လက္​ႏွစ္​ဖက္​

လက္​ႏွစ္​ဖက္​ (မင္​းလူ)
_________________

ကြၽန္​​ေတာ္​ဟာ အရက္​ကို သိပ္​မ်ားမ်ားစားစား​ ေသာက္​တတ္​တဲ့လူတစ္​​ေယာက္​ မဟုတ္​ဘူး။ စြဲစြဲျမဲျမဲ​ ေသာက္​​ေလ့မ႐ွိဘူး။ တခါတ​ေလၾကံဳတဲ့အခါ အ​ေတာ္​အသင္​့​ေသာက္​တာ​ေလာက္​ပဲ။ ဘာ့​ေၾကာင္​့လဲ။ အရက္​ကို မႀကိဳက္​တတ္​လို႕လား။ ဒါမွမဟုတ္​ ႀကိဳက္​လြန္​းလို႔လား။

ႏွစ္​ခုစလံုးျဖစ္​ႏိုင္​တယ္​။ ဒီလိုဆို​ေတာ့ ႐ွင္​းျပဖို႔ လိုအပ္​လာတာ​ေပါ့။

အရက္​ကိုမႀကိဳက္​ဘူးဆိုတာ ျဖစ္​ႏိုင္​သလားလို႔ စဥ္​းစားၾကည္​့ရ​ေအာင္​။ ဒါ ပထမဆံုးအ​ေတြ႔အၾကံဳနဲ႔ ဆိုင္​​ေနမလားပဲ။

ကြၽန္​​ေတာ္​့ရဲ႕ပထမဆံုးအရက္​အ​ေတြ႔အၾကံဳက​ေတာ့ ပထမႏွစ္​တကၠသိုလ္​​ေက်ာင္​းသားဘဝကပါပဲ။ သူငယ္ခ်င္​းတစ္​​ေယာက္​ရဲ႕မိသားစုက အိမ္​တစ္​လံုးဝယ္​တယ္​။ မူလအိမ္​က​ေန မ​ေျပာင္​းခင္​အတြင္​းမွာ ကြၽန္​​ေတာ္​့သူငယ္​ခ်င္​းက အိမ္​သစ္​ကို သြား​ေစာင္​့အိပ္​ရတယ္​။ ဒီမွာ သူငယ္​ခ်င္​းတစ္​စု အဲဒီအိမ္​မွာ အရက္​ကို စမ္​းသပ္​ၾကဖို႔ စီစဥ္​ၾကတာပဲ။

အိမ္​ပိုင္​႐ွင္​သူငယ္​ခ်င္​းက အရက္​နဲ႔ပတ္​သက္​လို႔ ​ေသာက္​စ​ေသာက္​န႐ွိတယ္​။ သူ႔ကို ဆရာတင္​ရတာ​ေပါ့။ သူက ​ေလး​ေယာက္​ဆို ႏွစ္​ပုလင္​းမွ​ေလာက္​မယ္​လို႔​ ေျပာတယ္​။ တကယ္​​ေတာ့ သူလည္​း သိပ္​သိတာမ​ဟုတ္​ဘူး။ သူ႔ဦး​ေလးငယ္​​ေသာက္​​ေနက် ခ်က္​အရက္​ဆိုင္​ကို​ေတာ့ သိတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ အရက္​ႏွစ္​ပုလင္​းဝယ္​​၊ စားစရာ​ေတြဝယ္​ၿပီး​ ေသာက္​ၾက​ေရာ။ ​ေရ​ေရာၿပီး​ေသာက္​ၾကည္​့​ေတာ့ မလြယ္​ဘူး။ အနံ႔ကလည္​း ဆိုး​ေသးတယ္​။

ဆက္​မ​ေသာက္​ဘဲ လက္​​ေလ်ွာ့ရမလား။ ဘယ္​ျဖစ္​မလဲ။ ကုန္​​ေအာင္​​ေတာ့​ ေသာက္​ရမွာပဲ။ ​ေရ​ေရာလိုက္​ရင္​ ​ေသာက္​ရတာ ပိုမ်ားလာမယ္​။ ဒီ​ေတာ့ မ​ေရာဘဲ က်ိတ္​မွိတ္​မ်ိဳခ်။ ျမန္​ျမန္​ကုန္​​ ေအးတာပဲဆိုၿပီး တစ္​ခြက္​ၿပီးတစ္​ခြက္​ ​ေဆးမ်ိဳသလို မ်ိဳခ်လိုက္​တာ။ ဘာ​​ေျပာ​ေကာင္​းမလဲ။ ဟိုသံုး​ေယာက္​က​ေတာ့ မူးၿပီး ယိုင္​ထိုးကုန္​ၾကတာ​ေလာက္​ပဲ။ အဆိုးဆံုးက ကြၽန္​​ေတာ္။ အိမ္​ႀကီးတစ္​ခုလံုး ခ်ာခ်ာလည္​​ေနတယ္​ ထင္​ရတယ္​။ အန္​လိုက္​တာကလည္​း တစ္​အိမ္​လံုး​ ေပပြ​ေနတာပဲ။ ခံလိုက္​ရတာလည္​း ​ေတာ္​​ေတာ္​ဆိုးတဲ့ဒုကၡ။ ထိုင္​လို႔မရ၊ ရပ္​လို႔မရ၊ လွဲအိပ္​ျပန္​​ေတာ့လည္​း​ ေခါင္​းကို တူနဲ႔ထု​ေနသလိုျဖစ္​ၿပီး လူးလိမ္​့​ေနရတယ္​။

ကြၽန္​​ေတာ္​ လန္​႔သြားတယ္​။ အရက္​ကို လန္​႔သြားတာ​ေတာ့မဟုတ္​ဘူး။ အရက္​မူးတာကို လန္​႔သြားတာ။ ဒါ​ေၾကာင္​့​ ေနာက္​ဆိုရင္​ အရက္​ကို မူး​ေအာင္​ မ​ေသာက္​ရဲ​ေတာ့တာျဖစ္​လိမ္​့မယ္​။ ​ေနာက္​တစ္​ခုက က်န္​းမာ​ေရးနဲ႔ပတ္​သက္​တယ္​။ နည္​းနည္​းပဲ​ေသာက္​​ေသာက္​ မ်ားမ်ားပဲ​ေသာက္​​ေသာက္​ ​ေနာက္​​ေန႔တစ္​​ေန႔လံုး မစားခ်င္​​မ​ေသာက္​ခ်င္​ မအီမလည္​ခံရတဲ့ကိစၥ။ အဲဒါ​ေၾကာင္​့ မၾကာခဏ မ​ေသာက္​ျဖစ္​​ေတာ့ဘူး​ေပါ့ဗ်ာ။ ဒီ​ေတာ့ အရက္​ကို မႀကိဳက္​တတ္​ဘူးဆိုတာလည္​း တစ္​နည္​းအားျဖင္​့ မွန္​တယ္​လို႔ ဆိုရေပမွာပဲ။ ​ေကာင္​းၿပီ။ ဒါျဖင္​့ အရက္​ကိုႀကိဳက္​တတ္​လို႔​ေကာ ျဖစ္​ႏိုင္​သလားဆိုရင္​ ျဖစ္​ႏိုင္​တာပဲလို႔​ ေျပာရမယ္​။ စက္​ဘီးရယ္၊ အခ်စ္​ရယ္​၊ အရက္​ရယ္​ဟာ တူတဲ့အခ်က္​​ေတြ႐ွိတယ္​။ လူတစ္​​ေယာက္​ဟာ မလဲမကြဲဖူးပဲနဲ႔ စက္​ဘီးမစီးတတ္​ႏိုင္​ဘူး။ စီးတတ္​သြားၿပီဆိုရင္​လည္​း တစ္​သက္​လံုး ဘယ္​အခ်ိန္​စီးစီး တတ္​သြား​ေတာ့တာပဲ။ စက္​ဘီးစီးတဲ့အတတ္​ပညာဟာ ​ေမ့​ေလ်ာ့သြားတဲ့ပညာမ်ိဳးမဟုတ္​ဘူး။

အခ်စ္​လည္​း ဒီလိုပဲ။ အသည္​းမကြဲဖူးဘဲနဲ႔ ခ်စ္​တတ္​ၿပီလို႔ မဆိုႏိုင္​ဘူး။ ခ်စ္​တတ္​သြားၿပီဆိုရင္​လည္​း တစ္​သက္​စာပဲ။ အရက္​က်​ေတာ့​ေကာ။ အရက္​အမူးလြန္​တဲ့​ေဝဒနာက္ို မခံစားဖူးဘဲနဲ႔ အရက္​​ေသာက္​တတ္​တဲ့သူ မျဖစ္​ႏိုင္​ဘူး။ ​ေသာက္​တတ္​သြားၿပီဆိုရင္​လည္​း တစ္​သက္​လံုး မ​ေမ့ႏိုင္​​ေတာ့ဘူး။ ​ေရာဂါရလို႔ုျဖစ္​​ေစ တျခားအ​ေၾကာင္​း​ေၾကာင္​့ျဖစ္​​ေစ အရက္​ျဖတ္​ထားတဲ့လူ​ေတြဟာ အရက္​ကိုမမုန္​းႏိုင္​ဘဲ မတတ္​သာ ခပ္​ခြာခြာ​ေနၾကဦးစို႔လို႔ သ​ေဘာထားၾကတာ ​ေတြ႔ဖူးတယ္​။

ကြၽန္​​ေတာ္​့သူငယ္ခ်င္​းတစ္​​ေယာက္​ဆိုရင္​ အရက္​​ေသာက္​လြန္​း​လို႔ ေရာဂါရ​ေနတာ​ေတာင္​ အရက္​ကို စြဲလန္​း​ေနတုန္​းပဲ။​ ေနာက္​ဆံုး အစာမဝင္​​ေတာ့ဘဲ ​ေသအံ့မူးမူးျဖစ္​​ေနတဲ့အခ်ိန္​မွာ​ေတာင္​ ဂြမ္​းစ​ေလးမွာ အရက္​ဆြတ္​ၿပီး ႏႈတ္​ခမ္​းကို တို႔တို႔​ေပးရတယ္​။ အဲဒီ​ေလာက္​အထိ​ေတာ့ ကြၽန္​​ေတာ္​မျဖစ္​ခ်င္​ဘူး။ နည္​းနည္​းပါးပါးနဲ႔ အႏၲရာယ္​ကင္​းကင္​း တစ္​သက္​လံုး​ေသာက္​သြားရရင္​ မ​ေကာင္​းဘူးလား။

ဘာ့​ေၾကာင္​့ အရက္​ကို နည္​းနည္​းပဲ​ေသာက္​တာလဲလို႔​ေမးရင္​ အရက္​ျဖတ္​ရမွာစိုးလို႔​လို႔​ ေျဖမွာပဲ။ ဒါ့​ေၾကာင္​့​ ေခြၽ​ေခြၽတာတာပဲ​ ေသာက္​တယ္​။ မိန္​းက​ေလးတစ္​​ေယာက္​ကို ျမတ္​ႏိုးလြန္​းအားႀကီးလို႔ မထိရက္​မကိုင္​ရက္​ဘဲ ဆံပင္​က​ေလးကိုသာ ပြတ္​သပ္​​ေနမိတာနဲ႔ အတူတူပဲ​ေလ။

ကြၽန္​​ေတာ္​က အရက္​ကို တစ္​​ေယာက္​တည္​း မ​ေသာက္​ဘူး။ အ​ေဖာ္​နဲ႔မွ။ အ​ေဖာ္​ဆိုရာမွာလည္​း လူ​ေရြးရ​ေသးတယ္​။ မူးရင္​​ ေသြးဆိုးတဲ့လူ၊ ရစ္​တတ္​တဲ့လူ၊ တစ္​ဆိုင္​တည္​းမၿပီးဘဲ တစ္​​ေနရာၿပီးတစ္​​ေနရာ လိုက္​​ေလ်ွာက္​​ေသာက္​တတ္​တဲ့လူ၊ တစ္ေလာကလံုးမွာ သူတစ္​​ေယာက္​သာ ကံအဆိုးဆံုးဆိုၿပီး တစ္​ခ်ိန္​လံုး ညည္းညဴ​ေနတတ္​တဲ့လူ၊ မူးလာရင္​ ဝမ္​းနည္​းစရာ႐ွာၾကံၿပီး ရွိဳက္​ႀကီးတငင္​ငိုတတ္​တဲ့လူ၊ အဲဒါမ်ိဳး​ေတြကို ​ေ႐ွာင္​ရတယ္​။ ​ေနာက္​ၿပီး ကိုယ္​​ေလးစားရတဲ့သူ၊ ကိုယ္​​ေၾကာက္​ရတဲ့သူနဲ႔လည္​း မ​ေသာက္​ခ်င္​ဘူး။ အဲဒီပုဂၢိဳလ္​မ်ိဳးနဲ႔ တစ္​ဝိုင္​းတည္​းထိုင္​ရတဲ့အခါ ကိုယ္​က နား​ေထာင္​သမားသက္​သက္​ျဖစ္​သြား​ေရာ။

႐ို​ေသထိုက္​တဲ့လူ​ေ႐ွ႕မွာ အရက္​ဖန္​ခြက္​ကိုကိုင္​ၿပီး ​ေမာ့ရတာကလည္​း စိတ္​က်ဥ္​းက်ပ္​စရာပဲ။ တစ္​ပုလင္​းထဲကအရက္​ကို ခြက္​ၿပိဳင္​​ေသာက္​ရတာကိုက သူတို႔ကို ​ေစာ္​ကားသလိုမ်ား ျဖစ္​​ေနမလားဆိုတဲ့အ​ေတြးနဲ႔​ ေသာက္​ရတာ မလြတ္​လပ္​​ေတာ့ဘူး။ စကားမွားမွာလည္​း​ ေၾကာက္​ရ​ေသးတယ္​။ ဒါ​ေၾကာင္​့ အရက္​​ေသာက္​ရင္​ သူငယ္​ခ်င္​း​ေတြနဲ႔ပဲ​ ေသာက္​တယ္​။ သူငယ္ခ်င္​းဆို​ေတာ့ ရစ္​တဲ့​ေကာင္​ပါလည္​း​ ေဟာက္​ပစ္​လို႔ရတယ္​။ ​ေသြးဆိုးလာရင္​ ဝိုင္​းထိန္းလို႔မရရင္​ ဆြဲထိုးပစ္​လိုက္​။ ရတယ္​။ သူငယ္​ခ်င္​း ဆိုတာ​ေတာင္​ တစ္ခါတစ္​ခါ နာ​ေလာက္​တဲ့စကား​ေတြ ​ေျပာမိတတ္​ၾက​ေသးတယ္​။ သို႔​ေပမယ္​့ တစ္​​ေယာက္​အ​ေၾကာင္​းတစ္​​ေယာက္​​ ေကာင္​း​ေကာင္​းသိၾကတဲ့လူေတြမို႔ စိ္​တ္ဆိုးလည္း ခဏပဲ​ေလ။

စိတ္​ညစ္​လို႔ အရက္​ကို​ေသာက္​တယ္​ဆိုတာ ကြၽန္​​ေတာ္​ လက္​မခံဘူး။ အရက္​​ေသာက္​ရင္​ စိတ္​ညစ္​​ေျပတယ္​ဆိုတာ မယံုၾကည္​ဘူး။ ကြၽန္​ေတာ္္ စိတ္ညစ္ရင္ စာဖတ္တယ္။ ​​​​​​​အရက္​က အ​ေပ်ာ္​​ေသာက္​တာ အ​ေကာင္​ဆံုးပဲ။ အဲ .. တစ္​ခါတစ္​ခါ ​ေခါင္​း႐ွဳပ္​လာတဲ့အခါမွာ​ေတာ့ နည္​းနည္​းပါးပါး​ေသာက္​ၿပီး တဒဂၤ​ေလာက္​ စိတ္​အပန္​း​ေျဖရတာ​ေတာ့ မဆိုးပါဘူး။ အရက္​က​ေလးတစ္​ခါ​ေသာက္​ဖို႔အ​ေရး ဟို​ေ႐ွာင္​ရ ဒီ​ေ႐ွာင္​ရ။ ဟိုစည္​းကမ္​း ဒီစည္​းကမ္​း​ေတြ ထုတ္​လိုထုတ္​နဲ႔၊ ​ေတာ္​​ေတာ္​ႀကီးက်ယ္​တဲ့​ေကာင္​လို႔ ထင္​ၾကမွာပဲ။ ဒီ​ေလာက္​ စိစိစစ္​စစ္​လုပ္​တာ​ေတာင္​ စိတ္​မခ်မ္​း​ေျမ့စရာအျဖစ္​နဲ႔ ၾကံဳျဖစ္​​ေအာင္​ၾကံဳရ​ေသးတယ္​။ ကြၽန္​​ေတာ္​ပဓာနထားၿပီး​ ေျပာျပခ်င္​တာက အဲဒီအ​ေၾကာင္​းပါပဲ။

တစ္​ရက္​မွာ တကၠသိုလ္​မွာတုန္​းက တစ္​ခန္​းတည္းေနခဲ့တဲ့ သူငယ္​ခ်င္​းတစ္​​ေယာက္​နဲ႔​ ေတြ႔တယ္​။ သိပ္​ၿပီးခင္​ခဲ့ၾကတာ မဟုတ္​​ေပမယ္​့ ခုလို ႏွစ္​​ေတြၾကာမွ ျပန္​ဆံု​ေတာ့ ဟိုအ​ေၾကာင္​းဒီအ​ေၾကာင္​း​ေလး​ေတြ​ ေျပာခ်င္​လာၾကတာ​ေပါ့။ သူကပဲ စၿပီး " နည္​းနည္​းသြား​ေသာက္​ရ​ေအာင္​ဗ်ာ "လို႔​ ေျပာတယ္​။ ဒါနဲ႔ အလယ္​အလတ္​တန္​းအဆင္​့​ေလာက္​႐ွိတဲ့ ဆိုင္​တစ္​ဆိုင္​ကို​ ေရာက္​သြားၾကတယ္​။

ျဖစ္​ခ်င္​​ေတာ့ ဟိုမွာ​ေရာက္​ႏွင္​့​ေနတဲ့ လူႏွစ္​​ေယာက္​နဲ႔ သြားဆံုတယ္​။ ကြၽန္​​ေတာ္​့သူငယ္​ခ်င္​းရဲ႕လုပ္​​ေဖာ္​ကိုင္ဖက္ေတ​ြလို႔ ဆိုတာပဲ။ သူတို႔က အတင္​းဖိတ္​​ေခၚတာနဲ႔ သူတို႔ဝိုင္​းထဲ ဝင္​ထိုင္​မိၾကတယ္​။ သူငယ္​ခ်င္​းက အဲဒီႏွစ္​​ေယာက္​နဲ႔ မိတ္​ဆက္​​ေပးတယ္​။ တစ္​ေယာက္​က ကြၽန္​​ေတာ္​့ဝတၳဳ​ေတြ ဖတ္​ဖူးတယ္​။ ​ေလး​ေလးစားစားပဲ​။ ေနာက္​တစ္​​ေယာက္​က​ေတာ့ ကြၽန္​​ေတာ္​့ရဲ႕နာမည္​ ၾကားဖူးတယ္​လို႔​ေျပာတယ္​။ သူကလည္​း လူ​ေအးတစ္​​ေယာက္​ပါပဲ။ ဘာျပႆနာမွမ႐ွိဘူး။ ကြၽန္​​ေတာ္​တို႔သူငယ္​ခ်င္​းႏွစ္​​ေယာက္​ ​ေ႐ွး​ေဟာင္​း​ေႏွာင္​းျဖစ္​​ေတြ​ ေျပာ​ေနၾကတာကို သူတို႔ႏွစ္​​ေယာက္​က စိတ္​ဝင္​စားစြာနား​ေထာင္​ၾကတယ္​။ ​ေအး​ေအးခ်မ္​းခ်မ္​းပဲ။

ဒီအခ်ိန္​မွာ ဆိုင္​ထဲကို လူတစ္​​ေယာက္​ ဝင္​လာတယ္​။ ပံုစံက သားသားနားနားမဟုတ္​​ေပမယ္​့ ​ေငြ​ေၾကး​ေခ်ာင္​လည္​​ေနတဲ့လူမွန္​း သိသာတယ္​။ လူက တုတ္​တုတ္​ခိုင္​ခိုင္​၊ ​ဗိုက္​နည္​းနည္​းရႊဲ​ေနၿပီ။ အသားအရည္​ ပြစိစိနဲ႔မို႔ အရက္​သမားမွန္းေတာ့ သိသာတယ္​။ အခုလည္​း တစ္​​ေနရာရာမွာ​ေသာက္​ၿပီး မဝလို႔ ဒီကိုဝင္​လာတာထင္​တယ္​။ ဆိုင္​ကယ္​ဦးထုပ္​ကို လက္​က ကိုင္​လာတယ္​။ ကြၽန္​​ေတာ္​့သူငယ္​ခ်င္​းကိုျမင္​​ေတာ့ " ဟာ .. အ​ေတာ္​ပဲ "ဆိုၿပီး ကြၽန္​​ေတာ္​တို႔ဝိုင္​းမွာ ထိုင္​လိုက္​တယ္​။ ကြၽန္​​ေတာ္​့သူငယ္​ခ်င္​းက မိတ္​ဆက္​​ေပးတယ္​။ သူက သံနန္​းဆြဲလုပ္​ငန္​းလုပ္​​ေနတယ္​လို႔ သိရတယ္​။

" အို​ေက ...  ဒီဝိုင္​းကို ကြၽန္​​ေတာ္​ဝယ္​လိုက္​ၿပီ "

သူက ​ေျပာတယ္​။ သ​ေဘာက​ေတာ့ ဒီဝိုင္​းအတြက္​ က်သင္​့​ေငြကို သူ ႐ွင္​းမယ္​​ေပါ့။ ကြၽန္​​ေတာ္​့စိတ္​ထဲက ထင္​့ခနဲျဖစ္​သြားတယ္​။ အဲဒီလူမ်ိဳးက​ ေၾကာက္​ဖို႔​ေကာင္​းတယ္​။ ဒီဝိုင္​းအတြက္​ သူက ​ေငြ႐ွင္​းမွာျဖစ္​တဲ့အတြက္​ သူဟာ ဝိုင္​းရဲ႕အ႐ွင္​သခင္​ျဖစ္​သြားၿပီ။ ဒီ​ေတာ့ အားလံုးက သူ႔ကို ဦးစား​ေပးရမယ္​။ က်န္​တဲ့သူအားလံုးကို သူက အထက္​စီးက ဆက္​ဆံမယ္​။ ဒါပဲ။

ဟုတ္​လည္​းဟုတ္​တယ္။ သူ႔​ေလသံကိုက ခပ္​မာေက်ာ​ေက်ာ။ သူကခ်ည္​း စကား​ေတြ​ေျပာတယ္​။ ကြၽန္​​ေတာ္​့ကိုလည္​း " ခင္​ဗ်ားတို႔စာ​ေပ​ေလာကမွာ ႐ွဲဒိုး​ေတြ​ေသာင္​းက်န္​း​ေနတယ္​ဆို "လို႔​ ေမးတယ္​။
ကြၽန္​​ေတာ္​က ျပန္​႐ွင္​းျပတယ္​။ သို႔​ေပမယ္​့ ကြၽန္​​ေတာ္​့စကားကို ဆံုး​ေအာင္​နားမ​ေထာင္​ဘူး။ သူ​ေျပာခ်င္​တာ ဆက္​​ေျပာတယ္​။

" ခင္​​ဗ်ားတို႔စာ​ေရးဆရာ​ေတြက လက္​​ေၾကာတင္​း​ေအာင္​ မလုပ္​ဘဲနဲ႔ အ​ေခ်ာင္​ပိုက္​ဆံလိုခ်င္​တာကိုးဗ် "

ကြၽန္​​ေတာ္​့မ်က္​ႏွာ ​တင္​းခနဲျဖစ္​သြားတာ ကိုယ္​့ကိုယ္​ကို သိလိုက္​တယ္​။ သူငယ္​ခ်င္​းကို အားနာလို႔သာ​ ေအာင္​့ခံလိုက္​ရတယ္​။ သူငယ္​ခ်င္​းက ၾကားဝင္​ဖို႔ႀကိဳးစားတယ္​။
" ဒီလို႐ွိပါတယ္​​ေလ။ စာ​ေရးဆရာအမ်ားစုက​ေတာ့ ​ေလးစားစရာ.... "

သူငယ္​ခ်င္​း စကားဆံုး​ေအာင္​​ေျပာခြင္​့မရ။ ထံုးစံအတိုင္​း ဟိုလူက သူ​ေျပာခ်င္​တာ​ေတြကိုပဲ ျဖတ္​​ေျပာသည္​။
" ဘာထူးလဲ​။ ေတာင္​​ေရး​ေျမာက္​​ေရး​ ေပါက္​ကရ​ေတြ​ ေလ်ွာက္​​ေရး​ေနၾကတာပဲ "

" ဒီမွာ မိတ္​​ေဆြ "
ကြၽန္​​ေတာ္​က ခပ္​ဆတ္​ဆတ္​​ေလသံနဲ႔​ ေခၚလိုက္​တယ္​။ သူက ကြၽန္​​ေတာ္​့ကိုၾကၫ့္ၿပီး " ဘာလဲ။ ဒီဝိုင္​းကို ကြၽန္​​ေတာ္​ဝယ္​ထားတယ္​ဆိုတာ သတိျပဳဦး​ေနာ္​ "

" ခင္​ဗ်ား ဝိုင္​းကိုသာ ဝယ္​လို႔ရမယ္​။ လူကို ဝယ္​လို႔မရဘူး။
" ရတာ​ေပါ့။ သိပ္​ရတာ​ေပါ့ "

" တျခားလူ​ေတြကို ဝယ္​လို႔ရခ်င္​ရမယ္​။ က်ဳပ္​ကို ဝယ္​လို႔မရဘူး။ ဒီမွာ ဒီဝိုင္​းကို ခင္​ဗ်ား​ ေငြ႐ွင္​းစရာမလိုဘူး။ က်ဳပ္​႐ွင္​းမယ္​ "
သူက ဟဲခနဲ တစ္ခ်က္​ရယ္​လိုက္​ၿပီး​ေတာ့ " ကြၽန္​​ေတာ္​ဝယ္​ထားၿပီးသားပဲ။ ခင္​ဗ်ားလိုခ်င္​ရင္​ ကြၽန္​​ေတာ္​့ဆီက ျပန္​ဝယ္​​ေလ။ ဘယ္​​ေလာက္​​ေပးႏိုင္​သလဲ "

ကြၽန္​​ေတာ္​့ပံုစံကိုၾကည္​့ၿပီး အထင္​​ေသးပံုရတယ္​။ ဒီဝိုင္​းက သံုးရာ​ေက်ာ္​​ေလာက္​က်မယ္​လို႔ ခန္​႔မွန္​းရတယ္​။ ကြၽန္​​ေတာ္​့လြယ္​အိတ္​ထဲမွာ​ ေငြတစ္​​ေထာင္​ပါတယ္​။ ​ေန႔လည္​ကပဲ ထုတ္​​ေဝသူဆီက ယူလာတာ။ ကြၽန္​​ေတာ္​ဟာ ဒီတစ္​ဝိုင္​းစာ​ေလာက္​​ေငြကို တစ္​ထိုင္​တည္​း ျဖဳန္​းႏိုင္​တဲ့လူမဟုတ္​ပါဘူး။ သို႔​ေပမယ္​့ ဒီလို​ေကာင္​မ်ိဳး​ေက်ာတာ​ေတာ့ မခံဘူးကြာဆိုတဲ့မာနက ​ေထာင္​း​ေထာင္​းထလာ​ေတာ့ " က်သင္​့​ေငြရဲ႕ ႏွစ္​ဆ​ေပးမယ္​ "

" ဒီ​ေလာက္​မလိုခ်င္​ပါဘူးဗ်ာ။ ဒီလိုလုပ္​​ေလ။ ခင္​ဗ်ားနဲ႔ကြၽန္​​ေတာ္​ ပညာၿပိဳင္​ရ​ေအာင္​။ ႐ွံဳးတဲ့လူက ​ေငြ႐ွင္​းလိုက္​​ေပါ့။ မ​ေကာင္​းဘူးလား "

အဲဒီအခိုက္​အတန္​႔မွာ ကြၽန္​​ေတာ္​ရူးသြားတယ္​လို႔ ထင္​ၾကမွာပဲ။ ဘာ့​ေၾကာင္​့လဲဆို​ေတာ့ " ခင္​ဗ်ားနဲ႔ကြၽန္​​ေတာ္​ လက္​လွဲမယ္​ "လို႔ ကြၽန္​​ေတာ္​​ေျပာလိုက္​လို႔ပါပဲ။ က်န္​တဲ့လူ​ေတြ ဟာခနဲ ျဖစ္​သြားတယ္​။

ကြၽန္​​ေတာ္​့သူငယ္​ခ်င္​းက " ဘယ္​ျဖစ္​မလဲဗ်ာ။ အင္​အားခ်င္​းမွ မမ်ွတာ "

ကြၽန္​​ေတာ္​က " ဒီမွာဗ်။ ႏိုင္​​ေလာက္​တယ္​ထင္​လို႔ ၿပိဳင္​ရဲတာ သတၱိမဟုတ္​ဘူးဗ်။ ႐ွံဳးမယ္မွန္​းသိရက္​နဲ႔ ယွဥ္​ၿပိဳင္​ရဲတာကိုမွ သတၱိလို႔​ေခၚတယ္​ "

" ႀကိဳက္​ၿပီ​ေဟ့။ ဒါ​ေပမဲ့ ခင္​ဗ်ားကို တစ္​​ေမာင္​းအ​ေက်ာ​ေပးပါတယ္​ "ဆိုၿပီး ဟိုလူက စားပြဲ​ေပၚ တံ​ေတာင္​ကိုေထာက္​ၿပီး အသင္​့ျပင္​ထားလိုက္​တယ္​။
" မလိုပါဘူး "လို္႔ေျပာၿပီး ကြၽန္​​ေတာ္​က သူ႔လက္​ဝါးကို ဆုပ္​ကိုင္​လိုက္​တယ္​။

လက္​ခ်င္​းယွဥ္​လိုက္​​ေတာ့ တျခားစီပဲ။ ကြၽန္​​ေတာ္​့လက္​ဖဝါးနဲ႔လက္​​ေခ်ာင္​း​ေတြက သူ႔လက္​ထဲမွာ နစ္​ျမဳပ္​သြားတယ္​။ လက္​ဖ်ံခ်င္​း ယွဥ္​လိုက္​​ေတာ့လည္​း သစ္​ကိုင္​းႀကီးတစ္​ကိုင္​းကို ဝါလံုးက​ေလးနဲ႔​ ေထာက္​ထားသလိုျဖစ္​​ေနတယ္​။

" ကဲ .. တစ္​ .. ႏွစ္​ ... သံုး ..... စၿပီ "

သူက အလြယ္​တကူႏိုင္​မယ္​ဆိုတာ သိ​ေန​ေတာ့ အားမစိုက္​ဘဲ အသာက​ေလး​ေတာင္​့ခံထားတယ္​။ ကြၽန္​​ေတာ္​က အတင္​းဖိတြန္​းထား​ေပမယ္​့ အလကားပဲ။ သူက ျပံဳးျပံဳး​ေလးၾကည္​့ရင္​းက ကြၽန္​​ေတာ္​့ဘက္​ကို တျဖည္​းျဖည္​းဖိခ်လာတယ္​။ ကြၽန္​​ေတာ္​အားစိုက္​ၿပီး ခံထား​ေပမယ္​့ မရဘူး။ တျဖည္​းျဖည္​း က်လာၿပီ။ ကြၽန္​​ေတာ္​့စိတ္​ထဲမွာလည္​း ႐ွံဳးမယ္​ဆိုတာ သိၿပီးသားပဲ။ သို႔​ေပမယ္​့ ၾကာႏိုင္​သမ်ွၾကာ​ေအာင္​ ​ေတာင္​့ခံထားဖို႔ ႀကိဳးစားတယ္​။ ကြၽန္​​ေတာ္​့လက္​ဟာ တျဖည္​းျဖည္​း ယိုင္​က်လာတယ္​။ သူ႔အ​ေနနဲ႔လည္​း သိပ္​လြယ္​လြယ္​ကူကူ​ေတာ့ မရဘူးဆိုတာ သိသြားတယ္​နဲ႔တူပါတယ္​။ ​ေပါ့​ေပါ့ဆဆမဟုတ္​​ေတာ့ဘဲ အင္​အားကို ျပည္​့ျပည္​့ဝဝသံုးလာတယ္​။ ကြၽန္​​ေတာ္​ အံႀကိတ္​ၿပီး တင္​းခံရင္​းက လက္​​ေတြ တဆတ္​ဆတ္​တုန္​လာ​တယ္​။ ကြၽန္​​ေတာ္​့လက္​ဟာ စားပြဲမ်က္​ႏွာျပင္​ ကိုထိဖို႔ လက္​ႏွစ္​လံုး​ေလာက္​ပဲ လို​ေတာ့တယ္​။

လူမွာ အ​ေရး​ေပၚအင္​အားဆိုတာ႐ွိတယ္​။ သာမာန္​အခ်ိန္​မွာ ငုပ္​လၽွိဳးေနတတ္​ၿပီး အ​ေရးအ​ေၾကာင္​း႐ွိမွ ႐ုတ္​တရက္​​ေပၚထြက္​လာတတ္​တဲ့အားမ်ိဳးပဲ။ သာမာန္​အခ်ိန္​မွာ ဘယ္​လိုမွ လြတ္ေအာင္​မ​ေက်ာ္​ႏိုင္​တဲ့ အတားအဆီးတစ္​ခုခုကို​ ေသ​ေျပး႐ွင္​​ေျပး​ေျပးေနရတဲ့အခ်ိန္​မွာ လႊားခနဲခုန္ေက်ာ္​ႏိုင္​တဲ့ သ​ေဘာမ်ိဳးပဲ။ ခုလည္​း ကြၽန္​​ေတာ္​့မွာ အ​ေရး​ေပၚအင္​အား ဝင္​လာတယ္​။ တစ္​ကိုယ္လံုးမွာ႐ွိတဲ့အား​ေတြကို လက္​ဖ်ံဆီ စုျပံဳပို႔လိုက္​ၿပီး ဆတ္​ခနဲ မတင္​လို္​က္တယ္။ ​ဟင္​ခနဲ ​ေရရြတ္​သံ​ေတြနဲ႔အတူ ကြၽန္​​ေတာ္​့လက္​ဟာ ျပန္​မတ္​လာတယ္​။ ​ေထာင္​့မွန္​အ​ေျခအ​ေနကို ျပန္​​ေရာက္​လာၿပီ။

သူ အရမ္​းအံ့ၾသသြားတယ္​။ မထင္​မွတ္​တဲ့အ​ေျခအ​ေနကိုး။ တစ္​ၿပိဳင္​နက္​တည္​းမွာ စိုးရိမ္​တဲ့အရိပ္​အ​ေယာင္​​ေတြ သူ႔မ်က္​လံုးမွာ ​ေပၚလာတယ္​။ ဒါကို အခြင္​့​ေကာင္​းယူၿပီး သူ႔ကို မမွိတ္​မသုန္​ စိုက္​ၾကည္​့​ေနလိုက္​တယ္။ စိတ္​ဓာတ္​​ေရးရာအရ ကြၽန္​​ေတာ္​က အထက္​စီး​ေရာက္​သြားၿပီ။ ရွိသမ်ွအားကို ဖ်စ္​ညႇစ္​ထုတ္​ၿပီး သူ႔လက္​ကို ဖိတြန္​းလိုက္​တယ္​။ ကြၽန္​​ေတာ္​့ကိုယ္​ကြၽန္​​ေတာ္​လည္​း အံ့ၾသပါရဲ႕။ သူ႔လက္​ဟာ ​ေလးဆယ္​့ငါးဒီဂရီ​ေလာက္​​ ေစာင္​းက်သြားၿပီ။ သူ ထိတ္​လန္​႔တုန္​လႈပ္​လာၿပီး မ်က္​ႏွာ​ေပၚမွာ ​ေခြၽးသီး​ေခြၽး​ေပါက္ေတြ ​စို႔ထြက္​လာတယ္​။ တကယ္​​ေတာ့ သူဟာ စိတ္​ဓာတ္​ၾကံ့ခိုင္​သူတစ္​​ေယာက္​ မဟုတ္​ဘူး။ နည္းနည္းေလးအ​ားနိမ့္တာနဲ႔ ​စိတ္​ဓာတ္​က်သြားတာကို သိလိုက္​တယ္​။ ကြၽန္​​ေတာ္​​ ေနာက္​တစ္​ႀကိမ္​ ဖိခ်လိုက္​တဲ့အခါ သူ႔လက္​ဟာ စားပြဲမ်က္​ႏွာျပင္​​ေပၚကို က်သြား​ေတာ့တယ္။

စကၠန္​႔ပိုင္​း​ေလာက္​ ၿငိမ္​သက္​တိတ္​ဆိတ္ေနၿပီးမွ လက္​ခုပ္​သံ​ေတြ ဆူညံစြာထြက္​​ေပၚလာတယ္​။ ဒီ​ေတာ့မွ တျခားဝိုင္​းကလူ​ေတြလည္း ကြၽန္​​ေတာ္​တို႔ပြဲကို စိတ္​ဝင္​စားစြာ ၾကည္​့​ေနၾကတယ္​ဆိုတာကို သိရ​ေတာ့တယ္​။ ကြၽန္​​ေတာ္​့သူငယ္​ခ်င္​းက​ေတာ့ ဟန္​​မေဆာင္​ေတာ့ဘဲ ကြၽန္​​ေတာ္​့ကို လက္​ဆြဲႏႈတ္​ဆက္​လိုက္​တယ္​။ ဟိုလူက​ေတာ့ မ်က္​စိမ်က္​ႏွာ အႀကီးအက်ယ္​ပ်က္​​ေနၿပီ။ ဂ်င္​း​ေဘာင္​းဘီအိတ္​ထဲက ကိုးဆယ္​တန္​​ေငြစကၠဴ ​ေလးငါးရြက္​ကို ထုတ္​ၿပီး စားပြဲ​ေပၚ ပစ္​ခ်တယ္​။ ၿပီး​ေတာ့ အျမဲအႏိုင္​ယူခ်င္​တတ္​တဲ့လူ​ေတြရဲ႕ ထံုးစံအတိုင္​းပဲ " က်ဳပ္​က ခင္​ဗ်ားကိုသနားလို႔ ေ​ပးလိုက္​တယ္​လို႔ မွတ္​ထားပါ "လို႔ ​ေျပာၿပီး ​ထထြက္သြားတယ္​။ ကြၽန္​​ေတာ္​က​ေတာ့ သူ႔ကို ဘာ့​ေၾကာင္​့အႏိုင္​ရလိုက္​တာလဲဆိုတာကို စဥ္​းစားအ​ေျဖ႐ွာၾကည္​့​ေနမိတယ္​။

--------------------------
#(မင္​းလူ)

႐ုပ္​႐ွင္​အျမဳ​ေတ၊ ​ေမ၊ ၁၉၈၉။
#@Aung Tun Oo~ျပန္လည္မွ်ေဝပါသည္။