ေကာင္းကင္ျပိဳစီးတဲ့တိမ္
-------------------ေရႊအျမဳေတ၊အမွတ္၊၃၂၄၊ႏိုဝင္ဘာ၊ေရႊအသစ္
----------------------
၁။
ဒီအခ်ိန္ေလာက္ဆိုအစ္ကိုနဲ႕အစ္မအိပ္ေလာက္ျပီ"ဆိုတဲ့အေတြးနဲ႕လံုးလံုးရင္ဘတ္ကိုလက္နဲ႔ဖိျပီးအခန္းျပင္ကိုတိတ္တိတ္ကေလးထြက္ခဲ့တယ္။ေၾကာက္စိတ္ကၾကီးစိုးေနလို႔လွမ္းေနတဲ့ေျခလွမ္းေတြကတုန္ခ်ည့္ခ်ည့္မခိုင္ခ်င္ဘူး။ေျခေထာက္နဲ႔ၾကမ္းအထိမွာလံုးလံုးမ်က္လံုးေတြအလိုလိုျပဴးတယ္။လံုးလံုးသြားရမယ့္ေနရာနဲ႔လံုးလံုးေနတဲ့အခန္းကသိပ္မေဝးဘူး။ၾကားမွာေလွကားပဲျခားတယ္။ဒါေပမယ့္လံုးလံုးစိတ္ထဲေတာ္ေတာ္ကိုေဝးေနသလိုပဲ။ကုန္းကုန္းကြကြနဲ႔ေျခလွမ္းေတြကိုေဖာ့ေလ်ွာက္ေနရင္းကအသံတစ္သံကိုလည္းနားစြင့္ေနရတယ္။ဟုတ္တယ္အဲဒီအသံထြက္လာရင္လံုးလံုးေသျပီ။ဟင့္အင္း၊မထြက္ရပါဘူး။ဘာလို႔ထြက္ရမွာလဲ။ေမာေမာနဲ႕သိုးေနေအာင္အိပ္ေပ်ာ္ေနရမွာေပါ့။ဒါမွလံုးလံုးကိစၥအဆင္ေျပမွာ"လံုးလံုးအားတင္းလိုက္ေပမယ့္လည္းအကိုနဲ႔အစ္မတို႔အခန္းကက်ြီခနဲတံခါးဖြင့္သံၾကားရမွာကိုေသမေလာက္ေၾကာက္ရြံ႕ေနမိတယ္။အစ္ကိုနဲ႕အစ္မတို႕အခန္းကေလွကားနဲ႔မ်က္နွာခ်င္းဆိုင္၊လံုးလံုးတို႔အခန္းကေလွကားေဘးမွာ၊အခန္းခ်င္းကကပ္လ်က္ပဲ။တတိယေျမာက္ေလွကားအဆင္းမွာလံုးလံုးေနာက္မွာလူတစ္ေယာက္ေရာက္ေနသလိုခံစားလိုက္ရတယ္။လံုးလံုးရင္ထဲေအးခနဲျဖစ္သြားတာပဲ။အစ္ကိုမ်ားျဖစ္မလား၊ဒါမွမဟုတ္၊အစ္မလား၊ဘုရားေရ၊လံုးလံုးကိုဘယ္လိုမ်ားေျပာမွာပါလိမ့္၊လံုးလံုးအၾကံတစ္ခုရသြားတယ္။လံုးလံုးတို႔အခန္းမွာေရကုန္သြားလို႔ေအာက္ထပ္ကိုေရဆင္းေသာက္တယ္ေပါ့။ဘာထူးဆန္းတာမွတ္လို႕။
"ဟင္"
ေၾကာက္ေၾကာက္နဲ႕ေနာက္လွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့အစ္ကိုနဲ႕အစ္မကေရာက္မေနဘူး။လံုးလံုးတို႔ၾကားမွာျခားထားတဲ့နီညိဳေရာင္တံခါးၾကီးကတင္းတင္းပိတ္လို႕လံုးလံုးကိုထီးတည္းၾကီးၾကည့္ေနသလိုပဲ။ဒီေတာ့မွလံုးလံုးရင္ထဲေပါ့သြားရျပီးရပ္ေနတဲ့ေျခအစံုကိုလႈတ္ရွားဖို႔ျပန္အားထည့္ရတယ္။ဟုတ္ျပီ၊တစ္လွမ္း၊နွစ္လွမ္း၊သံုးလွမ္း။
"အမေလး"
ဘုရားဘုရား၊လန္႔လိုက္တာအသက္ထြက္ေတာ့အတိုင္းပဲ၊ရုတ္တရက္ဘာကိုမွမျမင္ရေတာ့ဘူး။ေမွာင္မည္းတိတ္ဆိတ္သြားလိုက္တာလံုးလံုးမ်က္လံုးထဲအကုန္အမဲေရာင္ေတြခ်ည္းျဖစ္ကုန္ေတာ့တာပဲ။လံုးလံုးေၾကာက္ေနရာကေနအသားေတြပါတုန္လာတယ္။အလိုလိုမွသရဲေၾကာက္ရတဲ့အထဲ၊ေရွ႕ဆက္သြားရမလား၊ေနာက္ျပန္ဆုတ္ရမလားေတြးရင္းေလွကားလက္ရမ္းကိုတင္းတင္းဆုတ္ကိုင္ထားရတာၾကက္သီးေမြးညင္းကိုထလို႔၊မည္းေမွာင္ေနတဲ့ဝန္းက်င္ထဲလံုးလံုးရပ္ေနရတာမ်က္လံုးေတြကျပဴးျပဴးပ်ာပ်ာနဲ႔။
"ခ်က္၊ခ်က္၊ခ်က္၊
ဘာသံပါလိမ္႔၊ဘယ္ကထြက္လာတဲ့အသံပါလိမ့္၊ေရွ႕ကလား၊ေနာက္ကလား၊ေမွာင္မည္းတိတ္ဆိတ္ေနတဲ့ၾကားကထြက္ေပၚလာတဲ့အဲဒီအသံကလံုးလံုးရဲ႕ကလီစာေတြကိုဆြဲထုတ္ယူေနသလားထင္ရတယ္။ေၾကာက္လိုက္တာဆိုေသးပါထြက္က်ေတာ့မယ့္အတိုင္းပဲ။မရေတာ့ဘူး၊ေၾကာက္လာျပီ၊ေျခေထာက္ေတြဘယ္လိုမွရပ္ေနလို႔မရေတာ့ဘူး။လံုးလံုးတတ္သမ်ွဘုရားစာရြတ္ျပီးအခန္းထဲကိုသုတ္သုတ္ပ်ာပ်ာနဲ႕စမ္းသမ္းျပီးဝင္ခဲ့ရတယ္။ေတာ္ေသးတာေပါ့၊အခန္းထဲကိုေရွာေရွာရႈရႈေရာက္လို႕၊မဟုတ္ရင္။
"အမေလး၊ေမာလိုက္တာ"
အခန္းတံခါးကိုဖြဖြပိတ္ရင္းတံခါးကိုမွီေနလိုက္တယ္။အေရးၾကီးတဲ့အခ်ိန္ေရာက္မွဘာလို႔မီးကပ်က္သြားရတာလဲ၊ဒီအတိုင္းဆိုရင္ေတာ့မျဖစ္ဘူူး။မီးျပန္လာမွျဖစ္မယ္။ဒီကိစၥကဒီညအျပီးလုပ္မွျဖစ္မွာ၊ေနာက္ရက္ကူးရင္လံုးလံုးျဖစ္ေစခ်င္သလိုျဖစ္မွာမဟုတ္ေတာ့ဘူး။တိတ္ဆိတ္ေမွာင္မည္းေနတဲ့ၾကားမွာလံုးလံုးအသက္ရႈသံေတြဆူညံေနတယ္။
"ေဟာ"
ေမွာင္မိုက္ေနရာကေနအလင္းျပန္ပြင့္လာေတာ့လံုးလံုးေပ်ာ္သြားတယ္။ခ်က္ျခင္းပဲထျပီးတံခါးကိုဖြဖြေလးဖြင့္၊ျပန္ပိတ္လိုက္ျပီးကုန္းကုန္းကြကြနဲ႕သြားခ်င္တဲ့ေနရာကိုေရာက္ဖို႔ေျခလွမ္းေတြကိုျပန္စရတယ္။မ်က္လံုးကအလိုလိုေနရင္းအကိုနဲ႔အစ္မအိပ္ေနတဲ့အခန္းဆီေရာက္သြားေတာ့ရင္ထဲကိုဒိန္းခနဲျဖစ္သြားတာပဲ။လက္တစ္ဖက္ကလည္းအလိုလိုကိုရင္ဘတ္ေပၚေရာက္သြားတယ္။ျမန္ျမန္ေလ်ွာက္မွျဖစ္မယ္၊ျမန္ျမန္ေလ်ွာက္မွျဖစ္မယ္။မီးျပန္ပ်က္သြားမွာစိုးတာေရာ၊အစ္ကိုနဲ႔အစ္မေတြ႕သြားမွာစိုးတာေရာလံုးလံုးရင္ထဲထိတ္လန္႔ေနလိုက္တာဆိုရြာအလႈကဆိုင္းေတြဗံုေတြလံုးလံုးရင္ထဲကိုဝင္ျပီးတီးေနသလိုပဲ။ခုဏကလိုေျခလွမ္းေတြေနွးမေနေတာ့ဘဲျပဴးျပဴးပ်ာပ်ာနဲ႔အျမန္ေလ်ွာက္ပစ္လိုက္တာခဏေလးနဲ႔သြားခ်င္တဲ့ေနရာကိုေရာက္သြားတယ္။
"ဒါ ဒါ ဒါယူရမွာ"
ဘာမွစဥ္းစားမေနေတာ့ဘူး။စားပြဲေပၚမွာရွိတဲ့နွစ္ခုထဲကတစ္ခုကိုယူျပီးလံုးလံုးအခန္းရွိရာကိုအျမန္ျပန္ေျပးလိုက္တယ္။လိုခ်င္တာရလို႔ထင္တယ္။ျမန္လိုက္တာဆိုအခန္းထဲကိုဘယ္လိုျပန္ေရာက္သြားလဲေတာင္မသိဘူး။အခန္းထဲေရာက္ေတာ့လံုးလံုးယူလာတဲ့၊ပလတ္စတစ္အိပ္နဲ႔ထည့္ထားတဲ့စာရြက္ကိုဆြဲထုတ္လိုက္ျပီးအားရပါးရလံုးေခ်ပစ္လိုက္တယ္။ျပီးေတာ့လံုးလံုးအိပ္တဲ့ေမြ႔ယာေအာက္ကိုထိုးထည့္ထားလိုက္တယ္။ျဖစ္ခ်င္သလိုျဖစ္ေတာ့၊လံုးလံုးရင္ထဲေက်နပ္သြားတယ္။အဲဒီညကလံုးလံုးနွစ္
နွစ္ျခိဳက္ျခိဳက္ၾကီးကိုအိပ္ေပ်ာ္သြားခဲ့တယ္။
------------------
၂။
မီးဖိုေခ်ာင္ထဲကေနအစ္ကိုနဲ႔အစ္မဆီကထြက္က်လာမယ့္စကားသံကိုလံုးလံုးနားစြင့္ေနမိတယ္။အခုခ်ိန္ထိတစ္ေယာက္နဲ႕တစ္ေယာက္မ်က္နွာခ်င္းဆိုင္ထိုင္ရင္းမ်က္နွာေတြတင္းလို႔ေကာ္ဖီတစ္ခြက္စီနဲ႕တိတ္ဆိတ္ေနၾကတုန္း။တကယ္တမ္းလံုးလံုးထင္ထားတာကညကကိစၥနဲ႕ပတ္သတ္ျပီးတစ္ခုခုေတာ့ထူးျခားရမယ္ေပါ့။လံုးလံုးျဖစ္ေစခ်င္သလိုျဖစ္လာမွာလားဆိုတဲ့အသိကလံုးလံုးကိုဘယ္လိုေက်နပ္ေစမွန္းမသိဘူး။ၿပီးေတာ့လံုးလံုးဘက္လွည့္ျပီးဆူပူေအာ္ဟစ္ေနမလားလံုးလံုးေၾကာက္လိုက္တာဆို
အိပ္ယာထကတည္းကလူကမလံုျဖစ္ျပီးထိတ္လန္႔ေနလိုက္ရတာ၊အခုေတာ့လံုးလံုးထင္တာနဲ႔တျခားစီျဖစ္ေနလိုက္တာစဥ္းစားလို႔မရဘူး။
"လံုးလံုးေရလာဦး"
မီးဖိုေခ်ာင္ထဲမွာသန္႔ရွင္းေရးလုပ္ေနရင္းကေနအစ္မေခၚသံေၾကာင့္လံုးလံုးတြန္႔သြားတယ္။အစ္မကလံုးလံုးကိုေခၚျပီ။အစ္မအသံကလည္းေဒါသသံပါေနသလိုပဲ၊ညကကိစၥကိုသိသြားလို႔မ်ားလားေၾကာက္လိုက္တာဒူးေတာင္တုန္လာတယ္။ကုတ္ေခ်ာင္းေခ်ာင္းမ်က္နွာေပးနဲ႔အစ္မအနားေရာက္ေတာ့အစ္မကေကာ္ဖီခြက္ကိုလွမ္းေပးရင္း"ေနာက္တစ္ခြက္ေဖ်ာ္ခဲ့"တဲ့။ေကာ္ဖီခြက္ကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့နဲနဲေလးပဲေလ်ာ့ေသးတယ္။ဘယ္လိုပါလိမ့္။အကို႔ဆီအၾကည့္ေရာက္မိေတာ့အကိုကနႈတ္ခမ္းကိုေကြးျပီးအစ္မကိုၾကည့္ေနလိုက္တာဝါးစားေတာ့မယ့္အတိုင္းပဲ။
"ေနာက္တစ္ခါမျပတ္သားပဲအဲဒီလိုမလုပ္နဲ႔ သိလား" "က်ြန္မဘက္ကဘာမွမျပတ္သားစရာအေၾကာင္း မရွိဘူး။ရွင့္ဘက္ကမျပတ္သားတာ"
ဟင္၊စျပီ။ေကာ္ဖီခြက္ကိုကိုင္ရင္းလွမ္းမလို႔ပဲရွိေသးၾကားလိုက္ရတဲ့စကားေၾကာင့္လံုးလံုးေျခလွမ္းေတြအလိုလိုရပ္သြားတယ္။ရင္ထဲလည္းတုန္ခနဲျဖစ္သြားတာပဲ။ဘာေတြဆက္ေျပာၾကမလဲသိခ်င္ေသးေပမယ့္အစ္မေအာ္သံကိုေၾကာက္လို႔လံုးလံုးမီးဖိုေခ်ာင္ထဲကိုဝင္ခဲ့ရတယ္၊ေကာ္ဖီေဖ်ာ္ေနရင္းနားစြင့္ေနေပမယ့္အသံကေသေသခ်ာခ်ာ မၾကားရဘူး။
"အမေလး"
ေကာ္ဖီေဖ်ာ္ျပီးသြားခ်လိုက္ေတာ့စားပြဲခံုမွာအစ္ကိုတစ္ေယာက္ထဲရွိေတာ့တယ္။ေကာ္ဖီခြက္အခ်မွာအကိုကစားပြဲကိုဘုန္းခနဲပုတ္ခ်လိုက္တာေၾကာင့္လံုးလံုးလန္႔ဖ်တ္ျပီးထေအာ္မိေတာ့အစ္ကိုက"ဒီမိန္းမေတာ့ကြာ"တဲ့၊လံုးလံုးလည္းေၾကာက္ေၾကာက္နဲ႕အစ္ကို႔အနားကေနကုပ္ျပီးေျပးခဲ့ရေတာ့တယ္။ခဏၾကာေတာ့အစ္ကိုေရာအစ္မေရာဘယ္ေရာက္သြားၾကတယ္မသိဘူးမရွိၾကေတာ့ဘူး။စိတ္ညစ္လိုက္တာဘယ္လိုလုပ္ရမွန္းလည္းမသိဘူး။အစ္ကိုနဲ႕အစ္မကိုအဆင္ေျပေစခ်င္တယ္။သူတို႔အဆင္မေျပရင္ေမာင္ေလးကိုရွိတယ္ကိုမထင္ဘူး။အဆင္ေျပရင္သာေမာင္ေလးကိုဂရုစိုက္တာေလ၊အဲဒါကိုလံုးလံုးမလိုခ်င္ဆံုးပါပဲ။
------------------
"ေမာင္ေလးေရေက်ာင္းသြားရေအာင္'
ေမာင္ေလးကအခန္းထဲမွာေက်ာင္းဝတ္စံုေလးနဲ႔တစ္ေယာက္ထဲေဆာ့ေနတာမ်က္နွာေလးကျပံဳးလို႔၊တစ္ခါတစ္ခါေမာင္ေလးလိုလံုးလံုးလည္းေက်ာင္းတက္ခ်င္လိုက္တာလို႕ေတြးမိတယ္။ေမာင္ေလးကိုေက်ာင္းကားရွိရာဆီလိုက္ပို႔ျပီးျပန္လာေတာ့ျပံဳးျပဳးေလးနဲ႕လံုးလံုးကိုတာ့တာျပသြားတဲ့ေမာင္ေလးမ်က္နွာေလးကိုျမင္ေယာင္ျပီးလံုးလံုးရင္ထဲတကယ္ကိုနာက်င္ေနေတာ့တာပါပဲ။အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့အဝတ္ေတြတန္းေလ်ွာ္ရတယ္။အဝတ္ေလ်ွာ္ေနရင္းကေနအေတြးေတြကဘယ္လိုေရာက္လာမွန္းမသိဘူး။ဒီအိမ္ကိုစေရာက္တုန္းကလံုးလံုးစိတ္ခ်မ္းသာတယ္။ေပ်ာ္လည္းေပ်ာ္တယ္။အစ္ကိုနဲ႔အစ္မကခ်စ္လိုက္ၾကတာဆိုတစ္ရက္ေလးမွစကားမ်ားရန္ျဖစ္တယ္မရွိဘူး။အကိုအလုပ္ကျပန္လာရင္အစ္မကေျပးၾကိဳတယ္။အစ္မကိုေတြ႕ရင္လည္းအကို႔မ်က္နွာကျပံဳးေနေတာ့တာပဲ။အဲဒီတုန္းကေမာင္ေလးကေတာ္ေတာ္ငယ္ေသးတယ္။အကိုရယ္၊အစ္မရယ္၊ေမာင္ေလးရယ္၊အတူတူရွိေနတဲ့ျမင္ကြင္းေလးေတြကလံုးလံုးပင္ပန္းသမ်ွအေမာေျပေစတယ္။အခုေတာ့၊ဘယ္လိုျဖစ္ၾကတယ္မသိဘူး၊မတည့္ၾကေတာ့ဘူး။အကိုအလုပ္ကျပန္လာတာနဲ႔စကားမ်ားၾကေတာ့တာပဲ။အဲလိုျဖစ္ရင္လံုးလံုးလည္းသိပ္မေပ်ာ္ေတာ့ဘူး။လံုးလံုးမျဖစ္ေစခ်င္တာေတြျဖစ္လာမွာလည္းေၾကာက္လာခဲ့တယ္။လံုးလံုးကိုတစ္ခါမွမေအာ္ဖူးတဲ့အစ္မကအကိုနဲ႔စကားမ်ားရင္လံုးလံုးကိုေအာ္တတ္တယ္၊အဆိုးဆံုးကေတာ့အစ္ကိုနဲ႔အစ္မစကားမ်ားၾကရင္ေမာင္ေလးကိုဂရုမစိုက္ၾကေတာ့တာပါပဲ။ေမာင္ေလးကိုေပ်ာ္ေအာင္လံုးလံုးပဲဂရုစိုက္ခဲ့တယ္။အစ္ကိုနဲ႔အစ္မစကားမ်ားၾကရင္ေမာင္ေလးကိုမသိေအာင္ေပြ႔ျပီးအျခားေနရာကိုေခၚသြားရတယ္။ညအိပ္ယာဝင္တိုင္းလည္းအကိုနဲ႔အစ္မရန္မျဖစ္ဖို႔ဆုေတာင္းရတာလည္းအေမာပါပဲ။အဝတ္ေလ်ွာ္ျပီးေတာ့အကိုနဲ႔အစ္မအခန္းကိုသန္႔ရွင္းေရးလုပ္ရတယ္။
"အဲဒီလိုေလးသာအျမဲတမ္းျဖစ္ေနရင္ဘယ္
ေလာက္ေကာင္းလိုက္မလဲ'
သန္႔ရွင္းေရးလုပ္ေနရင္းကေနနံရံမွာခ်ိတ္ထားတဲ့ဓာတ္ပံုၾကီးကိုၾကည့္ေနမိတယ္၊ဓာတ္ပံုထဲမွာအစ္ကိုနဲ႕အစ္မကအျဖဴေရာင္ဝတ္စံုကိုယ္စီနဲ႕ျပံဳးရယ္လို႔လွေနလိုက္ၾကတာ၊မဂၤလာေဆာင္တုန္းကရိုက္ထားတဲ့အစ္ကိုနဲ႔အစ္မရဲ႕ဓာတ္ပံုၾကီးကိုတစ္လွည့္၊မွန္တင္ခံုေပၚမွာေထာင္ထားတဲ့အစ္ကိုရယ္၊အစ္မရယ္၊ေမာင္ေလးရယ္၊သံုးေယာက္သားျပံဳးရယ္ေနၾကတဲ့ဓာတ္ပံုေလးကိုတစ္လွည့္ၾကည့္ရင္းလံုးလံုးေငးငိုင္ေနမိေတာ့တယ္။
------------------
၃။
ျမင္ကြင္းေလးကလွလိုက္တာဘယ္လိုလွမွန္းကိုမသိဘူး။စိမ္းစိုေနတဲ့ျမက္ခင္းျပင္ေပၚမွာအစ္ကိုရယ္၊အစ္မရယ္ကေမာင္ေလးကိုအလယ္မွာထားျပီးကစားေနၾကတဲ့ျမင္းကြင္ေလး၊လံုးလံုးကေတာ့ခပ္ေဝးေဝးတစ္ေနရာကေနထိုင္ျပီးျမင္ကြင္းေလးကိုၾကည့္လို႔လက္ခုပ္တီးျပီးေပ်ာ္ေနတယ္။လိပ္ျပာေလးေတြကလည္းဟိုဒီပ်ံဝဲလို႔ၾကည္နူးဖို႕ေကာင္းလိုက္တာဆို။လံုးလံုးလိုခ်င္တာဒီလိုျမင္ကြင္းမ်ိဳးေပါ့။အို၊အို၊ေပ်ာ္စရာေကာင္းလိုက္တာ။
"လံုးလံုး၊ထစမ္း လံုးလံုး၊လံုးလံုး'
"ဟင္'ဟင္'
အသားကိုကိုင္လႈပ္ျပီးအိပ္မက္လိုလိုစူးစူးဝါးဝါးအသံေၾကာင့္လံုးလံုးအိပ္ယာကဖ်တ္ခနဲလန္႔နိုးလာတယ္။အိပ္မႈန္စံုမႊားျဖစ္ေနတဲ့လံုးလံုးမ်က္လံုးထဲမွာအစ္မကမီးေတာက္ေတာ့မယ့္မ်က္လံုးေတြနဲ႕ရပ္ေနတယ္။အစ္မေဘးမွာအိပ္ၾကီးတစ္လံုး။လံုးလံုးရင္ထဲဖ်တ္ခနဲတုန္သြားတယ္။
ဒါ၊ဒါ၊လံုးလံုးမျဖစ္ေစခ်င္နဲ႔အရာပဲ။ဘုရားေရ။တကယ္ပဲအဲလိုျဖစ္ေတာ့မွာလား။
"ကေလးပစၥည္းေတြေရာ၊ညည္းပစၥည္းေတြေရာအကုန္ထည့္၊ကေလးကိုေခၚ၊သြားမယ္။ဒီအိမ္မွာမေနေတာ့ဘူး။အျမန္လုပ္"
အစ္မရဲ႕ေအာ္သံအဆံုးမွာလံုးလံုးအၾကည့္ေတြေမာင္ေလးဆီေရာက္သြားတယ္။ေမာင္ေလးနိုးသြားမွားစိုးတယ္။ေတာ္ေသးတယ္၊ေမာင္ေလးကမနိုးဘူး။လံုးလံုးဘာမွမတတ္နိုင္ေတာ့ဘူး၊ပစၥည္းေတြအကုန္ထည့္ရတယ္။ပစၥည္းေတြထည့္ျပီးေတာ့အိပ္ကနွစ္လံုးျဖစ္ေနျပီ။အစ္မကရပ္ၾကည့္ေနတုန္း။လံုးလံုးဘာလုပ္ရမွန္းမသိဘူး။အိပ္ေတြကိုအရင္လြယ္ရမလား၊ေမာင္ေလးကိုအရင္ေပြ႔ေခၚရမလား။ေနာက္ဆံုးေတာ့အိပ္နွစ္လံုးကိုတစ္ဖက္တစ္လံုးေကာက္လြယ္လိုက္တယ္။ျပီေတာ့ေမာင္ေလးကိုေပြ႔ခ်ီလိုက္တယ္။ေမာင္ေလးကိုကုန္းအေပြ႔မွာလုံးလံုးေက်ာကုန္းေအာင့္သြားသလိုပဲ၊အစ္မကေရွ႕ကေနသြားေတာ့လံုးလံုးလည္းေနာက္ကေနလိုက္ရတယ္။အိပ္နွစ္လံုးေရာ၊ေမာင္ေလးကိုေရာသယ္ထားရတာေလွကားအဆင္းမွာလဲမလိုကိုျဖစ္ေရာ၊ေမာလည္းေမာတယ္၊အစ္မကေတာ့အိပ္တစ္လံုးနဲ႕ေရွ႕ကေနေအးေဆးပဲ၊လံုးလံုးနိုင္ရဲ႕လားလို႔တစ္ခြန္းမေမးဘူး။အျမင္ကပ္လိုက္တာ။အိမ္ေရွ႕ေရာက္ေတာ့ကားကအဆင္သင့္ပဲ၊လံုးလံုးပစၥည္းေတြကိုလူတစ္ေယာက္ကလာသယ္ျပီးကားထဲကူထည့္ေပးတယ္။လံုးလံုးကားေပၚတက္ေတာ့အဲဒီလူကပဲကားေမာင္းတယ္။လမ္းတစ္ေလ်ွာက္လံုးလံုးလံုးစိတ္ေတြေနာက္က်ိေနတာပဲ၊ငိုလည္းငိုခ်င္တယ္၊အစ္ကို႔ကိုအိမ္မွာထားခဲ့ျပီးအစ္မကအဲဒီလူေမာင္းတဲ့ေဘးမွာတြတ္တြတ္တြတ္တြတ္ေျပာျပီးျပံဳးရယ္ေနလိုက္တာမ်ား။အိပ္ခ်င္မူးတူးျဖစ္ေနတဲ့စိတ္ေတြေတာင္ဘယ္ေပ်ာက္ကုန္မွန္းမသိေတာ့ဘူး။အဲဒီလူကိုၾကည့္လို႕မရတာ။
"လံုးလံုးေရာက္ၿပီဆင္းေတာ့"
ကားေပၚကဆင္းေတာ့လူနွစ္ေယာက္ကပစၥည္းေတြလာသယ္ေပးတယ္။အစ္မနဲ႕အဲဒီလူကေတာ့ေအးေဆးပဲလူနွစ္ေယာက္ေနာက္လိုက္သြားတယ္။လံုးလံုးလည္းေမာင္ေလးကိုခ်ီျပီးေၾကာင္ေတာင္ေတာင္နဲ႔ေနာက္ကလိုက္ရတယ္။
"ညပ္ေတာ့မယ္ျမန္ျမန္လာ"
လံုးလံုးအထဲကိုအေျပးေလးဝင္လိုက္ေတာ့တံခါးကပိတ္သြားလိုက္တာလံုးလံုးအသည္းေတြေအးသြားတာပဲ၊လံုးလံုးစိတ္ထဲဘယ္သြားတာပါလိမ့္လို႔ေတြးေနမိတယ္။ဒီလိုေနရာမ်ိဳးလံုးလံုးတစ္ခါမွမေရာက္ဖူးဘူး။အိမ္လိုလည္းမဟုတ္ဘူး။အေပၚကိုေရာက္ေတာ့လံုးလံုးအံ့ၾသသြားတယ္။
"လံုးလံုး၊ကေလးကိုၾကည့္ထားေနာ္။အစ္မေရွ႕က
အခန္းမွာရွိတယ္သိလား"
ဘာေတြပါလိမ့္၊မုန္းလိုက္တာ၊အစ္မကိုလံုးလံုးအရမ္းမုန္းတာပဲ။အိမ္မွာတုန္းကေတာ့မ်က္နွာကစူပုပ္ေနတာ၊အခုေတာ့ျပံဳးလို႔။ျပီးေတာ့အဲဒီလူနဲ႔လည္းတစ္ခန္းထဲေနမတဲ့။လံုးလံုးသေဘာေပါက္ျပီ။အစ္မကအဲဒီလူနဲ႔ဘုရားဘုရား။
--------------------
၄။
အျဖဴေရာင္မ်က္နွာၾကက္ရဲ႕ေအာက္လံုးလံုးပက္လက္ကေလးေရာက္ေနတယ္။ဟုတ္တယ္ကုတင္ေပၚမွာပက္လက္ကေလး။မ်က္နွာၾကက္ဆီေရာက္ေနတဲ့လံုးလံုးရဲ႕မ်က္လံုးေတြထဲမ်က္ရည္ေတြကျပည့္က်ပ္ေနတယ္။ရင္ထဲမွာဆို႔နစ္ေနလို႔စီးက်ေနတဲ့မ်က္ရည္ေတြကိုသုတ္ဖို႔လံုးလံုး အားမရွိဘူး။
"သူအိပ္မက္ေတြကိုလိုက္ဖမ္းဖို႕ၾကိဳးစားခဲ့တယ္"
ဒါဘယ္သူ႔အသံလဲဆိုတာလံုးလံုးသိတယ္။ဒါေပမယ့္အဲဒီစကားရဲ႕အဓိပၸါယ္ကိုလံုးလံုးမသိဘူူး။အိပ္မက္ေတြကိုလည္းလံုးလံုးလိုက္မဖမ္းခဲ့ပါဘူူး။သူ႔ဘာသာအိပ္မက္ေတြကေရာက္လာခဲ့တာ၊ဟုတ္တယ္၊အိပ္မက္၊အိပ္မက္ဆိုးေတြ၊လံုးလံုးကိုႏႈိပ္စက္နိုင္လြန္းတဲ့အိပ္မက္ဆိုးေတြ၊အဲဒီအိပ္မက္ေတြကိုလံုးလံုးအရမ္းေၾကာက္တာပဲ။
"ဆရာေျပာတာသိပ္နားလည္ဘူူး။သူကအိပ္မက္ေတြဘယ္လိုလိုက္ဖမ္းဖို႔ၾကိဳးစားခဲ့တာလဲဆရာ'
"အတိတ္မွာၾကံဳခဲ့ရတဲ့၊အလြန္ဆိုးဝါးတဲ့အိပ္မက္ေပါ့။အဲဒီအိပ္မက္ကိုသူကေၾကာက္ေၾကာက္လန္႔လန္႔နဲ႔လိုက္ဖမ္းဖို႔ၾကိဳးစားခဲ့တာ၊လိုက္ဖမ္းတယ္ဆိုတာ(တနည္းအားျဖင့္)အဆံုးသတ္ဖို႔ၾကိဳးစားခဲ့တာပါ။အဲဒီလိုလိုက္ဖမ္းရင္းနဲ႕အိပ္မက္ကလြတ္ထြက္သြားျပီးသူ႕ဆီကိုအရွိန္ျပင္းျပင္းနဲ႕ျပန္ျပီးေရာက္လာခဲ့တာမ်ိဳး၊အဲဒီညကလင္မယားနွစ္ေယာက္အၾကီးအက်ယ္စကားမ်ားခဲ့ၾကတယ္ေနာ္"
"ဟုတ္တယ္ဆရာ၊အဲဒီညကက်ြန္ေတာ္တို႔လင္မယားနွစ္ေယာက္စကားမ်ားခဲ့ၾကတယ္။ေျမအေရာင္းအဝယ္ကိစၥနဲ႕ပတ္သက္ျပီးေတာ့ေပါ့၊ဝယ္မယ့္သူကအမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္၊က်ြန္ေတာ့္ကိုအေရာင္းအဝယ္အဆင္ေျပျပီဆိုတဲ့သေဘာနဲ႕ဧည့္ခံခဲ့တာ၊အဲဒီညကအိမ္ျပန္ေနာက္က်သြားတာနဲ႕ပတ္သက္ျပီးစကားမ်ားခဲ့ၾကတာပါ။အေရာင္းအဝယ္ကမျဖစ္ေသးပါဘူး။ကြ်န္ေတာ္တစ္ညစဥ္းစားဖို႔အခ်ိန္ယူခဲ့ေသးတယ္ဆရာ။အဲဒီညကေျမအေရာင္းအဝယ္စာခ်ဳပ္ကိုသူကကြာရွင္းစာခ်ဳပ္လို႔ထင္ေနတယ္နဲ႕တူတယ္။ယူသြားတယ္ဆရာ။ေနာက္ျပီးအဆိုးဆံုးကညကအျဖစ္ပ်က္ပဲဆရာ။အိမ္မွာမီးပ်က္လို႕မိသားစုလိုက္ေဟာ္တယ္သြားအိပ္တာကိုက်ြန္ေတာ့္ကိုသူစိမ္းလူမွတ္ျပီးငိုေနတာတစ္ညလံုးပဲဆရာ"
"အဲဒါအဓိကပဲ။လင္မယားနွစ္ေယာက္စကားမ်ားတဲ့ညကစျပီးသူအိပ္မက္ဆိုးေတြမက္ခဲ့တာ၊အခုခ်ိန္ထိအဲဒီအိပ္မက္ကရုန္းမထြက္နိုင္ေသးဘူး။သူလိုက္ဖမ္းဖို႔ၾကိဳးစားေနတုန္းပဲ။သူအဲဒီအိပ္မက္ကေနရုန္းထြက္နိုင္ေအာင္ညီမတို႔နွစ္ေယာက္ကဝိုင္းဝန္းၾကိဳးစားေပးမွျဖစ္မယ္။ဆရာေျပာတာသေဘာေပါက္တယ္မဟုတ္လား"
"ဟုတ္၊ေပါက္ပါတယ္ဆရာ။အိမ္မွာခိုင္းဖို႕ေခၚထားတယ္ဆိုေပမယ့္သူ႕ကိုအိမ္ေဖာ္လို႕ဘယ္တုန္းကမွသေဘာမထားခဲ့ပါဘူး။မိသားစုဝင္တစ္ေယာက္လိုပဲသေဘာထားခဲ့တာပါ။က်ြန္ေတာ္တို႔အိမ္ကိုေရာက္လာေတာ့သူ႕အသက္က၁၂နွစ္ပဲရွိေသးတယ္ဆရာ။သူ႔အေဖနဲ႕အေမကဘယ္လိုမွအဆင္မေျပၾကလို႕က်ြန္ေတာ္တို႕အိမ္မွာလုပ္ေနတဲ့သူ႕အေဒၚကတဆင့္အိမ္ကိုေရာက္လာခဲ့တာဆရာ။အိမ္မွာတစ္နွစ္လုပ္ျပီးသူ႔အိမ္ကိုအလည္ျပန္ရာကေနအဲဒီလိုၾကံဳခဲ့ရတာဆရာ။သူ႕ကိုရြာအထိလိုက္သြားျပီးျပန္ေခၚခဲ့ရတယ္။ျပီးေတာ့၊က်ြန္ေတာ္တို႔လင္မယားနွစ္ေယာက္သူ႔ကိုနွစ္သိမ့္ခဲ့ရတယ္။တစ္နွစ္ၾကာတဲ့အထိေအးေဆးပဲဆရာ။အခုမွ"
"ဆရာ၊ကြ်န္မတစ္ခုေလာက္ေမးခ်င္လို႔ပါ။သူဒီထက္ဆိုးဝါးတဲ့အေျခေနျဖစ္လားနိုင္လားဆရာ"
"ေသခ်ာေပါက္ေျပာလို႔မရနိုင္ဘူးဆိုေပမယ့္ျမင္ခ်င္ရာျမင္၊ၾကားခ်င္ရာၾကား၊ကေယာင္ေခ်ာက္ျခားျဖစ္ေနတဲ့သူ႔စိတ္ေတြကိုအိပ္မက္ဆိုးထဲကေနရုန္းထြက္နိုင္ဖို႔ညီမတို႔လင္မယားနွစ္ေယာက္္ကအေသခ်ာေလးဂရုစိုက္ျပီးသူ႕စိတ္ကိုျပန္ဆြဲေခၚရလိမ့္မယ္။အဲဒီလိုဆိုရင္ေတာ့သူ႔စိတ္ေတြျပန္ပါလာနိုင္ပါတယ္။အဓိကကသူ႕ကိုဘယ္လိုဂရုစိုက္ေပးရင္အေကာင္းဆံုးျဖစ္လာနိုင္မလဲဆိုတာကိုသိထားဖို႔ပါပဲ"
တိတ္ဆိတ္သြားလိုက္တာလံုးလံုးနားထဲကတစ္စံုတစ္ခုကိုဆြဲယူသြားလိုက္သလိုပဲ။သူတို႔ေျပာေနၾကတဲ့စကားေတြအားလံုးကိုၾကားေနရတာလံုးလံုးရင္ထဲဟာလာဟင္းလင္းၾကီးကိုျဖစ္လို႕။လံုးလံုးကိုယ္တိုင္လည္းဘာကိုမွနားမလည္နိုင္ေတာ့ေလာက္ေအာင္ေခါင္းေတြထဲရႈပ္ေထြးေနတယ္။ဘာတဲ့၊လံုးလံုးကပဲၾကားခ်င္ရာၾကားျမင္ခ်င္ရာျမင္ေနတာဆိုပါလား။ဒါဆိုလံုးလံုးလုပ္ခဲ့တာေတြကအားလံုးအမွားေတြလား။ဟင့္အင္း၊လံုးလံုးမမွားဘူး။လံုးလံုးမ်က္စိနဲ႕အေသခ်ာျမင္ခဲ့တာ၊လံုးလံုးနားနဲ႕အေသခ်ာကိုၾကားခဲ့တာေတြပါ။ညကသြားအိပ္ခဲ့တာလည္းအစ္ကိုမွမပါဘဲ။အစ္မကအျခားတစ္ေယာက္ကိုေခၚျပီးအိပ္ခဲ့တာ၊လံုးလံုးအဲဒီလူမ်က္နွာကိုအေသခ်ာျမင္ခဲ့တာပဲ။အစ္မညာေနတာ၊အစ္မညာေျပာေနတာ၊ဒါဆိုအစ္ကိုကေရာဘာလို႔အစ္မစကားေတြကိုေထာက္ခံေပးေနရတာလဲ။ဘာလို႔အစ္ကို႔မ်က္နွာကဘာမွမျဖစ္ခဲ့သလိုၾကည္လင္ေနရတာတဲ့လဲ။ဘာေတြလဲ၊ဘာေတြျဖစ္ကုန္ျပီလဲ။မ်က္နွာၾကက္ကိုစိုက္ၾကည့္ေနရင္းကလံုးလံုးမ်က္လံုးထဲအရိပ္ေတြေပၚလာတယ္။အရိပ္ေတြ၊အရိပ္ေတြ၊တျဖည္းျဖည္းနဲ႕လံုးလံုးမ်က္လံုးမ်က္လံုးေတြျပဴးျပဴးလာတယ္။
"မလုပ္ပါနဲ႔၊မလုပ္ပါနဲ႕"
ေၾကာက္ေၾကာက္လန္႔လန္႕နဲ႕လံုးလံုးေအာ္ခ်လိုက္ေပမယ့္မမီေတာ့ဘူး။အေဖကအေမ့ကိုဓားၾကီးနဲ႕ထိုးခ်လိုက္ျပီ။အေမလည္းေသြးအိုင္ထဲလဲက်သြားျပီ။လံုးလံုးကအေမ့ကိုဖတ္ျပီးရိႈက္ၾကီးတငင္ငိုေနေပမယ့္အေဖကေတာ့မ်က္လံုးၾကီးျပဴးျပီးရပ္ၾကည့္ေနတယ္။ေၾကာက္လိုက္တာ၊လံုးလံုးအရမ္းေၾကာက္တယ္။မ်က္စိကိုစံုမွိတ္ခ်လိုက္ေတာ့မ်က္ရည္ေတြနဲ႔ေရာျပီးအရိပ္ေတြေပ်ာက္သြားတယ္။ဒါေပမယ့္လံုးလံုးမ်က္လံုးထဲမွာေတာ့အရိပ္ေတြကရွိေနတုန္းပဲ။
"လင္ငယ္ေနတဲ့မိန္းမ၊ေဖာက္ျပန္တဲ့မိန္းမ"
အေဖ့ရဲ႕စူးစူးဝါးဝါးမ်က္လံုးေတြနဲ႕ရီေဝေဝျဖစ္ေနတဲ့ပံုစံကလံုးလံုးမ်က္လံုးထဲကမထြက္ဘူး။ေၾကာက္လိုက္တာ၊လံုးလံုးအရမ္းေၾကာက္တာပဲ။ၿပီးေတာ့၊ညက်ရင္အိပ္မက္ေတြမက္ဦးမွာ၊အိပ္မက္ထဲမွာလံုးလံုးေပ်ာ္ရမလား၊ငိုရမလား၊ဟင့္အင္း၊ေသခ်ာပါတယ္၊လံုးလံုးငိုရမွာပါ။အိပ္မက္ေတြကညတိုင္းမက္တယ္၊ဟုတ္တယ္၊အိပ္မက္ေတြ၊အိပ္မက္ေတြ၊လံုးလံုးအရမ္းေၾကာက္တဲ့အိပ္မက္ဆိုးေတြ၊လံုးလံုးမက္ခ်င္တဲ့အိပ္မက္ကတစ္ခုပဲရွိတယ္။အဲဒီအိပ္မက္ထဲမွာအစ္ကိုရယ္၊အစ္မရယ္၊ေမာင္ေလးရယ္၊ၿပီးေတာ့လံုးလံုးရယ္၊စိမ္းစိုေနတဲ့ျမက္ခင္းျပင္ၾကီးရယ္၊ဟိုဒီပ်ံဝဲေနတဲ့လိပ္ျပာေလးေတြရယ္။
--------------------
ညႇိဳ႕ျပင္း႐ွ
No comments:
Post a Comment