" ေတာင္ဇလပ္၊ ခ်ယ္ရီတုိ႔လည္း ရဲရဲနီေစ၊ ထင္း႐ွဴးေတာေတြေပါတဲ့ ေအာက္ခ်င္းငွက္တုိ႔ရဲ႕ သစၥာေျမ "
#ကိုဆူး(ခ်င္းေတာင္ေျခ)
ေတာင္တန္းႀကီးကုိ လွမ္းေမွ်ာ္ၾကည့္လုိက္ေတာ့ မႈိင္းလုိ႔ညိဳ႕လုိ႔ ေဆာင္းအကုန္ ေႏြကူးခါနီးဆုိေတာ့လည္း ႏွင္းခုိးေငြ႔ေတြလည္း မေတြ႕ရ။ ဟုိအရင္ အခ်ိန္တုန္းကေတာ့ ဘယ္ရာသီမဆုိ သစ္ပင္ေတြၾကားကေန တုိးထြက္လာတဲ့ ေအးစိမ့္စိမ့္ ေလေအးေလးက ဆီးႀကိဳ ႏႈတ္ဆက္တာေပါ့။ မုိးရာသီဆုိရင္ေတာ့ စိမ္းစိမ္းစုိလုိ႔။ ေဆာင္းရာသီဆုိရင္လည္း ႏွင္းျမဴေတြ ေဖြးေဖြးလႈပ္လုိ႔။ အခုလုိ ရာသီမွာေတာ့ မႈိင္းညိဳ႕ညိဳ႕ေပါ့။ ခ်ယ္ရီကလည္း ပြင့္ၿပီးၿပီ။ ေတာင္ဇလပ္တုိ႔ကလည္း ပြင့္ခ်ိန္လြန္၊ ေအာက္ခ်င္းငွက္ ဆုိတာကေတာ့ ခ်င္းေတာင္မွာ အ႐ုပ္ ေရးၾကည့္ရမယ့္ အေျခအေနေပါ့။ လက္ရွိအေျခအေနမွာေတာ့ ခ်င္းေတာင္ကုိ စတက္မယ့္ လမ္းစမွာတင္ကုိက လမ္းေတြခ်ဲ႕ထားလုိ႔ ကားတစ္စီးနဲ႔ တစ္စီး၊ ဆုိင္ကယ္တစ္စီးနဲ႔ တစ္စီး ေရွာင္တိမ္းလုိက္တယ္ ဆုိရင္ပဲ တလိပ္လိပ္ တက္လာတဲ့ ဖုန္လုံးႀကီးေတြကို ရင္ဆုိင္လုိက္ရၿပီေလ။ ဘာေၾကာင့္ အခုမွ လမ္းျပဳျပင္ျခင္း လုပ္ငန္းေတြ လုပ္ေနတယ္ဆုိတာ မသိရေပမယ့္ လမ္းေတြက်ယ္သြားၿပီ၊ ၿပီးစီးသြားၿပီ ဆိုရင္ေတာ့ လမ္းပန္းဆက္သြယ္ေရး ေကာင္းမြန္ေတာ့မယ္လုိ႔ ေတြးရင္း ေပ်ာ္မိပါတယ္။ ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းရဲ႕ မ်က္ႏွာမွာေတာ့ ဖုန္ေတြက သနပ္ခါးေတြလိမ္း၊ မိတ္ကပ္ေတြ ဖုိ႔ထားသလုိပေလ။
ခ်င္းျပည္နယ္ ဟားခါးၿမိဳ႕ကုိသြားတဲ့ အခုတစ္ႀကိမ္မွာေတာ့ လမ္းေတြက ဆုိးသလား ဆုိေတာ့လည္း သိပ္မဆုိး။ ေကာင္းသလား ဆုိေတာ့လည္း သိပ္မေကာင္း။ လမ္းျပင္ေနတဲ့ အခ်ိန္ကာလ ဆုိေတာ့လည္း လမ္းျပင္တာေတြ ေစာင့္ဆုိင္းသြားလာရ။ တစ္ေနရာ၊ ႏွစ္ေနရာမဟုတ္၊ လမ္းတစ္ေလွ်ာက္လုံး ၁၀ ေနရာေလာက္ေတာ့ ရွိမယ္။ ညဘက္ဆုိ ေစာင့္ရတာရွိမွာ မဟုတ္ပါဘူးေလဆုိၿပီး ေတြးထားမိတာ။ ညဘက္ပါ လမ္းခ်ဲ႕တာေတြ လုပ္ေနေတာ့ လုိရာခရီးေရာက္ဖုိ႔က အခါတုိင္းထက္ကုိ ပုိၾကာခဲ့တာေပါ့။ လမ္းမေပၚက ဖုန္လုံးေတြက အလုံးလုိက္ အရင္းလုိက္ ေျပးေပြ႕ဖက္ၾကနဲ႔ဆုိေတာ့ စိတ္ပ်က္စရာ။ ခ်င္းေတာင္ရဲ႕လမ္းက သီခ်င္းထဲကလုိ 'ကားေလးစီးရင္ ဖုန္ထလာ' ဆုိသလုိ စိတ္ကူးယဥ္ မေကာင္းေတာ့။ ကားတစ္စီးနဲ႔ တစ္စီး အေရွာင္အတိမ္းေတြဆုိရင္ ဖုန္လိပ္ေတြက တစ္ဖက္ကလာတဲ့ယာဥ္ကုိ ေကာင္းေကာင္း မျမင္ရ။ ခရီးသြားေတြ အကုန္လုံး သူ႕မ်က္ႏွာၾကည့္ ျပံဳးစိစိ၊ ကုိယ့္မ်က္ႏွာ ၾကည့္ျပံဳးစိစိနဲ႔ေပါ့။ ဘာပဲေျပာေျပာ ခ်င္းေတာင္မွာေနတဲ့ တုိင္းရင္းသားေတြ အဖုိ႔ေတာ့ သြားလုိ႔လာလုိ႔ျဖစ္တယ္ ဆုိရင္ပဲ လမ္းေကာင္းတယ္တဲ့ေလ။ ကုိယ္ကေတာ့ ဆုိင္လားမသိ မဆုိင္လားမသိ။ ဆီးသီးဗန္း မေမွာက္ပါေစနဲ႔လုိ႔ ဆုေတာင္းေနတာေပါ့ေလ။
တကယ္ေတာ့ ဒီလမ္းဒီခရီးဆုိတာ ကြၽန္ေတာ့္အတြက္ေတာ့ မေရမတြက္ႏုိင္ေအာင္ သြားခဲ့တဲ့ လမ္းေတြေပါ့။ ကုိယ္သြားတုိင္းလည္း လမ္းေဘး၀ဲယာမွာ ဘာေတြေျပာင္းလဲေနၿပီလဲဆုိတာ စူးစမ္းမိတာပါပဲ။ ဟားခါး - ကေလးလမ္းဟာ ၁၂၉ မုိင္ ကြာေ၀းပါတယ္။ မိတ္ေဆြ တစ္ေယာက္က ဘာေျပာလဲဆုိေတာ့ "တစ္ႏွစ္ကုိ ၁၀ မုိင္ႏႈန္းက လမ္းေကာင္းေအာင္ စပယ္ရွယ္ လုပ္မယ္ဆုိရင္ ၁၅ ႏွစ္ အတြင္းဆုိ လမ္းေတြက ေကာင္းမွေကာင္း ျဖစ္ေနပါၿပီကြာ။ အခုေတာ့ ငါတုိ႔ ငယ္ငယ္ကတည္းက ျပင္လာတဲ့ လမ္းအခု အထိလည္း ျပင္တုန္း" တဲ့။ သူ႕အသက္ ၅၀ ေက်ာ္ ၆၀ ၀န္းက်င္ေလ။ သူ႕အေတြးက ဘယ္ေလာက္မွန္မလဲဆုိတာ ကြၽန္ေတာ္ မသိေပမယ့္ သူေျပာသလုိကလည္း ဟုတ္တုတ္တုတ္ဗ် ။ ၂၀၁၅ ခုႏွစ္အတြင္းက ေျမၿပိဳမႈဆုိတဲ့ သဘာ၀ ေဘးဒဏ္က ခ်င္းေတာင္ကုိ ႏွိပ္စက္သြားလုိက္တာ လမ္းတံတားေတြလည္း ဘာခံႏိုင္မွာတုန္း။ သဘာ၀ေဘးေၾကာင့္လုိ႔ ေျပာမယ္ဆုိရင္လည္း ရတာေပါ့။ ဒါေပမဲ့ သဘာ၀ ေဘးဆုိတာ ၂၀၁၅ ခုႏွစ္ကမွ ဆုိးဆုိးရြားရြား ခံစားခဲ့ရတာေလ။ လမ္းတစ္ေလွ်ာက္မွာ သတိထားမိတာက ခ်င္းေတာင္ေပၚကုိ တက္ခဲ့တဲ့ တစ္ႏွစ္ထက္ တစ္ႏွစ္မွာေတာ့ ေတာင္ဇလပ္ပင္ေတြ၊ ထင္းရႈးပင္ေတြ၊ ခ်ယ္ရီပင္ေတြက တစ္ႏွစ္ထက္တစ္ႏွစ္ ပုိပိုၿပီး ေလ်ာ့နည္းလာတယ္ ဆုိတာကေတာ့ သတိထားမိတဲ့သူ တုိင္းသိႏုိင္ပါတယ္။
ဟုိတစ္ခ်ိန္က ရဲရဲေပါက္ေနေအာင္ ပြင့္တဲ့ ေတာင္ဇလပ္ေတာလုိ႔ အမည္တြင္တဲ့ ေလသာေတာင္တန္း တစ္၀ုိက္မွာ ေတာင္ဇလပ္ေတြ ေလ်ာ့ပါးလာတာ ေဒသခံေတြ သိၾကပါတယ္။ ဒီလုိပါပဲ ဖလမ္းနယ္ ၀န္းက်င္မွာ ထင္း႐ွဴးေတာဆုိတဲ့ ေနရာေတြမွာ ထင္း႐ွဴးပင္ေတြ နည္းပါးလာတာ အေသအခ်ာပဲေလ။ ခ်ယ္ရီေတြဆုိတာလည္း ထုိနည္းလည္းေကာင္းေပါ့။ တကယ္ေတာ့ ခ်င္းေတာင္ရယ္လုိ႔ ေျပာၾကမယ္ဆုိရင္ လူတုိင္းရဲ႕ရင္ထဲ၊ ႏွလုံးသားထဲ၊ မ်က္စိထဲမွာ ေတြးျမင္ခံစားမိၾကတာေတာင္ ဇလပ္ေတြ၊ ထင္း႐ွဴးေတြ၊ ခ်ယ္ရီေတြေပါ့။ ဒါကခ်င္းေတာင္က ေပးထားတဲ့ သဘာ၀ သယံဇာတဆုိတာ လူတုိင္းသိေနၾကတာပဲေလ။ ေဒသခံေတြ မထိန္းသိမ္းလုိ႔ဆုိၿပီး အျပစ္ေျပာေနၾကမယ့္ အစား ဒီလုိသဘာ၀ သယံဇာတေတြကုိ ထိန္းသိမ္းသင့္တယ္ ဆုိတာေတြကုိ ေျပာဆုိဖုိ႔ဆုိတာ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ အပါအ၀င္ ျမန္မာႏုိင္ငံသား အားလုံး တာ၀န္ရွိၾကတာပဲေလ။ ဒါေတြက ခရီးသြားရင္းလာရင္း လမ္းေဘး၀ဲယာက ျမင္တဲ့ ကြၽန္ေတာ့္အေတြး။ တကယ္တမ္း ထဲထဲ၀င္၀င္ ေစ့ေစ့စပ္စပ္ ၾကည့္ၾကမယ္ဆုိရင္ သယံဇာတေတြ ပ်က္သုန္းေနတဲ့ ခ်င္းေတာင္ဆုိတာ ျဖစ္ေပၚလာတဲ့ သဘာ၀ ေဘးအႏၲရာယ္ေတြကုိ ေထာက္႐ႈျခင္းအားျဖင့္ သိႏုိင္တာပဲေလ။ ၿပီးခဲ့တဲ့ႏွစ္က စံခ်ိန္တင္ေအာင္ မုိးရြာသြန္းမႈေၾကာင့္ ခ်င္းေတာင္မွာ ေျမေတြၿပိဳ၊ သစ္ပင္ေတြ မရွိေတာ့ မုိးေရကုိ မထိန္းသိမ္းႏုိင္ေတာ့ဘဲ ကေလးလြင္ျပင္ကုိ တုိက္႐ုိက္စီးဆင္းၿပီး ကေလးလြင္ျပင္မွာ သမုိင္တစ္ေလွ်ာက္ စံခ်ိန္တင္ေအာင္ ေရႀကီးခဲ့တာေတြဟာ ခ်င္းေတာင္ရဲ႕ သဘာ၀ သယံဇာတ ဆုံး႐ႈံးျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္ေပၚလာတဲ့ အက်ဳိးဆက္ေတြပဲလုိ႔ ထင္ျမင္မိပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္ ခ်င္းေတာင္သဘာ၀ သယံဇာတေတြ တျဖည္းျဖည္း ေပ်ာက္ကြယ္ေနလဲ ဆုိတာကုိေတာ့ ေသေသခ်ာခ်ာ စစ္တမ္းတစ္ခု ျပဳလုပ္ဖုိ႔ လုိအပ္ေနပါၿပီ။
ခ်င္းေတာင္ကုိသြားရာ လမ္းေဘး၀ဲယာမွာ တစ္ေမွ်ာ္တစ္ေခၚ ျမင္ေနရတဲ့ ေတာင္ယာေတြ ဆုိရင္လည္း တခ်ဳိ႕ကေျမၿပိဳမႈေၾကာင့္ ပ်က္စီးၾကတယ္။ ႏွစ္စဥ္ႏွစ္တုိင္း ၀မ္းစာေရးအတြက္ ေတာေတြကုိခုတ္ၿပီး ေတာင္ယာခ်ဲ႕ထြင္ေနတာလည္း ႏွစ္စဥ္လုိပဲေလ။ ေတာင္ယာမလုပ္ၾကဘူး ဆုိရင္လည္း ဘာလုပ္ၾကမလဲ။ "ကြၽန္ေတာ္တုိ႔က ေတာင္ယာမွ စုိက္မစားၾကဘူးဆုိရင္ ဘာနဲ႔စားမလဲ" ဆုိတဲ့ ခ်င္းတုိင္းရင္းသားႀကီးရဲ႕ ေမးခြန္းက ကြၽန္ေတာ့္ကုိ အခက္ေတြ႕ေစပါတယ္။ တကယ္ေတာ့လည္း ေတာင္ယာ မီးမ႐ိႈ႕ၾကနဲ႔လုိ႔ ေျပာ႐ုံထက္ ေတာင္ယာခုတ္တဲ့ အလုပ္အစား၊ ေတာင္ယာလုပ္ငန္းအစား အျခားအလုပ္အကုိင္ အခြင့္အလမ္းတုိ႔ အစားထုိးေပးဖုိ႔ လုိတာေပါ့။ ခ်င္းတုိင္းရင္းသားတုိ႔လည္း ေတာင္ယာခုတ္၊ ေတာင္ယာမီး႐ႈိ႕တယ္ဆုိတာ သဘာ၀ ပတ္၀န္းက်င္ကုိ ထိခုိက္ေစတယ္ဆုိတာ သူတုိ႔သိတာေပါ့။ ၀မ္းေရးအတြက္ ဆုိေတာ့လည္း ဇြတ္မွိတ္သာ လုပ္ေနၾကရတာေလ။ ေတာင္ယာလုပ္ငန္းအစား တျခားဘာလုပ္ငန္းေတြမ်ား အစားထုိးေပးႏုိင္မွာလဲ။ ဒါကုိ ဘယ္သူက လုပ္ေပးမလဲ၊ အစုိးရက လုပ္ေပးမလား၊ လူမႈအဖြဲ႕အစည္းေတြက လုပ္ေပးမလား။ ခ်င္းေတာင္ လမ္းခရီးကုိ သြားလာေနတုိင္း အျမဲတမ္း စဥ္းစားေနရတဲ့ ေမးခြန္းတစ္ခုေပါ့။ တကယ္ေတာ့လည္း သဘာ၀ ပတ္၀န္းက်င္၊ လူေနမႈဓေလ့စ႐ုိက္၊ သဘာ၀ေက်းငွက္ တိရစၦာန္၊ ရာသီဥတု အားလုံးက ဆက္စပ္ေနတာပါပဲ။ ေတာေတြ ေပ်ာက္ကုန္ေတာ့၊ ရာသီဥတုက မမွန္၊ ရာသီဥတု မမွန္ေတာ့ စုိက္ေရးပ်ဳိးေရးက အလုပ္မျဖစ္၊ စုိက္ေရးပ်ဳိးေရး အဆင္မေျပေတာ့ စား၀တ္ေနေရး ခက္ခဲ၊ အလုပ္အကုိင္ အခြင့္အလမ္း နည္းပါးေတာ့ တျခားေဒသေတြကုိ ေျပာင္းေရႊ႕ၾက၊ သစ္ေတာေတြ မရွိေတာ့ သဘာ၀ေက်းငွက္ တိရစၦာန္ေတြလည္း ဘယ္ရွိေတာ့မွာလဲ။ အားလုံးဟာ ဆက္စပ္ေနၾကေတာ့ ၀မ္းေရးမွ မတည္ၿငိမ္ေတာ့လည္း ဘယ္အရာေတြကမ်ား တည္ၿငိမ္ဦးမွာလဲေလ။
ေတာင္ႀကီးေတြကုိ ေက်ာ္ျဖတ္လုိက္၊ ေတာင္တန္းေတြကုိ ေကြ႕၀ုိက္လုိက္နဲ႔ ေတာင္တန္းႀကီးေတြက ကြယ္၀ွက္ထားတဲ့ ၿမိဳ႕ေလးျဖစ္တဲ့ ဟားခါးၿမိဳ႕ကုိေရာက္ေတာ့ ညက ေတာ္ေတာ္ နက္ေနၿပီ။ မီးကလည္း ပ်က္ေနေသးတယ္။ ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ ညီတူညီမွ် ျဖစ္ေနတာကေတာ့ ေနရာတုိင္းမွာ လွ်ပ္စစ္မီးပ်က္ျခင္းနဲ႔ လုံး၀မရျခင္းေပါ့။ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ လာခဲ့တာက ခ်င္းအမ်ဳိးသားေန႔အတြက္ သတင္းယူဖုိ႔ေပါ့။ ခ်င္းအမ်ိဳးသားေန႔ ဆုိတာ တကယ္ေတာ့ ပေဒသရာဇ္ စနစ္ကုိ တြန္းလွန္ၿဖိဳဖ်က္ျခင္း၊ ခ်င္းအမ်ဳိးသားတုိ႔ရဲ႕ စည္းလုံးညီညြတ္မႈကုိ ျပသျခင္းဆုိတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္ေတြနဲ႔ က်င္းပတယ္လုိ႔ သိရပါတယ္။ ခ်င္းတုိင္းရင္းသားတုိ႔ရဲ႕ ႐ုိးရာယဥ္ေက်းမႈ အေမြအႏွစ္၊ ခ်င္းအမ်ဳိးသားတို႔ရဲ႕ အမ်ဳိးသား အထိမ္းအမွတ္ေတြျဖစ္တဲ့ ေတာင္ဇလပ္၊ ထင္း႐ွဴး၊ ခ်ယ္ရီ၊ ေအာက္ခ်င္းငွက္ စတာေတြကုိ ထိန္းသိမ္းၾကရမွာေပါ့။ ေရွးဘုိးဘြားတုိ႔ရဲ႕ ႐ုိးရာပြဲေတြ၊ ႐ုိးရာအားကစားေတြ၊ ႐ုိးရာယဥ္ေက်းမႈ သီခ်င္းေတြ၊ အကေတြ အပါအ၀င္ ဓေလ့ ထုံးစံေတြပါ ခ်င္းေတာင္ႀကီးေပၚမွာ တည္ျမဲေနဖုိ႔ လုိပါတယ္။ ဒါေတြအားလုံးကုိ ဘယ္သူေတြက ထိန္းသိမ္းရမလဲဆုိတာ ကုိယ့္ကုိယ္ကိုယ္ ခ်င္းတုိင္းရင္းသားလုိ႔ ခံယူထားတဲ့သူေတြက အဓိက ထိန္းသိမ္းရမွာပါ။ ႏုိင္ငံေတာ္ကလည္း ၀ုိင္း၀န္းပံ့ပုိးရမွာေပါ့။
အုိ... ေတာင္ဇလပ္တုိ႔ေရ ေလႏွင္ရာကုိ ေမ်ာပါဖုိ႔အတြက္ အဆင္သင့္ မျဖစ္လုိက္ပါနဲ႔ဦး။ တကယ္ေတာ့ ထင္း႐ွဴး၊ ခ်ယ္ရီေတြနဲ႔အတူ ခ်င္းေတာင္တန္းႀကီးေပၚမွာ က်ီစယ္ေပြ႕ဖက္ပါဦး။ လြမ္းေရးထက္ ၀မ္းေရးခက္တယ္ဆုိတာ သိေပမယ့္ ေအာက္ခ်င္းငွက္တုိ႔ဟာ ေရၾကည္ရာ မ်က္ႏုရာကုိ ေျပာင္းေရႊ႕မသြားဖုိ႔အတြက္ ခ်င္းေတာင္ႀကီးက အျမဲေျပာျပေနမွာေပါ့။ ေတာင္ဇလပ္ပန္းတုိ႔ မလန္းဆန္းႏိုင္တဲ့ ေနရာ၊ ခ်ယ္ရီပန္းေတြ မပြင့္လန္းတဲ့ ေနရာ၊ ထင္း႐ွဴးေတြ မေပါက္တဲ့ေနရာ၊ ေအာက္ခ်င္းငွက္တုိ႔ မပ်ံသန္းတဲ့ ေနရာဆုိတာ ခ်င္းေတာင္ရယ္လုိ႔ ဘယ္သူကမ်ား သတ္မွတ္မွာလဲေလ။ ဆလုိင္းေရ.. မင္းတုိ႔ေဒသအတြက္ မင္းတုိ႔မွာ တာ၀န္ရွိသကြဲ႕၊ မုိင္ေရ.. မင္းတုိ႔ရဲ႕ ႐ုိးရာအကေတြ၊ သီခ်င္းေတြ၊ ဂ်ပ္ခုတ္လုပ္ငန္းေတြ မေပ်ာက္ပ်က္ဖုိ႔အတြက္ မင္းတုိ႔မွာ တာ၀န္ရွိသကြဲ႕။ ခ်င္းေတာင္တန္းႀကီးေပၚက အသည္းႏွလုံးပုံရိဒ္ ေရကန္မွာ သစၥာထားၾကတဲ့
ေအာက္ခ်င္းငွက္ေမာင္ႏွံ ေတာင္ဇလပ္ပန္းေတာမွာ ကခုန္လုိ႔ ခ်ယ္ရီပန္းေတြၾကားမွာ ေခါင္ၾကြယ္သီခ်င္းေတြ ဆုိၾကတယ္ဆုိတာ ထင္း႐ွဴးေတာၾကားက ညင္းသြဲ႕သြဲ႕ ေလေျပေတြက မုိင္ရဲ႕ ဆံႏြယ္ေတြကုိ က်ီစယ္လုိ႔။ စိတ္ကူးနဲ႔ ေတြးၾကည့္ရင္း ျမဴ ေတြဆုိင္း မႈိင္းေတြ တုိက္လာတဲ့ ႐ုန္းေတာင္တန္းႀကီးကုိ ေငးေမာရင္း။ ခ်င္းတုိင္းရင္းသားတုိ႔ရဲ႕ ကံၾကမၼာ ျဖစ္တည္ခြင့္ဟာ ခ်င္းတုိင္းရင္းသားတုိ႔ရဲ႕ လက္ထဲမွာသာ ရွိေတာ့မယ္ေလ။ ခ်င္းတုိင္းရင္းသားတုိ႔ရဲ႕ တြဲလက္ေတြက ခ်င္းေတာင္ႀကီးကိုျဖာယွက္လ်က္။
#ကိုဆူး(ခ်င္းေတာင္ေျခ)
No comments:
Post a Comment