ဂရိတ္​​ေဆာ့ႏွင္​့​ ေဒဝစကၡဳ

ဂရိတ္​​ေဆာ့ႏွင္​့​ ေဒဝစကၡဳ (မင္းလူ)
_________________________

​ေယာကၡမႏွင္​့​ေခြၽးမတို႔ ျဖစ္​ျမဲဓမၼတာတရားကို ​ေဖာက္​ဖ်က္​က​်ဴးလြန္​ၿပီးလ်ွင္​ ကြၽန္​​ေတာ္​့အ​ေမႏွင္​့ကြၽန္​​ေတာ္​မိန္​းမတို႔ ၫြန္​႔​ေပါင္​းအစိုးရဖြဲ႔လိုက္​ျခင္​း​ေၾကာင္​့ ကြၽန္​​ေတာ္​ခံလိုက္​ရပံုကို​ ေျပာပါဦးမည္​။ ဤ​ေနရာတြင္​ အမည္​နာမမ်ားသည္​ အ​ေရးမပါသျဖင္​့ ကြၽန္​​ေတာ္​့အ​ေမႏွင္​့ ကြၽန္​​ေတာ္​့မိန္​းမတို႔ကို အ​ေမမိန္းမဟူ၍သာ သံုးႏႈန္​းသြားမည္​ျဖစ္​ပါသည္​။

အ​ေမ မၾကာခဏ​ေျပာဖူးသည္​။
" ငါ့သား​ေတြ မိန္​းမယူတဲ့အခါ အ​ေမ​ေျပာသမ်ွ​ေခါင္​ငံု႔ခံမယ္​့​ ေခြၽးမမ်ိဳး​ေတာ့ မလိုခ်င္​ဘူး။ အ​ေမ့ကို ျပန္​ၿပီးဩဇာ​ေပးႏိုင္​​ေလာက္​တဲ့ အရည္​အခ်င္​း႐ွိတဲ့​ေခြၽးမမ်ိဳးပဲ လိုခ်င္​တယ္​။ ဒါမွ ငါ့သား​ေတြ အ​ေမ့ထက္​​ေတာ္​တဲ့မိန္​းမမ်ိဳး ရမွာ ... "

ကြၽန္​​ေတာ္​တို႔ညီအကိုတ​ေတြ မိန္​းမယူၾက​ေသာအခါ အ​ေမ့ဩဝါဒကို ကိုက္​ညီ​ေအာင္​ တမင္​​ေရြးခ်ယ္​ၿပီး ယူခဲ့ၾကျခင္​းမဟုတ္​​ေခ်။ အ​ေမ့ဩဝါဒကို သတိလည္​းမရ၊ ကြၽန္​​ေတာ္​တို႔ဘာသာ ကိုယ္​ႀကိဳက္​တာယူခဲ့ျခင္​းျဖစ္​သည္​။ အေမ​က ​ေျပာတုန္​းကသာ​ေျပာခဲ့ၿပီး ​ေခြၽးမ​ေတြတကယ္​ရ​ေသာအခါ သူ႔စည္​းကမ္​းခ်က္​​ေတြ​ ေမ့သြားကာ ၾကည္​ၾကည္​ျဖဴျဖဴ လက္​ခံခဲ့​ေလသည္​။

အ​ေဖက​ေတာ့ ႐ွင္​းသည္​။
" ငါ့သားနဲ႔ညားရင္​ ငါ့​ေခြၽးမ "
" ဒါပဲ "

ကြၽန္​​ေတာ္​တို႔မိန္​းမမ်ားသည္​ အ​ေမ့ကို ဩဇာျပန္​မ​ေပးၾက​ေခ်။ ထို႔အတူ အ​ေမကလည္​း သူတို႔ကို ဩဇာဝင္​မ​ေပး။ ဤသို႔ျဖင္​့ အ​ေမ့စည္​းကမ္​းမွာ အလိုလိုပ်က္​ျပယ္​သြားကာ အ​ေမႏွင္​့​ေခြၽးမမ်ား ၿငိမ္​းခ်မ္​းစြာ အတူယွဥ္​တြဲ​ေနထိုင္​ခဲ့ၾက​ေလသည္​။ တစ္​ခု​ေတာ့႐ွိသည္​။ အ​ေမ့​ေခြၽးမမ်ား၌ အ​ေမႏွင္​့တူ​ေသာအခ်က္​​ေတြ ႐ွိ​ေနၾကျခင္​းပင္။ အ​ေမသည္​​ ေက်ာင္​းဆရာမျဖစ္​သည္​။ ကြၽန္​​ေတာ္​့အကိုသံုး​ေယာက္​တို႔၏ မိိ္​န္းမမ်ားသည္​လည္​း ​ေက်ာင္​းဆရာမမ်ားျဖစ္​ၾက၏။ ကြၽန္​​ေတာ္​့မိန္​းမက​ေတာ့​ ေက်ာင္​းဆရာမမဟုတ္​​ေခ်။ သို႔ရာတြင္​ သူ႔အ​ေဖက ​ေက်ာင္​းဆရာႀကီးျဖစ္​သည္​။

ထို႔အျပင္​ အ​ေမႏွင္​့ကြၽန္​​ေတာ္​့မိန္​းမတို႔ တူ​ေသာ​ေနာက္​တစ္​ခ်က္​ ႐ွိ​ေသးသည္​။ အ​ေမသည္​ ျမန္​မာသမား​ေတာ္​ႀကီးတစ္​ဦး၏တူမျဖစ္​ၿပီး ကြၽန္​​ေတာ္​့မိန္​းမကား ဆရာဝန္​မတစ္​​ေယာက္​ႏွင္​့ သူနာျပဳဆရာမတစ္​ဦးတို႔၏ ညီမျဖစ္​ျခင္​းပင္​တည္​း။ ဤသည္​ပင္​ ကြၽန္​​ေတာ္​ခံလိုက္​ရသည္​ဆို​ေသာ အခ်က္​ျဖစ္​ပါသည္​။ ​ေက်ာင္​းဆရာမလည္​းျဖစ္​ သမား​ေတာ္​ႀကီး၏တူမလည္​းျဖစ္​​ေသာ အ​ေမသည္​ လူနာျပဳစုျခင္​း၊ ​ေဆး​ေဖာ္​ျခင္​း​၊ ေဆးတိုက္​ျခင္းမ်ားကို ဝါသနာထံု​ေလသည္​။ ျမန္​မာ​ေဆးအမ်ိဳးမ်ိဳးကို ကိုယ္​တိုင္​လည္​း ​
ေဖာ္​သည္​။ ဦး​ေလး၏​ေဆးတိုက္​မွလည္​း​ ေတာင္​းသည္​။ တျခား​ေဆးတိုက္​မ်ားမွလည္​း ဝယ္​သည္​။ ထို​ေဆးမ်ားကို ပုလင္​းႀကီး၊ ပုလင္​းငယ္​မ်ားႏွင္​့ ထည္​့ထားတတ္​သည္​။

အ​ေမ့လူနာမ်ားကား အ​ေမ့သူငယ္​ခ်င္​းမ်ား၊ အိမ္​နီးခ်င္​းမ်ား ျဖစ္​သည္​။ ကြၽန္​​ေတာ္​့အိမ္​မွာ အဝတ္​လာ​ေလ်ွာ္​သည္​့ ​ေဆာ္​လီမာတို္႔မိသားစုဆိုလ်ွင္​ အ​ေမ့ကို သူတို႔မိသားစုဆရာဝန္​သဖြယ္​ အားကိုး​ေလသည္​။ အ​ေမသည္​​ ေဆး​ေပးရံုမ်ွမဟုတ္​။ အိမ္​နီးခ်င္​းတစ္​​ေယာက္​​ေယာက္​​ေနမ​ေကာင္​းလ်ွင္​ သူကိုယ္​တိုင္​ သြားၾကည္​့တတ္​​ေသးသည္​။ အ​ေမ့​ေဆးစြမ္​းကို ယံုၾကည္​ၾက​ေသာ အ​ေမ့သူငယ္​ခ်င္​းတခ်ိဳ႕ဆိုလ်ွင္​ သူတို႔တစ္​ခုခုျဖစ္​လ်ွင္​ အ​ေမ့ဆီဖုန္​းဆက္​ၿပီး " သူငယ္​ခ်င္​း​ေရ .. ငါကြယ္​.... မူးသလိုလို​ ေမာသလိုလိုနဲ႔ အိပ္လည္​းအိပ္​မ​ေပ်ာ္​ဘူး ... ရင္​​ေတြသိပ္​တုန္​တာပဲ .. "ဆိုလ်ွင္​ အ​ေမက " ဟဲ့ ငါ ဟိုတစ္​ခါ ေပးထားတဲ့​ ေသြး​ေဆးကို ၾကံရည္​နဲ႔ျဖစ္​ျဖစ္​ သၾကားနဲ႔ျဖစ္​ျဖစ္​​ ေဖ်ာ္​​ေသာက္​လိုက္​ "ဟု ၫႊန္​ၾကားတတ္​သည္​။ တခ်ိဳ႕ ရပ္​​ေဝးမွဓမၼမိတ္​​ေဆြမ်ားဆိုလ်ွင္​ စာလွမ္​း​ေရးၿပီး​ေမးျမန္​းတတ္​သျဖင္​့ အ​ေမက ဆရာဝန္​တင္​​ေရႊတို႔​ ေဒါက္​တာ​ေမာင္​​ေမာင္​ညိဳတို႔လိုပင္​ အၾကံဥာဏ္​​ေပး ျပန္​ၾကားရသည္​ပင္​႐ွိသည္​။ ဤသို႔ဆိုလ်ွင္​ ရပ္​​ေဝးထိတိုင္​​ေအာင္​ ​ေက်ာ္​ၾကားသူျဖစ္​​ေလရာ အိမ္​ကလူမ်ားအဖို႔​ေတာ့ ​ေျပာစရာပင္​မလို​ေတာ့​ေခ်။

ကြၽန္​​ေတာ္​သည္​ အ​ေမႏွင္​့အျမဲ​ေနခဲ့သူျဖစ္​သျဖင္​့ အ​ေမ့​ေဆး​ေတြ အမ်ားဆံုး​ေသာက္​ခဲ့ရသူ ျဖစ္​ႏိုင္​​ေလာက္​ပါသည္​။ ကြၽန္​​ေတာ္​တို႔ငယ္​ငယ္​က​ ေတာ္​တန္​ရံုဖ်ားနာ​ေလာက္​တာဆိုလ်ွင္​ ဆရာဝန္​ဆီ သြားစရာမလို။ အ​ေမ့ဘႀကီးဆရာ​ေမာင္​၏ ​ေဆးနီလံုး၊​ေဆးနီမွဳန္​႔​ေသာက္​ ​ေစာင္​ျခံဳၿပီး​ ေခြၽးထုတ္​လိုက္​လ်ွင္​​ ေပ်ာက္​သြားတတ္​သည္​ပင္​ျဖစ္​သည္​။ အသက္​က​ေလး နည္​းနည္​းႀကီး ပညာက​ေလး နည္​းနည္​းတတ္​လာ​ေသာအခါ ထံုးစံအတိုင္​း ကိုယ္​့ကိုယ္​ကို အရာထားတတ္​လာျခင္​းျဖစ္​ခ်င္​ျဖစ္​မည္​။ အ​ေမက အိုလာ​ေသာ​ေၾကာင္​့ ​ေခတ္​လြန္​ျပီဟုထင္​လာျခင္​းလည္​း ျဖစ္​ခ်င္​ျဖစ္​မည္​။ အ​ေမ့​ေဆးမ်ားအ​ေပၚ​ ေစာဒကတက္​ခ်င္​လာသည္​။

ကြၽန္​​ေတာ္​ဖ်ားသလိုလိုျဖစ္​လို႔ အ​ေမက " ဟဲ့​ ေနမ​ေကာင္​းဘူးလား။ ဒါဆို ... "ဟု​ ေျပာရံု႐ွိ​ေသး၊ " ​ေအဘီစီ​ ေသာက္​ထားတယ္​ "၊ တခါတ​ေလ အ​ေမက ငန္​း​ေဆးပုလင္​း​ေလးကိုင္​ၿပီး အခန္​းထဲဝင္​လာလ်ွင္​ " ကိုးတက္​ဘလက္​​ ေသာက္​မလို႔ "ဟု အလ်ဥ္​ဦး​ေအာင္​ ဆီးၿပီး​ေျပာတတ္​လာသည္​။

အသိသာဆံုးမွာ အ​ေမ၏ျပဳစုမႈမ်ားကို တစတစ ျငင္​းပယ္​လို​ေသာအရိပ္​အ​ေယာင္​မ်ား ျပလာျခင္​းပင္​ျဖစ္​သည္​။ အ​ေမက အ​ေႏြးထည္​​ေလးဝတ္​​ေပး၊ ​ေစာင္​ျခံဳ​ေပး၊ ျပတင္​း​ေပါက္​​ေတြ​ေလ်ွာက္​ပိတ္​ လုပ္​​ေသာအခါ " ဒီ​ေလာက္​​ေလွာင္​ပိတ္​​ေနရင္​​ ေလ​ေကာင္​း​ေလသန္​႔​ေတြ ဘယ္​ရ​ေတာ့မလဲ၊ အပူ​ေငြ႕​ေတြနဲ႔ လံုၿပီး အဖ်ားက်​ေတာ့မွာမဟုတ္​ဘူး "ဟု ဆင္​​ေျခ​ေပးတတ္​လာသည္။

ငယ္​ငယ္​ကဖ်ားလ်ွင္​​ ေစာင္​ျခံဳၿပီး အ​ေမ့ရင္​ခြင္​ထဲမွာ ၿငိမ္​ၿငိမ္​က​ေလး​ေနရသည္​ကို သ​ေဘာက်ခဲ့သည္​။ ထိုအခါမ်ိဳးတြင္​ အ​ေမက​ ေခါင္​းကို အုန္​းဆီထည္​့​ေပး၊ ​ေခြၽးစို႔​ေန​ေသာနဖူးက​ေလးကို လက္​ျဖင္​့ အသာသပ္​ၿပီး ဘုရားစာရြတ္​​ေသာအခါ ခ်က္​ခ်င္​းလို ကိုယ္​ပူက်သြားသည္​ဟု ထင္​ခဲ့သည္​။

ႀကီး​ေသာအခါ ကြၽန္​​ေတာ္​့ကို က​ေလးတစ္​​ေယာက္​လို ျပဳစုတာမ်ိဳး လက္​မခံခ်င္​​ေတာ့​ေခ်။ ၿပီး​ေတာ့ ကြၽန္​​ေတာ္​​ေနမ​ေကာင္​းျဖစ္​ၿပီဆိုလ်ွင္​ နား​ေအးပါး​ေအး တစ္​​ေယာက္​တည္​း​ေနခ်င္​သည္​။ ​ေက်ာင္​းသားဘဝက ဖ်ားလ်ွင္​​ ေက်ာင္​းမတက္​ရသျဖင္​့ ​ေပ်ာ္​သည္​။ ႀကီးလာ​ေတာ့ အလုပ္​မွာ ​ေဇာကပ္​​ေနသျဖင္​့​ ေတာ္​တန္​ရံုအနားမယူျဖစ္​။ ဖ်ားၿပီဆိုမွ​ေတာ့ ကိုယ္​့စိတ္​ကို ကိုယ္​့ဘာသာ​ေဖ်ာင္​းဖ်ၿပီး နားနား​ေန​ေန​ ေနရသည္​။ ထိုအခါတြင္​ အိပ္​ရာထဲလွဲျပီး စာဖတ္​ခ်င္​ဖတ္​၊ ဝတၳဳဇာတ္​လမ္​း​ေလး​ေတြ စဥ္​းစား၊ ကဗ်ာ​ေလး​ေတြ စိတ္​ထဲကစပ္​ရင္​း မွိန္​းခ်င္​မွိန္​း​ေန၊ တစ္​ခါတစ္​ရံ​ ေနမ​ေကာင္​းျဖစ္​​ေနရင္​းက အလြန္​​ေကာင္​း​ေသာ ဝတၳဳတစ္​ပုဒ္​၊ ကဗ်ာတစ္​ပုဒ္​ရခဲ့သည္​ကို ၾကံဳခဲ့ဖူးသည္​။ ထို႔​ေၾကာင္​့ ဖ်ားလ်ွင္​ အနားယူရသည္​ကို ​ေပ်ာ္​သလို​ေတာင္​ျဖစ္​မိတတ္သည္​။ ထိုအခါမ်ိဳးမွာ အ​ေမ​ေရာက္​႐ွိလာၿပီး " ဟဲ့​ ေနမ​ေကာင္​းဘူးလား၊ ဘာ​ေဆး​ေသာက္​လဲ၊ အဂၤလိပ္​​ေဆး​ေသာက္​ခ်င္​လည္​း​ ေသာက္​၊ အ​ေမ့စပ္​​ေဆး​ေလးလည္​း​ ေကာင္​းတာပဲ၊ ထမင္​းမစားနဲ႔၊ ဆန္​ျပဳတ္​​ေသာက္​ပါလား၊ ​ေလာ​ေလာဆယ္​​ ေကာ္​ဖီ​ေသာက္​ထားရင္​​ ေကာင္​းမယ္​ထင္​တယ္​ "ဟူ၍ လာလာ​ေျပာ​ေနသျဖင္​့ အ​ေတြးပ်က္​ရသည္​။

အဆိုးဆံုးက နဖူးကို မၾကာခဏ လာစမ္​းျခင္​းပင္​ျဖစ္​သည္​။ ဖ်ား​ေနသူမွာ ကိုယ္​ပူ႐ွိန္​ျမႇင္​့တက္​​ေနသျဖင္​့​ ေန​ေကာင္​းသူတို႔၏ သာမာန္​အပူ႐ွိန္​႐ွိ​ေသာ အသားႏွင္​့ထိလ်ွင္​​ ေအးသည္​ဟုထင္​ရသည္​။ အ​ေမ့လက္​မ်ားကား မီးဖိုထဲမွာ ​ေရကိုင္​ဘာကိုင္​ႏွင္​့ဆို​ေတာ့ ပို၍ပင္​​ေအး​ေနသည္​။ ဤသို႔လ်ွင္​ လက္​​ေအးႀကီးႏွင္​့ နဖူးကို မၾကာခဏအစမ္​းခံရလ်ွင္​ ဘယ္​​ေလာက္​အခံရခက္​​ေၾကာင္​း ဖ်ားဖူးသူတိုင္​း သိၾကပါလိမ္​့မည္​။ ၿပီး​ေတာ့ ခ်က္​ရင္​းျပဳတ္​ရင္​းက လာရ​ေသာ​ေၾကာင္​့ အ​ေမ့လက္​က ၾကက္​သြန္​နံ႔၊ သားငါးနံ႔ ကပ္​ပါလာတတ္​​ေသးသည္​။ ဒီၾကားထဲ အ​ေမ့သူငယ္​ခ်င္​းအဖြားႀကီး​ေတြက လမ္​းၾကံဳရင္​ ဝင္​ဝင္​စမ္​းသြားတတ္​​ေသးသည္​။

ထို႔​ေၾကာင္​့​ ေတာ္​တန္​ရံုဖ်ားလ်ွင္​ အ​ေမ့ကို အသိမ​ေပး​ေတာ့ပါ။ သို႔တိုင္​​ေအာင္​ အ​ေမက သိသိသြားတတ္​​ေသးသည္​။ ထိုအခါ လက္​​ေအးႀကီးႏွင္​့​ ေတြ႔ရျပန္​သည္​။ ထို႔​ေၾကာင္​့ " ကြၽန္​​ေတာ္​့ဘာသာ​ ေအး​ေအး​ေဆး​ေဆး​ ေနစမ္​းပါရ​ေစအ​ေမရယ္​ "ဟု ​ေျပာလႊတ္​ရ​ေတာ့သည္​။ ဒီ​ေတာ့မွ အ​ေမလည္​း အခန္​းထဲ ဝင္​မလာ​ေတာ့​ေခ်။ သို႔ရာတြင္​ အ​ေမသည္​ ညက်​ေတာ့ အခန္​းထဲ​ ေျခသံမၾကား​ေအာင္​ တိတ္​တိတ္​က​ေလး ဝင္​လာတတ္​ျပန္​သည္​။ အတန္​ၾကာအကဲခတ္​ၿပီးမွ ကြၽန္​​ေတာ္​အိပ္​​ေပ်ာ္​​ေနၿပီအထင္​ျဖင္​့ နဖူးကို ဖြဖြက​ေလး လာစမ္​းသည္​။ ရင္​ဘတ္​ကို​ ေခြၽးရႊဲ​ေန မ​ေန စမ္​းၾကည္​့ၿပီး ​ေစာင္​အသာျပန္​ျခံဳ​ေပးသည္​။ ထိုအခါက်​ေတာ့လည္​း ကြၽန္​​ေတာ္ ဘာမ်ွမ​ေျပာရက္​​ေတာ့။ အသာၿငိမ္​ၿပီး အိပ္​ခ်င္​​ေယာင္​​ေဆာင္​​ေနလိုက္​ရ​သည္​။

မိန္​းမက်​ေတာ့ အ​ေမ့တုန္​းကလို​ ေအာ္​​ေငါက္​မရ​ေတာ့​ေခ်။ " ငါ့ဘာသာ​ ေအး​ေအး​ေနစမ္​းပါရ​ေစ "ဆိုလ်ွင္​ သူက " ဘာလဲ ေက်ာမွာ ​ေခြၽး​ေတြရႊဲ​ေနတာ မလဲလို႔ဘယ္​ျဖစ္​မလဲ။ ​ေခြၽးအ​ေအးပတ္​သြားရင္​ နမိုးနီးယားဝင္​တတ္​တယ္​ "ဟု ပညာျပန္​​ေပးတတ္​​ေလသည္​။ ကြၽန္​​ေတာ္​မိန္​းမရ​ေသာအခါ အ​ေမ၏စမ္းသပ္ျခင္းမွ အ​တာ္အတန္ လြတ္လပ္ခြင့္ရသြားပါသည္။ ​​​​​​မိန္​းမတစ္​​ေယာက္​အ​ေနျဖင္​့ ကိုယ္​့​ေယာက်္​ားကို လြတ္​လြတ္​လပ္​လပ္​ ျပဳစုခ်င္​လိမ္​့မည္​ဟု အ​ေမနားလည္​သည္​။ ထို႔​ေၾကာင္​့ ​ေတာ္​ရံုကိစၥတြင္​
ဝင္​​ေရာက္​စြက္​ဖက္​ျခင္​း မျပဳ​ေတာ့။

ဒါ​ေတာင္​မွ ကြၽန္​​ေတာ္​ဖ်ားၿပီဆိုလ်ွင္​ အ​ေမ မ​ေနႏိုင္​။ ကိုယ္​ထိလက္​​ေရာက္​ ဝင္​မျပဳစုရ​ေတာ့​ေသာ္​လည္​း အၾကံဥာဏ္​​ေပးတာမ်ိဳး​ေတာ့ မသိမသာလုပ္​​ေသးသည္​။ ကြၽန္​​ေတာ္​တို႔၏အခန္​းအျပင္​မွာ မသိမသာလာရပ္​ရင္​း
" သမီး​ေရ ဘာ​ေဆးတိုက္​ထားသလဲ "
" ပါရာစီတ​ေမာ တိုက္​ထားတယ္​အ​ေမ "
" ​ေအး​ ေအး​ ... ေကာင္​းပါတယ္​​၊ ေရက်က္​​ေအး ယူဦးမလား​ .... ေဩာ္​​ .. ေအး​ .. ေအး ... မ်ားမ်ားသာတိုက္​ကြယ္​​။ ေတာ္​ရံုတန္​ရံုက​ေတာ့ ဆီးမ်ားမ်ားသြားလိုက္​ရင္​​ ေကာင္​းသြားတာပါပဲ "ဟူ၍လည္​း​ေကာင္​း၊ တစ္​ခါတစ္​ရံက်​ေတာ့ " အဂၤလိပ္​​ေဆးလည္​း​ေကာင္​းပါတယ္​ကြယ္​။ ကြမ္​းရြက္​ျပဳတ္​ရည္​တိုက္​တာ​ေတာ့ မမွားႏိုင္​ဘူး "ဟု သူ႔ကိုယ္​သူ​ေျပာသလို​ ေျပာတတ္​သည္​။

ကြၽန္​​ေတာ္​့မိန္​းမသည္​ အစ္​မမ်ားျဖစ္​​ေသာ သူနာျပဳဆရာမႏွင္​့ ဆရာဝန္​တို႔ႏွင္​့​ ေနခဲ့ရသျဖင္​့ ႏိုင္​ငံျခား​ေဆးမ်ားအ​ေၾကာင္​းကို အတန္​အသင္​့ ကြၽမ္​းက်င္​နားလည္​​ေနသည္​။ သူ႔အစ္​မ​ေတြဆီက ​ေတာင္​းထားတာ​ေရာ ဝယ္​ထားတာ​ပါ အိမ္​မွာ ဘီပီအိုင္​​ေဆးအ​ေတာ္​စံုစံု ႐ွိ​ေလသည္​။ ​ေတာ္​ရံုဖ်ားတာနာတာ​ေလာက္​ဆိုရင္​ ​ေဆးတိုက္​သြားစရာမလို၊ သူ႔ဘာသာ ကုႏိုင္​သည္​။ ထို႔အျပင္​ သူသည္​လည္​း အ​ေမ့လိုပင္​ လူနာျပဳစုရာတြင္​ ဝါသနာပါေလ၏။ သူသည္ အ​ေမ့ထက္​ပင္​ အခြင္​့အ​ေရးတစ္​ခု ပိုရထား​ေသးသည္​။ အ​ေမသည္​ ကြၽန္​​ေတာ္​​ေခြၽး​ေတြရႊဲ​ေနသလား​၊ ေစာင္​လြတ္​​ေနလား၊ ၾကည္​့႐ွဳလိုလ်ွင္​ ကြၽန္​​ေတာ္​့အခန္​းသို႔ တကူးတကလာရသည္​။ မိန္​းမက်​ေတာ့ တစ္​အိပ္​ရာထဲ အတူတူအိပ္​ရ​ေသာ​ေၾကာင္​့ အခ်ိန္​မ​ေရြး ထစမ္​းခြင္​့ရ​ေလသည္​။ နဖူးကို။

ထို႔​ေၾကာင္​့ ကြၽန္​​ေတာ္​သည္​ အ​ေမ့လက္​မွ လြတ္​ခဲ့​ေသာ္​လည္​း သူ႔လက္​တြင္​းသို႔ သက္​ဆင္​းခဲ့ရ႐ွာ​ေပ​ေတာ့သည္​။ ကြၽန္​​ေတာ္​့မိန္​းမသည္​ ကြၽန္​​ေတာ္​့လို ဘုဆတ္​ဆတ္​မလုပ္​တတ္​ဘဲ ဘီပီအိုင္​​ေဆးမ်ား၏အာနိသင္​မ်ား၊ ​ေနာက္​ဆံုး​ေပၚကုသနည္​းမ်ား
အ​ေၾကာင္​းကို အ​ေမ့အား စိတ္​႐ွည္​လက္​႐ွည္​ႏွင္​့ ႐ွင္​းျပတတ္​သည္​။ အ​ေမကလည္​း တိုင္​းရင္​း​ေဆးမ်ားထက္​ျမက္​ပံု၊ ပြဲ​ေတြ႔ကုထံုးမ​်ားအ​ေၾကာင္​း ျပန္​လည္​​ေျပာျပတတ္​သည္​။ သို႔ျဖင္​့ သူတို႔ႏွစ္​​ေယာက္​ ပူး​ေပါင္​းမိၾက​ေလ၏။ အ​ေမသည္​ ဘာမီတြန္​၏ အစြမ္းသတၱိကို ယံုၾကည္​လာသလို သူကလည္​း ကြမ္​းရြက္​ျပဳတ္​ရည္​၏အာနိသင္​ကို လက္​ခံသည္​။ သူသည္​​ ေအး​ေအး​ေဆးဟု​ေခၚ​ေသာ ျမန္​မာ့တိုင္​းရင္​း​ေဆး ႏွစ္​မ်ိဳးသံုးမ်ိဳးကိုပင္​ အသင္​့ဝယ္​​ေဆာင္​ထားလာခဲ့သည္​။

အ​ေမႏွင္​့သူ သ​ေဘာတူညီမႈတစ္​ခုကိုလည္​း ရ႐ွိခဲ့ဟန္​တူသည္​။ အ​ေနာက္​တိုင္​းနည္​းႏွင္​့ တိုင္​းရင္​းကုထံုးတို႔  ပူး​ေပါင္​း၍ စမ္​းသပ္​ၾကည္​့ရန္​ျဖစ္​​ေလ၏။ သူတို႔ဖက္​က​ေတာ့ အဆင္​သင္​့ျဖစ္​ၿပီး လူနာသာလို​ေတာ့သည္​။ ထို႔​ေၾကာင္​့ ကြၽန္​​ေတာ္​သည္​ ဖ်ား​ေပးရ​ေလ​ေတာ့သည္​။ တစ္​​ေန႔တြင္​ ​ေနပူထဲမွာ တစ္​​ေန႔လံုး​ေလ်ွာက္​သြား​ေနတုန္​း ျဗဳန္​းဆို မိုးရြာခ်သျဖင္​့ မိုးမိၿပီး အပူ႐ွပ္​သြားသည္​။ အဖ်ားသိပ္​မ႐ွိ​ေသာ္​လည္​း ​ေခ်ာင္​းဆိုးၿပီး ရင္​က​ေတာ္​​ေတာ္​က်ပ္​​ေနသည္​။ ကြၽန္​​ေတာ္​့မိန္​းမက အဖ်ားအတြက္​ ပါရာစီတ​ေမာ၊  ဆာလဖာႏွင္​့ ဘာမီတြန္​တိုက္​ၿပီး ​ေခ်ာင္​းဆိုးရင္​က်ပ္​အတြက္​​ ေအး​ေအး​ေဆးတိုက္​သည္​။ သူရံုးသြား​ေသာအခါ တစ္​​ေယာက္​တည္​း​ ေအး​ေအး​ေနရၿပီး ​ေတြးခ်င္​ရာ​ေတြးရၿပီမွတ္​တုန္​း အ​ေမ အခန္​းထဲသို႔ ဝင္​လာျပီး နဖူးကိုစမ္​း​ေလ​ေတာ့သည္​။

သူတို႔ႏွစ္​​ေယာက္​ နားလည္​မႈယူထားသည္​့အတိုင္​း မိန္​းမက သူမ႐ွိတုန္​း ဂ်ဴတီလႊဲ​ေပးသြားျခင္​းျဖစ္​ပါသည္​။ ​ေန႔လည္​တြင္​ အ​ေမက ကြမ္​းရြက္​၊ ဇီယာ၊ ​ေခြး​ေသးပန္​းရြက္​တို႔ကို​ ေရာ၍ျပဳတ္​ၿပီး မဒဲျမင့္မိုဆိုသည္​့​ေဆးႏွင္​့ တိုက္​သည္​။ မိန္​းမ ရံုးကျပန္​လာၿပီး ညဂ်ဴတီျပန္​ဝင္​သည္​။ သူ႔​ေဆး​ေတြ တိုက္​ျပန္​သည္​။ လည္​​ေခ်ာင္​းယားလာလ်ွင္​ အ​ေမ၏မဒဲကို လ်က္​ရသည္​။ ညအိပ္​ကာနီး​ေတာ့ ​ေကာ္မက္​သာဇင္​​ေသာက္​ရသည္​။ ဘယ္​​ေဆး၏အစြမ္​း​ေၾကာင္​့လည္​းမသိ။ ​ေနာက္​တစ္​​ေန႔မနက္​ အိပ္​ရာမွႏိုး​ေသာအခါ အဖ်ားမ႐ွိ​ေတာ့​ေခ်။ ​ေခ်ာင္​းသံုး​ေလးႀကိမ္​ဆိုးၿပီး သလိပ္​​ေတြက အခဲလိုက္​ထြက္​လာကာ ရင္​ထဲက​ေခ်ာင္​ၿပီး သက္​သာသြားသည္​။ အ​ေမနဲ႔သူလည္​း ဘယ္​​ေဆးကို ဘယ္​လိုတိုက္​လိုက္​လို႔ ခုလိုသက္​သာသြားတာဆိုၿပီး ဝမ္​းသာအားရ အျပန္​အလွန္​​ေျပာ​ေနၾက​ေလသည္​။ သို႔ရာတြင္​ သူတို႔တိုက္​ခဲ့သည္​မွာ ​ေဆးပူ​ေတြခ်ည္​းျဖစ္​သျဖင္​့ အပူ​ေတြကန္​ၿပီး လည္​​ေခ်ာင္​း​ေတြနာ၊ လ်ွာ​ေတြကြဲ၊ သြားဖံုးမွာ အဖု​ေတြ​ေပါက္​လာသည္​။

ကြၽန္​​ေတာ္​လည္​း စိတ္​​ေပါက္​​ေပါက္​႐ွိလာသျဖင္​့ " အ​ေမတို႔ႏွစ္​​ေယာက္​ဟာ လိုက္​လည္​းလိုက္​တယ္​။ လူမမာျပဳစုရတာကို​ ေတာ္​​ေတာ္​ဝါသနာထံုပံုရတယ္​။ ကြၽန္​​ေတာ္​့မွာ ဖ်ားၿပီဆိုရင္​ ငါ့စိတ္ႀကိဳက္ျပဳစုခြင့္ ရပဟဲ့ဆိုျပီး ​​​ဝမ္​းသာ​ေနၾကသလား မသိဘူး​ "ဟု ​ေငါ့​ေတာ့​ေတာ့​ေျပာလိုက္​သည္​။

ကြၽန္​​ေတာ္​သည္​ အခုလိုပင္​ ခြက်က်​ေျပာတတ္​ေၾကာင္းသိ​သျဖင္​့ အ​ေမက ဘာမၽွျပန္​မ​ေျပာဘဲ ရယ္​​ေနသည္​။ မိန္​းမက​ေတာ့ " အံမယ္​ အဲဒီလို အ​ေမနဲ႔ ကိုယ္​ဖိရင္​ဖိျပဳစုခဲ့လို႔ တစ္​ရက္​တည္​းနဲ႔​ ေန​ေကာင္​းသြားတာမဟုတ္​လား "ဟု​ ေျပာျပန္​သည္​။

" ​ေအး​ ေန​ေတာ့​ေကာင္​းသြားၿပီ။ ဒါ​ေပမယ္​့ ​ေဆးပူ​ေတြ​ေသာက္​ရလြန္းလို႔ လည္​​ေခ်ာင္​း​ေတြနာ၊ လ်ွာ​ေတြကြဲ၊ သြားဖံုးမွာ အဖု​ေတြ​ေပါက္​ကုန္​ၿပီ "

" ဟင္​ ဟုတ္​လား။ ဒါဆို ဂရိတ္​​ေဆာ့​ေသာက္​ၿပီး ဝမ္​းႏုတ္​လိုက္​ရင္​​ ေကာင္​းမယ္​ "ဟု မိန္​းမက ​ေျပာသည္​။

အ​ေမကလည္​း  "အမ​ေလး သားရယ္​၊ အပူကန္​တာ​ေလာက္​​ေတာ့ အ​ေမ့​ေဒဝစကၡဳ​ေလးသာ ​ေသာက္​လိုက္​၊ သံုး​ေလးခါ​ေလာက္​ ဝမ္​းသြားလိုက္​ရင္​​ ေကာင္​းသြားမွာပဲ "

ႏွစ္​​ေယာက္​ တစ္​​ေယာက္​ျဖစ္​​ေန​ေသာ​ေၾကာင္​့ ဆက္​​ေျပာ​ေနလ်ွင္​ ကြၽန္​​ေတာ္​ပဲ႐ွံဳးမည္​ကိုသိ၍ ဘာမ်ွ ထပ္​​မေျပာ​ေတာ့ဘဲ အသာလွည္​့ထြက္​လာခဲ့ရသည္​။ ဘာပဲျဖစ္​ျဖစ္​ သူတို႔​ေျပာ​ေသာ ​ေဆးႏွစ္​မ်ိဳးအနက္​ တစ္​မ်ိဳးကို​ေတာ့ ထပ္​​ေသာက္​ရ​​ေပဦးမည္​။ သူတို႔သမီး​ေယာကၡမႏွစ္​​ေယာက္​က​ေတာ့ ဂရိတ္​​ေဆာ့ႏွင္​့​ ေဒဝစကၡဳ မည္​သည္​့​ေဆးက ပို၍သင္​့​ေလ်ာ္​မည္​့အ​ေၾကာင္​းကို ​ေဆြး​ေႏြးညႇိႏိႈင္​း​ေနၾကဆဲ။

-----------------------------

(မင္​းလူ)
​ေပဖူးလႊာ၊ ဒီဇင္​ဘာ၊ ၁၉၈၃။