သိပၸံပညာရွင္ႏွစ္ေယာက္ အျပန္အလွန္ေျပာေနၾကသည္။
"ကမၻာေပၚမွာပထမဆံုးလူသားပံုတူမ်ဳိးပြားတဲ့ နည္းပညာကိုစတင္အသံုးျပဳခဲ့တာဘုရားသခင္ပဲဗ်။ အာဒမ္ရဲ႕နံရိုးတစ္ေခ်ာင္းကို ထုတ္ၿပီး ဖန္ဆင္းခဲ့တာမဟုတ္လား"
"ဒါေပမယ့္ ရာႏႈန္းျပည့္မေအာင္ျမင္ပါဘူး။ အာဒမ္ရဲ႕ပံုတူမျဖစ္ဘဲ ဧ၀ျဖစ္သြားတာပဲေလ"
* * * * * * * * *
ျမ၀တီရုပ္ျမင္သံၾကားဌာနသည္ ညပိုင္းထုတ္လႊင့္မႈ ၿပီးဆံုးကာနီးတြင္ ေနာက္တစ္ေန႔အစီအစဥ္ကိုေၾကညာရာတြင္ ေကာင္းႏိုးရာရာ အကြက္ကေလးေတြကို ထုတ္ႏႈတ္ၿပီး နမူနာအျဖစ္ ႀကိဳတင္ျပသေလ့ရွိ၏။ ေသာၾကာေန႔တစ္ေန႔တြင္ ေနာက္တစ္ေန႔အတြက္ ႀကိဳတင္ အစီရင္ခံတင္ျပရာတြင္ ည ခုနစ္နာရီမွာျပသမည့္ ကိုရီးယားဇာတ္လမ္းတြဲ နမူနာပိုင္းကိုအရင္ျပသည္။ ထို႔ေနာက္ ညကိုးနာရီခြဲတြင္ တိုက္ရိုက္ထုတ္လႊင့္မည္ျဖစ္ေသာ ပရီးမီးယားလိဂ္ ေဘာလံုးပြဲအတြက္ ကစားကြက္တခ်ဳိ႕ကို ထုတ္ႏႈတ္တင္ျပၿပီးေၾကညာသည္။
ထိုအခါ မအူမလည္လူတစ္ေယာက္က
"ဟာ...ဒီလူေတြ ေတာ္ေတာ္ၿပီးစလြယ္လုပ္တာပဲ။ ပြဲစဥ္အေဟာင္းႀကီးထဲကဟာေတြ ျပန္ျပေနတယ္။ နက္ျဖန္ကန္မယ့္ပြဲထဲက ေကာင္းတဲ့အကြက္ကေလးေတြ နမူနာျပတာမဟုတ္ဘူး"
ဟုဆို၏။
* * * * * * * * *
ကုန္စည္ျပပြဲတစ္ခုျဖစ္၏။ ကုမၸဏီမ်ားသည္ သူတို႔ထုတ္လုပ္ေသာကုန္ပစၥည္းမ်ဳိးစံုကိုသရုပ္ျပၿပီးေၾကာ္ျငာေနၾကသည္။ ဒီအထဲမွာ လူ စိတ္အ၀င္စားဆံုးကေတာ့ လွ်ပ္စစ္ဓာတ္အားေပးစက္တစ္လံုးျဖစ္၏။ ကုမၸဏီတာ၀န္ခံတစ္ဦးသည္ သူတို႔၏ မီးစက္အေၾကာင္းကို အာေပါင္အာရင္းသန္သန္ ရွင္းလင္းေျပာျပေနသည္။
"ကၽြန္ေတာ္တို႔ကုမၸဏီက ေနာက္ဆံုးထုတ္လုပ္လိုက္တဲ့ ဂ်င္နေရတာဟာဆိုရင္ ျမင္တဲ့အတိုင္းပါပဲ။ စက္သံကလည္း အလြန္ညက္ေညာ ပါတယ္။ တုန္ခါမႈကလည္းမရွိသေလာက္ပါပဲ။ နာရီေပါင္းမ်ားစြာဆက္တိုက္ လွ်ပ္စစ္ဓာတ္အားကိုထုတ္လုပ္ေပးႏိုင္ ပါတယ္။ ဗို႔အား အျပည့္ ၀ပ္အားအျပည့္ထြက္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့..."
၀ိုင္းအံုၾကည့္ေနသူေတြထဲမွ တစ္ေယာက္က ၾကားျဖတ္ေမးလိုက္သည္။
"ဒါနဲ႔ ခင္ဗ်ားမီးစက္က ဘာေလာင္စာစြမ္းအင္ကို သံုးတာလဲ၊ ဒီဇယ္လား၊ ဓာတ္ဆီလား၊ ဂက္စ္လား"
ကုမၸဏီတာ၀န္ခံက ဂုဏ္ယူ၀င့္ၾကြားစြာ ၿပံဳးလိုက္ၿပီး
"ကၽြန္ေတာ္တို႔ပစၥည္းရဲ႕အဓိကအားသာခ်က္ကအဲဒါပါပဲခင္ဗ်ာ။ ဒီမီးစက္ကိုေမာင္းဖို႔ ဓာတ္ဆီလည္းမလိုဘူး၊ ဒီဇယ္လည္းမလိုဘူး၊ တျခား ဘာေလာင္စာမွလည္းမလိုဘူး။ ေဟာဒီပလပ္ေခါင္းေလးကို ကိုယ့္အိမ္မွာရွိတဲ့ ပလပ္ေပါက္ထဲထိုးထည့္ၿပီးမီးခလုတ္ကိုဖြင့္လိုက္ရံုပါပဲ"
* * * * * * * * *
လူရြယ္တစ္ေယာက္သည္ သူ႕ခ်စ္သူကိုလက္ထပ္ႏိုင္ဖို႔အတြက္ အလုပ္ကိုပင္ပင္ပန္းပန္း ႀကိဳးစားလုပ္ခဲ့ရသည္။ ေငြေၾကး ျပည့္စံုလာ သျဖင့္ မဂၤလာေဆာင္ဖို႔စီစဥ္ေတာ့လည္းခန္းမငွားဖို႔လုပ္ရ၊ သတို႔သမီး၀တ္စံုခ်ဳပ္ဖို႔လိုက္ရ၊ ဖိတ္စာရိုက္ရ၊ ဖိတ္စာေတြေ၀ရ ေတာ္ေတာ္ အလုပ္ရႈပ္သြားသည္။ မဂၤလာအခမ္းအနားက်ေတာ့လည္း တစ္စံုတစ္ခုအဆင္မေျပျဖစ္မွာကိုပူရ၊ ဧည့္သည္ေတြကို ႏႈတ္ဆက္ရ ဖတ္ဖတ္ ေမာၿပီးက်န္ခဲ့သည္။ ထိုအခါ သူကေအာက္ပါအတိုင္းညည္းညဴလိုက္ေလသည္။
"ေတာ္ပါၿပီဗ်ာ။ မွတ္ေလာက္သားေလာက္ျဖစ္သြားပါၿပီ။ ေနာက္ေနာင္ဆိုဘယ္ေတာ့မွထပ္ၿပီးမဂၤလာမေဆာင္ေတာ့ပါဘူး"
* * * * * * * * *
လူတစ္ေယာက္သည္ ကိစၥရွိသျဖင့္ သူ႕မိတ္ေဆြထံသို႔ ဖုန္းဆက္သည္။ ဖုန္းထဲမွာမိန္းကေလးတစ္ေယာက္၏ ေျဖၾကားသံထြက္လာ သည္။
"လူႀကီးမင္းေခၚဆိုေသာပုဂိၢဳလ္မွာ ဂ်ီအက္စ္အမ္ဖုန္း ၀ယ္ယူထားျခင္းမရွိပါသျဖင့္ ဆက္သြယ္၍မရႏိုင္ပါရွင္"
* * * * * * * * *
ၿမိဳ႕နယ္ေပါင္းစံုမွ လာတက္ၾကေသာသင္တန္းတစ္ခုမွာျဖစ္၏။ အားလပ္ခ်ိန္တြင္ စုေ၀းစကားေျပာေနၾကစဥ္ သင္တန္းသူတစ္ေယာက္က သူတို႔ၿမိဳ႕က မိန္းကေလးမ်ားမွာ အလြန္ၾကည့္ေကာင္းေၾကာင္း၊ တစ္ရာမွာ ကိုးဆယ့္ကိုးေယာက္ေလာက္က ေခ်ာေမာလွပၾကေၾကာင္း ၾကြားေနသည္။ က်န္သူမ်ားက ဒီေလာက္ႀကီးေတာ့လည္းမျဖစ္ႏိုင္ေၾကာင္း၊ ယုတၱိမရွိေၾကာင္း ေျပာၾကေသာ္လည္း သင္တန္းသား တစ္ေယာက္ကေတာ့
"သူေျပာတာမွန္တယ္။ ကၽြန္ေတာ္ လက္ခံတယ္"ဟုထေျပာသည္။
"မင္းက သူတို႔ၿမိဳ႕ကိုေရာက္ဖူးလို႔လား"
၀ိုင္းေမးၾကေသာအခါ
"ေရာက္ဖူးစရာေတာင္ မလိုပါဘူး။ သူ႕ကိုျမင္လိုက္တာနဲ႔ က်န္တဲ့ကိုးဆယ့္ကိုးေယာက္ကလွမွာပဲဆိုတာသိသာပါတယ္"
ဟု ျပန္ေျပာလိုက္သည္။
* * * * * * * * *
ေတာရြာကေလးတစ္ရြာရွိ ဗီဒီယိုရံုတြင္ ေတးဂီတေဖ်ာ္ေျဖပြဲ လိုက္ဖ္ရႈိးအေခြကို ျပသေနသည္။ စင္ျမင့္ေပၚရွိ သီဆိုတီးခတ္ေနၾကပံုကို ျမင္ရသည္။ ေရာင္စံုဆလိုက္မ်ား၊ ဒစၥကိုမီးမ်ားႏွင့္ အဆန္းတၾကယ္ရွိလွ၏။ ထို႔အျပင္ စင္ျမင့္၏ ၾကမ္းျပင္မွာလည္း ျမဴမီးခိုးေတြ ေ၀့၀ဲ ေနပံုျပဳလုပ္ထားသည္။ ဒါကိုၾကည့္ၿပီး မိန္းမႀကီးတစ္ေယာက္က ေအာ္ေျပာလိုက္သည္။
"ၾကည့္စမ္းပါဦးသူတို႔ၿမိဳ႕မွာလည္း ျခင္ေတြေပါမ်ားလိုက္တာ။ စတိတ္ခံုေပၚမွာေတာင္ ဆႏြင္းမႈိင္းတုိက္ထားရတယ္"
* * * * * * * * *
ႏွစ္အေတာ္ၾကာေအာင္ ကြဲကြာေနၾကေသာ မိတ္ေဆြႏွစ္ေယာက္တို႔သည္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕လယ္တစ္ေနရာမွာ ျပန္ဆံုမိၾကသည္။ တစ္ေယာက္ ႏွင့္တစ္ေယာက္ မာေၾကာင္းသာေၾကာင္းေမးျမန္းၾကၿပီးေနာက္ တစ္ေယာက္က
"ခင္ဗ်ားစီးပြားေရးေကာင္းရဲ႕လား"
"အရင္လိုပဲေပါ့ဗ်ာ။ ရရစားစားေပါ့။ ခင္ဗ်ားကေတာ့ အေျခအေနေကာင္းတယ္ဆို"
"အရင္ကေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေလးအဆင္ေျပပါတယ္။ အခုေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ အလုပ္ကပါးလြန္းလို႔ စီးပြားပ်က္မတတ္ျဖစ္ေနၿပီ"
"ခင္ဗ်ားအလုပ္ကဘာအလုပ္မို႔လို႔လဲ"
"ေမာ္ေတာ္ကားဟြန္းေတြ ျပဳျပင္ေရာင္း၀ယ္တဲ့ အလုပ္ေပါ့ဗ်ာ"
* * * * * * * * *
ဆယ္တန္း(တကၠသိုလ္၀င္တန္း)စာေမးပြဲေအာင္စာရင္းေတြ ထြက္ၿပီးကာစအခ်ိန္ျဖစ္၏။ အလွဴတစ္ခုမွာအမ်ဳိးသမီးႀကီးမ်ား ဆံုမိၾကၿပီး မိမိတို႔၏သားသမီးမ်ားအေၾကာင္း အသီးသီးၾကြား၀ါေနၾကသည္။
"ကၽြန္မသားက ေအာဒီေလ၊ ေတာ့ပ္တင္းထဲပါဖို႔ ေသခ်ာသေလာက္ရွိေနၿပီ"
"ကၽြန္မသမီးကေတာ့ ငါးလံုးပါတယ္။ သူက ေဆးေက်ာင္းကလြဲရင္ ဘယ္ဟာမွ စိတ္မ၀င္စားဘူးဆိုေတာ့ အေတာ္ပဲျဖစ္သြားတာေပါ့"
"အိမ္ကေကာင္ နည္းနည္းေပါ့ဆခ်င္လို႔ စိတ္ပူေနလိုက္ရတာ။ ေအာင္စာရင္းထြက္လို႔ ဖိုးဒီဆိုတာ ၾကားလိုက္ရမွပဲ ရင္ထဲက အလံုးႀကီး က်သြားေတာ့တယ္"
သူတို႔ထဲတြင္ ဂုဏ္ထူးတစ္ခုမွမပါဘဲရိုးရိုးသာေအာင္ေသာ ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္၏အေမမွာမ်က္ႏွာငယ္ေနရသည္။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ အားက်မခံ ႀကံဖန္ၿပီးဂုဏ္ယူလိုက္ရေလေတာ့သည္။
"ကၽြန္မသားကေတာ့ ဂုဏ္ထူးတစ္ခုမွာမပါေပမယ့္ ဘာသာတိုင္းမွာအမွတ္ေလးဆယ္ေက်ာ္တာခ်ည္းပဲ"
* * * * * * * * *
ကုမၸဏီဒါရိုက္တာႀကီးတစ္ေယာက္သည္ ဌာနခြဲတာ၀န္ခံမ်ားကို ရံုးခ်ဳပ္သုိ႔ဆင့္ေခၚၿပီးဆူပူႀကိမ္းေမာင္းေနသည္။
"မေန႔ကညေနပိုင္းတုန္းကမင္းတို႔ရံုးခြဲေတြအားလံုးကို ငါဖုန္းဆက္တယ္။ တစ္ေယာက္မွမရွိၾကဘူး။ မင္းတို႔ တာ၀န္ခ်ိန္မွာဘယ္ေရာက္ေန ၾကသလဲ"
ဌာနခြဲမွဴးတစ္ေယာက္က ရို႕ရို႕ကေလးထရပ္ၿပီး
"အေရးေပၚကိစၥေလးရွိလို႔ အျပင္ခဏသြားတာပါ။ ျပန္ေရာက္ေရာက္ခ်င္း ေဘာ့စ္ရဲ႕ရံုးခန္းကိုဆက္သြယ္ပါတယ္။ အျပင္ သြားတယ္ဆိုလို႔ ေဘာ့စ္ရဲ႕လက္ကုိင္ဖုန္းကို ဆက္ေတာ့လဲ ဖုန္းမကိုင္ပါဘူးခင္ဗ်ာ"
ဒါရိုက္တာႀကီးစိတ္ဆိုးမာန္ဆိုး ျပန္ေျပာသည္။
"ေဘာလံုးပြဲထဲမွာ ဒီေလာက္ဆူညံေနတာဖုန္းျမည္သံကိုဘယ္ၾကားရပါ့မလဲကြ"
* * * * * * * * *
လင္မယားႏွစ္ေယာက္သည္ အႀကီးအက်ယ္စကားမ်ား ရန္ျဖစ္ၾကသည္။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ မိန္းမက အိမ္ေပၚကဆင္းမယ္ဟု ေျပာၿပီး အ၀တ္အစားေတြကို ခရီးေဆာင္အိတ္ထဲ ထည့္သည္။ မိန္းမတို႔ထံုးစံအတိုင္း အ၀တ္အစားေကာင္းေကာင္း၊ အဆင္အေသြးဆန္းဆန္း၊ အေရာင္လွလွေတြကို ေရြးေနေသးသည္။ ဟိုဟာေလးလည္း ယူသြားခ်င္၊ ဒီဟာေလးလည္းထည့္ခ်င္ျဖစ္ေနသည္။ အ၀တ္အစားေတြက မ်ားၿပီး အိတ္ကေသးေနသည္။
ထိုအခါ ဘာမွမသိနားမလည္ရွာေသာသံုးႏွစ္အရြယ္သမီးကေလးက
"အိတ္က ေသးေသးေလး၊ ေဖေဖ့အ၀တ္အစားေတြနဲ႔မွ အေတာ္ပဲေနမွာ"
ဟု ၀င္ေျပာလိုက္ေလသည္။
* * * * * * * * *
"ကုန္ပစၥည္းေတြ ေပါေပါမ်ားမ်ားလႈိင္လိႈင္ထြက္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ ကိုယ့္ပစၥည္းကို မေရာင္းဘဲေလွာင္ထားလိုက္၊ ရာသီကုန္လို႔ ရွားသြားၿပီ ဆိုမွ ျပန္ထုတ္၊ က်ိန္းေသျမတ္တယ္"
ဟု ေဘာဂေဗဒပညာရွင္က သူ႕ဆီအႀကံညဏ္လာေတာင္းသူကို လက္ခ်ာရိုက္လႊတ္လိုက္သည္။ ေနာက္ေျခာက္လခန္႔ၾကာေသာအခါ ထိုသူျပန္ေရာက္လာၿပီး
"ဆရာ့အႀကံညဏ္က အလုပ္မျဖစ္ပါဘူးဗ်ာ"
ဟု ဆိုသျဖင့္ ေဘာဂေဗဒပညာရွင္က
"ဘာျဖစ္လို႔လဲ"
"ဆရာေျပာသလိုကုန္ပစၥည္းေတြကို ေအာင္းထားၿပီး ရာသီကုန္မွ ျပန္ထုတ္ေရာင္းတာပဲ။ ဘယ္သူမွ မ၀ယ္ၾကဘူး"
"ခင္ဗ်ားက ဘာပစၥည္းေတြ ေလွာင္ထားလို႔လဲ"
"ျပကၡဒိန္ေတြပါ ဆရာရယ္"
* * * * * * * * *
ဆရာက အေမရိကန္ျပည္တြင္းစစ္အေၾကာင္း ရွင္းျပၿပီးေနာက္ တပည့္တစ္ေယာက္ကိုမတ္တပ္ရပ္ခိုင္းၿပီး ေမးလိုက္သည္။
"အေမရိကန္ျပည္တြင္းစစ္မွာ ထင္ရွားတဲ့သမၼတႀကီးက ဘယ္သူလဲ"
"လင္ကြန္းပါ ဆရာ"
"ေအး ဒါဆိုရင္ လင္ကြန္းရဲ႕ မိန္းမနာမည္ကေကာ"
တပည့္ကမေျဖႏိုင္သျဖင့္ ေဘးကေနာက္တစ္ေယာက္ကိုေမးသည္။
"မင္းေကာသိလား"
ဒုတိယတပည့္က မတ္တပ္ရပ္ လက္ပိုက္ၿပီးေျဖသည္။
"လင္ကြန္းရဲ႕မိန္းမနာမည္က မယားကြန္းပါဆရာ"
* * * * * * * * *
ကိစၥတစ္ခုႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး ေမာင္ႏွမႏွစ္ေယာက္ ျငင္းခုန္ေနၾကသည္။ အစ္မက
"နင္ ငါနဲ႔ၿပိဳင္မျငင္းနဲ႔။ ဒီမွာ ငါကနင့္ထက္ အရင္ထမင္းစားတာသိရဲ႕လား"
ဟု အႏိုင္ႏွင့္ပိုင္းဖို႔ႀကိဳးစားရာ ေမာင္ငယ္က
"ဒါေတာ့ အစ္မကေက်ာင္းကေန အိမ္ကိုေစာေစာျပန္ေရာက္တာကိုး"
ဟု ျပန္လည္ေခ်ပလိုက္သည္။
* * * * * * * * *
လင္မယားႏွစ္ေယာက္စလံုး အျပင္ထြက္လာၿပီးကာမွ အိမ္ကေၾကာင္ကေလးကို အစာမေကၽြးခဲ့မွန္း သတိရသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ အိမ္ကုိ ဖုန္းလွမ္းဆက္သည္။ အိမ္ေဖာ္မိန္းကေလးက ဖုန္းလာကိုင္သည္။
"ေၾကာင္ကေလးကို အစာမေကၽြးရေသးဘူး။ အဲဒါ ထမင္းနဲ႔ပုဇြန္ေျခာက္မႈန္႔နဲ႔ နယ္ေကၽြးလိုက္ ၾကားလား"
အိမ္ေဖာ္မိန္းကေလးက ဘာမွျပန္မေျပာ။
"ဟဲ့ ၾကားလား"
ဘာသံမွမၾကားရ။
"ဟဲ့ ေမးေနတယ္ေလ၊ ၾကားလား" ဆိုေတာ့မွ
"ဟုတ္ကဲ့..ၾကားပါတယ္"
"ၾကားတယ္ဆိုေစာေစာကဘာျဖစ္လို႔ ျပန္မေျပာတာလဲ"
"ကၽြန္မ ေခါင္းညိတ္ျပေနတာပဲဟာ"
* * * * * * * * *
လူငယ္တစ္ေယာက္သည္ ကုမၸဏီတစ္ခုသို႔ အလုပ္လာေလွ်ာက္သည္။ ေလွ်ာက္လႊာလက္ခံသူက စာရြက္စာတမ္းမ်ားကို ၾကည့္ရႈ စစ္ေဆးသည္။ ေသြးအမ်ဳိးအစား ခြဲျခားစစ္ေဆးထားေသာ စာရြက္ကိုၾကည့္ၿပီး
"ေသြးအမ်ဳိးအစားကဘီေသြးမဟုတ္လား"
"ဟုတ္ပါတယ္"
"ဒါေပမယ့္ ဒီေသြးစစ္ခ်က္က လြန္ခဲ့တဲ့ဆယ္ႏွစ္ေလာက္က စစ္ေဆးခဲ့တာျဖစ္ေနတယ္။ အသစ္ထပ္စစ္ၿပီးယူလာခဲ့ပါ"
ဟု ဆိုသျဖင့္ လူငယ္မွာအေတာ္အူေၾကာင္ေၾကာင္ျဖစ္သြားရေလသည္။
(မွတ္ခ်က္။ ။ လူတို႔တြင္ ေအ၊ ဘီ၊ ေအဘီႏွင့္ အိုဟူ၍ ေသြးအမ်ဳိးအစားကြဲျပားမႈရွိသည္။ လူတစ္ေယာက္သည္ ေမြးရာမွ ေသသည္ အထိ ေသြးအမ်ဳိးအစားတစ္မ်ဳိးတည္းသာရွိၿပီး ဘယ္ေသာအခါမွာမွ ေျပာင္းလဲမႈမရွိပါ။)
* * * * * * * * *
ကေလးငယ္တစ္ေယာက္သည္ ေက်ာင္းမွျပန္ေရာက္ေရာက္ခ်င္းသူ႕အေမကိုေမးသည္။
"သားသူငယ္ခ်င္းေတြမွာ အဘိုးရွိၿပီး သားမွာေတာ့ ဘာျဖစ္လို႔မရွိတာလဲ"
"ရွိပါတယ္ သားရဲ႕။ သားအဘိုးက သားငယ္ငယ္ေလးကတည္းက ဆံုးသြားလို႔ပါ"
"ဟင္ ဒါဆို သားကိုေမြးတဲ့အခ်ိန္မွာ အဘိုးရွိေသးတာေပါ့"
"ဟုတ္တာေပါ့"
"ဟာ ဒါဆိုဟုတ္ၿပီ။ ေက်ာင္းမွာ သားကို ႏွိမ္တဲ့ေကာင္ေတြကို ျပန္ေျပာလို႔ရၿပီ"
"သူတို႔ကဘယ္လိုႏွိမ္လို႔လဲ"
"သားကို အဘိုးမေပၚဘဲ ေမြးတဲ့ေျမးလို႔ ေျပာေနၾကတယ္ေလ"
* * * * * * * * *
ဧည့္ခံပြဲတစ္ခုတြင္ လူစုမိေနခိုက္ ဆရာ၀န္တစ္ေယာက္က ေနာက္ဆံုးေပၚ ေခတ္မီေဆးပညာအေၾကာင္း ရွင္းျပေနသည္။
"အခုဆိုရင္ တခ်ဳိ႕ခြဲစိတ္မႈေတြမွာ ဗိုက္ကို ခြဲေနစရာမလိုေတာ့ဘူး။ ေသာ့ေပါက္ခြဲစိတ္မႈဆိုတဲ့နည္းကို သံုးေနၾကၿပီ။ ဗိုက္ကို အေပါက္ ေသးေသးေလးပဲေဖာက္ၿပီးအထဲကို ခြဲစိတ္ကိရိယာေသးေသးေလးကိုထည့္ၿပီး ကုသလို႔ရေနၿပီ။ ဘယ္ေလာက္သက္သာလြယ္ကူသလဲ"
ထိုအခါ မိန္းမတစ္ေယာက္က
"ဟာ ဒါဆို ဟန္က်တာပဲ။ ကၽြန္မ ဒီတစ္ခါ ကေလးေမြးရင္ အဲဒီနည္းနဲ႔ေမြးရမယ္"
ဟု အားတက္သေရာ ၀င္ေျပာလိုက္ေလသည္။
မင္းလူ
"ကမၻာေပၚမွာပထမဆံုးလူသားပံုတူမ်ဳိးပြားတဲ့ နည္းပညာကိုစတင္အသံုးျပဳခဲ့တာဘုရားသခင္ပဲဗ်။ အာဒမ္ရဲ႕နံရိုးတစ္ေခ်ာင္းကို ထုတ္ၿပီး ဖန္ဆင္းခဲ့တာမဟုတ္လား"
"ဒါေပမယ့္ ရာႏႈန္းျပည့္မေအာင္ျမင္ပါဘူး။ အာဒမ္ရဲ႕ပံုတူမျဖစ္ဘဲ ဧ၀ျဖစ္သြားတာပဲေလ"
* * * * * * * * *
ျမ၀တီရုပ္ျမင္သံၾကားဌာနသည္ ညပိုင္းထုတ္လႊင့္မႈ ၿပီးဆံုးကာနီးတြင္ ေနာက္တစ္ေန႔အစီအစဥ္ကိုေၾကညာရာတြင္ ေကာင္းႏိုးရာရာ အကြက္ကေလးေတြကို ထုတ္ႏႈတ္ၿပီး နမူနာအျဖစ္ ႀကိဳတင္ျပသေလ့ရွိ၏။ ေသာၾကာေန႔တစ္ေန႔တြင္ ေနာက္တစ္ေန႔အတြက္ ႀကိဳတင္ အစီရင္ခံတင္ျပရာတြင္ ည ခုနစ္နာရီမွာျပသမည့္ ကိုရီးယားဇာတ္လမ္းတြဲ နမူနာပိုင္းကိုအရင္ျပသည္။ ထို႔ေနာက္ ညကိုးနာရီခြဲတြင္ တိုက္ရိုက္ထုတ္လႊင့္မည္ျဖစ္ေသာ ပရီးမီးယားလိဂ္ ေဘာလံုးပြဲအတြက္ ကစားကြက္တခ်ဳိ႕ကို ထုတ္ႏႈတ္တင္ျပၿပီးေၾကညာသည္။
ထိုအခါ မအူမလည္လူတစ္ေယာက္က
"ဟာ...ဒီလူေတြ ေတာ္ေတာ္ၿပီးစလြယ္လုပ္တာပဲ။ ပြဲစဥ္အေဟာင္းႀကီးထဲကဟာေတြ ျပန္ျပေနတယ္။ နက္ျဖန္ကန္မယ့္ပြဲထဲက ေကာင္းတဲ့အကြက္ကေလးေတြ နမူနာျပတာမဟုတ္ဘူး"
ဟုဆို၏။
* * * * * * * * *
ကုန္စည္ျပပြဲတစ္ခုျဖစ္၏။ ကုမၸဏီမ်ားသည္ သူတို႔ထုတ္လုပ္ေသာကုန္ပစၥည္းမ်ဳိးစံုကိုသရုပ္ျပၿပီးေၾကာ္ျငာေနၾကသည္။ ဒီအထဲမွာ လူ စိတ္အ၀င္စားဆံုးကေတာ့ လွ်ပ္စစ္ဓာတ္အားေပးစက္တစ္လံုးျဖစ္၏။ ကုမၸဏီတာ၀န္ခံတစ္ဦးသည္ သူတို႔၏ မီးစက္အေၾကာင္းကို အာေပါင္အာရင္းသန္သန္ ရွင္းလင္းေျပာျပေနသည္။
"ကၽြန္ေတာ္တို႔ကုမၸဏီက ေနာက္ဆံုးထုတ္လုပ္လိုက္တဲ့ ဂ်င္နေရတာဟာဆိုရင္ ျမင္တဲ့အတိုင္းပါပဲ။ စက္သံကလည္း အလြန္ညက္ေညာ ပါတယ္။ တုန္ခါမႈကလည္းမရွိသေလာက္ပါပဲ။ နာရီေပါင္းမ်ားစြာဆက္တိုက္ လွ်ပ္စစ္ဓာတ္အားကိုထုတ္လုပ္ေပးႏိုင္ ပါတယ္။ ဗို႔အား အျပည့္ ၀ပ္အားအျပည့္ထြက္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့..."
၀ိုင္းအံုၾကည့္ေနသူေတြထဲမွ တစ္ေယာက္က ၾကားျဖတ္ေမးလိုက္သည္။
"ဒါနဲ႔ ခင္ဗ်ားမီးစက္က ဘာေလာင္စာစြမ္းအင္ကို သံုးတာလဲ၊ ဒီဇယ္လား၊ ဓာတ္ဆီလား၊ ဂက္စ္လား"
ကုမၸဏီတာ၀န္ခံက ဂုဏ္ယူ၀င့္ၾကြားစြာ ၿပံဳးလိုက္ၿပီး
"ကၽြန္ေတာ္တို႔ပစၥည္းရဲ႕အဓိကအားသာခ်က္ကအဲဒါပါပဲခင္ဗ်ာ။ ဒီမီးစက္ကိုေမာင္းဖို႔ ဓာတ္ဆီလည္းမလိုဘူး၊ ဒီဇယ္လည္းမလိုဘူး၊ တျခား ဘာေလာင္စာမွလည္းမလိုဘူး။ ေဟာဒီပလပ္ေခါင္းေလးကို ကိုယ့္အိမ္မွာရွိတဲ့ ပလပ္ေပါက္ထဲထိုးထည့္ၿပီးမီးခလုတ္ကိုဖြင့္လိုက္ရံုပါပဲ"
* * * * * * * * *
လူရြယ္တစ္ေယာက္သည္ သူ႕ခ်စ္သူကိုလက္ထပ္ႏိုင္ဖို႔အတြက္ အလုပ္ကိုပင္ပင္ပန္းပန္း ႀကိဳးစားလုပ္ခဲ့ရသည္။ ေငြေၾကး ျပည့္စံုလာ သျဖင့္ မဂၤလာေဆာင္ဖို႔စီစဥ္ေတာ့လည္းခန္းမငွားဖို႔လုပ္ရ၊ သတို႔သမီး၀တ္စံုခ်ဳပ္ဖို႔လိုက္ရ၊ ဖိတ္စာရိုက္ရ၊ ဖိတ္စာေတြေ၀ရ ေတာ္ေတာ္ အလုပ္ရႈပ္သြားသည္။ မဂၤလာအခမ္းအနားက်ေတာ့လည္း တစ္စံုတစ္ခုအဆင္မေျပျဖစ္မွာကိုပူရ၊ ဧည့္သည္ေတြကို ႏႈတ္ဆက္ရ ဖတ္ဖတ္ ေမာၿပီးက်န္ခဲ့သည္။ ထိုအခါ သူကေအာက္ပါအတိုင္းညည္းညဴလိုက္ေလသည္။
"ေတာ္ပါၿပီဗ်ာ။ မွတ္ေလာက္သားေလာက္ျဖစ္သြားပါၿပီ။ ေနာက္ေနာင္ဆိုဘယ္ေတာ့မွထပ္ၿပီးမဂၤလာမေဆာင္ေတာ့ပါဘူး"
* * * * * * * * *
လူတစ္ေယာက္သည္ ကိစၥရွိသျဖင့္ သူ႕မိတ္ေဆြထံသို႔ ဖုန္းဆက္သည္။ ဖုန္းထဲမွာမိန္းကေလးတစ္ေယာက္၏ ေျဖၾကားသံထြက္လာ သည္။
"လူႀကီးမင္းေခၚဆိုေသာပုဂိၢဳလ္မွာ ဂ်ီအက္စ္အမ္ဖုန္း ၀ယ္ယူထားျခင္းမရွိပါသျဖင့္ ဆက္သြယ္၍မရႏိုင္ပါရွင္"
* * * * * * * * *
ၿမိဳ႕နယ္ေပါင္းစံုမွ လာတက္ၾကေသာသင္တန္းတစ္ခုမွာျဖစ္၏။ အားလပ္ခ်ိန္တြင္ စုေ၀းစကားေျပာေနၾကစဥ္ သင္တန္းသူတစ္ေယာက္က သူတို႔ၿမိဳ႕က မိန္းကေလးမ်ားမွာ အလြန္ၾကည့္ေကာင္းေၾကာင္း၊ တစ္ရာမွာ ကိုးဆယ့္ကိုးေယာက္ေလာက္က ေခ်ာေမာလွပၾကေၾကာင္း ၾကြားေနသည္။ က်န္သူမ်ားက ဒီေလာက္ႀကီးေတာ့လည္းမျဖစ္ႏိုင္ေၾကာင္း၊ ယုတၱိမရွိေၾကာင္း ေျပာၾကေသာ္လည္း သင္တန္းသား တစ္ေယာက္ကေတာ့
"သူေျပာတာမွန္တယ္။ ကၽြန္ေတာ္ လက္ခံတယ္"ဟုထေျပာသည္။
"မင္းက သူတို႔ၿမိဳ႕ကိုေရာက္ဖူးလို႔လား"
၀ိုင္းေမးၾကေသာအခါ
"ေရာက္ဖူးစရာေတာင္ မလိုပါဘူး။ သူ႕ကိုျမင္လိုက္တာနဲ႔ က်န္တဲ့ကိုးဆယ့္ကိုးေယာက္ကလွမွာပဲဆိုတာသိသာပါတယ္"
ဟု ျပန္ေျပာလိုက္သည္။
* * * * * * * * *
ေတာရြာကေလးတစ္ရြာရွိ ဗီဒီယိုရံုတြင္ ေတးဂီတေဖ်ာ္ေျဖပြဲ လိုက္ဖ္ရႈိးအေခြကို ျပသေနသည္။ စင္ျမင့္ေပၚရွိ သီဆိုတီးခတ္ေနၾကပံုကို ျမင္ရသည္။ ေရာင္စံုဆလိုက္မ်ား၊ ဒစၥကိုမီးမ်ားႏွင့္ အဆန္းတၾကယ္ရွိလွ၏။ ထို႔အျပင္ စင္ျမင့္၏ ၾကမ္းျပင္မွာလည္း ျမဴမီးခိုးေတြ ေ၀့၀ဲ ေနပံုျပဳလုပ္ထားသည္။ ဒါကိုၾကည့္ၿပီး မိန္းမႀကီးတစ္ေယာက္က ေအာ္ေျပာလိုက္သည္။
"ၾကည့္စမ္းပါဦးသူတို႔ၿမိဳ႕မွာလည္း ျခင္ေတြေပါမ်ားလိုက္တာ။ စတိတ္ခံုေပၚမွာေတာင္ ဆႏြင္းမႈိင္းတုိက္ထားရတယ္"
* * * * * * * * *
ႏွစ္အေတာ္ၾကာေအာင္ ကြဲကြာေနၾကေသာ မိတ္ေဆြႏွစ္ေယာက္တို႔သည္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕လယ္တစ္ေနရာမွာ ျပန္ဆံုမိၾကသည္။ တစ္ေယာက္ ႏွင့္တစ္ေယာက္ မာေၾကာင္းသာေၾကာင္းေမးျမန္းၾကၿပီးေနာက္ တစ္ေယာက္က
"ခင္ဗ်ားစီးပြားေရးေကာင္းရဲ႕လား"
"အရင္လိုပဲေပါ့ဗ်ာ။ ရရစားစားေပါ့။ ခင္ဗ်ားကေတာ့ အေျခအေနေကာင္းတယ္ဆို"
"အရင္ကေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေလးအဆင္ေျပပါတယ္။ အခုေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ အလုပ္ကပါးလြန္းလို႔ စီးပြားပ်က္မတတ္ျဖစ္ေနၿပီ"
"ခင္ဗ်ားအလုပ္ကဘာအလုပ္မို႔လို႔လဲ"
"ေမာ္ေတာ္ကားဟြန္းေတြ ျပဳျပင္ေရာင္း၀ယ္တဲ့ အလုပ္ေပါ့ဗ်ာ"
* * * * * * * * *
ဆယ္တန္း(တကၠသိုလ္၀င္တန္း)စာေမးပြဲေအာင္စာရင္းေတြ ထြက္ၿပီးကာစအခ်ိန္ျဖစ္၏။ အလွဴတစ္ခုမွာအမ်ဳိးသမီးႀကီးမ်ား ဆံုမိၾကၿပီး မိမိတို႔၏သားသမီးမ်ားအေၾကာင္း အသီးသီးၾကြား၀ါေနၾကသည္။
"ကၽြန္မသားက ေအာဒီေလ၊ ေတာ့ပ္တင္းထဲပါဖို႔ ေသခ်ာသေလာက္ရွိေနၿပီ"
"ကၽြန္မသမီးကေတာ့ ငါးလံုးပါတယ္။ သူက ေဆးေက်ာင္းကလြဲရင္ ဘယ္ဟာမွ စိတ္မ၀င္စားဘူးဆိုေတာ့ အေတာ္ပဲျဖစ္သြားတာေပါ့"
"အိမ္ကေကာင္ နည္းနည္းေပါ့ဆခ်င္လို႔ စိတ္ပူေနလိုက္ရတာ။ ေအာင္စာရင္းထြက္လို႔ ဖိုးဒီဆိုတာ ၾကားလိုက္ရမွပဲ ရင္ထဲက အလံုးႀကီး က်သြားေတာ့တယ္"
သူတို႔ထဲတြင္ ဂုဏ္ထူးတစ္ခုမွမပါဘဲရိုးရိုးသာေအာင္ေသာ ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္၏အေမမွာမ်က္ႏွာငယ္ေနရသည္။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ အားက်မခံ ႀကံဖန္ၿပီးဂုဏ္ယူလိုက္ရေလေတာ့သည္။
"ကၽြန္မသားကေတာ့ ဂုဏ္ထူးတစ္ခုမွာမပါေပမယ့္ ဘာသာတိုင္းမွာအမွတ္ေလးဆယ္ေက်ာ္တာခ်ည္းပဲ"
* * * * * * * * *
ကုမၸဏီဒါရိုက္တာႀကီးတစ္ေယာက္သည္ ဌာနခြဲတာ၀န္ခံမ်ားကို ရံုးခ်ဳပ္သုိ႔ဆင့္ေခၚၿပီးဆူပူႀကိမ္းေမာင္းေနသည္။
"မေန႔ကညေနပိုင္းတုန္းကမင္းတို႔ရံုးခြဲေတြအားလံုးကို ငါဖုန္းဆက္တယ္။ တစ္ေယာက္မွမရွိၾကဘူး။ မင္းတို႔ တာ၀န္ခ်ိန္မွာဘယ္ေရာက္ေန ၾကသလဲ"
ဌာနခြဲမွဴးတစ္ေယာက္က ရို႕ရို႕ကေလးထရပ္ၿပီး
"အေရးေပၚကိစၥေလးရွိလို႔ အျပင္ခဏသြားတာပါ။ ျပန္ေရာက္ေရာက္ခ်င္း ေဘာ့စ္ရဲ႕ရံုးခန္းကိုဆက္သြယ္ပါတယ္။ အျပင္ သြားတယ္ဆိုလို႔ ေဘာ့စ္ရဲ႕လက္ကုိင္ဖုန္းကို ဆက္ေတာ့လဲ ဖုန္းမကိုင္ပါဘူးခင္ဗ်ာ"
ဒါရိုက္တာႀကီးစိတ္ဆိုးမာန္ဆိုး ျပန္ေျပာသည္။
"ေဘာလံုးပြဲထဲမွာ ဒီေလာက္ဆူညံေနတာဖုန္းျမည္သံကိုဘယ္ၾကားရပါ့မလဲကြ"
* * * * * * * * *
လင္မယားႏွစ္ေယာက္သည္ အႀကီးအက်ယ္စကားမ်ား ရန္ျဖစ္ၾကသည္။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ မိန္းမက အိမ္ေပၚကဆင္းမယ္ဟု ေျပာၿပီး အ၀တ္အစားေတြကို ခရီးေဆာင္အိတ္ထဲ ထည့္သည္။ မိန္းမတို႔ထံုးစံအတိုင္း အ၀တ္အစားေကာင္းေကာင္း၊ အဆင္အေသြးဆန္းဆန္း၊ အေရာင္လွလွေတြကို ေရြးေနေသးသည္။ ဟိုဟာေလးလည္း ယူသြားခ်င္၊ ဒီဟာေလးလည္းထည့္ခ်င္ျဖစ္ေနသည္။ အ၀တ္အစားေတြက မ်ားၿပီး အိတ္ကေသးေနသည္။
ထိုအခါ ဘာမွမသိနားမလည္ရွာေသာသံုးႏွစ္အရြယ္သမီးကေလးက
"အိတ္က ေသးေသးေလး၊ ေဖေဖ့အ၀တ္အစားေတြနဲ႔မွ အေတာ္ပဲေနမွာ"
ဟု ၀င္ေျပာလိုက္ေလသည္။
* * * * * * * * *
"ကုန္ပစၥည္းေတြ ေပါေပါမ်ားမ်ားလႈိင္လိႈင္ထြက္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ ကိုယ့္ပစၥည္းကို မေရာင္းဘဲေလွာင္ထားလိုက္၊ ရာသီကုန္လို႔ ရွားသြားၿပီ ဆိုမွ ျပန္ထုတ္၊ က်ိန္းေသျမတ္တယ္"
ဟု ေဘာဂေဗဒပညာရွင္က သူ႕ဆီအႀကံညဏ္လာေတာင္းသူကို လက္ခ်ာရိုက္လႊတ္လိုက္သည္။ ေနာက္ေျခာက္လခန္႔ၾကာေသာအခါ ထိုသူျပန္ေရာက္လာၿပီး
"ဆရာ့အႀကံညဏ္က အလုပ္မျဖစ္ပါဘူးဗ်ာ"
ဟု ဆိုသျဖင့္ ေဘာဂေဗဒပညာရွင္က
"ဘာျဖစ္လို႔လဲ"
"ဆရာေျပာသလိုကုန္ပစၥည္းေတြကို ေအာင္းထားၿပီး ရာသီကုန္မွ ျပန္ထုတ္ေရာင္းတာပဲ။ ဘယ္သူမွ မ၀ယ္ၾကဘူး"
"ခင္ဗ်ားက ဘာပစၥည္းေတြ ေလွာင္ထားလို႔လဲ"
"ျပကၡဒိန္ေတြပါ ဆရာရယ္"
* * * * * * * * *
ဆရာက အေမရိကန္ျပည္တြင္းစစ္အေၾကာင္း ရွင္းျပၿပီးေနာက္ တပည့္တစ္ေယာက္ကိုမတ္တပ္ရပ္ခိုင္းၿပီး ေမးလိုက္သည္။
"အေမရိကန္ျပည္တြင္းစစ္မွာ ထင္ရွားတဲ့သမၼတႀကီးက ဘယ္သူလဲ"
"လင္ကြန္းပါ ဆရာ"
"ေအး ဒါဆိုရင္ လင္ကြန္းရဲ႕ မိန္းမနာမည္ကေကာ"
တပည့္ကမေျဖႏိုင္သျဖင့္ ေဘးကေနာက္တစ္ေယာက္ကိုေမးသည္။
"မင္းေကာသိလား"
ဒုတိယတပည့္က မတ္တပ္ရပ္ လက္ပိုက္ၿပီးေျဖသည္။
"လင္ကြန္းရဲ႕မိန္းမနာမည္က မယားကြန္းပါဆရာ"
* * * * * * * * *
ကိစၥတစ္ခုႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး ေမာင္ႏွမႏွစ္ေယာက္ ျငင္းခုန္ေနၾကသည္။ အစ္မက
"နင္ ငါနဲ႔ၿပိဳင္မျငင္းနဲ႔။ ဒီမွာ ငါကနင့္ထက္ အရင္ထမင္းစားတာသိရဲ႕လား"
ဟု အႏိုင္ႏွင့္ပိုင္းဖို႔ႀကိဳးစားရာ ေမာင္ငယ္က
"ဒါေတာ့ အစ္မကေက်ာင္းကေန အိမ္ကိုေစာေစာျပန္ေရာက္တာကိုး"
ဟု ျပန္လည္ေခ်ပလိုက္သည္။
* * * * * * * * *
လင္မယားႏွစ္ေယာက္စလံုး အျပင္ထြက္လာၿပီးကာမွ အိမ္ကေၾကာင္ကေလးကို အစာမေကၽြးခဲ့မွန္း သတိရသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ အိမ္ကုိ ဖုန္းလွမ္းဆက္သည္။ အိမ္ေဖာ္မိန္းကေလးက ဖုန္းလာကိုင္သည္။
"ေၾကာင္ကေလးကို အစာမေကၽြးရေသးဘူး။ အဲဒါ ထမင္းနဲ႔ပုဇြန္ေျခာက္မႈန္႔နဲ႔ နယ္ေကၽြးလိုက္ ၾကားလား"
အိမ္ေဖာ္မိန္းကေလးက ဘာမွျပန္မေျပာ။
"ဟဲ့ ၾကားလား"
ဘာသံမွမၾကားရ။
"ဟဲ့ ေမးေနတယ္ေလ၊ ၾကားလား" ဆိုေတာ့မွ
"ဟုတ္ကဲ့..ၾကားပါတယ္"
"ၾကားတယ္ဆိုေစာေစာကဘာျဖစ္လို႔ ျပန္မေျပာတာလဲ"
"ကၽြန္မ ေခါင္းညိတ္ျပေနတာပဲဟာ"
* * * * * * * * *
လူငယ္တစ္ေယာက္သည္ ကုမၸဏီတစ္ခုသို႔ အလုပ္လာေလွ်ာက္သည္။ ေလွ်ာက္လႊာလက္ခံသူက စာရြက္စာတမ္းမ်ားကို ၾကည့္ရႈ စစ္ေဆးသည္။ ေသြးအမ်ဳိးအစား ခြဲျခားစစ္ေဆးထားေသာ စာရြက္ကိုၾကည့္ၿပီး
"ေသြးအမ်ဳိးအစားကဘီေသြးမဟုတ္လား"
"ဟုတ္ပါတယ္"
"ဒါေပမယ့္ ဒီေသြးစစ္ခ်က္က လြန္ခဲ့တဲ့ဆယ္ႏွစ္ေလာက္က စစ္ေဆးခဲ့တာျဖစ္ေနတယ္။ အသစ္ထပ္စစ္ၿပီးယူလာခဲ့ပါ"
ဟု ဆိုသျဖင့္ လူငယ္မွာအေတာ္အူေၾကာင္ေၾကာင္ျဖစ္သြားရေလသည္။
(မွတ္ခ်က္။ ။ လူတို႔တြင္ ေအ၊ ဘီ၊ ေအဘီႏွင့္ အိုဟူ၍ ေသြးအမ်ဳိးအစားကြဲျပားမႈရွိသည္။ လူတစ္ေယာက္သည္ ေမြးရာမွ ေသသည္ အထိ ေသြးအမ်ဳိးအစားတစ္မ်ဳိးတည္းသာရွိၿပီး ဘယ္ေသာအခါမွာမွ ေျပာင္းလဲမႈမရွိပါ။)
* * * * * * * * *
ကေလးငယ္တစ္ေယာက္သည္ ေက်ာင္းမွျပန္ေရာက္ေရာက္ခ်င္းသူ႕အေမကိုေမးသည္။
"သားသူငယ္ခ်င္းေတြမွာ အဘိုးရွိၿပီး သားမွာေတာ့ ဘာျဖစ္လို႔မရွိတာလဲ"
"ရွိပါတယ္ သားရဲ႕။ သားအဘိုးက သားငယ္ငယ္ေလးကတည္းက ဆံုးသြားလို႔ပါ"
"ဟင္ ဒါဆို သားကိုေမြးတဲ့အခ်ိန္မွာ အဘိုးရွိေသးတာေပါ့"
"ဟုတ္တာေပါ့"
"ဟာ ဒါဆိုဟုတ္ၿပီ။ ေက်ာင္းမွာ သားကို ႏွိမ္တဲ့ေကာင္ေတြကို ျပန္ေျပာလို႔ရၿပီ"
"သူတို႔ကဘယ္လိုႏွိမ္လို႔လဲ"
"သားကို အဘိုးမေပၚဘဲ ေမြးတဲ့ေျမးလို႔ ေျပာေနၾကတယ္ေလ"
* * * * * * * * *
ဧည့္ခံပြဲတစ္ခုတြင္ လူစုမိေနခိုက္ ဆရာ၀န္တစ္ေယာက္က ေနာက္ဆံုးေပၚ ေခတ္မီေဆးပညာအေၾကာင္း ရွင္းျပေနသည္။
"အခုဆိုရင္ တခ်ဳိ႕ခြဲစိတ္မႈေတြမွာ ဗိုက္ကို ခြဲေနစရာမလိုေတာ့ဘူး။ ေသာ့ေပါက္ခြဲစိတ္မႈဆိုတဲ့နည္းကို သံုးေနၾကၿပီ။ ဗိုက္ကို အေပါက္ ေသးေသးေလးပဲေဖာက္ၿပီးအထဲကို ခြဲစိတ္ကိရိယာေသးေသးေလးကိုထည့္ၿပီး ကုသလို႔ရေနၿပီ။ ဘယ္ေလာက္သက္သာလြယ္ကူသလဲ"
ထိုအခါ မိန္းမတစ္ေယာက္က
"ဟာ ဒါဆို ဟန္က်တာပဲ။ ကၽြန္မ ဒီတစ္ခါ ကေလးေမြးရင္ အဲဒီနည္းနဲ႔ေမြးရမယ္"
ဟု အားတက္သေရာ ၀င္ေျပာလိုက္ေလသည္။
မင္းလူ
No comments:
Post a Comment