ပင္စည္ခ်ိဳး၍မိုးေသာအရိပ္

ပင္​စည္​ခ်ိဳး၍ မိုး​ေသာအရိပ္​ (ဝတၳဳတို)

×××××××

"ဗ်ိဳ႕ ဦးသာ​ေအး။ တီဗီြ​နဲ႔ ​ေအာက္​စက္​ ဝယ္​လာတာလား"
"​ေအး​ေဟ့။ ရန္​ကုန္​က​ေန ငါ့သား ပိုက္​ဆံပို႔လိုက္​လို႔"

     ဦးသာ​ေအးသည္​ ဆိုင္​ကယ္​အ​ေနာက္​မွထိုင္​၍ တစ္​လမ္​းလံုး​ေမးလာသမ်ွလူ​မ်ားကို မညည္​းမညဴ​ေျဖလ်က္​ ျပန္​လာသည္​။

"ငါ့တူ ​ေျဖး​ေျဖး​ေမာင္​း​ေနာ္​"

    လက္​ထဲ ​ေပြ႔ဖက္​လာ​ေသာ တီဗီြႏွင္​့ေအာက္​စက္​က္ိုလည္​း ထိခိုက္​မိမွာ စိုးရိမ္​စိတ္​ႏွင္​့ တသသ။ဟုတ္​ကဲ့ဟု ​ေျဖရပါမ်ားလာ​​ေသာ​ေၾကာင္​့ ဆိုင္​ကယ္​တကၠစီသမားပင္​ ျပန္​မ​ေျဖခ်င္​​ေတာ့။

    သူ႔ဘာသာ သြားလာ​ေန​ေသာ လူ​မ်ားကိုပင္​ လွမ္​းမ​ေမးမွာစိုး၍ ဦးသာ​ေအးက သူအရင္​ လိုက္​ႏႈတ္​ဆက္​​ေန​ေသးသည္​။

   အိမ္​​ေရာက္​သည္​ႏွင္​့ လုပ္​တတ္​ကိုင္​တတ္​သူကို ​ေခၚလုပ္​ခိုင္​း၍ ဖြင့္​့ၾကည္​့​ေနလိုက္​သည္​မွာ သ​ေဘာတက်က်ႏွင္​့။

"ကိုသာ​ေအး။ သားပို႔လိုက္​တဲ့ပိုက္​ဆံနဲ႔ ဒါ​ေတြဝယ္​လာတာ​ေပါ့​ေလ"

"​ေအး​ေလ ဘာျဖစ္​လို႔လဲ"

"​ေဟာ​ေတာ္​ ႐ွင္​က​ေတာ့ လုပ္​လာၿပီ။ အရင္​လ​ေတြက သားဆီ​ေငြပို႔ဖို႔လိုတုန္​းက ​ေခ်းထားတဲ့ပိုက္​ဆံ​ေတြ အ​မျမကို ျပန္​ဆပ္​ရဦးမယ္​​ေလ"

"မယ္​​ေငြကလည္​းကြာ။အတိုး​ေႂကြးမွ မဟုတ္​တာ။ဘယ္​အခ်ိန္​ ဆပ္​ဆပ္​ပါ။ အမျမကလည္​း ​ေျပာစရာလူမွ မဟုတ္​တာ။ ခုဟာက ငါ့သား ဦးဦးဖ်ားဖ်ားပို႔တာ​ေလးနဲ႔ အမွတ္​တရ လုပ္​ထားခ်င္​လို႔ပါ"

"႐ွင္​တစ္​​ေယာက္​နဲ႔​ေတာ့ ခက္​ပါရဲ႕ "

"မခက္​နဲ႔မယ္​​ေငြ။ငါတို႔ တစ္​​ေနကုန္​ ပင္​ပန္​းသမ်ွ ​ေဟာ ညက်​ေတာ့
ဒါ​ေလးနဲ႔ အပန္​း​ေျဖ။ ကဲ ငါ့သားဘယ္​​ေလာက္​ ကုသိုလ္​ရလိုက္​မလဲ။
ဒီနားဝန္​းက်င္​မွာလည္​း ဘယ္​အိမ္​မွ တီဗီြမ႐ွိဘူး။ သူတို႔လည္​း
လာၾကည္​့လို႔ရတာ​ေပါ့"

"ဟြန္​း ႐ွင္​့အ​ေၾကာင္​း မသိရင္​ခက္​မယ္​။ လာသမ်ွလူ​ေတြကို ဒါ ငါ့သားပို႔တဲ့ ပိုက္​ဆံနဲ႔ဝယ္​ထားတာပါဆိုၿပီး ႂကြားခ်င္​တာက အဓိက​မဟုတ္​လား"

"အဟီး ဒါက​ေတာ့ကြာ"

ဦးသာ​ေအး ​ေဒၚ​​ေငြစကားကို ျပန္​မ​ေခ်ပ​ေတာ့​ေခ်။

        ×××××××××

      တစ္​​ေန႔တစ္​​ေန႔ လင္​မယားႏွစ္​​ေယာက္​ ပင္​လယ္​ထြက္​၍ ငါး႐ွာလိုက္​ ည​ေရာက္​လ်င္​  တီဗီြၾကည္​့လိုက္​ႏွင္​့ ပင္​ပန္း​သည္​မထင္​။

တံငါသည္အိမ္​အမ်ားစုသာ ​ေနထိုင္​သည္​့ ရပ္​ကြက္​ငယ္​ ဆို​ေသာ္​လည္​း က်ိဳက္​ထိုၿမိဳ႕၏ အစြန္​းက်က်၌္​​တည္​႐ွိသည္​။ အခ်ိဳ႕ တံငါသည္​မ်ားက စက္​​ေလွႀကီးငယ္​မ်ားျဖင္​့ ပင္​လယ္​ထြက္​ငါး႐ွာၾကသည္​မွာ ဆယ္​့ငါးရက္​၊တစ္​လ ၾကာျမင္​့တတ္​​ေသာ္​လည္​း ဦးသာ​ေအးတို႔ကဲ့သို႔ တစ္​ႏိုင္​တစ္​ပိုင္​  ​ေလွငယ္​​ေလးမ်ားျဖင္​့ ​နီးနီးနားနား​ေလာက္​သာ ​ေန႔ခ်င္​းျပန္​လုပ္​ကိုင္​သူမ်ားလည္​း႐ွိသည္​။

  ဦးသာ​ေအးႏွင္​့​ေဒၚေငြတို႔၌ သားတစ္​​ေယာက္​သာ ထြန္​းကားခဲ့သည္​။ သားျဖစ္​သူအရြယ္​​ေရာက္​လာ​ေသာအခါ အ​ေဖာ္​​ေကာင္​း၍
ရန္​ကုန္​လိုက္​သြားသည္​။​ေမွာ္​ဘီနားတြင္​ ​ဆိုင္​ကယ္​ျပင္​ဆိုင္​တစ္​ခု၌ သင္​လုပ္​လုပ္​​ေနသည္​ဆို၏။ ဤမ်ွအလုပ္​​ေလာက္​ကို မိမိၿမိဳ႕၌ပင္​
လုပ္​၍လည္​း ရသည္​ပဲလို႔ ​ေျပာခ်င္​​ေသာ္​လည္​း လူငယ္​သဘာဝ နယ္​​ေျမအသစ္​ ​စူးစမ္​းလိုစိတ္​​ေၾကာင့္​့ ဦးသာ​ေအး မတားသာ။အစပိုင္​း၌ မည္​မည္​ရရလုပ္​အားခမရ​ေသး။အသံုးအစြဲ မလံု​ေလာက္​ဟုဆိုသျဖင္​့ ႏွစ္​ႀကိမ္​၊သံုးႀကိမ္​ခန္​႔ ​ေငြပို႔ခဲ့ရ​ေသးသည္​။ ယခု တတ္​​ေျမာက္​ကြၽမ္း​က်င္​ၿပီး ဝင္​​ေငြမ်ားလာ၍ ​
ေငြႏွစ္​သိန္​းပို႔လိုက္​သည္​။ မိဘႏွစ္​ပါး ​ေပ်ာ္​မဆံုး။

     တစ္​ည အခ်ိန္​က ည ကိုးနာရီခန္​႔။ သား​ေတာ္​​ေမာင္​ မိန္​းမခိုး၍ ​က်ိဳက္​ထိုေခၚလာသည္​။ျဖစ္​ၿပီးမွ​ေတာ့ ျပန္​ျပင္​၍မရဟု ဦးသာ​ေအး​ေတြးသည္။​မိဘဝတၱရားအတိုင္​း ျပန္​အပ္​ထိန္​းျမား​ေပးရ​ေပ​ေတာ့မည္​။

   ​သားႏွင္​့​ေခြၽးမ ဦးသာ​ေအးတို႔အိမ္​၌​ေနထိုင္​စဥ္​ ေန႔ခင္​းဘက္​
ကမ္​းကပ္​လာ​ေသာေလွ​မ်ားထံမွ ငါးပိအစိမ္​း​မ်ား အိမ္​​ေ႐ွ႕မွျဖတ္​သန္း​၍ ​သယ္​သြားၾကသည္​့အခ်ိန္​မ်ားဆိုလ်ွင္​ သား​ေတာ္​​ေမာင္​ အမ်ိဳးသမီး​က ရန္​ကုန္​သူပီပီ ႏွာ​ေခါင္​းရႈံ ့သည္​။အနံ႔အသက္​မ်ား​ေၾကာင္​့
စားလက္​စ ထမင္​းပန္းကန္​​ေတာင္​ စားမဝင္​​ေတာ့ဟုဆိုကာ
ဆက္​မစား​ေတာ့။ေဒသခံ​မ်ားအဖို႔​ေတာ့ ငါးပိအစိမ္​းနံ႔သည္​ ​ေရးႀကီးခြင္​က်ယ္​ မဟုတ္​​ေတာ့​ေခ်။

       ရန္​ကုန္​လိုက္​သြား၍ လက္​ထပ္​​ေပးၿပီး​ေနာက္​ သားႏွင္​့​ေခြၽးမက က်ိဳက္​ထိုသို႔ျပန္​မလိုက္​။သူတို႔​ေဒသ၌ပင္​ လုပ္​ကိုင္​စား​ေသာက္​လိုၾကသည္​။ေခြၽးမ​ေလး စနက္​​ေၾကာင္​့ပဲျဖစ္​​ေပလိမ္​့မည္​ဟု ဦးသာ​ေအး​ေတြးမိသည္​။ ​ေခြၽးမ​ေလး၏ မိဘမ်ားကလည္​း သာမန္​လက္​လုပ္​လက္​စားဘဝပင္​။​ေျပ​ေျပလည္​လည္​ကားမဟုတ္​။သား​ေတာ္​​ေမာင္​က ဆိုင္​ကယ္​ျပင္​ဆိုင္​မွာပဲ ဆက္​လက္​မည္​ဟုဆိုသည္​။

     သည္​ေတာ့ ဦးသာ​ေအးႏွင္​့ ​ေဒၚေငြတို႔ပဲ က်ိဳက္​ထိုသို႔ ျပန္​လာရ​ေတာ့သည္​။

    ​ေခြၽးမ​ေလး ကိုယ္​ဝန္​႐ွိၿပီၾကား​ေတာ့ ဦးသာ​ေအး မ​ေနႏိုင္​မထိုင္​ႏိုင္​ျဖစ္​ရၿပီ။ ​ေျမးဆိုသည္​့အသိဝင္​လာကတည္​းက လႈပ္​လႈပ္​ရြရြ။

"မယ္​​ေငြ ငါတို႔ ရန္​ကုန္​​ေျပာင္​းရ​ေအာင္​"

"ဘယ္​လို"

"ငါတို႔​ေခြၽးမက ငါတို႔ဆီလာ​ေနမွာမဟုတ္​ဘူး။ငါတို႔ပဲ သြား​ေနရ​ေအာင္​။ ​ေျမးခ်ီရ​ေအာင္​​ေလကြာ"

"႐ွင္​က ငါးပဲဖမ္​းတတ္​တာ​ေလ။ ဟိုမွာ ဘာလုပ္​စားမွာလဲ။ မျဖစ္​ႏိုင္​ပါဘူး ကိုသာ​ေအးရယ္​"

       သို႔​ေသာ္​ ​ေဒၚေငြစကားက အရာမထင္​ခဲ့​ေခ်။
႐ွိသမ်ွ​ေတြ ​ေရာင္​းခ်လို႔ ရန္​ကုန္​တက္​ခဲ့ၿပီ။​ပိုင္​ဆိုင္​သမ်ွ၌ ေခ်ာင္​က်က် ​ေျမကြက္​​ေလးတစ္​ကြက္​သာ ႀကိဳက္​​ေဈးမရ၍  မ​ေရာင္​းဘဲ က်ိဳက္​ထို၌
က်န္​ခဲ့သည္​။

   သား​ေတာ္​​ေမာင္​ကို ဆိုင္​ကယ္​အပိုပစၥည္​းဆိုင္​ႏွင္​့ ျပင္​ဆိုင္​ တြဲဖြင္​့​ေပးလိုက္​သည္​။ ပါလာသည္​့​ေငြတို႔ကား တက္​တက္​​ေျပာင္​ခဲ့​ေလၿပီ။ ဦးသာ​ေအးက သားဆီမွာပဲ​ေတာက္​တိုမည္​ရ ကူ​ေပးရင္​း ဆိုင္​ကယ္​ဝိုင္​းျပင္​သည္။ သားက လုပ္​အားခသ​ေဘာမ်ိဳး ျပန္​​ေပးသည္​။

"ကိုသာ​ေအး။ ႐ွင္​့အလုပ္​နဲ႔႐ွင္​​ေတာ့ ဟုတ္​​ေနတာပဲ​ေနာ္​"

"ငါ့တို႔အတြက္​မွ မလို​ေတာ့တာပဲ မယ္​​ေငြရယ္​။​ေဟာ အခုဆို ငါ့သားလည္​း
အ​ေျခက်။ ငါတို႔လည္​း အနီးကပ္​​ေနရ။မၾကာခင္​ ​ေျမးလည္​းခ်ီရ​ေတာ့မယ္​ကြ"

   ဤသို႔ႏွင္​့  တျဖည္​းျဖည္​း ဆူထြက္​လာ​ေသာ ​ေခြၽးမ​၏ဗိုက္​ကိုၾကည့္​့ရင္​း ဦးသာ​ေအးတစ္​​ေယာက္​ ​ေပ်ာ္​တျပံဳးျပံဳး။

     တစ္​​ေန႔ ဆိုင္​၌ လူက်ခ်ိန္​။ ထမင္​းစားခ်ိန္​လည္​း ​ေက်ာ္​​ေနခဲ့ၿပီ။ ဦးသာ​ေအးက​ေတာ့ မည္​မည္​ရရ အလုပ္​မ႐ွိသူမို႔ ​ေဒၚေငြလာပို႔​ေသာ ထမင္​းခ်ိဳင္​့ျဖင္​့ စားၿပီး​ေန​​ေသာ္​လည္​း သား​ေတာ္​​ေမာင္​ကိုၾကည္​့ၿပီး စိတ္​မ​ေကာင္​း။ သား​ေတာ္​​ေမာင္​က ဆိုင္​ကယ္​ပိုင္​႐ွင္​​ေတြ ​ေလာ​ေန၍ ျပင္​စရာ​ေတြ တသီႀကီးႏွင္​့မို႔ စားခ်ိန္​မရ​ေသး​ေပ။

"သား အ​ေဖ ဘာကူလုပ္​​ေပးရမလဲ"

"ရတယ္​အ​ေဖ။ ဒါ​ေတြက အ​ေဖမလုပ္​တတ္​ဘူး"

"ဟိုဘီးက ဘာလုပ္​ရမွာလဲ"

"ကာဘာျဖဳတ္​ၿပီးမွ ျပင္​ရမွာ"

"ဒါဆို အ​ေဖျဖဳတ္​​ေပးထားမယ္​​ေလ။ကာဘာ​ေလာက္​​ေတာ့ ျဖဳတ္​တတ္​ပါတယ္​"
"ဟုတ္​ကဲ့အ​ေဖ။ဒါဆိုလည္​း ​ေသခ်ာ​ေတာ့လုပ္​​ေနာ္​"

     ဦးသာ​ေအးတစ္​​ေယာက္​ လက္​စြမ္​းျပ​ေလၿပီ။မၾကာလိုက္​​ေခ်
ဂြပ္​ခနဲအသံႏွင္​့အတူ ဆိုင္​ကယ္​ပိုင္​႐ွင္​ ထ​ေအာ္​​ေလၿပီ။

"ဟာ ဦး​ေလး သြားပါၿပီဗ်ာ။ မူလီ​ေတြ ကုန္​​ေအာင္​မျဖဳတ္​ပဲနဲ႔
အတင္​းဆြဲခြာ​ေတာ့ ကာဘာကြဲၿပီ​ေပါ့။ဒါ ​ေရာင္​းဖို႔ဆိုင္​ထားတဲ့ဘီးဗ်​ေလ်ာ္​ဗ်ာ"

     သား​ေတာ္​​ေမာင္​ကလည္​း ကပ်ာကယာ ​ေျပးၾကည္​့ၿပီး အသံတိတ္​သြားသည္​။​ေခြၽးမျဖစ္​သူက ​ေဒါသတႀကီး​ေလသံျဖင္​့

"ဟာ အ​ေဖတို႔လုပ္​လိုက္​ရင္​ တလြဲႀကီးပဲ။ဟို​ေန႔ကလည္​း တစ္​ခါျဖစ္​ၿပီးၿပီ။အခုဟာက ပိုဆိုးတယ္​ ယိုးဒယားဘီး။ ယိုးဒယားပစၥည္​းဆိုတာ ဒီနားမွာ လြယ္​လြယ္​လိုက္​႐ွာလို႔ ရတာမဟုတ္​ဘူး။လုပ္​မတတ္​ရင္​လည္​း ​ေအး​ေအး​ေဆး​ေဆး​ေနပါ။မကူညီခ်င္​ရင္​​ေန မ​ေႏွာင္​့ယွက္​ပါနဲ႔။ တကယ္​ပဲ"

       ဦးသာ​ေအး မ်က္​ႏွာငယ္​​ေလးႏွင္​့ အသံတိတ္​​ေနသည္​။ထိုဆိုင္​ကယ္​ကာဘာမ်ိဳးက တကယ္​လည္​း ႐ွာဝယ္​၍မရခဲ့။ ​ေလ်ာ္​​ေပးရ​ေလ၏။ ​ေခြၽးမက ဦးသာ​ေအးကို စကားမ​ေျပာ​ေတာ့။

     ထိုညက ဦးသာ​ေအး ​ေတာ္​​ေတာ္​ႏွင္​့ အိပ္​မ​ေပ်ာ္​။

"က်ိဳက္​ထိုျပန္​​ေနရ​ေအာင္​ ကိုသာ​ေအးရယ္​။ ဟိုမွာ​ေျမတစ္​ကြက္​ ႐ွိ​ေသးတာပဲ။ ျဖစ္​သလို လုပ္​ကိုင္​စားၾကတာ​ေပါ့။ ႐ွင္​ အခုလို
အ​ေျပာခံရ​ေတာ့ ကြၽန္​မရင္​ထဲ မ​ေကာင္​းလိုက္​တာ"

    ဦးသာ​ေအး အတန္​ၾကာ ၿငိမ္​သက္​သြားၿပီးမွ

"ငါ မနက္​ျဖန္​ က်ိဳက္​ထိုသြားမယ္​။ ​ေလးငါးရက္​​ေလာက္​​ေတာ့ ၾကာမယ္​ထင္​တယ္​"

ထိုညက ဦးသာ​ေအး​ေရာ ​ေဒၚေငြပါ ​ေတာ္​​ေတာ္​ႏွင္​့ အိပ္​မ​ေပ်ာ္​ၾက။ ​ေနာက္​​ေန႔ မိုးလင္​းအ​ေစာႀကီး ဦးသာ​ေအး က်ိဳက္​ထိုသို႔ ထထြက္​သြားသည္​။

     ဆယ္​ရက္​​ခန္​႔ၾကာၿပီး​ေနာက္​ ဦးသာ​ေအး ​ေငြထုတ္​ပိုက္​၍ ျပန္​​ေရာက္​လာသည္​။

"ဟင္​ ႐ွင္​ ႐ွင္​ ဒီ​ေငြ​ေတြက ဘာလုပ္​လာခဲ့ျပန္​ၿပီလဲ"

"က်န္​ခဲ့တဲ့​ေျမကြက္​ကို ရတဲ့​ေဈးနဲ႔ ​သြားေရာင္​းလိုက္​တာ​ေလ။
ဟို​ေန႔က ဆိုင္​ကယ္​ပိုင္​႐ွင္​ကို ခခယယ​ေတာင္​းပန္​​ေနရတဲ့
ငါ့သားမ်က္​ႏွာ မ်က္​စိထဲကကို မထြက္​ဘူး။ငါ့ရင္​ထဲ မ​ေကာင္​းလိုက္​တာ မယ္​​ေငြရယ္​။ အဲဒီယိုးဒယားပစၥည္​း ငါ့သားဆိုင္​မွာသာ
တင္​္​ေရာင္​းထားရင္​ ဘာ​ေအာက္​က်စရာလိုလဲ။ ျပန္​လဲ​ေပးလိုက္​ရံုပဲ​ေလမဟုတ္​ဘူးလား။ၿပီး​ေတာ့ ပစၥည္​းစံုစံုတင္​ထား​ေတာ့ ငါ့သားလည္​း  ​စီးပြား​ေရးလုပ္​ရတာ ပိုအဆင္​​ေျပတာ​ေပါ့။ေဟာဒါက ငါ့သားအတြက္​ အရင္​းအႏွီး​ေငြ
ယိုးဒယားပစၥည္​းတင္​​ေရာင္​းဖို႔"

"​ေဟာ​ေတာ္​"

နတ္​​ေစာင္​း(က်ိဳက္​ထို)

သီတဂူဆရာ​ေတာ္ဘုရားႀကီး၏ သက္​​ေတာ္​ ၈၀ ျပည္​့ အထိမ္​းအမွတ္​
ပတၱျမားရတု ​ေမာ္​ကြန္​းစာအုပ္​