" အထက္တန္းက်တဲ့ေရ "
=================
#ေမာင္ေခ်ာႏြယ္
အႏုပညာ ေႏြဦးေပါက္ ရာသီကို မညာခ်င္ဘူး။
လႈိင္းပုတ္ခတ္ခံ ေက်ာက္ေဆာင္ကို မညာခ်င္ဘူး။
အဆုတ္ရဲ႕ အလုပ္ကို မညာခ်င္ဘူး။
သစ္သီးတစ္လံုးသီးတိုင္း သင္တို႔အတြက္ျဖစ္တယ္။
ပန္းတစ္ပြင့္ပြင့္တိုင္း သင္တို႔အတြက္ ျဖစ္တယ္။
အခ်စ္ေရ
ညစ္ညမ္းတဲ့ လမ္းမမ်ားနဲ႔
ငါ့ရဲ႕ က်န္းမာေရးအတြက္
လက္ဖက္ရည္တစ္ခြက္သာ
သစၥာရွိခဲ့ပါေစေတာ့
ဆဟာရကို
အာဟာရလို႔ထင္တယ္။
(၁)
အဲသည္လိုနဲ႔
မေပ်ာ္ရႊင္တဲ့ ေကာ္ဖီတစ္ခြက္အတြက္
လက္ေဆာင္ေတြ ေပးခဲ့ၿပီ။
အဲသည္လိုနဲ႔
အခ်စ္ေရး အဆင္မေျပတဲ့
အခန္းထဲက ေၾကးမီးျခစ္ႀကီးအတြက္လည္း
သစ္သီးအခ်ိဳေတြ ယူေဆာင္ခဲ့ၿပီ။
အဲသည္လိုနဲ႔
ရူးသြပ္ေနတဲ့ ေႏြဦးေလအတြက္လည္း
အိပ္မက္လွလွတစ္စံု
လံုၿခံဳစြာ ေပးပို႔လုိက္ၿပီ။
အဲသည္လိုနဲ႔
ခရီးထြက္သြားတဲ့
စီးကရက္မ်ားနဲ႔လည္း
စာအျမန္ ဆက္သြယ္ခဲ့ၿပီ။
အဲသည္လိုနဲ႔
ေလကေျခြခ်သြားတဲ့
မေသခ်ာမႈေတြအတြက္
သီခ်င္းလက္ေဆာင္ပို႔ခဲ့ၿပီ။
အဲသည္လိုနဲ႔
ႏွင္းမရွိတဲ့ ေဆာင္းအတြက္လည္း
ေကာင္းကင္တစ္ခုေပးခဲ့ၿပီ။
အဲသည္လိုနဲ႔
ဘဝအတြက္
ဇလေဗဒ အခ်က္အလက္ေတြလည္းဆက္လက္စုေဆာင္းခဲ့ၿပီ။
ေမေမေရ
ျမစ္ေတြကို ကြၽန္ေတာ္စီးခဲ့ေပါ့။
.
(၂)
အသက္အပိုင္းအျခားေတြလည္း
နက္ရႈိင္းသြားခဲ့ၿပီ။
အပူအေအးေလမိုး
အခိုးအေငြ႔အေရြ႕
အေတြ႔အႀကံဳ အမႈံအမႊား
ရူးသြပ္စြာ ခူးဆြတ္ခဲ့ဖူး
ႏူးညြတ္စြာလည္း စြန္႔လႊတ္ခဲ့ဖူးၿပီ။
ရန္အေထြေထြေၾကာင့္
ဌာန္ေၾကြခဲ့ၿပီ
ရန္အေပါင္းေၾကာင့္
ဥာဏ္ပိုေကာင္းခဲ့ၿပီ။
ေဘးဥပါဒ္အေထြေထြေၾကာင့္
အသက္ဓာတ္လည္း
ပိုမိုလတ္ဆတ္ခဲ့ၿပီ။
လူဆိုတာ လူဓာတ္လိုအပ္တာပဲ
အရႈံးအျမတ္
အမုန္းနဲ႔ ေမတၱာဓာတ္
အဖိုဓာတ္ အမဓာတ္
လူေတြမွာ
ပင္ကိုအရပင္ လိုအပ္ခဲ့တာ မဟုတ္လား
ေက်ာကဒဏ္ရာကို
ေလာကတံထြာလို႔ စဲြမွတ္
စာတစ္အုပ္လို
အသာထုတ္ဖတ္သြားရံုပါပဲေလ။
အဲသည္လိုနဲ႔
ေရခ်ဳိးခ်င္တဲ့ မိုးဥတုအတြက္
ရုပ္ရွင္လက္မွတ္ တစ္ေစာင္ေပးခဲ့ၿပီ။
အဲသည္လိုနဲ႔
ေကာ္ဖီမေသာက္တတ္တဲ့
ေၾကာက္ရြံ႕မႈမ်ားအတြက္လည္း
ဘရန္ဒီတစ္ခြက္ ဝယ္ခဲ့ၿပီ။
အဲသည္လိုနဲ႔
ခ်စ္သူရဲ႕အနမ္းေတြဖို႔
လမ္းေဖာက္ေပးခဲ့ၿပီ။
အဲသည္လိုနဲ႔
ဒဏ္ရာရခဲ့တဲ့
ကႏၱာရႏွစ္မ်ားလည္း
သစၥာထားခဲ့ၿပီ။
အဲသည္လိုနဲ႔
အမွန္တရားကိုလည္း
ထမင္းစားဖိတ္ခဲ့ၿပီ။
အဲသည္လိုနဲ႔
ေနၾကာပြင့္ေတြကိုလည္း
ေနသာခြင့္ေပးလိုက္ၿပီ။
အဲသည္လိုနဲ႔
အဆိပ္နဲ႔ မိတ္ဖဲြ႔ခဲ့တဲ့
အိပ္မက္ေတြကိုလည္း
ဘိလပ္ရည္ တိုက္ခဲ့ၿပီ။
အဲသည္လိုနဲ႔
လူ႔နယ္ပယ္ရဲ႔
အနည္အႏွစ္မ်ားအတြက္လည္း
အထည္အသစ္အဆန္းေတြ
လက္ကမ္းခဲ့ၿပီ။
အဲသည္လိုနဲ႔
လြတ္လပ္ေရးကဗ်ာအတြက္
ေျမကြက္တစ္ကြက္ ထြန္ယက္ခဲ့ၿပီ။
ရန္သူမဲ့ ဘဝမွာလည္း
ငါ ကြၽန္ေတာ္ မေပ်ာ္တတ္ေတာ့ပါ၊
ခ်စ္သူမဲ့ ဘဝမွာလည္း
ငါ ကြၽန္ေတာ္ မေနတတ္ေတာ့ပါ၊
ပိုလွ်ံေသာေရ
ပရိုတိန္းအစအနအေလအလြင့္
စံလြန္ဖိအားအဆင့္ဆင့္ျဖင့္
ငါ့အသက္ရႈပြင့္မ်ား
ေကာင္းမြန္ ခိုင္မာစြာပင္
ရင္ေမာခဲ့ၿပီ။
အဲသည္လိုနဲ႔
လူ႔ဘဝကို ယုဇနပင္ေလးမွာ အသာခ်ိတ္
ဒူးယားတစ္လိပ္နဲ႔လည္း
အိပ္ေပ်ာ္တတ္ခဲ့ၿပီ။
အဲသည္လိုနဲ႔
ဘဝရဲ႔ဝန္ေဆာင္အား
ေလာကႀကီးကို
ဥယ်ာဥ္အသြင္ တင္ေဆာင္သြားႏိုင္ခဲ့ၿပီ။
အဲသည္လိုနဲ႔
အလိုမျပည့္မႈ
ငါ အလိုရွိခဲ့ၿပီ။
အဲသည္လိုနဲ႔
နာက်င္မႈေတြလည္း အရသာျဖစ္ခဲ့ေပါ့။
အခ်စ္ေရ
ကန္ေရကို ငံု႔ကိုင္းေနတဲ့
ကံ့ေကာ္ကိုင္းတစ္ကိုင္းလို ေနတတ္ခဲ့ၿပီ။
အဲသည္လိုနဲ႔
ခ်ဳိေပါ့က် လက္ဖက္ရည္တစ္ခြက္လို
အသက္ရွင္တတ္ခဲ့ၿပီ။
အဲသည္လိုနဲ႔
ဘဝရဲ႔ဒဏ္ခံအား
ဂုဏ္သတၱိ မ်ား ျမင့္မားခဲ့ၿပီ။
အဲသည္လိုနဲ႔
စၤပယ္တစ္ပြင့္လို
တကယ္ပြင့္မယ္ဆိုရင္
တင့္တယ္စြာ ပြင့္ႏိုင္ခဲ့ၿပီ။
အဲသည္လိုနဲ႔
အရသာခ်ဥ္စူးစူး
ဆူးဖက္ေသာ္လည္း ခူးရက္စရာမျမင္တဲ့
ဆူးပင္တစ္ပင္လို
ယဥ္ေက်းစြာ ငါေနတတ္ခဲ့ၿပီ။
အို..
ငါအိပ္ခဲ့ေသာ အိပ္မက္တို႔
ငါရိပ္ခဲ့ေသာ အရိပ္တို႔
ငါမွ်ားခဲ့ေသာ ငါးကို ငါစားခဲ့ရေခ်ၿပီ။
အဲသည္လိုနဲ႔
ႀကံဳသမွ် ဖုန္မထေတာ့ပါ
ဘဝကို အရသာ တစိမ့္စိမ့္ခံ
ပင္လယ္စင္ေရာ္ေတြလို
ေပ်ာ္ရႊင္စြာ ပ်ံဝဲႏိုင္ခဲ့ၿပီ။
အဲသည္လိုနဲ႔
အသက္သံုးဆယ္တစ္ဆိုတဲ့ ခြက္တစ္ခုမွာ
လူ႔နယ္ပယ္ရဲ႔ ထုထည္ေတြ
ကယ္လိုရီေတြ ျဖစ္ခဲ့ၿပီ။
ေရထု ေျမထု ေလထုႏွင့္ ေသမႈေတြၾကား
မယားနဲ႔တရား ဆားခပ္လို႔စားေတာ့မယ္
ေနမႈက
ပါးလွပ္ထူထပ္ လွပလွခ်ည္ရဲ႔
ငါ တပ္သက္ခဲ့ေခ်ၿပီ။
အခ်စ္ေရ
လူေတြက
တူတံဆိပ္ ေထာပတ္ကိုလည္း
ကိုးကြယ္ၾကတယ္။
ဘဝလမ္းခရီးဟာ
ဝမ္းမီးနဲ႔ ၿပီးရမွာလား
ငွက္ဆိတ္တဲ့ သစ္စည္းတစ္စည္းမွာေတာင္
အဓိပၸာယ္ေတြ သိပ္သည္းခဲ့ပါတယ္။
အဲသည္လိုနဲ႔
ေနညိုခ်ိန္ ဘား ကေလးမွာ
ဘဝကို ခပ္ပါးပါးလွီးရင္း
ကမၻာေလာကႀကီးကိုလည္း
အရက္နဲ႔ ျမည္းတတ္ခဲ့ၿပီ။
အဲသည္လိုနဲ႔
အခ်ဳိရွာ တမာေတြ႔ေသာ္လည္း
ဂ်ဳိကာ မပါဘဲ ေဒါင္းတတ္ခဲ့ၿပီ။
အဲသည္လိုနဲ႔
အငိုအရယ္ ဇာတ္ေတြၾကား
ခ်ဳိခ်ဥ္ငန္စပ္
အရသာဓာတ္ေတြၾကား
ဘဝကို အျမတ္တႏိုး ထမ္းပိုးခဲ့ၿပီ။
အဲသည္လိုနဲ႔
အဲလဗတ္ကမူးနဲ႔ ျခဴး ေဆးလိပ္ကိုဖြာရင္း
ဆိုးရြားတဲ့ ရာသီဥတုကိုလည္း
ကဗ်ာနဲ႔ ျပဳျပင္တတ္ခဲ့ၿပီ။
အဲသည္လိုနဲ႔
အထူးထူး အျပားျပားေသာ ဆူးၾကားမွ
လူလားေျမာက္ရန္ သိခဲ့ၿပီ။
အဲသည္လိုနဲ႔
ေန႔မ်ားရဲ႔ အစိုအေျခာက္
ေရႊသားနဲ႔ ေႏြပိေတာက္ကို
အပ်ိဳေပါက္လို ၿငိခဲ့ၿပီ။
အဲသည္လိုနဲ႔
ေဟာသည္ အိုဇုန္းဓာတ္အလႊာထဲမွာ
မင္းသမီး ခ်ဳိၿပံဳးကလည္း
ဟိုတုန္းကလိုပါပဲ
အႏုပညာ စံပယ္အၿပံဳးေတြနဲ႔
ေဟာသည္
အာကာလြင္ျပင္ မိုးအခံုးႀကီးကိုေလ
ရစ္ဖဲြ႔ေႏွာင္ထံုးဆဲပါလား
ေသြးေၾကာထဲကို တိုက္ရုိက္ ေရာက္ခဲ့ၿပီ။
သူငယ္ခ်င္းေရ
ေမာင္ေခ်ာႏြယ္ေရ
ကမၻာႀကီးေရ
လက္ဖက္ရည္တစ္ခြက္မွ်ပင္
တည္ခင္းဧည့္မခံႏိုင္ေသာ
အမွန္တရားထံ လာလည္ပါ။
.
ေမာင္ေခ်ာႏြယ္
*
ဂူစတီနာကို မသိခဲ့ဘူးေနာ္
ဂြၽန္ ၂၁ မွာ
ဖိနပ္သစ္ေလးတစ္ရံဝယ္ခဲ့တယ္။
#ေမာင္ေခ်ာႏြယ္
No comments:
Post a Comment