#နန္းယုယုမြန္(ေတာင္ငူ)
သူမေရွ႕က ဖုန္းေခၚဆိုသည့္ လူေတြ တစ္ေယာက္စ ႏွစ္ေယာက္စ နည္းပါးသြားႀကသည္။ ဖုန္းဆိုင္ပိုင္ရွင္ ဘႀကီးသည္ မ်က္မွန္ေအာက္မွ မ်က္လုံးမ်ားကို ျပဴးျပဲလ်က္ သူမ ဖုနါးနာပတ္ကို ႀကိဳးစားပမ္းစားေခၚ ေပးေနျပန္သည္။
"လိုင္းက်ေနတယ္ ကေလးမ"
ဖုန္းမဝင္သျဖင့္ ဖုန္းဆိုင္ပိုင္ရွင္ ဘႀကီးက သူမကို အားနာစြာ ျဖင့္ေျပာသည္။
"ရတယ္ ဘ ေနာက္လူေတြကို ေခၚေပးလိုက္ေတာ့ က်မ ေနာက္ေန႕မွ ေခၚေတာ့မယ္"
ဖုန္းပိုင္ရွင္ ဘႀကီးအားျပံဳးျပ ႏႈတ္ဆက္လ်က္ သူမ ထြက္လာခဲ႔သည္။ သူမ၏ ေျခလွမ္းမ်ားသည္ သာမန္ထက္ပို၍ေႏွးေကြးေနသည္။ ျမိဳ႕စြန္က်ေသာ သူမတို႕အိမ္ေလးႏွင့္ ဖုန္းဆိုင္ေလးမွာ အတန္ငယ္ အလွမ္းေဝးလြန္းလွသည္။ ဖုန္းေခၚလို႔ မရသျဖင့္ သူမ လွည့္ျပန္ရေပါင္း မ်ားျပီေလ။
ေလညွင္းနုနုေလးမ်ားတိုက္ခတ္သျဖင့္ သူမ ဆံႏြယ္ေလးမ်ား ေက်ာျပင္တြင္ လြန္႕လူးေနႀကသည္။
ေျခလွမ္းမ်ားေရွ႕သို႕ ခေရ တစ္ပြင့္ ေႀကြက်လာသျဖင့္ သူမေျခလွမ္းမ်ား ရပ္တန္႕သြားရသည္။ ဘုရားေက်ာင္းထဲမွ အျပင္သို႕ တိုးထြက္ေနေသာ ခေရပင္ႀကီးကို သူမ ေမာ့ႀကည့္ေနမိသည္။ ခဏအတြင္း၌သူမအနီးတြင္ ခေရပြင့္တို႔ ျဖဴေဖြးလာသည္။
"လိုင္းက်ေနတယ္ ကေလးမ"
ဖုန္းမဝင္သျဖင့္ ဖုန္းဆိုင္ပိုင္ရွင္ ဘႀကီးက သူမကို အားနာစြာ ျဖင့္ေျပာသည္။
"ရတယ္ ဘ ေနာက္လူေတြကို ေခၚေပးလိုက္ေတာ့ က်မ ေနာက္ေန႕မွ ေခၚေတာ့မယ္"
ဖုန္းပိုင္ရွင္ ဘႀကီးအားျပံဳးျပ ႏႈတ္ဆက္လ်က္ သူမ ထြက္လာခဲ႔သည္။ သူမ၏ ေျခလွမ္းမ်ားသည္ သာမန္ထက္ပို၍ေႏွးေကြးေနသည္။ ျမိဳ႕စြန္က်ေသာ သူမတို႕အိမ္ေလးႏွင့္ ဖုန္းဆိုင္ေလးမွာ အတန္ငယ္ အလွမ္းေဝးလြန္းလွသည္။ ဖုန္းေခၚလို႔ မရသျဖင့္ သူမ လွည့္ျပန္ရေပါင္း မ်ားျပီေလ။
ေလညွင္းနုနုေလးမ်ားတိုက္ခတ္သျဖင့္ သူမ ဆံႏြယ္ေလးမ်ား ေက်ာျပင္တြင္ လြန္႕လူးေနႀကသည္။
ေျခလွမ္းမ်ားေရွ႕သို႕ ခေရ တစ္ပြင့္ ေႀကြက်လာသျဖင့္ သူမေျခလွမ္းမ်ား ရပ္တန္႕သြားရသည္။ ဘုရားေက်ာင္းထဲမွ အျပင္သို႕ တိုးထြက္ေနေသာ ခေရပင္ႀကီးကို သူမ ေမာ့ႀကည့္ေနမိသည္။ ခဏအတြင္း၌သူမအနီးတြင္ ခေရပြင့္တို႔ ျဖဴေဖြးလာသည္။
