က,တယ္ေနာ္ ...၊ ေသာ့ကို ေသာ့တာ

" က,တယ္ေနာ္ ...၊ ေသာ့ကို ေသာ့တာ .."
   =====================

                                                #ဆူးငွက္

          မိတ္ေဆြတစ္ဦးက ကြၽန္ေတာ့္ကို ဤသို႔ဤႏွယ္ေမးျမန္းဖူး၏။

        
          'သႀကၤန္မိုးဇာတ္ကားမျပခင္တုန္းက မႏၲေလးသႀကၤန္မွာ ဘာသီခ်င္းေတြဆိုၾကတာလဲဗ်' ဟူ၍ျဖစ္သည္။ ကြၽန္ေတာ္အႏွီ ပုဂၢိဳလ္ကို အံ့အားသင့္စြာ စူးစိုက္ၾကည့္မိၿပီး ...

       
           'သႀကၤန္မိုးမတုိင္ခင္ကတည္းက မႏၲေလးမွာ သႀကၤန္ဆိုရင္ အဲဒီသီခ်င္းေတြပဲ ဆိုၾကတာေပါ့ဗ်။ ဒါေတာင္ ၿမိဳ႕မေရသဘင္အသင္းက သီခ်င္းပဲရွိ ေသးတာ။ တျခားအသင္းေတြကလည္း တစ္ႏွစ္ဆို ကိုယ္ပုိင္သီခ်င္း သံုးေလးပုဒ္အနည္းဆံုးရွိတယ္။ အနည္းဆံုးငါးႏွစ္သက္တမ္းရွိတဲ့ အသင္းတစ္သင္းမွာ သီခ်င္း ၁၅ ပုဒ္အနည္းဆံုးရွိမွာေပါ့ ...။ အဲလို အသင္းမ်ိဳး မႏၲေလးမွာ ရာခ်ီရွိခဲ့ဖူးတယ္ေလ ...' ဟု ေျပာျပမိသည္။

         
          ထိုအခါ မိတ္ေဆြက 'ဟုတ္ရဲ႕လားဗ်ာ' ဟု တအံ့တၾသေမးသည္။
ျပန္လွန္ေတြးၾကည့္ေတာ့ တကယ္လည္းဟုတ္၏။ ဟိုစဥ္ သႀကၤန္ဆိုတာ ရပ္ကြက္ထဲစိတ္တူကိုယ္တူ ေတြ စုေဝးၾကၿပီး စိတ္ပါလက္ပါစုေဝးၾကၿပီး အားႀကိဳးမာန္တက္၊ အားတက္သေရာ ဖြဲ႕စည္းၾက၊ ကခုန္ၾကျခင္းျဖစ္၏။ သီခ်င္းေရးစပ္သူကလည္း ရပ္ကြက္ထဲက ဝါသနာရွင္အဆင့္ေလာက္မဟုတ္။ ပညာရွင္အဆင့္ေလာက္ပုဂၢိဳလ္က ေရးစပ္ေပးျခင္းျဖစ္သည္။ မွတ္တမ္းမတင္ႏိုင္၊ အသံသြင္းမထားႏိုင္၍သာ ေပ်ာက္ကြယ္သြားရျခင္းျဖစ္သည္။ ပ်ိဳတို႔ေမာင္၊ ၿမိဳ႕မ၊ မာဃ၊ မဂၤလာေအဝမ္း၊ ႐ႈတုိင္းယဥ္၊ ဖူးစာရွင္၊ လင္းေရာင္ျခည္၊ ေနျပည္ေတာ္၊ မဂၤလာညြန္႔စတဲ့ အမ်ိဳးသားအလွျပယာဥ္မ်ားကား ကနဦးေပၚအသင္း မ်ားျဖစ္သည္။

                  ၁၉၂၅ ခုႏွစ္ဆီက ေစ်းခ်ိဳအနားရွိ အိႏၵိယအမ်ိဳးသားသူေ႒းေတြ ပိုင္ဆုိင္ေသာ ကုန္တင္ကားမ်ားေပၚသို႔ ေရစည္ေရအိုးမ်ားတင္ၿပီး ကားျဖင့္လည္ကာ ေရပက္ေသာအခါ ေအာက္က ကေလးေတြကလည္း ျပန္လွန္ေရပက္ၾကျခင္းျဖင့္ ေရပက္ခံကားေတြ စတင္ေပၚေပါက္ခဲ့၏။

                ၁၉၂၇ ခုႏွစ္ေရာက္ေသာအခါ ေမာ္ေတာ္ယာဥ္တစ္စင္းကို ပိတ္ေရာင္စံုမ်ားျဖင့္ ေရခံထည္ဆင္ၿပီး နဖူးစီးတြင္ 'ပ်ိဳတို႔ေမာင္ သႀကၤန္အဖြဲ႕' ဟု ေရးသားထားေသာ အလွျပေရပက္ယာဥ္တစ္စင္း စတင္ေပၚလာ ေသာအခါ ဓာတ္ရွင္ေၾကာ္ျငာလွည့္ကားမွတ္သျဖင့္ ကေလးမ်ား ထြက္ၾကည့္ၿပီး ေၾကာ္ျငာ ေတာင္းၾက၏။

                 ထိုေရပက္ခံအလွျပယာဥ္ေပၚမွ အသင္းသားမ်ား၏ ေခါင္းတြင္ P.D.M ဟု ေရးထားေသာ ေခါင္းစည္းပဝါမ်ားဆင္တူစည္းထားၾကသည္။ ထိုအဖြဲ႕က အကြက္ ၆၁၇၊ ၂၇ လမ္းႏွင့္ ၇၆ လမ္းေထာင့္ရွိ ေဟမာဇလအေရွ႕ပိုင္း စာၾကည့္အသင္းအဖြဲ႕သားမ်ားျဖစ္၏။ မႏၲေလး႐ုပ္ရွင္ မီးဘက္ ဦးရွင္၊ ဦးေအး၊ ဦးလူကေလး၊ ဦးဘၾကည္တို႔ ေခါင္းေဆာင္ၾကသည္။ ပထမဆံုးစထြက္ေသာ 'ပ်ိဳတို႔ေမာင္ အလွျပယာဥ္' က 'ျပည္ေရႊမန္းၿမိဳ႕ နာဂရာတစ္ခြင္၊ ပထမထြင္တဲ့ ေရပက္အသင္း၊ တူညီဝတ္လို႔ ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္၊ ေမာင္တို႔ဖက္ရွင္ ျမင္ၾကရဲ႕လား၊ ပ်ိဳတို႔ေမာင္မ်ား ေတာင္းဆုဆင္၊ ျမန္ျပည္တစ္ခြင္၊ ေအးျမေစသား ....'ဟူေသာ ကိုယ္ပိုင္သံခ်ပ္အား စည္တိုကို ဗံုေတာင္ေခါက္ၿပီး သီဆိုခဲ့ၾကသည္။ ေနာက္ႏွစ္ေတြမွ ၿမိဳ႕မ၊ မာဃ၊ မဂၤလာေအဝမ္း၊ ႐ႈတုိင္းယဥ္၊ ဖူးစာရွင္၊ လင္းေရာင္ ျခည္၊ ေနျပည္ေတာ္ အလွျပအသင္းမ်ား ထြက္လာၾကသည္။

                 ထိုအသင္းမ်ားအနက္ မဂၤလာေအဝမ္းက ၆ ဝပ္ဘက္ထရီမီးလံုးမ်ားထြန္းကာ ကားကို အလွဆင္သည္။ ထို႔ျပင္ ၿမိဳ႕မက ေငြငန္း၊ ႐ႈတုိင္းယဥ္က ပဥၥ႐ူပ၊ ပ်ိဳတို႔ေမာင္က ၾကက္႐ုပ္မ်ားခ်ိဳးၿပီး ကားကို အလွဆင္သည္။ တူရိယာမ်ားအေနႏွင့္ ေခတ္မီထရန္းပက္၊ ေကာနက္စသည့္ ပစၥည္းမ်ားကို သံုးလာၾက ၏။ အမ်ိဳးသမီးအသင္းမ်ားအေနႏွင့္လည္း ရွမ္းပြဲရပ္တြင္ ေဟာ္နန္းသူဇာ၊ ၾကည္တင္၊ တ႐ုတ္တန္း၌ ေရႊဝါဖူး၊ လွပ်ိဳျဖဴတို႔ရွိသည္။ ေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ အမ်ိဳးသမီးေရသဘင္မ႑ပ္ေတြ မႏၲေလးၿမိဳ႕အႏွံ႔ တစ္ျပတစ္သင္းႏႈန္း ရွိလာေတာ့၏။ သႀကၤန္မတုိင္မီကပင္ တီးလံုးတုိက္သံေတြ ဆူညံေနေတာ့သည္။

                      Xxxxx     xxxxx     xxxxx

                              'ခါသႀကၤန္ေလႏုေအးရယ္ ...
  ေသြးကာ သူေနာ့ .. ေနာ့တာ။
  ပိေတာက္ေရႊ မာလာဝတ္မံႈဝင့္ကာ သူေၾကာ့ ... ေၾကာ့တာ။
  ပက္ဖ်န္းကာ ေရစင္ေလာင္းတယ္ ...
  သႀကၤန္မယ္ ပ်ိဳျဖဴမ်ားမွာ
  က,တယ္ေနာ္ ...၊ ေသာ့ကို ေသာ့တာ ...။'

             ၿမိဳ႕မဦးရင္ေလး၏ 'ေသာ့' ဆိုေသာ သႀကၤန္သီခ်င္းေလးကို ဆိုညည္းရင္း သႀကၤန္ကို လြမ္းဆြတ္ေနမိ၏။ 'ေလႏုေအးကား ေနာ့ေနဆဲကို ..' ဟူေသာ ဆရာဒဂုန္တာရာ၏ နာမည္ေက်ာ္ 'ေမ' ဝတၴဳမွ အဖြင့္စာေၾကာင္းကား ၿမိဳ႕မဦးရင္ေလး၏ သႀကၤန္သီခ်င္းႏွင့္ထင္ဟပ္ၿပိဳင္ေန၏။ ၿမိဳ႕မဦးရင္ေလး က 'ေနာ့' ကိုပင္ ထပ္မံကာ ကြန္႔လိုက္သည္။ ဘာတဲ့ ... ပိေတာက္ေရႊ မာလာဝတ္မံႈက 'ေၾကာ့' သတဲ့။ လတ္ဆတ္ေသာ၊ ဝင့္ၾကြားေသာ၊ ေတာက္ပေသာ၊ ငြားစြင့္ေသာ ပိေတာက္ပန္း၏အလွကို 'ေၾကာ့' ဟူသည့္ စာတစ္လံုးတည္းျဖင့္ပင္ ပိုင္းျဖတ္ေပးလိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။

             အလွတြင္ အယဥ္ဆင့္ဆိုသလို လွျခင္း၏ ထြဋ္ေခါင္က ယဥ္ျခင္းျဖစ္၏။ အယဥ္တကာ့ ထိပ္ေခါင္က အေၾကာ့တြင္စုေလေသာေၾကာင့္ 'ေၾကာ့' ျခင္းသည္ကား လွမ်ိဳးစံု၊ ယဥ္မ်ိဳးစုပင္ျဖစ္သည္။
သႀကၤန္ေလႏုေအးေလးက တေနာ့ေနာ့ ...။

          ပိေတာက္ခက္ေလးက ခပ္ေၾကာ့ေၾကာ့ ...၊ သည္ရာသီ၊ သည္ျမင္ကြင္းေလးမွာ သြက္လက္ျမဴးၾကေသာ ဒိုးဆစ္၊ ဒိုးခ်က္မ်ားတြင္ သႀကၤန္မယ္ကေလး က,ေနပံုမွ 'ေသာ့' လို႔တဲ့ ...။

         ႏုပ်ိဳျခင္း၊ တက္ၾကြျခင္း၊ ဖ်တ္လတ္ျခင္း၊ ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္း၏ လကၡဏာမ်ားကို ၿမိဳ႕မၿငိမ္းက 'ေသာ့' ဟူေသာ စကားလံုးေလးတစ္လံုးႏွင့္ပင္ ေဖာ္ျပလိုက္ ၏။ လွလိုက္သည့္ျဖစ္ျခင္း ....။

           ထိုသီခ်င္းေလးအား အမွတ္ထင္ထင္ရြတ္ဆိုမိေလတုိင္း မထိတထိ ကလူက်ီစယ္ေသာ ေႏြဦးေလညင္းတြင္ လတ္ဆတ္မႈ၊ ေတာက္ပမႈ၊ ဝင့္ၾကြားမႈ မ်ားႏွင့္အတူ ႏုပ်ိဳျခင္း၊ တက္ၾကြျခင္း၊ ဖ်တ္လတ္ျခင္း၊ ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းသ႐ုပ္မ်ားျဖစ္သည့္ 'တာသႀကၤန္' ၏ အတိတ္ပံုရိပ္ကိုနင့္ေနေအာင္ ခံစားလိုက္ရေခ်သည္။

           'ေၾသာ္ ... မခို႔တ႐ို႕နဲ႔ပင္ သိဂႌဝင္ ပိေတာက္ရႊင္ျမဴးၾက ခါေတာ္ေရသဘင္' ... တဲ့။
ဆရာဦးဘသိန္းကလည္း သႀကၤန္သီခ်င္းတစ္ပုဒ္ကို 'မခို႔တ႐ို႕' ဟူေသာ စကားလံုးျဖင့္ စပ္ဆိုထား၏။ 'မခို႔တ႐ို႕' တဲ့။ ယခု မသံုးသေလာက္ရွားပါး လွေသာ စကားလံုးျဖစ္သည္။

           ျမန္မာမိန္းကေလးတစ္ေယာက္၏ ဣေႁႏၵ၊ ခ်စ္စဖြယ္ အမူအရာ၊ ထိန္းခ်ဳပ္ေသာ အၿပံဳး၊ လွစ္ခနဲ ျပလိုက္သည့္ ၾကည္ႏူးမႈ (သို႔မဟုတ္) အခ်စ္....။

            စင္ေပၚမွ က,ေနသည့္ သႀကၤန္မယ္ေလးဆီက ရလိုက္ေသာ 'မခို႔တ႐ို႕' အမူအရာသည္ အဘယ္မွာ ေမ့ႏုိင္ေတာ့ပါမည္နည္း ...၊ 'မခို႔တ႐ို႔' ဟူသည္ ယဥ္ ေက်းလြန္းႏူးညံ့လြန္းလွေသာ တံု႔ျပန္မႈေလးမို႔ အဘယ္သူသည္ ရင္တဖိုဖို အသည္းတလွပ္လွပ္ႏွင့္ မၾကည္ႏူးဘဲ ေနႏုိင္ပါအံ့နည္း ...။

                                         'ပန္းအိေရာင္သြင္ ၿပံဳးလို႔ခ်ိဳရႊင္ ...
  ခင့္မ်က္ႏွာေရဥေလးေတြ၊ ေဖြးႏုႏုတင္' တဲ့။

               ၿမိဳ႕မကိုေပါကလည္း သူ၏ 'ျဖဴျပမူရာ' သႀကၤန္သီခ်င္းမွာ စပ္ဆိုခဲ့သည္။ ၿပံဳးခ်ိဳရႊင္ေနေသာ ပန္းအိေရာင္ခင့္မ်က္ႏွာမွာ 'ေရဥ' ေလးေတြ ေဖြးႏု တင္သတဲ့။ အင္မတန္ အသက္ပါလွေသာ သႀကၤန္မယ္ ေပါ့ထရိတ္ဓာတ္ပံုတစ္ပံုပင္ျဖစ္သည္။ အလင္းအေမွာင္ အေနအထား၊ အျဖတ္အေတာက္၊ ေဆးသား အႏုအရင့္ ဘာမွေျပာစရာမလို ...။ ဒိုင္အားလံုးက တစ္ၿပိဳင္နက္ ခလုတ္ႏွိပ္ အမွတ္ေပးၾကမည့္ ပံုေကာင္းတစ္ပံု။ ဘာတဲ့ 'ခင့္မ်က္ႏွာေရဥေလးေတြ ေဖြးႏုႏုတင္' သတဲ့။ သႀကၤန္မယ္ေလးမ်က္ႏွာေပၚက သႀကၤန္ေရဥေလးကိုေတာ့ ေမ့မရႏုိင္။ ေၾသာ္ ... ခ်စ္ေသာ သႀကၤန္ကိုမွ တစ္ခ်ိန္က သႀကၤန္သီခ်င္းေလးေတြထဲမွာပဲ ရင္ခုန္စြာ ခံစားေပေတာ့။
                                                       
                                       Xxxxxx     xxxxx     xxxxx

             ႏွစ္ေတြၾကာေညာင္း ေခတ္ေတြေျပာင္းသြားျပန္ေပါ့။  သည္ကေန႔က 'ရယ္ဒီမိတ္' ေခတ္။ သႀကၤန္ကလည္း ရယ္ဒီမိတ္သႀကၤန္ျဖစ္လာသည္။ က်ံဳးေဘးမွာ ေရပက္ၾကမည့္ ကုမၸဏီသႀကၤန္မ႑ပ္တြင္ ေရကစားရန္ အမ်ိဳးသမီးငယ္ေလးေတြကို ဓာတ္ပံုႏွင့္အတူ ေလွ်ာက္လႊာေခၚၾကသည္။

            သႀကၤန္ဆိုတာ မခဲယဥ္းေတာ့ ...။ သီခ်င္းသစ္ စပ္စရာမလိုေတာ့ ...။ ရန္ကုန္က တီးဝိုင္း၊ မင္းသား၊ မင္းသမီး၊ အဆိုေတာ္၊ ေမာ္ဒယ္ဂဲလ္ ေၾကးႀကီးေပးငွားရမ္း၊ ေရပက္မည့္သူေတြဆီက ပိုက္ဆံေကာက္၊ ျမတ္မယ္ဆိုရင္ ကဲရီးအြန္ ...။ 'ေရာသမေမႊ' ...။ နတ္ဒိုး .. ဒီေဂ်ဘိ ...။ ဒုန္း ... ဒုန္း ... ဒုန္း ...။ ခုန္ ... ခုန္ ... ခုန္ ..။ ေယာက်္ားေလးမရွိ ...။ မိန္းကေလးမရွိ ...။ အားလံုးပညတ္ ..။ 

                                                                                                                                                                                                                                                                                                                        
                                            #ဆူးငွက္

#ဆရာဆူးငွက္Facebookမွယူလာပါတယ္။