ဘာသာျပန္ကဗ်ာမ်ား(၁၂)ပုဒ္
_ေဇယ်ာလင္း
________________________________
.
မိမိႏိုးထလာတယ္
=============
မိမိႏိုးထလာတယ္
အဲဒါႏိုင္ငံေရးပဲ။
မိမိေကာ္ဖီေဖ်ာ္လိုက္တယ္၊ေကာ္ဖီဟာႏိုင္ငံေရးပဲ။
မိမိေရခ်ိဳးတယ္၊ေရဟာႏိုင္ငံေရး။
ေဘာင္းဘီတိုတိုေလးနဲ႔ ေဘာ့ဘ္မိုက္ဇာအေပၚအက်ႌ
က်ပ္က်ပ္နဲ႔လမ္းေလၽွာက္ထြက္တယ္၊အဲဒါဟာ
ႏိုင္ငံေရးပဲ၊လမ္းေလၽွာက္တာ၊ေဘာင္းဘီတို၊
ဂ်ီစတရင္းဂ္ပဲဝတ္ထားတဲ့ဗလႀကီးရဲ႕
ေရာင္စံုမိတ္ကပ္လူးထားပံု။
ေနကာမ်က္မွန္မိမိေမ့က်န္ခဲ့တယ္၊ၿပီး၊မၾကာခင္မွာ
မိမိဟာရထားေပၚေရာက္ေနတယ္၊အဲဒါႏိုင္ငံေရးပဲ။
ရထားတြဲေပၚကကိုလူေခ်ာတစ္ေယာက္စီရဲ႕
မ်က္ႏွာေတြမိမိေစ့ေစ့ၾကည့္လိုက္တာ၊
ဘယ္သူပိုေခ်ာသလဲလို႔မိမိထင္ျမင္တာဟာ
ႏိုင္ငံေရးပဲ။ တကၠသိုလ္မွာမိမိအလုပ္သြားလုပ္တယ္၊
အရာရာဟာထင္ထင္ရွားရွားႏိုင္ငံေရးေတြပဲ၊
ဘာသာရပ္ဌာနေတြနဲ႔အေဆာက္အအံုတစ္ခုလံုး။
အတန္းတစ္တန္းနဲ႔တစ္တန္းၾကားမိမိေသာက္တဲ့
ေဆးလိပ္တိုင္းဟာႏိုင္ငံေရးခ်ည့္ပဲ။ ေသာက္ၿပီး
ပစ္ခ်လိုက္တဲ့ေနရာဟာလည္းႏိုင္ငံေရးပါပဲ။
မိမိဆံပင္ဟာေရႊဝါေရာင္။
အဲဒါကိုကႏိုင္ငံေရး။
ေရႊဝါေရာင္ဆံပင္ကို blond လို႔ေပါင္းမလား၊
blonde လို႔ေပါင္းမလား။အဲဒါႏိုင္ငံေရး။
မိမိဆံပင္ရွည္ထားတယ္။ဟုတ္ပ၊ႏိုင္ငံေရး။
မိမိေခါင္းတုန္းတုန္းလိုက္တယ္၊ဒါလည္းႏိုင္ငံေရး။
အေမရိကန္မွာတစ္ေယာက္ေယာက္ အသတ္ခံရလို႔
မိမိဝမ္းမနည္းတာဟာႏိုင္ငံေရး။ အေမရိကန္ဟာ
တစ္ေယာက္ေယာက္ကိုသတ္လိုက္တာဟာႏိုင္ငံေရး။
သတ္ခံရသူဟာဘယ္သူ၊ဘာအသားအေရာင္၊ဘာလိင္၊
မိမိနဲ႔ဘာေတာ္စပ္၊အဲဒါေတြဟာႏိုင္ငံေရးပဲ။ ခေလးဘဝလို
ခိုကားရာမဲ့ခံစားရတယ္အဲဒီအေၾကာင္းေတြစဥ္းစားတိုင္း။
မိမိဟာခေလးအရြယ္ပဲရွိေသးတယ္။အဲဒါႏိုင္ငံေရး။
ေယာက်္ားျဖစ္ၿပီးေယာက်္ားမပီသတာ၊အဲဒါႏိုင္ငံေရး။
ေဘာလံုးကစားလို႔ေဘာလံုးကိုမိေအာင္မဖမ္းႏိုင္တာ၊
အဲဒါႏိုင္ငံေရး။မိမိရဲ႕မိခင္ဟာ မိမိကို အိပ္ရာဝင္ပံုျပင္
ညတိုင္းနီးပါးဖတ္ျပတယ္။မိမိရဲ႕မိခင္ အဲသလိုလုပ္ႏိုင္တာဟာ
ႏိုင္ငံေရးပဲ။အေဖ့ပိုက္ဆံေတြဟာအသစ္ခ်ပ္ခၽြတ္ျဖစ္တာ၊
အဲဒါဟာလည္းႏိုင္ငံေရး။တစ္ခုခုကိုသက္ေသျပေနတာ
ျဖစ္တယ္။တစ္ေယာက္ကမိမိကို 'အေျခာက္' လို႔ေခၚတယ္။
အဲဒါဟာႏိုင္ငံေရးပဲ။မိမိကိုမိမိ 'အေျခာက္' လို႔ေခၚလိုက္တာ
အဲဒါလည္းႏိုင္ငံေရး။တကယ့္ဘဝနဲ႔ ခက္ခဲတယ္လို႔
ခံစားရတဲ့မိမိဘဝရဲ႕ ကြာျခားမႈဟာႏိုင္ငံေရး။
မိမိဟာ စာေရးဆရာျဖစ္လာႏိုင္မယ္လို႔ေတြးမိၿပီး
အဲသလိုေတြးမိတာကိုကႏိုင္ငံေရးပဲ။ မိမိဟာ
ႏိုင္ငံေရးကဗ်ာဆရာလို႔ မိမိမထင္ေပမယ့္
မိမိရဲ႕စိတ္ကူးေတြဟာႏိုင္ငံေရးေတြဆန္ေနတယ္။
တကယ္ပါပဲ၊မိမိအိပ္ေမာက်ေနခဲ့တဲ့တေလၽွာက္လံုးဟာ
ႏိုင္ငံေရးေတြခ်ည့္ပါပဲ။ ။
ေဂ်းမ္စင္န္ ဖစ္တ္ဇ္ပက္ထရစ္က္
Poetry (January 2017) ပါ
Jameson Fitzpatrick ရဲ႕
' I Woke Up'
_____________________________________________
နမ္းရႈပ္ျခင္း
--------
နမ္းရႈပ္ျခင္းဟာရုန္းရင္းဆန္ခတ္ေတြ၊ထိုးႏွက္ရိုက္ထုျခင္းေတြ၊
ဒါမွမဟုတ္ ေလကိုတဝႀကီးရႉရျခင္းေတြမွာျဖစ္တတ္တယ္။
ႏႈတ္ခမ္းနဲ႔ႏႈတ္ခမ္းခ်င္းျဖစ္ေစ၊အျခားအစိပ္အပိုင္းနဲ႔ျဖစ္ေစ၊
ဖိထိလိုက္တာဟာႏွလံုးသားဝိဥာဥ္ ၂ခုကိုေဆာင့္ႏွိုးလိုက္တာပဲ။
ႏို႔တိုက္သတၱဝါေတြပဲနမ္းၾကသလား။ကင္းလိပ္ေခ်ာေတြ
ပိုးေကာင္ေတြနမ္းတာျမင္ဘူးလား။
မိမိတို႔ရဲ႕တည္ၾကည္ေလးနက္တဲ့ရုပ္ႀကီးနဲ႔မုတ္ဆိတ္စားပြဲထိုးကို
နမ္းရႈပ္ဖို႔ရွင္စိတ္ကူးၾကည့္လို႔ရသလား။
ဒီအနမ္းဟာေရရွည္ေစာင့္ေမၽွာ္ခဲ့ရတဲ့အမိန္႔ကိုခ်မွတ္လိုက္တာ
ျဖစ္တယ္။
နမ္းရႈပ္ျခင္းဟာအႏၲရာယ္ႀကီးတဲ့ခရီးလမ္းေၾကာင္းေျမပံုကို
ခ်ဆြဲလိုက္တာျဖစ္တယ္။
နမ္းရႈပ္ျခင္းဟာေဘးကင္းဂါထာရြတ္ေပးသလိုဒဏ္ရာအနာတရ
ျပဳလုပ္ျခင္းရဲ႕ေရွ႕ေျပးနိမိတ္လည္းျဖစ္တယ္။
မွတ္တမ္းတင္ရတဲ့အေအးခဲဆံုးေဆာင္းရာသီထဲဥေရာပဟာ
ဆိုးဆိုးဝါးဝါးက်ေရာက္သလိုနမ္းရႈပ္ျခင္းဟာ
နမ္းသူႏွစ္ေယာက္ကိုဖိဖိစီးစီးဖမ္းစားဆုပ္ကိုင္ထားတယ္။
နမ္းရႈပ္ျခင္းဟာကိုယ္ခႏၵာရဲ႕အလိုတူဖို႔စိတ္ဒုန္းဒုန္းခ်လိုက္တာကို
ရွင္းရွင္းလင္းလင္းျပသတယ္။
နမ္းရႈပ္ျခင္းဟာ မရွိေတာ့တဲ့ text ကို ျပန္ညႊန္းသလို
အဲဒီ text ကိုပဥၥလက္နဲ႔ျပန္လည္ႀကိဳးစားေခၚယူတာ
ျဖစ္တယ္။
ေအမီ ဂါ့စ္တ္လာ ( အေမရိကန္)
Amy Gertsler ရဲ႕ Kissing
____________________________________________
စကားလံုးမ်ား
----------
ေရကိုပင္အပ္နဲ႔ဖမ္းယူတယ္
ေရဟာေနာက္က်ိညစ္ေပသြားေတာ့တယ္။
သစ္ပင္ကိုလက္နဲ႔ညႊန္လိုက္တာ
သစ္ပင္ဟာမီးစြဲေလာင္ေတာ့တယ္။
လိုင္းေတြ(ပါဒေတြ)ကိုအရိပ္တစ္ခုနဲ႔ခြဲလိုက္တယ္။
တံခါးကိုဖြင့္လိုက္တယ္
ခ်စ္ျခင္းတရားဝင္လာေစ
ေသျခင္းဝင္လာေစ။ ။
တိုမာ့ရွ္ ဆားလမန္း (ဆလိုဗီးနီးယား)
Tomas Salamun ရဲ႕ Words
____________________________________________
ဘုရားသခင္နဲ႔မိမိပိုနီးစပ္ခ်င္လို႔
------------------------------------
ေဟာဒီကမ႓ာႀကီးမွာသင္ဘာလုပ္ေနတာလဲ။
ဘုရားသခင္ကမိမိကိုတစ္ခ်ိန္လံုးဓာတ္ပံုရိုက္ေနလို႔
မိမိကိုယ္မိမိလွတပတေနေနရတယ္ေလ။
မိမိဟာဘုရားသခင္ကိုကိုယ္ေတာ့္ခႏၶာေပးလိုက္တယ္။
လူေတြကိုေသေစၿပီးလူအသစ္ေတြလုပ္ေနမယ့္အစား
အခုရွိေနတဲ့လူေတြကိုပဲဆက္လက္ထားရွိလိုက္ပါလား။
ေယရႈဟာမိမိတို႔ အိမ္ကိုသုညစကၠန္႔အတြင္းမ,ႏိုင္တယ္။
ေယရႈဟာသူ႔ညီအကိုေတြနဲ႔ဆူပါမာရီယိုကစားမယ္။
မိမိရဲ႕ဘုရားသခင္ဟာမိမိကိုပိုက္ဆံေပးတယ္။ဘုရား
သခင္ဟာခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတယ္။ဘုရားသခင္ကိုမိမိ
ခ်စ္တယ္။မ်ားေသာအားျဖင့္ေတာ့ခရီးလြန္ေနတတ္ပါတယ္၊
ကိစၥမရွိပါဘူး။ဘုရားသခင္ရဲ႕ေခ်ာကလက္ကို မိမိ
စားလိုက္တယ္။အရမ္းေကာင္းတာပဲ။ဘုရားသခင္ဟာ
အေတာ္ဆံုး အေကာင္းဆံုးပဲ။
နတ္ဘုရားေတြဟာငေၾကာင္ေတြပဲ။
မေန႔ညကပဲမိမိတို႔ရဲ႕ေနာက္ေဖးျခံမွာ
တစ္ပါးကိုေတြ႕လိုက္တယ္။
အၿမီးကအေမြးအေတာင္ေတြကိုခါျပတယ္။
ဘုရားသခင္ဟာအသိုက္ေတြေဆာက္တယ္။
ဦးေခါင္းကတစ္မ်ိဳးႀကီးပဲ။
ဘုရားသခင္ကိုထိလိုက္ရင္
ဘုရားသခင္ကအဆိပ္ဆူးနဲ႔ျပန္တုပ္တယ္။
ဘုရားသခင္ရဲ႕ေတာင္ပံေတြဟာအရိုးေပၚအေရတင္။
ဘုရားသခင္ရဲ႕ဦးေခါင္းကိုမိမိႀကိဳက္တယ္။
ဘုရားသခင္ဟာပိုက္ဆံေတြကိုျပဳလုပ္တယ္။
ဘုရားသခင္ကိုမိမိႀကိဳက္ၿပီး
မိမိကိုဘုရားသခင္ကႀကိဳက္တယ္။
ဘုရားသခင္ေတြဟာအဝါေရာင္။ဘုရားသခင္ဟာ
အသားစားတယ္။ဘုရားသခင္ဟာျမင္ႏိုင္တယ္။
ဘုရားသခင္ဟာအရက္ေသာက္တယ္။
ဘုရားသခင္ဟာထိုးႀကိတ္တတ္တယ္။
ဘုရားသခင္ဟာဥေတြဥတယ္။
ဘုရားသခင္ရဲ႕ႏွလံုးကတစ္မ်ိဳးႀကီးပဲ။ဘုရားသခင္ရဲ႕
ေက်ာကုန္းဟာေပ်ာ့စိစိ။ဘုရားသခင္ရဲ႕
ဦးေခါင္းဟာဝတုတ္ႀကီး။
ဘုရားသခင္ရဲ႕အၿမီးဟာႏွလံုးတစ္ခုျဖစ္တယ္။
ေဘာလံုးကိုသင္ကန္တယ္။ေဘာလံုးကိုသင္
အျမင့္ႀကီးကန္လိုက္တယ္။ေဘာလံုးကိုသင့္လက္နဲ႔
သင္မထိဘူး။သင္ဟာသင့္ကိုသင္ေျမႀကီးေပၚတမင္
မလွဲခ်ဘူး။
မိမိရဲ႕ဘုရားသခင္ဟာအရိုးေသးေသးေလးေတြကို
စားတယ္။မိမိရဲ႕ဘုရားသခင္အိပ္ပံုဟာတစ္မ်ိဳးႀကီးပဲ။
မိမိရဲ႕ဘုရားသခင္ဟာ ပစ္လိုက္တဲ့ေဘာလံုးကို
ေျပးေကာက္ၿပီးျပန္လာေပးတယ္။
မိမိရဲ႕ဘုရားသခင္ဟာခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတယ္။
မိမိရဲ႕ဘုရားသခင္ဟာပိစိေညာင့္ေတာက္ေလး။
မိမိရဲ႕ဘုရားသခင္ဟာအမည္း။
ဘုရားသခင္မွာမိမိလိုမ်က္လံုးရွိတယ္။
ဘုရားသခင္ဟာမိမိလို ေရခဲမုန္႔စားတယ္။
ဘုရားသခင္ဟာသန္႔ရွင္းေရးေကာင္းေကာင္းလုပ္တယ္။
ဘုရားသခင္ဟာမာန္ဖီၿပီးတိရိစၧာန္ေတြကိုသတ္ျဖတ္တယ္။
မိမိကသတ္စရာမလိုဘူး။မိမိရဲ႕အေမဟာ
ထမင္းဟင္းခ်က္ေတာ္တယ္။
'ဘုရားသခင္ေလးေဟ့'
ေလၽွာက္ေျပးလႊားၿပီးေအာ္ဟစ္ေနတာ
"ငါ့မွာ ဗဂ်ိဳင္းနား ရွိတယ္"
ေမေမေရ...ဘာလို႔သူ႔မွာအေပါက္ရွိေနတာလဲဟင္။
ေမေမေရ၊အဲဒီအမ်ိဳးသမီးရဲ႕ေဘာင္းဘီဟာဧရာမပဲ။
ဘုရားသခင္ဟာေနရာတိုင္းမွာရွိေနရင္ ဘုရားသခင္ဟာ
မိမိရဲ႕အတြင္းခံေဘာင္းဘီထဲမွာလည္းပဲရွိေနမွာပဲ။
ဘုရားသခင္အေၾကာင္းမိမိစဥ္းစားေနတာမဟုတ္ဘူး၊
ဖတ္ပဲဖတ္ေနတာ။ အဆံုးသတ္ကိုလည္းမမွတ္မိတာ
မေကာင္းလို႔ပဲျဖစ္မွာပါ။ ပိုေကာင္းတဲ့အဆံုးသတ္
မိမိေပးမွျဖစ္ေတာ့မယ္။
နတ္ဘုရားေတြဟာမိုက္တယ္။
နတ္ဘုရားေတြဟာမီးပန္းမႈတ္တယ္။
နတ္ဘုရားေတြဟာေလၽွာက္သြားတယ္။
နတ္ဘုရားေတြဟာအစိမ္းေရာင္။
နတ္ဘုရားေတြဟာလူသားေတြကိုမုန္းတီးတယ္။
နတ္ဘုရားေတြဟာအေစာင့္အေရွာက္ေတြျဖစ္ႏိုင္တယ္။
နတ္ဘုရားေတြဟာပ်ံသန္းႏိုင္ၾကတယ္။
ဘုရားသခင္ဟာဒိုင္ႏိုေဆာကိုစူးစိုက္ၾကည့္လိုက္တယ္
ဒါေပမယ့္ဒိုင္ႏိုေဆာမွာစိတ္ေကာင္းရွိတယ္။ ။
ေကသီ ဒက္ဂင္းန္တက္ရွ္ (အေမရိကန္)
Katie Degentesh ရဲ႕
I Wanted to Feel Closer to God
____________________________________________
အျခားဘာရွိေသးလဲ
-------------------------
အမ်ားႀကီးက်န္ေသးတယ္၊မိမိတို႔
မျမင္ဘူးၾကေသးတာေတြ၊ပန္းခ်ီကားေတြမွာ။
ဆိုပါစို႔၊ႏွင္း၊အခုက်ေနတဲ့ႏွင္း၊အခု ၅:၁၉ တိတိမွာ
က်ေနတဲ့ႏွင္း။ေကာင္းကင္ဟာသူ႔ဆည္းစ်ာေရာင္ကို
ဆက္လက္ထိမ္းသိမ္းထားခ်ိန္မွာ
ႏွင္းဟာလာဗင္န္ဒါ
အစိမ္းျဖစ္ဖို႔ကိုျငင္းဆန္ေနတဲ့အျပာ။
ၿပီး၊ရွိေသးတယ္၊အမဲသားေတြ၊
မိမိတို႔ဟာဘယ္သူေတြ၊မိမိတို႔ရဲ႕အဓိပၸါယ္ဟာဘာ၊
အဲဒါေတြနဲ႔မသတီစရာပတ္သက္လို႔။
အရိုးေတြ၊အတြင္းကလီဇာေတြ။မသိႏိုင္ဘူးေလ
ဘာလို႔အမ်ားႀကီးရွိေနေသးတာ
ဘယ္သူမွသတိမျပဳမိ၊ဘယ္သူမွမွတ္ခ်က္မေပး၊
ဆီေလၽွာ္တည့္မတ္မႈအကာအရံရဲ႕
ေနာက္ကြယ္မွာ။မိမိတို႔အက်ိဴးကိုထမ္းေဆာင္တဲ့
ယႏၲယားတစ္ခုကိုမိမိတို႔ အလုပ္အေကၽြးျပဳၾကတယ္---
မိမိတို႔ရဲ႕မ်က္လံုးေပါ့။
ယင္းဟာေန႔ကိုျမင္တယ္။
ျမင္ျခင္းေပၚမွာမလိမ္ညာဘူးလို႔
ယင္းကိုယင္းထင္တယ္။
အမ်ားႀကီးက်န္ရွိေနေသးတယ္။ ။
ေတာ္မ္ ဒစ္စ္က္(အေမရိကန္)
Tom Disch ရဲ႕
What Else Is There
____________________________________________
ႏ်ဴးေယာ့က္ဟာႏ်ဴးေယာက့္ပဲဆိုေတာ့လည္း
--------------------------------------------
ႏ်ဴးေယာ့က္ဟာဘယ္ေတာ့မွမအိပ္တဲ့ၿမိဳ႕ေတာ္မဟုတ္ဘူး။
ႏ်ဴးေယာ့က္ဟာဘယ္သူဘယ္ဝါမွဟုတ္တိပတ္တိမရွိၾကတဲ့
ၿမိဳ႕ေတာ္ျဖစ္တယ္။
အဲဒါေၾကာင့္လည္းဘယ္သူကမွဘာကိုမွ
ဟုတ္တိပတ္တိမေၾကာက္ၾကဘူး။
ႏ်ဴးေယာ့က္ဟာ ၂၂ ေအာ္တိုမက္တစ္က္ဘရြတ္ကလင္န္ေတြ၊
ဓာတ္ေငြ႕ျဖစ္ေနတဲ့ဟဒ္ဆင္န္ျမစ္ရဲ႕ ၁.၃ ပါဝါ
မဲန္ဟက္တင္န္ေတြရဲ႕ ၂.၂ ပါဝါအဆင့္ရွိတဲ့ စိတၱဇ။
လူေတြဟာ ပင္လယ္ေလညင္းခံတံတားရွည္မွာ၊
ဓာတ္ေလွခါးေတြမွာ၊ ဥယ်ာဥ္ေတြမွာ၊ ၿငိမ္းဧမႈမွာ၊
လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္အိုးမဲ့အိမ္မဲ့ဘဝေရာက္ရျခင္း
ေတြမွာ၊ သူတို႔ရဲ႕လက္ကိုင္အိတ္ေတြထဲမွာ
ေပ်ာ္ပြဲစားထြက္ၾကတယ္။
ပို႔စ္-စက္မႈေရနံ။ ႏ်ဴးေယာ့က္ေရနံ။ႏ်ဴးေယာ့က္ေလမႈတ္ဘူး။
လဲ-ေသ-လိုက္-စမ္း-ပါ-ႏ်ဴးေယာ့က္-ရာ။
ကန္းထရီးဝက္စ္တင္န္သီခ်င္းေတြနဲ႔
အဲမ္ဖက္တမင္းန္လမ္းေဘးပလက္ေဖာင္းေတြနား
ျပဳျပင္မြမ္းမံထားတဲ့အေဆာက္အဦးေတြ။
သံေခ်ာင္းသံခဲေလွာင္ေျပာင္သေရာ္မႈေတြ၊
ေကာင္းကင္ကိုထိုးေဖာက္တဲ့အတံေတြ၊
အံ့ဘြယ္အရပ္ေဒသဆီေရာက္ရွိလာတဲ့ေယရႈ။
ေဟာဒီမွာ ေကာင္ကေလးေတြ ေနခဲ့ၾက အလုပ္ေတြလုပ္ခဲ့ၾက
မုတ္ဆိတ္ေမြးေတြထားႏိုင္ဖို႔ ဘြဲ႕ေတြဘာေတြယူခဲ့ၾက။
ေဟာဒီမွာ ေကာင္မေလးေတြ ေနထိုင္ႀကီးျပင္းၾက
အလုပ္ေတြလုပ္ၾက ႀကီးမားတဲ့အက်ိဳးဆက္ေတြ
ျဖစ္ေစတဲ့ ေမာက္မာမႈေတြမာမာတင္းတင္းထားရွိၾက။
ဒီမယ္၊ႏ်ဴးေယာ့က္၊ ကိစၥက အိမ္ငွားေတြသတ္ျဖတ္ခံရမႈတင္
မဟုတ္ေသးဘူး။ဓာတ္ေလွကားေတြလည္းပါဝင္ပတ္သက္
ေနၾကတယ္။သုညအဆင့္မွာမ်က္ခြံတင္းတင္းေစ့လို႔။
ေန႔ခင္းေၾကာင္ေတာင္လူလည္ေခါင္မွာ
ယန္းကီးစတိုင္လိင္ဆက္ဆံမႈေတြျပဳလုပ္လို႔။
ႏ်ဴးေယာ့က္ဆိုတာ ေယာ့က္ၿမိဳ႕သစ္ကိုမဆိုလိုဘူး။
ႏ်ဴးေယာ့က္ဆိုတာ ေလဆိပ္ေတြမွာ ဓာတ္ပံုရိုက္ကိရိယာတို႔ရဲ႕
ဓာတ္ခဲေတြျဖစ္တယ္။
ႏ်ဴးေယာ့က္ဆိုတာအျခားစကားလံုးေတြအျပင္ 'ဘုရားသခင္'
ကိုလည္းေအာ္ဟစ္ေျပာရတဲ့ေနရာျဖစ္တယ္။
ႏ်ဴးေယာ့က္ကေန ႏ်ဴးေယာ့က္ကိုေမာင္းႏွင္ၿပီး
ႏ်ဴးေယာ့က္ကိုသင္ေတြ႕ရွိႏိုင္တယ္။
ဒါမွမဟုတ္ နီယြန္ကထြက္ၿပီး ဘေရာ့န္ခ္စ္ အဝင္။
ဒီၿမိဳ႕ေတာ္ဟာ ေခတ္ေပၚစိတ္ညႇို ုးႏြမ္းမႈျပတိုက္ေတြနဲ႔
ေသြးသားေတာ္စပ္တယ္။
အဲဒါကိုသူ႔ေရွ႕မွာပဲေျပာင္ေျပာလို႔ရတယ္။
ႏ်ဴးေယာ့က္ဟာ သူ႔ကိုသူ ဇြန္းနဲ႔ခပ္ယူတယ္။
ႏ်ဴးေယာ့က္ဟာ ဖရစၥကိုက မသိႏိုင္တဲ့အရာေတာ့
မဟုတ္ဘူး။ဟင့္အင္း၊မဟုတ္ဘူး။
ႏ်ဴးေယာ့က္မွာ ရာသီဥတုဟာ အနာဂတ္နဲ႔ဆင္လြန္းတယ္။
အခ်ိဳ႕အထင္ေတာ့ ႏ်ဴးေယာ့က္ဟာ သူ႔ကိုသူ
ေပ လို႔ထင္ေနတဲ့ ဝတ္ရည္စုပ္ငွက္လို အိပ္စက္တယ္။
သတိႀကီးစြာထားရင္းအိပ္စက္ပံုကိုသိတယ္မလား။
အျမင့္မားဆံုးအျပာေရာင္ေတြနဲ႔ အနက္ရွိုင္းဆံုးအနီေရာင္ေတြ
ရွိတဲ့ႏ်ဴးေယာ့က္။
အဝါေရာင္ေတြပြင့္လန္းတဲ့တကၠဆီရုပ္ပံုေတြ စာအုပ္ထဲက
ထိုးေထာင္ထြက္လာတဲ့ ႏ်ဴးေယာ့က္။
ပထမအေမရိက တုန္းက ေျပာင္းခင္းေတြကိုပဲဆြဲခဲ့ၾကတဲ့
ပန္းခ်ီဆရာႀကီးေတြကိုသတိရမိေစရဲ႕။
ယူတီကာၿမိဳ႕က ေဆးဆရာ နယ္လွည့္စာဆိုေတြေလ
သူတို႔ကပဲႏ်ဴးေယာ့က္စစ္စစ္ေတြမ်ားလား။
ေတာ္ပီဒိုလမ္းမ ေပၚပဲေလၽွာက္သြားၾကည့္လိုက္ပါ၊
အဲဒီမွာ သဘာဝေရေျမေတာေတာင္အရပ္ကို
ေကာင္းကင္ေပၚတင္လႊတ္လိုက္တာေလ။
အဲဒီအရပ္မွာပဲသင္ျဖတ္သြားလိုက္ပါ၊
ဆြဲလို႔ဆန္႔လို႔ရတဲ့အေရာအေႏွာေနထိုင္မႈတစ္ခုလို
ဒါမွမဟုတ္၊ ဝံပုေလြနဲ႔ မိမိကိုမိမိျပန္ဆန္းစစ္သလို။
ဘာေၾကာင့္လည္းဆိုေတာ့
ႏ်ဴးေယာ့က္ဟာ ႏ်ဴးေယာ့က္ မို႔လို႔ပဲေပါ့ေလ။ ။
ေရာ္န္ ဝင္န္ကလာ (အေမရိကန္)
Ron Winkler ရဲ႕
Since It's New York
____________________________________________
ေျမဆြဲအားဥပေဒသ
------------------
လၽွပ္စီးထဲမွာ ဘြားကနဲ
ပိန္ခ်ိခ်ိတံတားေလး။
စက္တင္ဘာဆည္းစ်ာ၊ ေန႔အလင္းေတြမွိန္လာခ်ိန္၊
ျမစ္ေပၚမွာသတိနဲ႔ငိုက္ျမည္းေနၾကတဲ့
ငန္းတစ္အုပ္၊အနက္ေရာင္အခင္းေတြဟာ
ေပါ့ေပါ့ပါးပါးပဲတြန္႔ေၾက။
ဟိုဘက္မွာ
အျပာရင့္ေကာင္းကင္ဆီထိုးတက္သြားတဲ့
ေဂါ့သစ္က္ေမၽွာ္စင္အထီးတည္း။
ၿမိ့ျပင္ကကုန္းကမူေတြေပၚ
မိမိတက္သြားေနတယ္ေလ၊
အဲဒီမွာ ျပန္လည္မြမ္းမံေနၾကတယ္
ဆင္းရဲသားေတြစုေနၾကတဲ့တိုက္အိုႀကီး။
ဒီၿမိဳ႕ေတာ္ကေန
ခရီးသည္ေတြအားလံုး
ထြက္ခြာသြားၾကၿပီ။
ဒီၿမိဳ႕ေတာ္နဲ႔ မိမိ
ခ်ိတ္ဆက္လို႔ရေနေသးတာဟာ
ေျမဆြဲအားဥပေဒသတစ္ခုတည္း။
ၿပီး၊
ေၾကာင္ေတြကိုမယံုၾကည္ျခင္း၊
မ်က္စိစပါးေမြးစူးရတဲ့က်ီးေတြ၊ နဲ႔
မွတ္ပံုတင္စာအုပ္ေတြရဲ႕
စပ္စပ္စုစုေမးျမန္းစံုစမ္းျခင္း။
ေနဝင္ဆည္းစ်ာကို
ဘယ္သူေတြေငးၾကည့္ၾကေတာ့သလဲ၊
ေခတ္ေဟာင္းသြားၿပီျဖစ္တဲ့
ညေနခင္းေအးေအးလူလူလမ္းေလၽွာက္ထြက္ျခင္းကို
ဖက္တြယ္ထားၾကေသးသူေတြပဲေပါ့၊
ေနဝင္ရီတေရာကိုလြမ္းလြမ္းေမာေမာေမ်ာေငးလို႔။
ေျပာရရင္ေတာ့
အဲဒီေနဝင္ဖ်ိဳးဖ်ထဲမွာပဲ
ေလဟာပုန္းလၽွို ုးကြယ္လၽွိ ုး
ေခ်ာင္းေျမာင္းလို႔ေနတာေပါ့။ ။
မာရစ္က္ ေျဗာ္ဒီလို(ပိုလန္)
Marek Wojdylo ရဲ႕
Law of Gravitatio
____________________________________________
ေဘာ့ခၽ္ညာ လ်ဴဘိုမဲလ္ဆကီးလမ္းက တိုက္ခန္းေတြ
-------------------------------------------
ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ သင္ဟာ လူေသတစ္ေယာက္ထဲ
ေနထိုင္ေနခဲ့ၿပီးမွေတာ့
ဘာျဖစ္လို႔တိုက္ခန္းေတြေျပာင္းေနရတာလဲ
ေသလူဟာလည္း
သင္ဘယ္ေတာ့မွမေရာက္ႏိုင္မယ့္
ေလာကဘံုေတြကိုစြန္႔ခြာၿပီး
သင္နဲ႔အတူလိုက္ေနမွာမို႔တဲ့လား
ပိုက်ယ္ရင္က်ယ္၊ပိုက်ဥ္းရင္က်ဥ္း
တိုက္ခန္းေတြဘာျဖစ္လို႔သင္
ေျပာင္းေျပာင္းေနတာလဲ
သင့္ေသလူဟာအိပ္စက္မႈသစ္ထဲ
ထာဝစဥ္အျမဲစတည္းခ်လိုက္ေတာ့မွာလား
ေရွးေဟာင္းေပါရာဏေတြအစား
ေႏြးေထြးမႈနဲ႔အေအးဒဏ္ခၽြတ္ခြာထားတဲ့
နံရံေတြကိုသူေတြ႕ရွိသြားလို႔လား
ဒါဆိုဘာလို႔ထိုေသလူဟာ
သင့္ရဲ႕အိုးအိမ္ျဖစ္ေနသလဲ
အမည္နာမမရွိသူ
ရွိလည္းအမည္နာမကေနရာေပးမွာမဟုတ္တဲ့သူ
သင္ငွားေနတဲ့တိုက္ခန္းဟာလည္း
ေသလူလိုေသးၾကံဳ႕သြားမွာမဟုတ္ဘူး
သင္ဘယ္လိုမွမေရာက္ရွိႏိုင္တဲ့
ေသလူရဲ႕ေလာကဘံုေတြဆီ
သင္သြားေနလိုက္ခ်င္တယ္
အဲဒီမွာလစဥ္မီးဖိုးေရဖိုးေတြ
ေပးစရာမလိုဘူးေလ။ ။
ယူဂ်ီးနီးယပ္စ္ ကာရွီရွင္-ဒ်စ္ကီ(ပိုလန္)
Eugeniusz Tkaczyszyn-Dycki ရဲ႕
Lodgings in Boczna Lubomelskiej Lane
____________________________________________
အျမင့္မွငံု႔ၾကည့္လ်င္မူးေနာက္တတ္တဲ့ေဝဒနာ
---------------------------
ေျခသလံုးအိမ္တိုင္လွည့္လည္သြားေနသူဟာ
သူတစ္ေယာက္တည္းပါပဲ။ သူမ ဝမ္းနည္းတဲ့အခါ
လမ္းေပၚထြက္သြားတယ္၊လူေတြနဲ႔ေတြ႕ဖို႔။
အတြဲကေလးရွိရင္ေတာ့ တစ္ေနရာမဟုတ္တစ္ေနရာ
မုခ်သြားၾကမွာပါပဲ။ ဆိုက္ပရပ္စ္ပင္ေျခရင္းမွာ
သူတို႔လွဲအိပ္လိုက္ၾကတယ္၊ငွက္တစ္ေကာင္ရဲ႕နံေဘးမွာ။
မိမိဟာမိုးေကာင္းကင္ကိုစိတ္ကူးၾကည့္လိုက္တယ္။
ယင္းဟာသူမရဲ႕ေတာင္းေတြအျပင္လွိုင္းေတြကိုပါ
ျဖန္႔ထြက္ေစတယ္။ေမာ္ေတာ္ကားတာယာလုပ္တဲ့
ၿမိဳ႕ေလးကေန သူမ ထြက္လာခဲ့လိုက္တာျဖစ္တယ္။
ပံုျပင္ဇာတ္လမ္းေတြလုပ္ဖို႔ဘာေတြသံုးသလဲ၊
ေလွခါးထစ္ေတြ၊ႀကိဳးေတြေပါ့။ သူမ်ားစကားထဲ
မိမိဟာ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ျဖတ္ျဖတ္ေျပာေနခဲ့တာ
မိမိကိုယ္တိုင္ေတာင္သတိမထားမိခဲ့ဘူး။
ေဟာဒီေရွးေဟာင္းဥယ်ာဥ္။
ေမွာင္မည္းတဲ့ငါးသားေဖာက္ကန္။
အက်ႌနဲ႔ေဘာင္းဘီတစ္ဆက္တည္းဝတ္ထားၾကတဲ့
အလုပ္သမားေတြဟာ အာရုဏ္ဦးမွာ
သူတို႔ရဲ႕အဆိပ္ေတြကိုပစ္ခ်ၾကတယ္။
အားလံုးကိုသရုပ္ေဖာ္ျပလို႔မရဘူး။ ဒါဟာလံုးဝ
သဘာဝက်တဲ့ကိစၥ။ အကယ္၍သူမ,ဟာ
အခ်စ္အေၾကာင္းစဥ္းစားေနခဲ့ရင္ အိပ္ခန္းရဲ႕
တံခါးကိုသူမ ခ်ိဳးဖ်က္ဝင္သလား။
ဘယ္လုပ္ပါ့မလဲေလ။ လူပံုလည္မွာဒါမ်ိဳးေတြ
ဘယ္သူထုတ္ေျပာမွာလဲေလ။ ဘယ္ဘက္မွာ
ဆိုဖာထိုင္ခံုတစ္လံုးခ်ထားတယ္။ မိမိတို႔ဟာ
ကိုယ္ပိုင္အိမ္ရာေတြမရွိၾကတဲ့အိမ္ငွားေတြပဲျဖစ္တယ္။
အေၾကာင္းအရာနဲ႔ပတ္သက္လို႔ေတာ့ဒါပါပဲ။
အံုးထန္းပင္ေတြၾကားေမ်ာလြင့္ေနၾကတာ
ေဘးတိုက္ပံုပဲျမင္ရတဲ့ဝတ္လစ္စလစ္ေတြ။
အယူအဆဟာ ပို႔စ္ကဒ္တစ္ကဒ္လို
တိုးရစၥဆန္လိုက္တာ။ ဇာတ္ရံုမွာ မိမိရဲ႕
ထိုင္ခံုဟာတကယ့္က်ဥ္းက်ဥ္းၾကပ္ၾကပ္ေလး။
လူေတြအထူးမ်ားျပားတဲ့ ရံုးတက္ရံုးဆင္းခ်ိန္ေတြကို
မိမိအထူးစိတ္ဝင္တစားေစာင့္ၾကည့္တယ္။
ေရးေနရင္းမွာပဲေမ့ေပ်ာက္သြားတဲ့အရာေတြကို
မိမိအားလံုးခ်ေရးတယ္။အထူးသျဖင့္ ညဘက္ေတြမွာ။
အခန္းတံခါးကိုအတြင္းထဲကေန
မိမိဂ်က္ခ်ထားလိုက္တယ္။ ။
ရဲလဖ္ အိန္ဂ်လ္ (အေမရိကန္)
Ralph Angel ရဲ႕
Vertigo
(AMERICAN HYBRID POETRY ကဗ်ာေပါင္းခ်ဳပ္မွ)
____________________________________________
မေန႔တုန္းက
-------------------
ဟိုဘက္အိမ္ကအမွိ ုက္ပံုးေပၚအျမဲထိုင္ေနတတ္တဲ့ေၾကာင္နက္ မရွိ
ေတာ့ဘူး။
* ဝက္ဆီပါဝင္တဲ့အစားအေသာက္ ကုန္ေဈးႏွံုးေတြအနည္းငယ္
တက္သြားခဲ့ေသာ္လည္းမိမိသြားေနက်ဆိုင္က သက္သတ္လြတ္
အဂၤလိပ္မနက္စာေတာ့ ယခင္ေဈးအတိုင္းပဲ။
* မိမိတက္ခဲ့ဘူးတဲ့တကၠသိုလ္က စာၾကည့္တိုက္မႉးဟာ အဖံုးေပ်ာ့
နဲ႔စာအုပ္ေတြကို 'အေပါစား' လို႔ေျပာေပမယ့္ ဘယ္သူကမွသူ႔ကို
လုပ္ၾကံဖို႔မႀကိဳးစားၾကပါဘူး။
* အေမရိကမွာေနတုန္းကဝယ္စုထားတဲ့ ဖလန္ထည္ဆင္ဆင္
ခ်ည္သား ညဝတ္အက်ႌ အေပၚပိုင္းဟာ
ဝိဥာဥ္နဲ႔ ကိုယ္ အိုးစားကြဲသြားတယ္။
(အဲဒီေၾကာင္နက္နဲ႔ ညဝတ္အက်ႌအေပၚပိုင္း အျပင္) မိမိဘဝမွာ တစ္ခုခုမဲ့ေနတယ္။
* မိမိေနထိုင္တဲ့စီရင္စုမွာ စြန္႔ပစ္အမွိုက္ရီဆိုင္ကလ္လုပ္တဲ့စနစ္
ေျပာင္းလိုက္ေပမယ့္ မိမိမွာ ဆက္ဟာေနတုန္းပဲ။
* ႏိုင္ငံျခားတိုင္းျပည္ေတြက အမ်ိဳးသမီးအခြင့္အေရးေတြ၊
ဓာတ္ဆီထိုးသြင္းမႈေတြ၊ေနာက္ဆံုးေပၚ သြားျဖဴေဖြးနည္းဆိုင္ရာ
သတင္းေတြဟာလည္းထို႔အတူ။
* ၿမိဳ႕ေတာ္ဝန္ မက္(က္)ခ်ိစ္ နဲ႔ ရုပ္ခ်င္းေတာ္ေတာ္ဆင္လာေနတဲ့
ေဟာလီးဝုဒ္မင္းသားအေၾကာင္းဟာလည္း မိမိကို အာရံု
မေျပာင္းႏိုင္ေစခဲ့ဘူး။
မိမိဘဝျဖစ္တည္မႈရဲ႕ မနက္ရွိုင္းျခင္းဟာ ျဖစ္ေပၚတိုးတက္မႈအသစ္
လို႔လည္း မဆိုသာ။
* ေဈးခ်ေရာင္းတဲ့ဆိုင္ေတြမိမိသြားတတ္တာ၊ မိမိကိုလက္ထပ္ဖို႔
လာေတာင္ဆိုၾကသူေတြကို ဆံပင္ပံုစံုၾကည့္ၿပီး
မိမိပယ္လိုက္တာ အားလံုးအသိပဲ။
* တစ္ေယာက္တည္း အေဖာ္မဲ့ကစားရေပမယ့္ ကလူဒိုဂိမ္းမွာ
ဦးေႏွာက္သံုးရတဲ့စစ္ေၾကာနည္းသစ္ေတြကို
မိမိနာရီေပါင္းမ်ားစြာထြင္ေနခဲ့တယ္။
* Velcro ကပ္ခြာပစၥည္း ဖ်က္သိမ္းေရးဦးတည္ခ်က္နဲ႔
ဖြဲ႕စည္းထားတဲ့လၽွို ု႔ဝွက္အဖြဲ႕အစည္းမွာမိမိဟာ
တင္းျပည့္ပါတီဝင္ျဖစ္တယ္။
စာေပအႏုပညာဟာ မိမိကိုကယ္တင္ႏိုင္မလားဆိုတာ မိမိကိုယ္တိုင္
မရွင္းဘူး။
* ဂ်ာမန္ လက္ႏွိပ္စက္ေဈးကြက္မတည္ၿငိမ္မႈၾကာင့္
စာလံုးေစာင္းေတြကို ေဈးကြက္ကေန
ျပန္ရုပ္သိမ္းလိုက္ၿပီ။
* ေဖာက္ထြင္းျမင္စကၠဴတီထြင္လိုက္တာနဲ႔ ထိုးဇာတ္စာေပမွာ
ထင္သာျမင္သာရွိေရးအတြက္ လႈပ္ရွားမႈ
ေပၚေပၚထင္ထင္စၾကၿပီ။
* စာသားဒြါဓိပၸါယ္ေပါက္မႈဟုန္းကနဲျမင့္မားလာခဲ့တဲ့အတြက္
အခ်စ္ကဗ်ာဟာေခတ္တုန္းသြားေတာ့တယ္....
အဲဒါဟုတ္မွဟုတ္ရဲ႕လား။
ေနာက္ဆံုးေတာ့ ဒီျပႆနာေတြအၾကာင္း မိမိစဥ္းစားရတာ
ၿငီးေငြ႕လာေတာ့တယ္။
* ေဘးအိမ္က စပယ္နီယလ္ေခြးေလးေျပးထြက္လာၿပီး မိမိကို
ႏွလံုးသားဝိဥာဥ္ခံစားမႈအျပည့္နဲ႔ၾကည့္လိုက္တယ္။
* ဘက္တာစီး ေခြးေဂဟာအတြက္ တစ္ေန႔ေငြလႉဖို႔ မိမိရဲ႕ေစတနာဟာ
တေျဖးေျဖး သုည ျဖစ္သြားတယ္။
* ရာသီဥတုအေျပာင္းအလဲေၾကာင့္ ငရဲဘံုဟာ ေအးခဲသြားဖို႔
ရာခိုင္ႏႈံး ၆၀ ရွိေပမယ့္ စႀတိတမ္အရပ္ကုိေတာ့ ထိခိုက္မွာ
မဟုတ္ဘူးလို႔ သိပၸံပညာရွင္ေတြၾကညာခ်က္ထုတ္ျပန္တယ္။
* အဆင့္ ၅ ရွိတဲ့ ဝတ္မွံ ုေလလြင့္မႈေၾကာင့္ မိမိဟာ ဖံုစုပ္စက္နဲ႔
သန္႔ရွင္းေရးအျပင္းအထန္ျပဳလုပ္ရေတာ့တယ္။
ဒါေတာင္ မိမိေနတာဟာ ေလအလံုပိတ္
ရဲတိုက္ထဲမွာျဖစ္တယ္။ ။
ေဂ်းန္ ေယး(ၿဗိတိသၽွ)
Jane Yeh ရဲ႕
Yesterday,
____________________________________________
လက္ကိုင္ပဝါအနမ္း
------------------------------
ဘာသာျပန္ကဗ်ာဟာ လက္ကိုင္ပဝါၾကားခံနမ္းရသလိုပဲ...
အာရ္ အက္စ္ ေသာမတ္စ္
အေမွာင္ထဲပြတ္သပ္ျခင္းလား။
မိမိတို႔ေတာ္ေတာ္ရိုးအခဲ့ၾကတာပဲ
မေန႔တုန္းကလၽွိ ု႔ဝွက္အနမ္းေတြေပါ့။
ဒီေန႔ေတာ့သာမန္ႏႈတ္ဆက္မႈသေဘာပါပဲ၊
စကရင္ေသးေသးေလးမွာမိမိတို႔ၾကည့္ၾကတယ္
ကမ႓ာ့ေခါင္းေဆာင္ႀကီးေတြၿငိမ္းခ်မ္းေရးေဝၾကပံု
ေအးစက္တဲ့ေပြ႕ဖက္မႈနဲ႔၊ မဟုတ္ရင္
အဆိပ္ျပင္းေႁမြအနမ္းနဲ႔။ လစ္ရစ္က္ကဗ်ာ
ဘာသာျပန္ျခင္းဟာ လက္ကိုင္ပဝါခံၿပီး
နမ္းရသလိုပဲလို႔ စာဆိုရွင္ကဆိုေလတယ္။
မိမိကေတာ့ စာမ်က္ႏွာတစ္ရြက္နဲ႔တစ္ရြက္ၾကားက
ကဗ်ာေတြကိုေပြ႕ဖက္တယ္
ခ်စ္သူေတြဆိုတဲ့စကားလံုးကို
ျပန္ယူေဆာင္လာတဲ့ကဗ်ာေတြေလ။
ကဗ်ာပုဒ္ဟာလက္ကိုင္ပဝါတစ္ထည္
ပါလာရင္ပါလာပေလ့ေစ၊
မိမိႏႈတ္ခမ္းေပၚမွာ ဖံုးကြယ္ထားတဲ့အနမ္းကိုပဲ
ထားရစ္ခဲ့ပါေစေလ။ ။
မႏၷာ အယ္လ္ဖင့္န္တ္ (ေဝလ)
Menna Elfynt ရဲ႕
Handkerchief Kiss
____________________________________________
ေမြးရပ္ေျမ
-----------
ကိုယ့္မွာေလယာဥ္အၾကာႀကီးစီးခဲ့ရလို႔
ေညာင္းညာမအီမသာျဖစ္ေနတာကိုသိရတယ္၊
ဘာေၾကာင့္ဆို ဘယ္သူမွကိုယ္နဲ႔ခ်စ္မႈမျပဳပဲကို။
ေယာက်္ားတိုင္းဟာကိုယ့္ကို ဗမ္ပါးယားလို႔ ထင္ၾကတယ္။
မိန္းမတိုင္းဟာ
မိန္းမေတြပဲေပါ့။အဲဒီႏွစ္က လူမည္းေတြဟာအိပ္မက္ေတြ
ဆက္တိုက္မက္ေနၾကတယ္၊ သမၼတႀကီးလုပ္ၾကံခံ
လိုက္ရၿပီလို႔။ အဲဒါၿပီး သမၼတႀကီးဟာတကယ္ပဲ
ေသနတ္နဲ႔ပစ္ခံလိုက္ရတယ္၊အိမ္ျဖဴေတာ္ထဲ
ေဖာက္ထြင္းဝင္ေနတုန္း။ ေျပာေတာ့ သူ႔ေသာ့တြဲ
ေပ်ာက္သြားလို႔တဲ့။ ကိုယ့္အိမ္ထဲကိုကိုယ္ျပန္ေဖာက္ထြင္း
ဝင္သူကိုဘာလို႔ေခၚသလဲ။
စီးနင္းလိုက္ပါလာၾကတဲ့ခရီးသည္ အခ်ိဳ႕ကို
ကိုယ္ေမးလိုက္ေတာ့ အဲဒီအေခၚအေဝၚရွိတယ္တဲ့။
'ဂ်စ္ဂါ'တဲ့။ အဲဒါၿပီးေနာက္ မ်က္လံုးနီခရီးကိုယ္စီးလိုက္တယ္။
ဟိုးေအာက္ကေမွာင္က်ေနတဲ့လယ္ကြင္းေတြထဲ
ေနဝင္သြားသလိုနက္ရိႉင္းတဲ့ပင့္သက္ရွည္ကိုယ္ခ်လိုက္တယ္။
အခ်ိဳ႕အိပ္ၾကတယ္။ဒါေပမယ့္ 'လံုျခံဳေရး' လို႔အမည္ရွိၾကတဲ့
ဘယ္သူမွကိုယ့္ကိုမယံုဘူး။ သိမ္းခံလိုက္ရတယ္
ကိုယ့္ရဲ႕ အႀတီပလာ။ ကိုယ့္ရဲ႕ ဆလက္ခ္ဆာ။ ကိုယ့္ရဲ႕
ေကာ္တီဆိုးန္။ ကိုယ့္ရဲ႕ကေလာ္ႏိုပင္န္။ ကိုယ့္ရဲ႕ ဖလက္ဆရစ္လ္။
ကိုယ့္ရဲ႕ဇီယာရ္တက္ခ္။ ကိုယ့္ရဲ႕ေနဆရလ္။ ကိုယ့္ရဲ႕
ပါကိုစက္တ္။ ကိုယ့္ရဲ႕အယ္မ္ဘီယင္န္။
ဒီတိုင္းျပည္မွာ ဘယ္သူမွလံုျခံဳတယ္လို႔မထင္ရဘူး။
အဲသလိုျဖစ္ရျခင္းအေၾကာင္းျပခ်က္ေတြထဲ
ကိုယ္လည္းအပါအဝင္ျဖစ္တုန္းပဲ။ေန႔စဥ္ေန႔တိုင္းပဲ
တစ္ခုမဟုတ္တစ္ခုဟာစြန္႔ပစ္ခံရတယ္၊အေၾကာင္းကေတာ့
ေနာက္ေၾကာင္းရာဇဝင္ရွိလို႔၊ဆံပင္ရွည္လို႔၊ လက္သည္းရွည္လို႔၊
အင္းေပါ့၊ထိုနည္းတူ၊ကိုယ့္အစြယ္ေတြလည္းပဲပါ့။ ။
မွတ္ခ်က္။ ။
vampire = ဗမ္ပါးယား ။ 'ေသြးစုပ္ဖုတ္ေကာင္' ထက္ရြတ္လို႔ေကာင္းလို႔။
Jigger = ဂ်စ္ဂါ။ ေဒသခံအေခၚ၊ 'သန္းေလွး' လို႔ အဓိပၸါယ္ရ။
'သန္းေလွး' ထက္ 'ဂ်စ္ဂါ' ဟာရြတ္လို႔ပိုေကာင္း။
'မ်က္လံုးနီခရီး' = red eye ။ ညလံုးေပါက္ေလယာဥ္စီးရလို႔ မနက္မွာ မ်က္လံုးနီေနတာ။
သိမ္းခံရတဲ့ ေသာက္ေဆးနာမည္ေတြ။
ဂ်ယ္ရီကို ဘေရာင္းန္(အေမရိကန္)
Jericho Brown ရဲ႕
Homeland
____________________________________________
ဟိုအရပ္ဒီအရပ္ထံမွေပးပို႔ေသာပို႔စ္ကဒ္မ်ား
-------------------------------------------
သို႔။
ပံုအတြက္ေပးထားတဲ့ေခါင္းစဥ္အျပင္အျခားေခါင္းစဥ္။ ဟိုျခစ္ဒီျခစ္ပံုနဲ႔အလြန္အကၽြံရွင္းလင္းျပေနျခင္း။အခ်ိန္ဇယား
အေသးစိပ္၊ စတိကတိ၊ အသိႆယဝုတၱိအခ်စ္ေတြဖြင့္ဟျခင္း။ သင့္...။
သို႔။ တိမ္ေတြထူထပ္ေၾကာင္း၊အေကာင္းဆံုးေတြေသာက္ရေၾကာင္း၊ေတြ႕ရတဲ့လူစိမ္းေတြအေကာင္း။ ရာသီဥတုကိုညႊႏြ္းျခင္း၊စကားလံုး
အသစ္ေတြအတတ္ဆန္းျခင္း၊ ယုတၱိမက်တဲ့ေမးခြန္း၊စိတ္မပါ့တပါ
ဟာသ။
သင့္...။
သို႔။
ဘူတာမွာနားစြန္နားဖ်ားၾကားလိုက္ရတဲ့သမိုင္းအခ်က္အလက္။ဖံုးဆက္ေဖာ္ရတဲ့အတြက္ေက်းဇူးစကား။ေက်းဇူးတင္စကားထပ္
ေျပာျခင္း။ၾကံဳရာက်ပမ္းတည္ရွိရာေတြနဲ႔ယွဥ္ၿပီးဆူညံသံကိုေဝဖန္
ေျပာဆိုျခင္း။ဒီအထိေျပာခဲ့ၿပီးသားေတြကိုျငင္းဆိုျခင္း။စိတ္အေႏွာက္အယွက္ျဖစ္ရျခင္း။ေတာင္းပန္စကားေျပာျခင္း။
သင့္...။
သို႔။ လတ္တေလာဝယ္ယူထားတဲ့ပစၥည္းနဲ႔ပတ္သက္လို႔ေပ်ာ္ရႊင္ေနေၾကာင္း။မသိမသာအလြမ္းစိတ္နဲ႔ ပါရာႏိြုက္ဒ္စိန္ေရာဂါ။ ငယ္စဥ္ေက်ာင္းသားဘဝတုန္းကထြင္သံုးခဲ့တဲ့လၽွို႔ဝွက္စကား။
လၽွို႔ဝွက္စာသားနဲ႔နာမည္။လၽွို႔ဝက္စာသားနဲ႔နာမည္။
သင့္...။
သို႔။
ျပပြဲဆိုင္ရာစာသားထဲမွေကာက္ႏုတ္ခ်က္။ 'ျပန္လည္ျပဳလုပ္ႏိုင္ျခင္း'
' အစီရင္ခံႏိုင္ျခင္း'၊ 'ဆင္းရဲႏြမ္းပါးျခင္း'၊ 'ဘက္မလိုက္ျခင္း' စကားလံုးေတြကိုဦးစားေပးသံုးစြဲျခင္း။ 'မ_ ျခင္း' ကိုပယ္ဖ်က္ျခင္း။ စကားလံုးတစ္လံုးတြင္းကထုတ္ယူႏိုင္တဲ့စကားလံုးေတြ၊ဥပမာ၊ 'စကားလံုး' ထဲက 'စ'၊ 'ကား'၊ 'လံုး' ေတြကိုသတိျပဳျခင္း။
သင့္...။
ေကာ္န္ခ်စ္တီးနား ခရုဇ္(ဖိလစ္ပိုင္)
Conchitina Cruz ရဲ႕
Postcards from Here and There
____________________________________________
သတို႔သမီးဝတ္စံုမ်ားရဲ႕ဝမ္းနည္းေၾကကြဲမႈ အေၾကာင္း
-------------------------------
ၾကယ္ေတြလည္းမရွိ၊ေလလည္းမတိုက္တဲ့
ခုလိုညမ်ိဳးေတြမွာ
ၾကားေနရတယ္လို႔ထင္မိတယ္
အႏွစ္မပါတဲ့ပလာအိန္ဂ်လ္နတ္သမီးေတြလို
ေမၽွာ္လင့္ခ်က္မဲ့ေတာင့္တမႈနဲ႔အလင္းျပန္ရင္း
သတို႔သမီးဝတ္စံုတို႔ရဲ႕
တရွံု႔ရႈံ့ငိုေနသံ။
ဘယ္သူမွသူတို႔ကို
ဝတ္ဆင္ၾကမွာမဟုတ္ေတာ့တာ
သူတို႔သိခဲ့ၾကၿပီေလ။
ပြဲလယ္တင့္ေန႔ရက္တစ္ရက္အၿပီး
သူတို႔ကိုလိုခ်င္သူေတြမရွိၾကေတာ့။
ဒါေပမယ့္၊ဗီဒိုေတြရဲ႕အေမွာင္ထုေတြထဲ
အလိုဆႏၵနဲ႔သူတို႔ေတာက္ပေနၾကတယ္။
ကံေကာင္းတဲ့ဝတ္စံုအခ်ိဳ႕ဆို
သမီးေတြဆက္ဝတ္ခြင့္ရၾကတယ္။
ဒါေပမယ့္ဒါဟာလည္း
ေနာက္ထပ္တစ္ႀကိမ္မၽွသာပဲ။
ၿပီးျပန္သြားရတယ္ဗီဒိုထဲ။
အမ်ားစုဟာအခ်န္ၾကာေတာ့ဝါႏြမ္းသြားၾကတယ္၊
သူတို႔ကိုမိုးေကာင္းကင္ဆီသယ္မ,သြားဖို႔
ဆင္လိပ္ျပာႀကီးေတြကိုေစာင့္ေမၽွာ္ရင္း။
မင့္အေမရဲ႕သတို႔သမီးဝတ္စံုဘယ္မွာလဲ၊
ဘယ္ဘီဒိုထဲမွာလဲ။
မင့္အဖြားရဲ႕သတို႔သမီးဝတ္စံုဘယ္မွာလဲ။
ဘာ၊မရွိေတာ့ဘူး၊ဟုတ္လား။
ေနာက္ဆံုးေတာ့လည္း
အားလံုးေပ်ာက္ကြယ္သြားၾကတာပါပဲ။
ဘယ္ေတြေရာက္သြားၾကသလဲ၊
ဘယ္သူသိမွာလဲတဲ့ေလ။
အေဟာင္းဆိုင္ေတြဟာသတို႔သမီးဝတ္စံုတင္ပါ့မလား။
Goodwill တစ္ပတ္ႏြမ္းအဝတ္အထည္ဆိုင္မွာေတာ့
သတို႔သမီးဝတ္စံုတစ္ခါေတြ႕ဘူးတယ္။
ဘယ္လိုဝမ္းနည္းဘြယ္ရာကိစၥမ်ိဳးနဲ႔
အဲဒီကို အဲသလို ေရာက္သြားခဲ့သလဲကြယ္။
ဘယ္လိုေၾကကြဲမႈဟာ
ယင္းကိုယူေဆာင္သြားခဲ့သလဲ။
ကံအေကာင္းဆံုးသတို႔သမီးဝတ္စံုေတြက်ေတာ့
မဂၤလာေဆာင္ၿပီးတစ္ပတ္မွာပဲ
လင္ေယာက်္ားရဲ႕သစၥာေဖာက္ခံလိုက္ရတဲ့
လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္ဇနီးသည္ေတြရဲ႕
ဝတ္စံုေတြပဲျဖစ္ၾကတယ္၊
ယင္းတို႔ကို ကားေနာက္တြဲခ်ိတ္ေရြ႕လ်ားအိမ္
ဒါမွမဟုတ္ တယ္လႅဴရိုက္ဒ္အရပ္ေဒသက ကြန္ဒိုတစ္တိုက္ရဲ႕
အျပင္ဘက္
လႊင့္ပစ္လိုက္ၿပီး ဓာတ္ဆီေလာင္းခ်လိုက္တယ္။
အဲဒီသတို႔သမီးဝတ္စံုေတြဟာ
ကြန္ဂရက္က်ဴေလးရွင္းေတြျပည့္ႏွက္ေနတဲ့
မိုးေကာင္းကင္ဆီ
မီးေတာက္မီးလၽွံေတြစီးၿပီး
မီးခိုးေငြ႕ေတြအျဖစ္
လြင့္ပ်ံတက္သြားၾကေတာ့တယ္။ ။
ေဂ်းမ္စ္ ဂဲလ္ဗင္န္(အေမရိကန္)
James Galvin ရဲ႕
On the Sadness of Wedding Dresses
____________________________________________
ေဗာဓိသတၱ
------------
သတင္းထူးကေတာ့ ရွင့္ကိုကၽြန္မခ်စ္တယ္၊
ကၽြန္မရဲ႕ ႏ်ဴးဒစၥ(တ္)ေရ
သတင္းထူးကေတာ့ ရွင့္ကိုကၽြန္မခ်စ္တယ္၊
ကၽြန္မရဲ႕ ဘူးဒစၥ(တ္)ေရ
ကၽြန္မရဲ႕ဝတ္လစ္စလစ္ခႏၵာနဲ႔
ဖူးပြင့္လာေနတဲ့သာယာမႈဟာ
ရွင္ရွိေနျခင္းမိုးေလဝသထဲမွာ
ရွင္ရွိေနမလား၊ရွိမေနဘူးလား
အို...အခ်စ္ဟာ
ႏ်ဴရိုးစစၥပင္စည္ေပၚမွာအဖုအသစ္ေပါက္လာတာ
ကၽြန္မတို႔အတြက္ေခတ္သစ္ 'ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေပးသနားပါ'
အဆိုျပဳလာတဲ့ ႏွင္းဆီပြင့္သစ္တို႔ရဲ႕ပန္းစည္း
အို...ကၽြန္မရဲ႕ႏွင္းဆီပြင့္သစ္တို႔ရဲ႕ေဗာဓိသတၱေရ
အခ်စ္မဲ့ျခင္းႏ်ဴရိုးစစၥမွ ကၽြန္မကိုရွင္ကယ္တင္ပါေလ
ကၽြန္မရဲ႕ခႏၵာေဟာင္းကို ဖာ့တ္ဝါေသမိန္႔ကေန
ရွင္ကယ္တင္ၿပီး
ႏွင္းဆီခင္းအိပ္ယာေပၚလဲေလ်ာင္းလိုက္ၾကပါစို႔ေလ
ႏွင္းဆီပြင့္ကိုဝိုင္းရံထားတဲ့အိတ္ကပ္အျပည့္
ဒီမွာကမ႓ာႀကီးပ်က္သုဥ္းသြားေတာင္ ကၽြန္မရဲ႕ခ်စ္သူေရ
အိပ္ရာထဲပစ္လွဲလိုက္ၾကၿပီးေသပြဲဝင္လိုက္ၾကစို႔ေလ
နတၳိကိုေခါင္းညိတ္မႈအသစ္ေပးၾကစို႔
ပလာနတၳိပကတိကိုႏွင္းဆီတစ္ဖူးေပးလိုက္စို႔
နတၳိရဲ႕ႏွင္းဆီေတြကိုကၽြန္မခ်စ္ရပါတယ္ေလ
အို...ကၽြန္မရဲ႕နတၳိရဲ႕ေဗာဓိသတၱေရ
ဒီသတင္းကလြဲလို႔အျခားသတင္းမ်ိဳး
နိမတ္မျပပါနဲ႔ေလ
ကၽြန္မတို႔ရဲ႕ခႏၵာေတြဝိဥာဥ္ေတြအတြက္
ဘာမွမေမၽွာ္လင့္ပါဘူး
ၿငိမ္းခ်မ္းျခင္းရဲ႕မိုးေလဝသကလြဲလို႔ေလ။
မွတ္ခ်က္။
Bodhisattva= ေဗာဓိသတၱ
Nudist= ဝတ္လစ္စလစ္ေနထိုင္မႈအဖြဲ႕ဝင္
Buddhist= ဗုဒ္ဓ ( font ျပႆနာ) ဘာသာဝင္
နေဘကိုတမင္ယူျခင္း
Fatwa= မူစလင္မ္ဘာသာတြင္ေသမိန္႔ေပးျခင္း
ဆာရာ အာဗီယို (အေမရိကန္)
Sarah Avio ရဲ႕
Bodhisattva
____________________________________________
အဆက္မ်ား
------------
(ကင့္စုဂိ ဆိုတာ က်ိဳးပဲ့သြားတဲ့တန္ဘိုးႀကီးေႂကြထည္ပစၥည္းကို ေရႊနဲ႔ျပန္ဆက္တဲ့လက္မႈပညာ)
ရွင္နဲ႔ကၽြန္မၾကားရွိတဲ့အရာဟာ
လက္မနဲ႔လက္ညိႇ ုးၾကားက
အေရျပားပါးပါးေလးလိုပဲ ေပ်ာ့ေျပာင္းတယ္။
ေပ်ာ့ေျပာင္းတယ္ထင္ရေပမယ့္
တကယ္ေတာ့အဲသလိုမဟုတ္ဘူး
ရႊံ့ေစးနဲ႔လုပ္ထားတာ။
စင္ေပၚမွာတင္ထားတဲ့ခြက္ေတြလိုပဲေပါ့။
က်ိဳးလြယ္၊ပဲ့လြယ္၊က်ကြဲလြယ္။
ျပန္ဆက္ရတာမလြယ္ကူတဲ့အလုပ္ပဲ။
ဒဏ္ရာရအနားသားေတြကို
မဝံ့မရဲနဲ႔ ကၽြန္မတို႔ရဲ႕လက္ေခ်ာင္းေတြနဲ႔
ရွင္နဲ႔ကၽြန္မ ေကာ္ျပန္ကပ္လိုက္တယ္။
အမာရြတ္တစ္သၽွဴးဟာ
မ်က္ျမင္ရာဇဝင္ပဲေလ။
ရွင္နဲ႔ကၽြန္မအတြက္
အဲဒီခြက္ဟာ တန္ဘိုးႀကီးတယ္ေလ
မစြန္႔ပစ္ပဲ ကၽြန္မတို႔ ထိမ္းသိမ္းခဲ့တာကိုး။
ကင့္စုဂိလက္မႈပညာမွာ
ကြဲသြားတဲ့ခြက္ရဲ႕ ကြဲတဲ့ေနရာေတြမွာ
ေကာ္ေစးကပ္ၿပီး
ေရႊမႈန္ေလးေတြျဖဴးလိုက္တယ္။
ဆက္ရာေတြဟာ အႏုစိပ္လြန္းလို႔
အဲသလိုသိမ္ေမြ႕ႏိုင္ေအာင္ပဲ
အိုးလုပ္သူဟာ
ခြက္ကိုကြဲေစေအာင္မ်ား တမင္လုပ္သလားပဲ
အဲသလိုလည္းဆိုၾကယ္။ ။
ခ်ာနာ ဘေလာ့(က္) (အေမရိကန္)
Chana Bloch ရဲ႕
The Joins
____________________________________________
ဘိန္းပန္းသစ္ရြက္ေတြေပၚမွာေလ
အမွတ္ရစရာေတြက်န္ရွိေန
လိပ္ျပာေတာင္ပံေတြ။
ဗသ်ဳိး
____________________________________________
အေမရိကန္စိတ္ကူးအိပ္မက္တစ္ခု
------------------
ကမၻာေျမႀကီးေပၚ ရဟတ္ယာဥ္ေတြလို
စာရင္းစစ္ေတြဝဲပတ္ၾကၿပီး
ေဟဂလ္ရဲ႕နာမည္ထြင္းထားတဲ့
အရိုးေသးေသးေလးေတြက်ဲခ်ၾကတယ္။
အဲဒီအရိုးေလးေတြကို ေခြးတူဝက္တူတစ္ေကာင္ဟာ
သူ႔အေမြးပြထဲသယ္သြားၿပီး
သူ႔တြင္းထဲသူဝင္သြားတယ္၊
အဲဒီည အဲဒီမွာပဲ တစ္မိသားစုလံုး
ေသဆံုးသြားရွာတယ္။
လိုက္ကာရဲ႕ေနာက္ကြယ္မွာ
သံၿပိဳင္သီဆိုေပးရတဲ့မိန္းကေလးဟာ
နာရီေပါင္းမ်ားစြာရပ္ေနၿပီး
လမ္းမဘက္ကိုပဲေငးၾကည့္ေနရွာတယ္။
ထရပ္က္ကားျပဳျပင္ေရးဝပ္ေရွာ့ဆိုင္ ျပတင္းေတြမွာ
ေဆးအျဖဴေရာင္သုတ္ထားတဲ့
သစ္ကိုင္းေျခာက္ေတြရွိၾကတယ္။
ၾကမ္းျပင္ကရြက္ေျခာက္ေတြကိုေရွာင္ရွားဖုို႔
အဲဒီသစ္ကိုင္းေျခာက္ေတြကို
မိေက်ာင္းေပါက္စေလးက ခဲထားတယ္။
ညမွာ ပ်ားလဘို႔ဟာ အိပ္မက္ဆန္းေတြမက္လို႔၊
ပတ္ျခာလည္ခုတ္ေမာင္းေနၾကတဲ့အနက္ေရာင္
ရထားေသးေသးေလးေတြ----
မိုးေရစက္ထဲေရနစ္သြားၾကတဲ့
ေရွးေဟာင္းစစ္သေဘၤာႀကီးေတြ။ ။
ေရာဘတ္ ဘလိုင္း
Robert Bly ရဲ႕
An American Dream
____________________________________________
ခ်ိဳးငွက္
---------
ကင္းၿမီးေကာက္ရဲ႕အဆိပ္ဆူးဟာ
မိမိရဲ႕မ်က္ႏွာပုဝါကိုစုတ္ျဖဲပစ္လိုက္တယ္၊
ရွင့္ရဲ႕အဆိပ္ေတာက္မ်က္လံုးေတြရဲ႕အၾကည့္ေလ။
ကင္းၿမီးေကာက္တစ္ေကာင္မိမိကိုအဆိပ္ၿမီးနဲ႔
ေပါက္လိုက္တယ္၊သူ႔အဆိပ္ေတြဟာမိမိေသြးေၾကာထဲ
ကူးခတ္ေနေတာ့တယ္။ရွင့္ထံကဆိုးဝါးတဲ့ဆူးပဲေပါ့၊
ရွင့္ဖ်ားနာမႈထဲ မိမိတြန္႔လိမ္ေနရၿပီ။
မိမိအိပ္မက္မက္တယ္
ေခ်ာင္းဆိုးလိုက္သလိုေတးသီငွက္၊မိမိရဲ႕ပါးစပ္ထဲက
ထြက္လာတယ္၊ေကာင္းကင္ထံ မိမိလႊတ္ေပးလိုက္တယ္။
သဲကႏၱာရႀကီးကိုေက်ာ္ျဖတ္သြားမယ့္ေလယာဥ္ေပၚ
ရွင္တက္သြားၿပီေပါ့။
ခ်ိဳးငွက္ေတြရဲ႕ေျခေထာက္ေတြမွာ စကားေတြမိမိပါးဖို႔
ႀကိဳးနဲ႔ခ်ည္လိုက္မယ္၊သူတို႔ကို ဆည္းစ်ာမွာ
ရြက္လႊင့္လိုက္မယ္ေလ၊ရွင့္တိုင္းျပည္ဆီေျမပံု
ကားခ်ပ္နဲ႔အတူ။
ေရငတ္လို႔ သူတို႔ျပဳတ္က်သြားၾကတယ္၊ ေကာင္းကင္က
မိုးေတြရြာခ်သလို၊ သူတို႔ရဲ႕အသားေျခာက္ေတြဟာ
ႀကိဳ႕တို႔က်ဲတဲေတာင္ပံေတြထဲမာခဲ။
ေလယာဥ္ပ်ံရဲ႕အရိပ္ေတြကို မိမိခဲနဲ႔ေပါက္လႊတ္တယ္၊
သံကိုယ္ထည္ေတြပ်က္က်ပါေစက်ိန္ဆဲတယ္၊
ႀကိမ္ပင္ေတြၾကားမီးေလာင္ပ်က္က်ၾကပါေစ။
အဲေတာ့မွ ရွင့္ရဲ႕အာသာဆႏၵေၾကာင့္ မိမိရဲ႕အေရျပားမွာ
မီးေလာင္ဖုေတြမေပါက္ေတာ့မွာ၊ ငွက္ကေလးေတြခ်ိဳးဖို႔
ေရခ်ိဳးကန္ေလးေတြထဲမွာ ငွက္သတ္ေဆးေတြ ပုလင္းလိုက္
ဖြင့္ၿပီး မိမိေလာင္းသြန္ထည့္လိုက္တယ္။ ။
ရာဂ်စ္ဗ္ မိုဟားဗီးယား
Rajiv Mohabir ရဲ႕
Dove
____________________________________________
မ်ားျပားလြန္းတဲ့နာမည္ေတြ
----------------------
တနလၤာေတြဟာအဂၤါေတြနဲ႔ခ်ိတ္ဆက္ေနၾကတယ္
ရက္သတၱပတ္ဟာတစ္ႏွစ္လံုးနဲ႔ဆိုင္တယ္။
ပင္ပမ္းေနတဲ့သင့္ကတ္ေက်းေတြနဲ႔
အခ်ိန္ကာလကိုပိုင္းျဖတ္ပစ္လို႔မရဘူး။
ေန႔ရဲ႕နာမည္အားလံုးကို
ညရဲ႕ေရေတြကေဆးေၾကာပစ္လိုက္တယ္။
ပက္ဒရိုိဆိုတဲ့နာမည္ကိုဘယ္သူမွမူပိုင္ခြင့္မရွိဘူး
ဘယ္တစ္ဦးတစ္ေယာက္တည္းမွ ရိုဇာ၊မာရီယာမဟုတ္ဘူး
မိမိတို႔အားလံုးဟာဖံုမႈန္႔မဟုတ္ရင္သဲမႈန္႔ပဲ
မိမိတို႔အားလံုးဟာမိုးေတြထဲကမိုးေရမဲ။
ဗင္နဇြဲလားအေၾကာင္း၊ခ်ီလီအေၾကာင္း
ပါရာဂြိဳင္းအေၾကာင္း သူတို႔ကိုယ့္ကိုလာေျပာတယ္
ကိုယ္တစ္ခုမွနားမလည္ဘူး
ကိုယ္သိတာကတစ္ခုတည္း
နာမည္မရွိတဲ့ကမၻာႀကီးရဲ႕အေရျပား။
ျမစ္ေတြနဲ႔အတူကိုယ္ေနစဥ္တုန္းက
ပန္းေတြနဲ႔အတူေနရတာထက္ေပ်ာ္ခဲ့တယ္
ေက်ာက္ခဲတစ္လံုးနဲ႔စကားစျမည္ေျပာတဲ့အခါ
ေခါင္းေလာင္းတစ္လံုးလိုျမည္ေတာ့တယ္။
ၾကာလိုက္တာ၊ ေႏြဦးရာသီဟာ
တစ္ေဆာင္းတြင္းလံုးထဲဆက္သြားတယ္။
အခ်ိန္ကာလရဲ႕ရႉးဖိနပ္ေတြေပ်ာက္သြားတယ္။
ႏွစ္တစ္ႏွစ္ဟာရာစုေလးခုျဖစ္သြားတယ္။
ညတိုင္းကိုယ္အိပ္စက္တဲ့အခါ
ကိုယ့္ကိုဘယ္လိုေခၚသလဲ
ဒါမွမဟုတ္ ဘယ္လိုမေခၚဘူးလဲ
ကိုယ္ႏိုးထလာတဲ့အခါ ကိုယ္အိပ္ေနစဥ္မွာ
ကိုယ္ဟာကိုယ္မဟုတ္ရင္ကိုယ္ဟာဘယ္သူလဲ။
ဘဝဆီဆင္းသက္ၾကတာနဲ႔
ေမြးကင္းစဘဝေတြကိုယ္တို႔ရရွိၾကရတယ္
ကိုယ္တို႔ရဲ႕ပါးစပ္ေတြထဲ
မ်ားျပားလွတဲ့အထစ္ထစ္အေငါ့ေငါ့အမည္ေတြ
မ်ားျပားလွတဲ့ဝမ္းနည္းဘြယ္ကိန္းႀကီးခန္းႀကီးေတြ
မ်ားျပားလွတဲ့ဟိတ္ဟန္ႀကီးႀကီးအကၡရာေတြ
မ်ားျပားလွတဲ့မင္းရဲ႕ပိုင္ဆိုင္မႈငါ့ရဲ႕ပိုင္ဆိုင္မႈ
မ်ားျပားလွတဲ့စာခ်ဳပ္ေတြေပၚကလက္မွတ္ေတြနဲ႔
မထိုးသိပ္လိုက္ၾကပါနဲ႔လား။
ကိုယ္လုပ္ခ်င္တာလုပ္ရရင္
အရာရာကို နက္နဲရႈပ္ေထြးသြားေအာင္
ေပါင္းစည္းသြားၾကေအာင္
ေမြးဖြားလာေစမယ္ ေရာေထြးပစ္လိုက္မယ္
အဝတ္အစားေတြခၽြတ္လိုက္မယ္
ေဟာဒီကမၻာႀကီးရဲ႕အလင္းေရာင္ဟာ
သမုဒၵရာရဲ႕တစ္သားတည္းျဖစ္ျခင္းကိုရရွိမယ္
ၿပီး
ရက္ေရာတဲ့၊ က်ယ္ေျပာတဲ့ ၊တေပါင္းတစည္း
တႂကြပ္ႂကြပ္တက်စ္က်စ္ျမည္ေနတဲ့ ရနံ႔တစ္ခု။
ပါဗလို နရူဒါ
Pablo Neruda ရဲ႕
Too Many Names
____________________________________________
အျဖဴေရာင္ညမ်ား
-------------
ဒီမွာဘယ္သူမွမရွိၾကဘူး၊
ခႏၵာကိုယ္ကေျပာတယ္၊ဘာပဲေျပာေျပာ
ဘာမွမေျပာရဘူး၊ဆိုေပမယ့္လည္းဘယ္သူကမွ
ကိုယ္ခႏၵာမွမဟုတ္တာ။ကိုယ္ခႏၵာေျပာတာကိုလည္း
ဘယ္သူကမွမေျပာၾကဘူး၊
သင္ကလြဲလို႔ေပါ့။
ႏွင္းေတြက်၊ၿပီး၊ည။ေတာအုပ္ေလးထဲမွာ
လူသတ္မႈတစ္ခုဟာ ထပ္ေၾကာ့။ေျမျပင္ေပၚ
ကေလာင္တံဟာေရြ႕သြားတယ္။ဘာျဖစ္လာမလဲ
ယင္းမသိေတာ့ဘူး၊ ယင္းကိုကိုင္ထားတဲ့လက္ဟာ
ေပ်ာက္ကြယ္သြားၿပီေလ။
ပသို႔ဆိုေစ၊ယင္းဟာဆက္ေရးေနတုန္းပဲ
ယင္းဟာေရးတယ္၊မူလအစမွာ
ေတာအုပ္ေလးထဲ ညထဲကေန
ကိုယ္ခႏၵာတစ္ခုဟာ
လမ္းေလၽွာက္ထြက္လာခဲ့တယ္။
ယင္းဟာေရးတယ္၊ကိုယ္ခႏၵာရဲ႕အျဖဴေရာင္ဟာ
ေျမႀကီးရဲ႕အေရာင္ျဖစ္တယ္၊ ေျမႀကီးျဖစ္တယ္
ေျမႀကီးဟာေရးတယ္၊အရာခပ္သိမ္းဟာ
တိတ္ဆိတ္မႈရဲ႕အေရာင္ေတြပဲျဖစ္ၾကတယ္။
ကိုယ္ဒီမွာမရွိေတာ့ဘူး။ကိုယ္တစ္ခါမွ
မေျပာခဲ့ပါဘူး၊ကိုယ္ေျပာခဲ့တယ္လို႔
မင္းေျပာခဲ့တာ။ကိုယ္ခႏၵာကေတာ့
ဘာမွမေသဆံုးတဲ့ေနရာပဲေလ။
ညတိုင္းမွာ ေတာအုပ္ေလးရဲ႕
တိတ္ဆိတ္မႈကေန၊ မင္းသိေနၿပီးသားပါေလ၊
မင္းထံပါး
ကိုယ့္စကားသံဟာလမ္းေလၽွာက္ထြက္လာတယ္။ ။
ေပါလ္ ဩစၥတာ ( အေမရိကန္)
Paul Auster ရဲ႕
White Nights
No comments:
Post a Comment