာ့ ခုနကအတိုင္​း ၾကမ္​းျပင္​​ေပၚမွာ
မလႈပ္​မယွက္​ ထိုင္​​ေနဆဲ။
   ​ေတာ္​​ေတာ္​​ေလးၾကာမွ ​ေမ​ေမႀကီး ထိုင္​ရာကထလာတယ္​။​​
ေျဖး​ေလးတဲ့​ေျခလွမ္​း​ေတြနဲ႔ ​တ​ေရြ႕​ေရြ႕ေလ်ွာက္​သြားၿပီး ဓာတ္​ပံု​ေတြ​ေ႐ွ႕မွာ ရပ္​လိုက္​တယ္​။ၿပီး​ေတာ့ ဓာတ္​ပံုတစ္​ပံုကို စိုက္​ၾကည္​့တယ္​။
"သူ​ေတာ္​​ေကာင္​းႀကီး​ေရ။႐ွင္​က​ တရားရသူႀကီးဆို​ေတာ့ ျပတ္​ႏိုင္​သြား ၿပီ​ေပါ့။ကြၽန္​မမွာသာ ​ေဟာဒီအ​ေႏွာင္​​အတြယ္​​ေတြၾကားက​ေန
႐ုန္​းမထြက္​ႏိုင္​​ေသးပါလား" ​

နတ္​​ေစာင္​း(က်ိဳက္​ထို)

ဆရာ့ page မွကူးယူေဖာ္ျပပါသည္
မြန္းေလးေဖေဖ