ထြန္းေဝျမင့္ကဗ်ာမ်ားစုစည္းမႈ

ထြန္းေဝျမင့္ကဗ်ာမ်ားစုစည္းမႈ
*******************************
တီေကာင္နဲ႔ စၾကဝဠာ
________________
၁။
သစ္ပင္စိုက္မလို႔ ေျမႀကီးကို လွန္လိုက္ေတာ့...
တီေကာင္
တြန္႔တြန္႔လိမ္လိမ္ ခုန္ေပါက္ၿပီး အျပင္ထြက္လာ
ေျမဆီကို စားလို႔ ေျမႀကီးထဲမွာပဲ ေပ်ာ္ရွာသူ တီေကာင္
ငယ္ငယ္တုန္းက တီေကာင္ကိုျမင္ရင္ အူယားၿပီး ရြံရွာ
သည္အျမင္ကို ေျပာင္းလဲပစ္မွ ေကာင္းေတာ့မွာေပါ့
တီေကာင္ကို ငါ ေနာက္တစ္ႀကိမ္ ျပန္ၾကည့္လိုက္တယ္။
၂။
အၾကည့္၊ ပိုၿပီး က်ယ္ျပန္႔ေအာင္ ေနာက္ဆုတ္လိုက္
အာကာသထိ ေနာက္ဆုတ္လိုက္တယ္။
အာကာသထဲက အၾကည့္နဲ႔ ကမ႓ာကို ၾကည့္မိတယ္
အသက္ဇီဝရဲ႕ အရိုးစင္းဆံုး ဖြဲ႕စည္းပံု ရွာတဲ့အခါ
'တီေကာင္'ကိုပဲ ရွင္းရွင္းလင္းလင္း ျမင္ရမွာေပါ့
လူကိုဒုကၡမေပးတဲ့ စင္းလံုးေခ်ာ တီေကာင္ေလး
ေပ်ာ့စိစိ တြားသြားတြန္႔လိမ္ထဲမွာ ငါအႀကိဳက္ဆံုးက
တီေကာင္ျဖစ္ေနၿပီ၊ သူပဲ ေျမႀကီးကို အခ်စ္ဆံုးမို႔ေပါ့
ေလာကထဲမွာ တီေကာင္လူးလြန္႔ေနပံု ဘယ္ေလာက္လွသလဲ
ဒါဟာ ကေလးငယ္ရဲ႕ အျမင္(သို႔)ဒသနဆရာရဲ႕ အျမင္လည္းျဖစ္ရဲ႕။
၃။
အသက္ဝိညာဥ္အေၾကာင္း
ဘယ္သူေတြဘယ္ေလာက္နားလည္လို႔လဲ
ကဗ်ာဆရာက ဘာမွ နားမလည္ဘူးလို႔ ေျဖတယ္။
ဟုတ္ၿပီ...နားမလည္တဲ့ ကေလးငယ္မ်က္စိနဲ႔ၾကည့္တဲ့အခါ
စင္းလံုးေခ်ာ ကိုယ္ထည္နဲ႔ ဖြဲ႕စည္းထားတဲ့
တီေကာင္ကေလးမွာေတာင္ အံ့ဖြယ္အလွ ရွိေနတာျမင္ရ
သည့္ထက္ေကာင္းတဲ့ ဘဝအျမင္ ဘယ္ရွိေတာ့မလဲ
ဒါဆို...သူ႔ထက္ဖြဲ႕စည္းပံုရႈပ္ေထြ၊ ဖြဲ႕စည္းပံုအရ စိတ္အျဖစ္ဆံုး
အသိမ္ေမြ႕ အႏူးညံ့ဆံုးရုပ္၊ ျဖစ္တည္မႈ ဘယ္ေလာက္လွမလဲ
လူအျဖစ္ကို ငါေနာက္တစ္ႀကိမ္ ျပန္ၾကည့္လိုက္တယ္။
၄။
သစ္ပင္စိုက္မလို႔ ေျမႀကီးကို လွန္လိုက္ေတာ့...တီေကာင္
တြန္႔တြန္႔လိမ္လိမ္ ခုန္ေပါက္ထြက္လာၿပီး ငါ့ကိုေမးတယ္
'အို...လူသား၊ ေျမမွာေမြးဖြားၿပီး ေျမမွာပဲ နိဂံုးခ်ဳပ္ရမွာ
စၾကဝဠာကို ေမးခြန္းထုတ္ေနဖို႔ လိုေသးသလားတဲ့'
လိုအပ္တယ္လို႔ ကဗ်ာေတြက ေျပာတယ္...ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့
ေမးခြန္းေတြကို ရပ္ပစ္လိုက္ရင္ ဘဝဟာ ရပ္ဆိုင္းသြားမွာေပါ့
အသက္ဇီဝမွာ အလွမရွိဘူးဆိုရင္ စၾကဝဠာမွာလည္း
အလွမရွိ ဘဝဆိုသည္ အခ်ည္းႏွီးပဲဆိုပါရင္
စၾကဝဠာႀကီးလည္း အခ်ည္းႏွီးပဲ ဘဝနဲ႔စၾကဝဠာဟာ
မသိႏိုင္တာခ်င္း အတူတူ ထုထည္အတူတူပဲ
လူ႔ဘဝဟာ စၾကဝဠာႀကီးသေလာက္ ႀကီးေလေတာ့
ၿငီးေငြ႕ဖြယ္မျမင္ေတာ့ ရွင္းျပရရင္ လူဆိုတဲ့ မ်ိဳးေစ့ကေလး
ကမ႓ာေျမေပၚ ေရာက္ရွိလာပံုက စရမွာေပါ့။ ။

ထြန္းေဝျမင္​့
.
*********************************

ေကာ္ဖီက်က်၊ဓာတုေဗဒက်က်နဲ႔ ကဗ်ာက်က်
====================================
တပ္ဆင္ထားေသာ
ေရႊသားအတိတပ္မက္မႈမ်ား
တစ္ထည္စီခြာခ် ခၽြတ္ပုံလုိက္ေသာအခါ
ငါ့အတြင္းသားငါ တုိးလွ်ိုေပါက္ျမင္ရတာ
အမွန္တရားနလန္ထစ ကေယာင္ကတမ္း ေၾကာင္အမ္းၿပီး
ေလာကႀကီးကုိ မႏုိင္မနင္းဆြဲတင္ေနမိေလာက္ေအာင္
ေရွ႕ေလာႀကီးခဲ့ဖူးပါတယ္။

ထုိႏွစ္ေတြကား
မာေရေၾကာေရမ်ားကုိ ၾကြပ္ၾကြပ္၀ါး
ကမာၻေျမတြင္ အရိပ္ထင္ေသာ စိတ္ႏွလုံးမ်ားစြာကုိ ေၾကညက္ၿပီး
ငါႏွစ္ကုိယ္ခြဲ ျဖစ္သြားရင္း ႀကီးျပင္းေနတာ
ယန္းေပါဆတ္နဲ႔ ေကာ္ဖီခါးခါး ေသာက္ၾကတာ
မာရ္နတ္သားကုိ လက္ပန္းေပါက္ခတ္ စိန္ေခၚလုိက္တာေတြ
တစ္သက္မွာ ေမ့မရေလေတာ့ ။

လူဆုိတာ ဘာလဲ
ဓာတုေဗဒနည္းလမ္းအရေတာ့
လူဆုိတာ လွ်ပ္စစ္ဓာတ္အားစက္ႀကီး တစ္လုံးပါပဲ
မဟုတ္ဘူး ျငင္းမိၿပီး
ႏွစ္စဥ္ ႏွစ္တုိင္း
ကုိယ့္မ်က္ႏွာကုိယ္ မွန္လုိ ၾကည့္လုိ႔အားမရ
နယ္နိမိတ္အက်ယိအ၀န္း ႀကီးမားေပစြ ။

ေရေျမေတာေတာင္ တစ္ေလွ်ာက္ ငါ့ဥဒါန္းက်ဴးရင့္သံ
တစ္ကုိယ္ေတာ္ လူဆန္ရ
ကမာၻမွာ ကဗ်ာေရးရင္း အသက္ဆက္ရ
ငါ ရပ္မေန၊အရွိန္ျမွင့္ အားသြန္ေနခဲ့ၿပီ ။ ။

ထြန္းေ၀ျမင့္
.
*******************************************************
လူပံု ေပါက္ခဲ့ မေပါက္ခဲ့
====================
ဘဝကို အဓိပၸာယ္မဲ့လိုက္ေသာအခါ
ျမတ္ႏိုးတြယ္တာမႈအေပၚ ေရာဂါမ်ား ေဝ့ဝဲ
အခ်ိန္ကာလ ေပ်ာ့တြဲ အရည္ တစက္စက္ ထြက္
အဆိုးျမင္ ေလခ်ဥ္ တေအ့ေအ့ တက္ရင္း
ကမ႓ာ့ဓာတ္ျပားေဟာင္း၌ မ်က္ေၾကာစင္း
သက္တမ္းရင့္ ပ်င္းရိၿငီးေငြ႕ဖြယ္ ရပ္ကြက္အတြင္းရွိ
ကဗ်ာဆိုတာ ဘာမွန္းမသိ ကဖီး
အဲဒီကဖီးမွာ ဒီကဗ်ာ
ငါ ခ်ေရးလိုက္တာပါပဲ။
ဘဝဆိုသည္ တိုေတာင္းလြန္းေသာ အိပ္မက္
ထိုအစြန္းတစ္ဖက္၌ စိတ္ေလလြင့္သူ မျဖစ္လို
အို . . . အေမ
ေသြးသား ခန္းေျခာက္ေနမယ့္ စိတ္ဓာတ္မ်ိဳး
ျမဴတစ္မႈန္မၽွ သားမွာ မရွိလို၊
လူ႔ႏွလံုးေသြးမ်ား
တသြင္သြင္ ၾကည္လဲ့ စီးဆင္းေနမယ့္
လုပ္ငန္းအသစ္ကိုသာ တင္ဆက္ခ်င္ပါရဲ႕
ကၽြန္ေတာ္ဟာ ကမ႓ာနဲ႔ သက္ဆိုင္ခ်င္သူပါ။
အထင္မလြဲၾကပါနဲ႔
ဝမ္းသာအားရ လာခဲ့သူပါ
ခ်စ္ခင္ရင္းႏွီးလိုက္ခ်င္စမ္းပါဘိ
ငါ တစ္ကိုယ္လံုး ဝင္ေရာက္မိတဲ့ ေမွာ္ရံုေတာႀကီးရယ္။ ။
.
ထြန္းေဝျမင့္

***********************************************************
___________________________________________________
ျပန္ေရာက္လာတဲ့ တနဂၤေႏြ
====================
ငါ မေပ်ာ္ပါဘူးလို႔ မေျပာခ်င္
ငါ စိတ္ဓာတ္က်ေနတယ္လို႔ မေျပာခ်င္
မေျပာခ်င္တာေတြ ငါ့အမိႈက္ေတာင္းထဲမွာ ျပည့္ေနၿပီ
ခ်စ္သူေရ . . . ငါ့အမိႈက္ေတာင္း မင္း သြားသြန္လိုက္ပါလား
မင္းဟာ ငါ့အရႈပ္ေတြကို ရွင္းသူပါ။
မင္းဟာ ငါ့ရဲ႕ စံပယ္ပန္းပင္ကေလးပါ။
မင္းဟာ ငါဖတ္တဲ့စာအုပ္စင္ေလးပါ။
အသက္ရွင္ရတာ အရသာကင္းမဲ့တယ္ ထင္တဲ့အခ်ိန္
ဘဝကို ယံုၾကည္ေအာင္ ဘယ္သူလုပ္တယ္ ထင္သလဲ
ေလယာဥ္ပ်ံေတြ အခ်ိန္မွန္ ပ်ံသန္းေနဆဲ
မီးရထားေတြ အခ်ိန္မွန္ ဝင္လာၾက၊ ထြက္သြားၾက။
သစ္သီးေတြလည္း သူ႔ဓမၼတာအတိုင္း ဝင္းမွည့္လာျမဲ
တနဂၤေႏြေန႔လည္း တစ္ပတ္လည္ၿပီး ျပန္ေရာက္လာခဲ့
" မင္း ေနရထိုင္ရတာ ေပ်ာ္ရႊင္ရဲ႕လား
အားရပါးရ ရယ္ေမာခဲ့ဖူးသလား
စိတ္တင္းမာမႈေတြ ေလၽွာ့ခ်တတ္သလား "
ခ်စ္သူေရ . . . ဒါေတြဟာ ဇာတ္လမ္းရဲ႕အစပါကြယ္။ ။
.
ထြန္းေဝျမင့္
.
___________________________________________________
ခ်ာလီခ်က္ပလင္နဲ႔ ဟစ္တလာ
====================
ေရကုန္ေရခန္း လက္ေဝွ႕ထိုးသတ္မယ့္ ခ်ာလီခ်က္ပလင္နဲ႔ ဟစ္တလာ
ဟစ္တလာကို သံေလွာင္ခ်ိဳင့္နဲ႔ ပြဲထုတ္လာတယ္။
ေလွာင္ခ်ိဳင့္ထဲမွာ ဟစ္တလာ အၿမီး တယမ္းယမ္း မာန္ဖီေနၿပီ။
ေလွာင္ခ်ိဳင့္ကို ဖြင့္လိုက္တာနဲ႔ ႀကိဳးဝိုင္းထဲ ခုန္ဝင္လာၿပီး
ဟစ္တလာ မိုးခ်ဳန္းသလို တဝုန္းဝုန္း ထိုးေဟာင္ေနေလရဲ႕။
ႀကိဳးဝိုင္းေထာင့္မွာ ခ်ာလီခ်က္ပလင္ ရိႈက္ႀကီးတငင္ ငိုေႂကြး
ပရိသတ္ လက္ခုပ္သံ တေျဖာင္းေျဖာင္း ဟစ္တလာကို အားေပးေနၿပီ
ဒိုင္လူႀကီးဝင္လာေတာ့ ဒိုင္လူႀကီးရဲ႕လက္တစ္ဖက္ကို လိမ္ခ်ိဳးလိုက္ၿပီး
ဟစ္တလာ တကၽြတ္ကၽြတ္ ဝါးစားျပေနေလရဲ႕။
ဒိုင္လူႀကီးရဲ႕လက္ငါးေခ်ာင္းစလံုးကို ဝါးစားပစ္လိုက္တယ္။
ခ်ာလီခ်က္ပလင္ သူ႔ပါးသူ ရိုက္ရိုက္ၿပီး ရိႈက္ႀကီးတငင္ ငိုေႂကြး
ဟစ္တလာကို အားေပးတဲ့ပရိသတ္မ်ား ဝက္ဝက္ကြဲ ရံုမဆံ့ေတာ့။
ဟစ္တလာ အားတက္လာၿပီး
သူ႔အၿမီးနဲ႔ ခ်ာလီခ်က္ပလင္ကို တဘုန္းဘုန္း ရိုက္
ပြဲခင္းထဲ ဆင္းလာၿပီး မိန္းမတစ္ေယာက္ကို အဓမၼျပဳက်င့္
ပရိသတ္ဘက္ လွည့္ၿပီး အမ်ိဳးမ်ိဳး ေအာ္ဟစ္ ဆဲေရးတိုင္းထြာ
ဒါကိုပဲ ပရိသတ္က တဝါးဝါး ပြဲက်၊ ဟစ္တလာကို ပန္းကံုးစြပ္ၾက
ႀကိဳးဝိုင္းထဲ ျပန္ဝင္လာၿပီး ခ်ာလီခ်က္ပလင္ကို
ဂ်ဳံနယ္သလို နယ္ပစ္
ခ်ာလီခ်က္ပလင္ အျပားျဖစ္ေအာင္ ဖေနာင့္နဲ႔ ေပါက္
နင္းေခ်၊ တင္းပုတ္နဲ႔ ထု၊ တလိမ့္တံုးနဲ႔ ႀကိတ္
ပရိသတ္လက္ခုပ္သံ မစဲေတာ့၊ အားေပးေအာ္ဟစ္သံ
အဆက္မျပတ္
ဟစ္တလာ ခ်န္ပီယံဆု ယူၿပီး
ကမ႓ာတစ္ပတ္ ခရီးလွည့္လည္ အပန္းေျဖ
ႀကိဳးဝိုင္းထဲမွာ သားေရစလို ျပားခ်ပ္ေနတဲ့ ခ်ာလီခ်က္ပလင္ကို
အဘြားအိုတစ္ေယာက္က ဖ်ာလို လိပ္ၿပီး သူ႔အိမ္ ယူသြားတာေပါ့။ ။
.
ထြန္းေဝျမင့္

**************************************************************
သူငယ္ခ်င္းသံုးေယာက္ ဘယ္ကိုေရာက္
=========================
ကၽြန္ေတာ္ရယ္
လၽွာေပၚ ျမက္ေပါက္ရယ္
ေလႏုေအးရယ္
သံုးေယာက္သား
ငရဲႀကီးရွစ္ထပ္ ဟိုတယ္ဘားမွာ
စကားေတြ အၾကာႀကီး ေျပာၾကရင္း
မဟာလူသားဥယ်ာဥ္ကို သြားဖို႔ ေဆြးေႏြးခဲ့ၾကတယ္။
အခ်ိန္ကာလက ၁၉၈၅
သံုးေယာက္သား
လူ႔ဘဝ၊ ေသျခင္းတရားနဲ႔
ေလာကႀကီးရဲ႕ အတြင္းအႏွစ္ပိုင္းမွာ လူးလာ
လူ႔အျဖစ္ဟာ
ခင္ဗ်ားသိထားသေလာက္ေတာ့
မဟုတ္ဘူး ရွိလိမ့္မယ္ . . . ဆိုၿပီး
ကၽြန္ေတာ္တို႔လက္ဝယ္မွာ
ေဟာလဗ္*၊ ေရွးေမာ့စ္ေဟနီ** နဲ႔ ဗေရာ့စကီး*** ကဗ်ာေတြ
တစ္ေပြ႕တစ္ပိုက္
ကိုလံဘတ္စ္က နယ္ေျမသစ္ကို နင္းမိလိုက္သလို
အခိုက္အခါမ်ိဳးေပါ့။
ခက္တာက
လၽွာေပၚ ျမက္ေပါက္ဟာ
သူ႔မေရႊေခ်ာကို သတိရရေနၿပီး
ေလႏုေအးက ေငြလိုေနတယ္
ကၽြန္ေတာ္လည္း ထိုနည္းလည္းေကာင္း
ျပည္သူနဲ႔ တစ္သားတည္းပဲလို႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ႀကီးက်ယ္ထားၿပီး
ဆင္းရဲျမဲဆင္းရဲေနတဲ့ဝတ္စံုနဲ႔
အလုပ္သြားလိုက္ ေစ်းသြားလိုက္
လမ္းေဘး ထိုင္လိုက္
ဂုဏ္သေရရွိသူေတြထဲ ဝင္ေရာလိုက္နဲ႔
ကိုယ္ပိုင္သကၠရာဇ္ေတြဟာ အလကားဟာေတြကို ေခါင္းနဲ႔ တိုက္
(ေအးေလ . . .)
ခ်စ္သူ႔ရင္ခြင္ကို ေခါင္းနဲ႔ ေဝွ႕သလိုမ်ိဳးလည္း ျဖစ္မွာပါ။
လၽွာဖ်ားက စကားေတြနဲ႔ပဲ အသက္ႀကီးလာေတာ့
လူလည္း လူရုပ္မေပၚေတာ့ဘူး ျဖစ္တတ္တယ္။
ဒါနဲ႔ မျဖစ္ေခ်ဘူးဆိုၿပီး အခန္းတံခါး ဆြဲပိတ္လိုက္တယ္။
ထြက္ေျပးျခင္းဝါဒေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး
တေဟတီကိုလည္း မသြားလိုဘူး
ဖုန္လံုးႀကီးေတြ တလိမ့္လိမ့္နဲ႔ ေမြးဌာေနကို
သိပ္ခ်စ္တာပဲဆိုတဲ့
ပလီပလာ တီတီတာတာလည္း ေျပာမထြက္ဘူး။
ဒါျဖင့္ ဘာကို ခ်စ္သလဲ
(ေမတၱာတရားဟာ သိပ္က်ယ္ျပန္႔ပါတယ္။)
ကၽြန္ေတာ့္အခန္းေလးကိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ခ်စ္တာ အမွန္ပဲ။
ေလာကသံုးပါးကို တစ္ကိုယ္စာ ခ်ံဳ႕ယူထားတဲ့အခန္းေလး။
သတၱဝါတစ္ခု ကံတစ္ခု နံေဘးမွာ
ပန္းပြင့္ေတြ ေဝလို႔၊ စမ္းေခ်ာင္းေလး ေခြလို႔ေပါ့ေလ။
အခုေတာ့ ၁၉၉၁
လၽွာေပၚ ျမက္ေပါက္ဆိုတဲ့ေကာင္က
မိန္းမရ၊ ကေလးေတြ ေမြးၿပီး
ေငးတိေငးငိုင္၊ ငူတိငူေငါင္ျဖစ္လို႔
ေလႏုေအးက
အရက္ခ်ိဳးကပ္၊ ဗိုက္ႀကီးခၽြဲၿပီး
စူပုပ္ပုပ္၊ ေအာက္သိုးသိုး၊ မ်က္စိေပါက္ မပြင့္ေတာ့ဘူး
အင္း . . . ကၽြန္ေတာ္တစ္ေယာက္ပဲ ခုခ်ိန္ထိ တိုက္ပြဲမက်ေသးဘူး။ ။
* Miroslav Holub(1923 - ) ခ်က္ကဗ်ာဆရာ
** Seamus Heaney အိုင္ယာလန္ကဗ်ာဆရာ
*** Brosky ရုရွား-ဂ်ဴးလူမ်ိဳး ကဗ်ာဆရာ
.
ထြန္းေဝျမင့္

*****************************************************************
လိုအပ္ခ်က္နဲ႔ ျငင္းဆိုခြင့္
=========================
လူတစ္ေယာက္မွာ နာမည္တစ္ခုရွိရင္ ၿပီးတာပဲ။
ေမာင္လွျဖစ္ျဖစ္၊ ေမာင္ဘျဖစ္ျဖစ္
နာမည္တစ္ခုရွိရင္ ျပည့္စံုၿပီ။
တရုတ္လား၊ ကုလားလား၊ ဆရာဝန္လား၊ ဖိနပ္ခ်ဳပ္သမားလား။
ငါ့ကို လာမေျပာနဲ႔၊ မသိခ်င္ဘူး၊ မလိုအပ္ဘူး။
ဟုတ္ၿပီ၊ အခု လာေနတာ ေမာင္လွလား။
လာပါဦးကြဲ႕ လူကေလးရဲ႕။
မင္း လူျဖစ္တာေတာ့ ေသခ်ာရဲ႕မဟုတ္လား
ဒါေလး တစ္ခုေတာ့ အေရးတႀကီး လိုအပ္တယ္။
.
ထြန္းေဝျမင့္
.
**********************************************************************
လမ္း၌ေတြ႔ရေသာ သတၱဝါ
=====================
ကြယ္ရင္ေမ႔
ေတြ႔မေျဖသာေအာင္လြမ္းတတ္တဲ႔
ဆယ္႔ငါးမိနစ္အကြ်တ္တရားၾကီးနဲ႔
ရန္ကုန္ျမဳိ႕လယ္မွာ ဆုံဆည္းျပန္ရာ
သူ႔ကုိယ္ပုိင္ဟန္အတုိင္း လႈပ္ယမ္း
ကုိယ္႔ကုိယိမ္းထုိး အသံထြက္
ေလတေဝါေဝါ ေရပက္မဝင္ေတာ႔ဘူး ။
ေတြ႔ေတြ႔ခ်င္း ေဆာက္နဲ႔ထြင္ပုံက
ဟဲ႔...အထီးက်န္တစ္ေကာင္ ၾကြက္
လက္ေတြ႔မပါ စိတ္ကူးယဥ္ေတြးေခၚပညာရွင္
ေျမကုိမခင္ ေကာင္းကင္ေမာ႔ၾကည္႔ အေတြးေခါင္
လူ႔ေဘာင္ လူ႔ေလာကအျပင္ဘက္ လူ႔ဗာလ
နင္႔ဘဝအေျခအေန သာယာပါေစ
ငါ႔အတြက္ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ ေပးဦးဟတဲ႔
သုညကေဖးက ထြက္ၾကေတာ႔
သူ႔အတြက္ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ေပး ရေပါ႔ ။
{.............................................................}
ဘယ္သူေတြ ဘာေတြရၾကသလဲ
ငါးမွ်ားခ်ိပ္မွာ ဘဝကုိ ပုံအပ္ၾက
စိမ္းလန္းေသာ သစ္ပင္မ်ားအၾကား
ကုိယ္ခႏၶာမ်ား ဘယ္သုိ႔ ေပါက္ေရာက္ခဲ႔ပါလိမ္႔ ။
တစ္စကၠန္႔ျပီးမွတစ္စကၠန္႔လာတယ္
သပြတ္အူကုိ စဥ္းစားေတြးေခၚရတာ
လမ္းမွန္သူေတြရဲ႕ေပ်ာ္ရႊင္ဖြယ္ ေနထုိင္နည္း ။
ဒီကဗ်ာကုိ အသံထြက္ဖတ္တာ
တဟားဟားရယ္ရင္း
ရယ္ရတယ္ေဟ႔ ေျပာကာ
ကြ်န္ေတာ္႔ပါး ခပ္ဆတ္ဆတ္ ပုတ္
ႏူတ္ဆက္ျပီး...
ဆယ္႔ငါးမိနစ္ အကြ်တ္တရားၾကီးဟာ
စက္ပစၥည္း အေရာင္းဆုိင္ထဲ
ဝင္သြားတာ ေတြ႔မိတယ္ ။ ။
ထြန္းေဝျမင့္
***********************************************************
ေဆာင္းနံနက္
-------------------------------- ထြန္းေဝျမင့္
တျမည့္ျမည့္ ႏွင္းမႈံျပာရီက
အရာရာကို ေကြးကုတ္ တြန္႕လိမ္ သြားေအာင္ က်ီစယ္ေလသလား
သက္ရွိမ်ားအေပၚ က်ဆင္းပုံဟာ ျပက္သားလြန္းလွခ်ည္႔ ။

အရိုးခိုက္ မတတ္
ႏွင္းျမဴထူထဲ ျပာ၀ါး၀ါးမွာ
ဒီဇင္ဘာ ပန္းကေလးမ်ား အပြင့္လိႈင္လိႈင္ ေမႊးေ၀သင္းပ်ံ႕
ၾကမ္းတမ္း ခက္ထန္မႈၾကား ရယ္ေမာ ရႊင္ပ်ေနၾကသေယာင္ ။

ေဆာင္းကို စြန္႕စြန္႕စားစား ရင္ဆို္င္ရာမွာ
ေရေႏြးေငြ႕ တေထာင္းေထာင္း
မီးပြား တျဖတ္ျဖတ္လြင့္ ကဖိးဆိုင္ေလးလည္းပါ။

ကဖီးဆိုင္ထဲမွ လူမ်ား
ဘာေတြ စိတ္၀င္စား
ရိုးတြင္းခ်ဥ္ဆီထိ စိမ့္ေအးေစတဲ႕ ငါးနာရီမွာ
ေဆာင္းရဲ႕တိုက္စားမႈကို ေက်ာေပးထားၾကကာ
သူတို႕ စိတ္ဓာတ္္ေတြ အေငြ႕တေထာင္းေထာင္း
သူတို႕စီမံကိန္းေတြ မီးပြားတျဖတ္ျဖတ္ လြင့္ေနရဲ႕ ..။ ။
*******************************************************
နည္းနည္းသိ အမွန္တရား
--------------------------------
.
နည္းနည္းပဲ သိတယ္လို႔ ဆိုကေရးတီးလည္း ေျပာဖူးတယ္။
၂၁-ရာစု ေတြးေခၚပညာရွင္ေတြလည္း ေျပာဖူးတယ္။
သိစရာေတြအားလံုးကို သိုေလွာင္ထားတဲ့ ကြန္ပ်ဴတာကေတာင္
သိစရာေတြ အမ်ားႀကီး သိုေလွာင္ဖို႔ က်န္ေသးသတဲ့။

နည္းနည္းပဲ သိတယ္ဆိုတာ အမွန္တရားျဖစ္တယ္။
နည္းနည္းပဲ သိတယ္ဆိုတဲ့ ယံုၾကည္မႈဟာ
ငါ့အတြက္ေတာ့ ေပ်ာ္ရႊင္ဖြယ္ အေကာင္းဆံုးပဲ။

ငါ့ရုပ္ရည္၊ငါ့စိတ္၊ငါ့ခံစားမႈ၊ငါ့အိပ္မက္
ငါျဖစ္တည္ေနတာ...
ငါ့အေၾကာင္း ငါသိတယ္ဆိုတာ ဘယ္အထိသိႏိုင္မွာလဲ
ငါ့ျပင္ပက အရွိတရားေတြကိုလည္း ငါနည္းနည္းပဲ သိတယ္။
အရာ၀တၳဳတစ္ခု၊ပန္းတစ္ပြင့္၊အသက္ဇီ၀၊စၾက၀ဠာ
အားလံုးဟာ ရိုးမသြားဘူး၊ၿငီးေငြ႕စရာ မျဖစ္ခဲ့ဘူး။
အားလံုးကို နည္းနည္းပဲသိလို႔ ငါ့ဘ၀ ဆက္တိုက္ရွင္သန္လာခဲ့တယ္။
.
ထြန္းေ၀ျမင့္
ခ်ယ္ရီ၊ၾသဂတ္၊၂၀၀၂၊
*****************************************************************
မီးရထား ထြက္ခြာခိ်န္
--------------------------------
.
ေဆာင္းည၊ ေကာင္းကင္ျပာ က်ယ္ျပန္႔ ၊ လမင္းျဖာက် ၊
ဟိုးအေဝးဆီက မီးရထား ၊ ဥၾသသံ ပဲ့တင္ ရွည္လ်ား ၊
ကဲြကြာရျခင္းမ်ား ၊ ခဲြခြာရျခင္းမ်ား ၊ ဘယ္သူမွ မလဲြနိုင္ေၾကာင္း
လြမ္းဆြတ္ျခင္းတဝက္၊ သတိတရား တဝက္ ၊ ဥၾသဆဲြ ထြက္ခြာ၊
ဒီ ပတ္ဝန္းက်င္ ေျခာက္ေသြ႔ ကႏၲာရထဲ
ငါ့ဘဝ ေျခာက္ေသြ႔ သစ္ပင္မွာ
ဘာ့ေၾကာင့္မ်ား မင္းအခ်စ္ ရြက္နုသစ္ေတြ စိမ္းလန္းလာခဲ့ပါလိမ့္
မင္းအခ်စ္ ပန္းသစ္ပြင့္ေဝ ေမႊးရနံ႔ သင္းထံု ေလညင္းထဲ
ေလာကၾကီးက သခၤါရ ၊ ငါ့ကိုျပေနသလို
အခ်စ္က ခ်စ္ျခင္းေမတၲာ၊ ငါ့ကို ေပးလာခဲ့
မီးရထားက ဥၾသသံေပးကာ ခုတ္ေမာင္းဆဲ
ေငြနွင္းမႈန္မႈန္ ေဆာင္းတစ္ည၊ လမင္းရဲ့ အလင္းေရာင္ေအာက္မွာ ။ ။

ထြန္းေဝျမင့္
*************************************************
စခန္းသာ
---------------------
ဘာစားမလဲ
ဘာေသာက္မလဲခင္ဗ်ာ
အေအးလား အပူလား ။

ဟုတ္ကဲ႕ဗ်ာ
ဆဟာရ သဲကႏၱရတစ္ပြဲ
ဝင္ရိုးစြန္း အေအးတစ္ခြက္ေပးပါ ။

ထြန္းေဝျမင့္
*************************************************************
အတူတကြ
----------------
.
မိုးခ်ဳပ္သြားတဲ႕ အထိ
ပန္းျခံ ခုံတန္းလ်ားမွာ
ငုတ္တုတ္ ထိုင္ခဲ႕မိတယ္

အေရွ႕အလယ္ပိုင္း စစ္ရယ္
အစာအိမ္ရယ္
ဝိညာဥ္ရယ္
အတူတကြ ငုတ္တုတ္ ထိုင္ေနမိတယ္

ထြန္းေဝျမင္႕
************************************************************
ဂြာယာနီကား
--------------------------------------
.
ပီကာဆိုေရးတဲ႕ ဂြာယာနီးကား
စပိန္ျမိဳ႕ေလးကို နာဇီေတြ ဗုံးၾကဲတဲ႕ ပန္းခ်ီကား
ငါ့ မွတ္ဥာဏ္မွာ တစ္သက္တာ စြဲျမဲခဲ႕တယ္

ကေလးမ်ား ၊ လူအိုမ်ား ၊ သန္စြမ္းသူမ်ား ၊ ဒုကၡတိမ်ား
ေက်းငွက္တိရစာၧန္မ်ား ၊ ပန္းျခံမ်ား ၊ ပ်ိဳးခင္းမ်ား
သစ္ပင္မ်ား ၊ စာသင္ခန္းမ်ား ၊ ေစ်းမ်ား
ေဆးရုံမ်ား ၊ ျပတိုက္မ်ား
လူတို႕ခိုလႈံရာ အိမ္ေခါင္မိုးမ်ား အေပၚ
ဗုံးေတြၾကဲခ်ခဲ႕တဲ႕ ပန္းခ်ီကား
ငါ့ မွတ္ဥာဏ္မွာ တစ္သက္တာ စြဲခဲ႕တယ္

ထြန္းေဝျမင့္
ရုပ္ရွင္ေတးကဗ်ာ ။ ဧျပီ ။ ၂၀၀၇

***********************************************************

ျဖစ္ေတာ္မူခန္း
-------------------------
လူျဖစ္လာဖို႕အတြက္
ေရွးဦးစြာ
အလုံးျဖစ္ေပၚလာရ

တျဖည္းျဖည္း
တျဖည္းျဖည္း
ဓာတ္သဘာ၀ မ်ား
လႈပ္ရွား စုရုံးလာၾက ။

မီး ျဖစ္လာ
မဟာ ပထ၀ီ ျဖစ္လာ
ပင္လယ္ ျဖစ္လာ
သစ္ပင္ ျဖစ္လာ

တျဖည္းျဖည္း
တျဖည္းျဖည္း
အခန္းက႑မ်ား
ထင္ရွား ျပတ္သားလာၾက ။

မိုးတိမ္ ျဖစ္လာ
ရာသီဥတုျဖစ္လာ
ေလညင္းျဖစ္လာ
တြားသြားသတၱ၀ါ ျဖစ္လာ

တျဖည္းျဖည္း
တျဖည္းျဖည္း
လူျဖစ္ျခင္းဆီ ဦးတည္ေရြ႕လ်ား ။

တျဖည္းျဖည္း
တျဖည္းျဖည္း
အဓိပါၸယ္ရွိျခင္းဆီ ဦးတည္ေရြ႔လ်ား ။ ။
.
ထြန္းေဝျမင့္
*********************************************************
မိုးနဲ႕ တိမ္
-------------------------------
မင္းအတြက္
တိမ္ဂြမ္းစိုင္ေလး လက္ေဆာင္ေပးမယ္
သူဟာ
နူးညံ႕တယ္ ၊ ေပါ့ပါးတယ္၊ လြတ္လပ္တယ္
(၂)
မင္းအတြက္
ေကာင္းကင္ျပာႀကီး လက္ေဆာင္ေပးမယ္
သူဟာ
ၾကည္လင္တယ္ ၊ခိုင္ခန္႕တယ္၊ ႀကီးျမတ္တယ္.။
ထြန္းေဝျမင့္

***********************************************
အင္အားမ်ား
------------------------------------------------
ခါးသီးျခင္းမ်ား
ေက်ာက္မ်က္ရတနာ စီခ်ယ္ထားလိုက္ျပီ ။

ေမွာင္မိုက္ျခင္းအတြက္ လက္ေဆာင္
အလင္းတစ္ေထာင္ကို ပို႕လိုက္ျပီ ။

ေဆြးေျမ႕ဖြယ္မ်ား
တဖြဲဖြဲေၾကြက်သြားျပီးေနာက္
ဘ၀ ေႏြဦးေပါက္ရာသီမွာ
အင္အားမ်ားစြာ ဖူးသစ္လို႕လာပါျပီ .။ ။
.
ထြန္းေဝျမင့္

*********************************************************

ဟင္းလင္းျပင္
----------------------
အေျပာက်ယ္လွတဲ႕
ဟင္းလင္းျပင္ႀကီး တစ္ခုလုံးအား
လွ်ာဖ်ားေပၚကို
ပီေကလို တင္ထားလိုက္တယ္။

ဟင္းလင္းျပင္ဆိုတာ
ပီေကလို မေပါ့ရႊတ္
ပီေကလို ခ်ိဳရဲရဲမေန
ပီေကလို ကုန္းခန္းတတ္တဲ႕အရာမဟုတ္ ။

ဟင္းလင္းျပင္ဟာ
ကိုယ္ထဲက ေသြးမ်ားလိုပဲ
ထူးကဲတဲ႕အင္အားနဲ႕ ျပည့္စုံတယ္။

ဟင္းလင္းျပင္ဟာ
ငါ့အာခံတြင္းကတဆင့္
ငါ့တစ္ကိုယ္လုံးမွာ စိမ့္၀င္တယ္.။ ။

********************************************************************
လိပ္ျပာ
----------------------
လမ္းမ်ား၊ အိမ္မ်ား၊ ေတာင္စြယ္မ်ား
ကမၻာ့ လွ်ိဳေျမာင္မ်ား အၾကား

ၾကယ္မ်ား ၊ျဂိဳလ္မ်ား ၊နကၡတ္မ်ား
ေကာင္းကင္ လွ်ိဳေျမာင္မ်ား အၾကား

ရက္မ်ား၊လမ်ား ၊ ကာလမ်ား
ဘ၀ လွ်ိဳေျမာင္မ်ား အၾကား

သ႑န္ ေပၚလာၾကည့္ပါလား
လိပ္ျပာလွလွနား ..။
.
ထြန္းေဝျမင့္

******************************************************************

ပန္း
----------------------
ပန္းဆိုသည္မွာ
စၾက၀ဠာကို ျဖတ္ကာ
ေျမကမၻာကို ထိုးထြင္းကာ
ပင္စည္တစ္ေလွ်ာက္ ထုတ္ခ်င္းေပါက္ကာ
ျမစိမ္းရြက္မ်ား အၾကား ၀င္းပလ်က္

အလွတရား အျပည့္
ထင္ရွားရွိျခင္း အျပည့္
အသက္၀ိညာဥ္အျပည့္
ရွင္သန္ျခင္းအဓိပါၸယ္
အျပည့္စုံဆုံး မ်က္နာေတာ္ ..။ ။
.
ထြန္းေဝျမင့္

**************************************************
အထုပ္
----------------------
အရိုးရယ္
အသားရယ္
အေရျပားရယ္
အားလုံးဟာ တစ္လႊာစီပဲ ။

အရိုးကို
အသားက ထုပ္ထားတယ္။
အသားကို
အေ၇ျပားက ထုပ္ထားတယ္
အေ၇ျပားကို
သဘာ၀တရားက ထုပ္ထားတယ္
သဘာ၀တရားကို
အခ်ိန္ကာလက ထုပ္ထားတယ္။

အခ်ိန္ကာလကို
……………………………………………..။ ။
ထြန္းေဝျမင့္
*********************************************************

မ်က္ကန္း
----------------------
အလင္းေရာင္မွာ ဘာသာစကား ရွိတယ္
မယုံရင္ နားေထာင္ၾကည့္

“ရယ္ေမာရင္းနဲ႕ မ်က္စိကြယ္ျပီး
မ်က္စိကြယ္ရင္းနဲ႕ ရယ္ေမာ……….တဲ႕”

သူ႕ကိုယ္သူ စိတ္ဆိုးဆိုးနဲ႕ ေျပာတဲ႕စကားေပါ့ ။ ။

****************************************************************

ေခတ္ေပၚအသံ(၁)
--------------------------------
ႏွစ္ပရိေစၦဒမ်ား ဆင္ျမန္းကာ
အလုံးအရင္းပင့္တင္ထားရေသာ ကိုယ္ခံအား
ေလာကဓံတရားဟာ သက္တန္႕ျဖစ္တယ္
ထို ထြန္ေရးညက္ခဲ႕ျပီ။

မျမဲျခင္းက မဆန္း
ျမဲျခင္းက ဆန္းၾကယ္လြန္းေပစြ ။
ထို လြမ္းဖြယ္ မ်ိဳးေစ့မ်ား ၾကဲခဲ႕ .။

မိုးေကာင္းကင္လည္း အေကာင္းဆုံး ျပာ
ကမၻာေျမႀကီး အမွန္ဆုံး စိမ္း
ႏွလုံးေသြးအား အစြမ္းဆုံး နီရဲ
ထိုအပင္မ်ား အျပိဳင္အရိုင္း လိႈင္းထခဲ႕ျပီ ။

က်စ္လ်စ္ ပိရိ ၊၀မ္းေျမာက္ဖြယ္ နာေပ်ာ္ဖြယ္
ငါ တူတစ္ခ်က္ ထုခ်လိုက္
ပကတိအသံ
ေရႊသားစင္စ္ရဲ႕အသံ
ေရ ၊မီး ၊ အျပည့္အစုံ ပါတယ္၊ ေသျခင္းကင္းတယ္။ ။
***************************************************************
ေခတ္ေပၚအသံ(၂)
--------------------------
ထပ္ျပန္တလဲလဲ
ပုပ္ကုန္ ၊သိုးကုန္ႀကီးလို လက္ညိွဳးထိုးခံရ
ဆင္းရဲလိုက္တာလို႕ အစြပ္စြဲခံလိုက္ရ
ေၾသာ္…..ငါ ရုပ္ဆန္လွခ်ည္ရဲ႕ ။

သူလို ငါလိုပဲ ထင္တိုင္းမေပါက္
လိုတာမရေရာဂါနဲ႕
ျဖစ္ခ်င္တာ မျဖစ္ေသးတာနဲ႕
သြားရင္း လာရင္း တိမ္ျမွဳပ္ခဲ႕ေတာ႕မွာလား။

တစ္ေယာက္တည္း…….
ကိုယ္ေလ တစ္ေယာက္တည္း ေလမွာလြင့္
ကေလးတုန္းကလို သီခ်င္းေတြေအာ္ဆိုလည္း
ျပီးမွ မျပီးပဲေလ။

ဒါေပမယ့္
အသံတု၀ိဇၨာ မျဖစ္လို႕
အသံစစ္စစ္၀ိဇၨာသာ ျဖစ္လို႕ရဲ႕
အႀကီးက်ယ္ဆုံးကို ခ်ီမကာ
ပညာသားပါပါ ၊အသားမာတက္
လူ႕ဘ၀ ဗဟိုခ်က္ေပၚ လက္တင္
ေသာ႕တစ္ခ်က္ဖြင့္ ၊ငါ့စက္ ငါႏိႈးလိုက္ျပီ…။ ။
.
ထြန္းေဝျမင့္
.
**************************************************
ေခတ္ေပၚအသံ(၃)
-------------------ထြန္းေ၀ျမင့္
ခါတိုင္းလိုပဲ
တစ္မိုးခ်ဳပ္သြား။

လူမွာ
ႏွာေမာင္းေတြက မ်ားလြန္းေတာ႕ေကာ
ေန႕တစ္ေန႕အေပၚ
အနံ႕ခံရ စုပ္ျမိဳရ
တြန္းကန္ရ အိေျႏၵပ်က္ရ
ျပီး……
ရယ္စရာေတြကိုပဲ ရွာၾကံရ ။

အမွန္က
လူတို႕ဆီ
အခ်ိန္ကာလ ဆင္းသက္လာပုံဟာ
ညင္လည္း ညင္သာ
နူးလည္း နူးညံ႕
သန္လည္း သန္စြမ္းလွပါတယ္။

ငါ ေတာ႕
ခါတိုင္းလိုပဲ
တစ္မိုး မခ်ဳပ္ခ်င္ဘူး။
******************************************************************

ေခတ္ေပၚအသံ(၄)
-------------------ထြန္းေ၀ျမင့္
ႏွစ္ဆယ္တစ္ရာစုထမင္းဆိုင္မွာ
ထမင္းတစ္နပ္အတြက္ အေျပးအလႊားစားရေပမယ့္
သစၥာတရားကိုေတာ႕ ပလုံးပေထြး မ်ိုဳမခ်ပါဘူး
အက္တမ္ကို ခြဲစိတ္သလိုမ်ိဳး
ႏ်ဴကလီးယပ္စ္ အထိ ရွာေဖြရန္ အေၾကာင္းရွိတယ္။

“လူသစ္ စိတ္သစ္ ပါဗ်ာ”
ခ်ီလိုက္ပုံကေတာ႕
ေခြးအတိုင္းပဲ ၊အမိအရ ခ်ီလာပါရဲ႕
အရိုးေတြ ျဖစ္ေနရင္ မရယ္ရဘူးလား။
အေပါစားဆန္တတ္ဖို႕ကေတာ႕ လြယ္ပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္
သဘာ၀က်က်
အနုပညာေျမာက္စြာ
အေနအထိုင္ကို ေျပာင္းလဲရန္ လိုအပ္ပါတယ္။

လမ္းေပၚမွာ ေရာင္စုံကားေတြ တေ၀ါေ၀ါ
လမ္းတစ္ဖက္မွာ အပန္းေျဖ ပန္းျခံ ၊လက္ဘက္ရည္ဆိုင္
လမ္းေဘးမွာ ငါ ရပ္ေနတယ္။
တန္ဖိုးနည္းလိေမၼာ္သီးတစ္လုံးကို အခြံႏႊာလို႕
အရည္ရႊန္းရႊန္း ခ်ိဳျမျမ
ကမၻာကလြဲရင္ ဘယ္ျဂိဳဟ္မွာမွ မရွိဘူး
တစ္စုံတစ္ရာရဲ႕ အထူးျပဳလုပ္ခ်က္
လူဆိုတာကေတာ႕
အထူးျပဳလုပ္ခ်က္ေပါင္း မ်ားစြာနဲ႕ေပါ့လို႕
ရွင္းလိုက္ရရင္ ေကာင္းမလား။

ကၽြန္ေတာ့္မွာ ငါ စြဲမရွိပါဘူးလို႕
ေျပာလိုက္ရရင္ ေကာင္းမလား
ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္
ေလွ်ာ႕မတြက္ၾကဖို႕ေတာ႕ အလိုအပ္ဆုံးပဲ။
လမ္းေဘးမ်ော ငါ ရပ္ေနတယ္
စၾက၀ဠာတံဆိပ္ ဂ်ာကင္ကို ၀တ္လို႕
နာရီၾကည့္ေတာ႕ ေမွာင္ရီပ်ိဳးစ ေျခာက္နာရီ
ကံတရား အသက္အရြယ္နဲ႕
လူ႕ ေလာကရဲ႕ အလယ္ဗဟိုမွာ စိတ္ေရာကိုယ္ပါ ရပ္လို႕ ။ ။

**************************************************************
ေမ့မရ
-----------------------------
တစ္ေန႕ရယ္ အကူးအစ
အသစ္ဖူးလာ ႏွင္းဆီဖူးကေလး ရုန္းၾကြေနပုံကို
ေတြ႕ရ ျမင္ရ ၾကည့္ေနတာလည္း စြဲမက္ဖြယ္
ႏွင္းဆီဖူးညိဳညိဳ ရင္ဖြင့္လာေတာ႕ ရဲရဲနီ
သူပြင့္ပုံ မူဟန္ လန္းစြင့္တင့္တယ္ ရနံ႕ၾကြယ္
ၾကည့္ရ ျမင္ရ ေတြ႕ေနရတာလည္း စြဲမက္ဖြယ္
သူ႕အယူ ဒႆနစခန္း ဆူးျပြမ္းတဲ႕ အလွဆန္းၾကယ္
သူျဖတ္သန္း ေရြ႕လ်ားပုံလမ္း လန္းဆန္းနီေစြးခဲ႕ျပီ
အဆုံးတစ္ေန႕မွာေတာ႕ ဓမၼတာအတိုင္းသာ ညိွဳေရာ္သြား
ျပန္ခ်ိန္သင့္မွေတာ႕ ေၾကြလိုက္ပါေတာ႕ အို…ႏွင္းဆီ
တိုးတိတ္ညင္သာ သူေပ်ာက္ကြယ္သြားေလမွ
သူ႕အေပၚစြဲတဲ႕အခ်စ္ဟာ အသစ္က ျပန္စ ။ ။
၁၉၉၇ ၊ ဒီဇင္ဘာ၊ ပန္းတိုင္

********************************************************************
မၿမဲျခင္းတရား
---------------------
ဖက္လက္စ စာအုပ္ပိတ္ကာ
အေညာင္းအညာ ေျပေအာင္လို႕
ဂ်င္းေဘာင္းဘီ၀တ္ထားတဲ႕ မၿမဲျခင္းတရား
လမ္းသလား

အလုပ္သမားရပ္ကြက္မွာေနတဲ႕ မၿမဲျခင္းတရားဟာ
ပန္းျခံမွာထိုင္
လယ္ကြင္းေတြဘက္ထြက္လာၿပီး
ေလေကာင္းေလသန္႕ေတြ
သူ႕ကိုယ္ထဲ ရႈသြင္းေနေလရဲ႕ ။

ေခါက္ဆြဲႀကိဳက္တဲ႕ မျမဲျခင္းတရားဟာ
အနတၱ ေဟာ္တယ္မွာ ညစာစားျပီး
ဒုကၡ ကဖီးမွာ အခ်ိဳတဲတယ္။

ေကာင္းကင္ျပင္မွာ ၾကယ္ေတြ ထြက္လာေတာ႕
မၿမဲျခင္းတရားဟာ နာရီကို တစ္ခ်က္ၾကည့္ျပီး
အိမ္ကို သြက္သြက္ျပန္ခဲ႕တယ္။

အိမ္ထဲ ျပန္ေရာက္မွ
သူသြားစရာက်န္ေနတဲ႕ ျမဲျခင္းတရားဆီကို
ဆက္လက္ ထြက္ခြာရမယ္ မဟုတ္လား။
ထြန္းေဝျမင့္
***************************************************************
ေမြးေန႕မွတ္တရ
---------------------------
ေျခဆုံး ေခါင္းဖ်ား
ငါ ဟာ
ႏွစ္ပရိေစၦဒမ်ား ျဖစ္တယ္။

ႏွာေခါင္း ရွိေနတာ
ဒီအနံ႕ကို ရရဲ႕လား
ေရေရလည္လည္ ျပဳံးမိတဲ႕
မျမျဲခင္းအနံ႕
ဒါ့ အျပင္
အေရး အႀကီးဆုံး
ငါ တဖြားဖြား ျဖစ္ေနတာ
ငါ နားစြင့္။

ဒီမွာလည္း
ထင္ေပၚေက်ာ္ၾကားပါေပရဲ႕
အစာစား ၊စကားေျပာတဲ႕ ပါးစပ္
အစာစား
စကားမေျပာဘဲေနခ်ိန္ သိုက္နန္းကို
ရွာေဖြ တူးေဖာ္ ေတြ႕ရွိခဲ႕ျပီ။

အခိုက္အတန္႕ဆိုတဲ႕တရားဟာ
(ေလ)လိုပဲ
လူ႕ဘ၀ႀကီးနဲ႕ တပူးတြဲတြဲ။

အပ်က္ျမင္လို႕ေတာ႕ ဘယ္ျဖစ္မလဲ
ဒီ ၁၉၉၀ မွာလည္း
ငါ့ ကိုယ္ေကာင္ႀကီး ေရွ႕ထိုးတင္လိုက္ျပီ .။ ။
.
ထြန္းေဝျမင့္

**********************************************************
အကုသိုလ္ပုံတူ
-------------------------
ေဖာင္းေဖာင္းပြပြ စိတ္လႈပ္ရွားကာ
ဟုတ္နိုးနိုး ေပ်ာ္ပါး
ေလာဘေရွ႕ေရာက္ ၊ အဆီျပန္ အရသာကို
ပ်ယီးပ်ာယာ ခံစားျပီး
စီးကရက္မီးခိုး တဖြားဖြား ထုတ္ေနပုံေတြေလ
ေန႕ထဲမွာ ရွင္းလင္းပီသ ျပတ္သားပါေပရဲ႕ ။ ။
ထြန္းေဝျမင့္
*********************************************************************
ႏွစ္ကိုယ္ခြဲ
===============
(၁)
ေသးနုပ္ နုံျခာလွတဲ႕ ကိုယ့္ဘ၀ “ရီရယ္လစ္ဇင္” မွာ
ခ်ိဳင့္ခြက္ထူေျပာတဲ႕ေက်ာက္လမ္းကေလးရယ္
လမ္းထိပ္မွာ ဆင္းရဲသားေဆးခန္းရယ္
သက္ငယ္မိုးထားတဲ႕၀ါးအိမ္ေတြရယ္
ညည္းသံ ၊ညဴးသံ ၊ဆူပူသံရယ္
သူခိုးလိုက္သံရယ္
အရက္ဆိုင္ရယ္
ကိုယ္ရယ္
(၂)
ကိုယ္ရယ္
ခ်စ္ျခင္းေမတၱာရယ္
သစ္သီး ဥယ်ာဥ္ရယ္
ဆယ့္ႏွစ္လရာသီ ပန္းေတြရယ္
ေအာင္ျမင္ခဲ႕ေသာဘာသာစကားရယ္
ေလာကႀကီးူရဲ႕ အရင့္အမာ ဟာသရယ္
ခ်မ္းသာၾကြယ္၀တဲ႕မိုးကုတ္စက္၀ိုင္းႀကီးရယ္
ေနခ်င့္စဖြယ္ ေကာင္းလိုက္ပါတဲ႕ကိုယ့္ခႏၶာအိမ္မွာ..။
ထြန္းေဝျမင့္

***********************************************************
တစ္ပတ္တစ္ႀကိမ္
-----------------------------
တစ္ပတ္တစ္ႀကိမ္ေလာက္ အင္တာနက္ကို ဖြင့္ၾကည့္
တစ္ပတ္တစ္ႀကိမ္ေလာက္ မိုးေကာင္းကို စူးစမ္း
တစ္ပတ္တစ္ႀကိမ္ေလာက္ ေသျခင္းတရားကို ရႈျမင္
တစ္ပတ္တစ္ႀကိမ္ေလာက္ ရွင္သန္ျခင္းကို ေတးဆို ။

တစ္ပတ္တစ္ႀကိမ္ေလာက္ ခ်စ္သူဆီကို သြား
တစ္ပတ္တစ္ႀကိမ္ေလာက္ မုန္းသူေတြနဲ႕ေတြ႕
တစ္ပတ္တစ္ႀကိမ္ေလာက္ ေပးစရာရွိတာေတြ ေပး
တစ္ပတ္တစ္ႀကိမ္ေလာက္ ေရးစရာရွိတာေတြ ေရး ။

တစ္ပတ္တစ္ႀကိမ္ေလာက္ ဘာစာအုပ္မ် မဖတ္နဲ႕
တစ္ပတ္တစ္ႀကိမ္ေလာက္ ဘယ္သူနဲ႕မွ မေတြ႕နဲ႕
တစ္ပတ္တစ္ႀကိမ္ေလာက္ ဘာအသားမွ မစားနဲ႕
တစ္ပတ္တစ္ႀကိမ္ေလာက္ ဘာစကားမွ မေျပာနဲ႕ ။

****************************************************
နားစြင့္
-------------------------
စကၠန္႕တံေလး တခ်က္ခ်က္ ေရြ႕လ်ားေနတဲ႕အသံ
သစ္ရြက္ေတြၾကား ေလျဖတ္တိုက္သြားတဲ႕အသံ
ပန္းပြင့္ေတြရွိရာ ပ်ားပိတုန္းေရာက္လာသံ
အေမွာင္ထုထဲက တီးတိုးေရရြတ္သံ
မိုးထစ္ခ်ဳန္းသလို ရဲရင့္တဲ႕အသံ
သတၱဳႀကိဳးေတြ ဗုံေတြေပၚက ဂီတရဲ႕အသံ
ျပီးေတာ႕….
ေသခ်ာျပီး စိတ္၀င္စားစရာေကာင္းလြန္းတဲ႕အေျဖေတြ
ငါ နားစြင့္ေနတာ
ကမၻာဦးကေန ဒီေန႕အထိပဲ။
မေဟသီ၊ ေမ၊ ၂၀၀၃
.
ထြန္းေဝျမင့္

****************************************************************
ငါး
---------------
ငါးဟာ သူ႕ကိုယ္သူ ငါးျဖစ္မွန္းမသိ
ေလာကကို မသိ ၊စၾက၀ဠာကို မသိ
ေသျခင္းနဲ႕ ရွင္ျခင္းကို မသိ
ဘာသာစကားကို သ ူမသိ ။

ငါးဟာ ငါးစာကိုပဲ သိ
ငါးမွ်ားခ်ိတ္ကို သူမသိ
ငါးဟာ
ႏွစ္ေပါင္းေထာင္ခ်ီျပီး ငါးစာကို ဟပ္ခဲ႕
ႏွစ္ေပါင္းေထာင္ခ်ီျပီး ငါးမဆားခ်ိတ္ကို မသိခဲ႕ ။

ႏွစ္ေပါင္းေထာင္ခ်ီျပီး
ျမစ္ကို ကူးခဲကတဲ႕ ငါး
ပင္လယ္ကို ကူးခဲ႕တဲ႕ ငါး
ႏွစ္ေပါင္းေထာင္ခ်ီျပီး
ကူးကာကူး၏ ခရီးမေရာက္ခဲ႕ ။
ထြန္းေဝျမင့္
************************************************************

သြားေတာ႕ရိုစီ
-----------------ထြန္းေ၀ျမင့္
ကၽြန္ေတာ္ မေျပာင္းလဲပါ
ဒီအရပ္မွာ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ရွိေနခဲ႕ၿပီး
ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ကၽြန္ေတာ္ သိေနခဲ႕ၿပီ
ခံစားခ်က္မ်ား ျပန္႕ပြားေနခဲ႕ျပီး
ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္ အတူ ေဟာင္းႏြမ္းလာခဲ႕ေသာ
သူတို႕ရဲ႕စကားမ်ား ၊ဟန္ေဆာင္ေနေသာ အိမ္မ်ား
ေပါေလာေပၚ ေပ်ာ္ရႊင္မႈမ်ား
တစ္ေယာက္နဲ႕ တစ္ေယာက္ ေတြ႕ၾကတဲ႕အခါ
ေရာင္းေစ်းကို ေျပာေနပုံမ်ား
သြား ရိုစီ
စမ္းေခ်ာင္းကေလးမွာ ေရခ်ိဳးေတာ႕
ဒါမွ လန္းဆန္းသြားမွာ…..။

(မည္သည့္မဂၢဇင္းမွ မပါေသး)
.
ထြန္းေဝျမင့္

********************************************************************
သိမ္ငယ္သူဖရန္႕ကပ္ဖကာေကာင္းမႈ
----------------------------------------ထြန္းေ၀ျမင့္
သားရဲတိရစာၦန္လိုလို ၊သူေတာ္စင္လိုလို
သဲကႏၱာရလိုလို ၊လူေနထူထပ္သလိုလို
ငါ သတိမခၽြတ္ယြင္းဘဲ တံလ်ပ္နဲ႕ေရ ေရာေနေပါ့။
ဒီခရီး ဒီလမ္း မ်က္စိသူငယ္နားသူငယ္ အေပါက္ရွာ
အထင္အျမင္ေသးစြာ ငါ့ကို ဘယ္ကလာသလဲ ဇြတ္ေမးၾက
ဘယ္ကို သြားေနတာလဲ ဇြတ္ေမးၾက၊
ေမးျပီး ေမာင္းထုတ္ၾက ။
အားလုံးသူစိမ္းေတြ ၊ဘ၀ခ်င္းက ျခားနားေနေပါ့ ။
ငါ မေတာက္ပဘဲ မတြန္႕ဆုတ္ခဲ႕တာ ဘာေၾကာင့္လဲ
ဒီခရီးလမ္းမွာ ကိုယ္တစ္ေယာက္တည္းမဟုတ္
ကြယ္လြန္သူ ဖရန္႕ကပ္ဖကာလည္း
ျဖတ္သန္းသြားခဲ႕သလိုပဲ။ ။
*****************************************************************

ညကအိပ္မက္
---------------------ထြန္းေ၀ျမင့္
ကမၻာႀကီး မီးဟုန္းဟုန္းေတာက္ ျပာက်သြားျပီလို႕
ညက အိပ္မက္မက္တယ္(ရုပေဗဒသီအိုရီ ဖတ္မိလို႕လားပဲ)
မနက္မိုးလင္းေတာ႕ ကမၻာႀကီးဟာ အေကာင္းပတိရွိေနျမဲ
ေလျပည္ေလညင္း ညင္သာတိုက္ခတ္ဆဲ….
သတင္းစာပို႕သမားလည္း အခ်ိန္မွန္ေရာက္လာခဲ႕တယ္။

မီးကၽြမ္းေနတဲ႕ သစ္ငုတ္တိုႀကီးလို႕
မညွာမတာ ငါ့ကို ဆဲေရးတိုင္းထြာ
မီးရထားဥၾသဆြဲတဲ႕အခို္က္ ဘာေတြ ေျပာင္းလဲသြားသလဲ
ကေလးတစ္ေယာက္ ေမြးဖြားလာ လူအိုတစ္ေယာက္ ေသဆုံးသြား
ဇာတိမွ မရဏအထိ ငါ့ရႈျမင္ပုံ ၾကည္လင္ပါရေစ
တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္မွာ ပ်က္စီး ေပ်ာက္ကြယ္သြားရမ်ာမို႕
ပန္းကေလးရဲ႕အလွမွာ ၾကည္နူးစရာရွာမရပါဘူး
ဆိုတဲ႕…….အျမင္မ်ိဳး မစြဲပါနဲ႕လား ခ်စ္တဲ႕သူ။

ကိုယ့္စိတ္ႀကိဳက္ ဘ၀ေနနည္းကေတာ႕
အနုပညာေျမာက္ခဲ႕ျခင္းလို႕ပဲ ယုံၾကည္တယ္။
ျမင္ကြင္းက်ယ္ျပန္႕လာတဲ႕ တစ္ေယာက္တည္းညေတြ
ဘယ္လိုအိပ္မက္မ်ိဳးပဲျဖစ္ျဖစ္ လာခဲ႕ေပေတာ႕
တစ္ေရးနိုးလို႕ အိပ္ယာထတဲ႕အခါ ေရတစ္ခြက္ေသာက္ျပီး
အခ်စ္သီခ်င္းတစ္ပုဒ္ကို ေအာ္ညည္းေနလိုက္ဖို႕ပဲ..။

Beauty ၊ နို၀င္ဘာ၊ ၂၀၀၃
****************************************************

စတုဒိတာ
==========
မီလ်ံနာသန္းၾကြယ္သူေဌးႀကီးလား
ေတြးေခၚရွင္ ဖီလိုဆိုဖာ သုခမိန္လား
တစ္ေန႔လုပ္တစ္ေန႔စား ဆင္းရဲသားလား
စိတ္ကူးယဥ္အႏုပညာသမားလား
ၾသဇာ အာဏာ တန္ခိုး ပါ၀ါ ထူေထာင္ခ်င္သူလား
လူဖ်င္းလူညံ႔၊ ပညာမဲ႔ အုတ္ၾကားျမက္ေပါက္လား
ဘယ္သူျဖစ္ျဖစ္ ေရာက္ေအာင္လာခဲ႔ၾကပါ။
လမ္းထိပ္က မ႑ပ္မွာ စတုဒိတာ ေကၽြးေနတယ္။ ။
ထြန္းေ၀ျမင္႔
ကဗ်ာေလာက (၂) စာအုပ္မွ

***********************************************************
ကဗ်ာ မရိွသူ
===============
ကဗ်ာမရိွသူမွာ စိတ္ခ်မ္းသာခ်င္လို႔
ေငြေတြ ဖိရွာ။

ကဗ်ာမရိွသူမွုာ စိတ္ခ်မ္းသာခ်င္လို႔
ေျပာင္လက္ေတာက္ပ လွေအာင္ေန။

ကဗ်ာမရိွသူကို ကဗ်ာေတြ အလကားေပးလည္း
ကဗ်ာမရိွသူက ကဗ်ာကို ရေအာင္ မယူႏိုင္။ ။
ထြန္းေ၀ျမင္႔
ကဗ်ာေလာက (၂) စာအုပ္မွ

**************************************************************
သူ ငယ္ ခ်င္း သို႔
================

လူႀကီးလူေကာင္းတစ္ေယာက္လို ၀တ္စားဆင္ယင္ဖို႔
ျပည္သူ႔အကိ်ဳးျပဳစာေပေတြေရးဖို႔
သက္သက္လြတ္စားၿပီး တရားဘာ၀နာပြားမ်ားဖို႔
အခ်ိန္ေတြကို တန္ဖိုးရိွေအာင္ အသံုးျပဳဖို႔
ငါ႔သူငယ္ခ်င္း လူေတာ္လူေကာင္းႀကီးက
ငါ႔ကိုေတြ႔တိုင္း ဆံုးမသြန္သင္တယ္။
ငါကအိမ္ထဲမွာဆိုရင္ . . .
တစ္ခါတရံ ကိုယ္လံုးတီးေနတတ္တဲ႔ေကာင္
မင္းလမ္းညႊန္တဲ႔အတိုင္းလည္း သိပ္မလုပ္ႏိုင္ခဲ႔ပါဘူး။
ငါဟာ အၾကမ္းဖက္သမားေတာ႔လည္း မဟုတ္ရပါဘူး။
လြတ္လြတ္လပ္လပ္ေနၿပီး ေရးခ်င္ရာေရးတတ္တာကိုေတာ႔
ခြင္႔လႊတ္ေပးၾကပါကြာ…ခြင္႔လႊတ္တဲ႔အလုပ္ကိုလည္း လုပ္ေပးၾကပါကြာ။

ထြန္းေ၀ျမင္႔
ကဗ်ာေလာက (၂) စာအုပ္မွ
***************************************************************
သဘာ၀အတုိင္းသာ
=======================
လူ႕ဘ၀မွာ နည္းနည္းအေနၾကာသြားလုိ႕
ခံစားခ်က္ေတြ ေလ်ာ့ပါးသြားၿပီလား။
လူ႕ဘ၀မွာ နည္းနည္းအေနၾကာသြားလုိ႕
ပ်င္းရိၿငီးေငြ႕ဖြယ ျဖစ္သြားၿပီလား။
လူ႕ဘ၀မွာ နည္းနည္းအေနၾကာသြားလုိ႕
ဘာဆက္လုပ္ရမယ္မသိ ျဖစ္ေနၿပီလား။
ငါ့႐ုပ္၊ ငါ့ကမၻာႀကီး၊ ငါ့စၾကာ၀ဠာႀကီး
ျဖစ္တည္ရွိေနတာ
ပ်က္စီးေပ်ာက္ကြယ္သြားတတ္တာ
“ေပ်ာ္စရာႀကီး” လုိ႕တစ္ေယာက္ကဆုိ
“ေၾကကြဲစရာႀကီး”လုိ႕ တစ္ေယာက္ကေျပာ၊
“သံေ၀ဂရ”လုိ႕တစ္ေယာက္ကေဟာ
တစ္ေယာက္တစ္မ်ဳိး
အမ်ဳိးမ်ဳိးေျပာၾကတာ၊ ေဟာၾကတာ
႐ုိေသစြာနားေထာင္လ်က္ပါ။
သဘာ၀တရားမွာ
ရြက္ေဟာင္းေတြ တစ္ခါေႂကြၿပီးတုိင္း
ရြက္သစ္ေတြတစ္ခါ ထြက္လာႏုိင္ခဲ့သလုိ
လူအျဖစ္မွာလည္း ရြက္ေဟာင္းေတြေႂကြၿပီးခဲ့ရင္
ရြက္သစ္ေတြထြက္လာခ်ိန္ဆုိတာ ရွိရမွာေပါ့။ ။

ထြန္းေ၀ျမင့္
*******************************************************
အလွျမင္ရုပ္ပုံ
---------------------- ထြန္းေ၀ျမင့္
ၾကည္လင္လန္းဆန္းေနပုံ ၊ေပ်ာ္ရႊင္တတ္ၾကြေနပုံ
နုနယ္ပ်ိဳမ်စ္တဲ႕အရြယ္မွာ
ကိုယ့္စိတ္ႏွစ္ျဖာ
သစ္လြင္တတ္ၾကြေနပုံ ၊ရယ္ေမာရႊင္ပ်ေနပုံ
ဒီျမင္ကြင္းရုပ္ပုံကေလးက လွပပါတယ္။
ဒၤအလွတရားရုပ္ပုံငယ္
မေပ်ာက္မကြယ္ရွိေနရမယ္ေလ။
ဒီေန႕ ဒီအခ်ိန္အထိပဲ။
အဆိုးေတြလည္း မ်ားတယ္ မဟုတ္လား။
အဖ်က္ေတြလည္း မ်ားတယ္ မဟုတ္လား
အပ်က္ေတြလည္း မ်ာားတယ္ မဟုတ္လား
ဒီေန႕ ဒီအခ်ိန္ထိပဲ။
ယုတ္ေလ်ာ႕မသြားေစနဲ႕
ဒီအလွတရားေလး
အဖူးအငုံ အနုအေထြးမွ
အတင့္အဆန္း ၊ပြင့္လန္းေနပါေစကြယ္။
ထြန္းေ၀ျမင္ ့
**************************************************
သစ္သီးတစ္လုံး
===============
ဒီသစ္သီးဟာအေမမရွိေတာ ့တဲ့သစ္သီး
ဒီသစ္သီးဟာခ်စ္သူမရွိေတာ့တဲ့သစ္သီးလို ့
ေျပာရင္သဒၵါမွန္ႏိုင္ပါ ့မလား..။

ဒီသစ္သီးကအထီးက်န္ျခင္းအေၾကာင္းမေျပာဘူး
ဒီသစ္သီးကဒုကၡအေၾကာင္းမေျပာဘူးလို ့
ေျပာရင္သဒၵါမွန္ႏိုင္ပါ ့မလား...။

ဒီသစ္သီးကအမွန္တရားအမ်ဳိးမ်ဳိးရွိတယ္လို ့
ဒိသစ္သီးကလြင္ ့ေမ်ာျခင္းသီ၀ရီအတိုင္းေနတယ္လို ့
ေျပာရင္သဒၵါမွန္ႏုိင္ပါ ့မလား..။

ခုပဲ...ဒီသစ္သီးကေၾကြက်လာတယ္
လူတစ္ေယာက္ကသစ္သီးေၾကြတာကိုေၾကြတယ္လို ့မေျပာ
ေျမၾကီးကဆဲြငင္တယ္လို ့ေျပာရင္သဒၵါမွန္ႏိုင္ပါ ့မလား....။ ။

ထြန္းေ၀ျမင္ ့

စတိုင္သစ္
ဇြန္.၂၀၀၃
***************************************************************
အပူပို္င္းေဒသ ေႏြရာသီ
===================

ဦးေခါင္းထက္မွာ
ေငြသံေၾကးသံဟာ ျမည္လြန္းလွ
ေလာကဓံတရားက မ်က္ႏွာလုိက္လြန္းလွ
ဒါေၾကာင့္ပဲ
ေႏြဥတု ပက္ၾကားအက္ကုန္တာ …။

ငါ့ရႈေထာင့္မွာ
လမ္းေတြ ေဆြ႕ေဆြ႕ခုန္
အိမ္ေတြ က်ီက်ီက်ာက်ာ
ႏွလုံးသားမ်ား ေျခာက္ခန္း
ေဟာဟိုက
လူ႔ျပည္ကုိ ေကာင္းတယ္ ဆုိးတယ္ မေျပာတဲ့
ရင့္က်က္တဲ့ သစ္ပင္ႀကီးေတာင္
တဖ်စ္ဖ်စ္ျမည္ ၿပိဳလဲတဲ့ ေႏြ…တဲ့။

ရာသီဥတုမွာ လူလြန္႔ကာ
ကုိယ္ကုိယ္ကုိယ္ ယုံၾကည္ကုိးကြယ္စဥ္
ယေန႔ထုံးစံအတုိင္း အစာေရစာေတာင္းတလိမ့္
ႏႈတ္ခမ္း ပိပိရိရိ အိေျႏၵေကာင္းဆဲ
ပူပင္တတ္ေသာေန႔ညထဲ၌
လွ်ာက တစုိစုိ၊ အူက တရမ္းရမ္း
အစာအိမ္ပြက္ေလာရုိက္
ဆာေလာင္ခုိက္အေတြးအေခၚဟာ
ဘ၀ဆုိတာ အမႈန္႔ႀကိတ္စက္ျဖစ္ခဲ့
ဟုတ္ေပရဲ႕
လည္ေခ်ာင္းတုိ႔၊နံရုိးတုိ႔၊အူတုိ႔လည္း
သူ႔ဂုဏ္ရည္နဲ႔သူ ဖီလုိဆုိဖာေတြပါပဲ။

ငါလည္း အပူခံရ
အသက္နဲ႔ထပ္တူ မီးနင္းရ(တကယ့္မီးေတာ့ မဟုတ္)
ထုိက႑မ်ားအျခားမဲ့၌
ေလာကနဲ႔ ထပ္တူက်က်
ကုိယ္စိတ္ႏွစ္ပါးနဲ႔ ထပ္တူက်က်
အဆုပ္ထဲက ေလ၀င္ေလထြက္နဲ႔ ထပ္တူက်တဲ့
ဘ၀အဓိပၸာယ္ကုိ လႊင့္ထုတ္
အပူထဲမွာ အေအးရွာရင္း
ထုိးထုိးေထာင္ေထာင္ေရႊ႕လ်ား
အာရုံေျခာက္ပါး
ထူးထူးျခားျခား ၾကြခ်ီေတာ္မူခဲ့ၿပီ။

ေႏြရယ္ ပူစမ္းပါ့
ငါဟာ ငရဲမွလာသူလုိ႔ တြက္ထားပါ့မယ္
ဦးေခါင္းမ်ား ေသးငယ္ႀကံဳလွီမသြားဖုိ႔ပဲ
အေရးႀကီးတယ္
လမ္းေလွ်ာက္ရင္ေတာ့
ေက်ာက္ေခတ္လူသားနဲ႔ တူေနမလားပဲ။

ေနလုံး ငုတ္လွ်ိဳးသြားေလၿပီ
ဟုိတုန္းကလုိပဲ ပိေတာက္ေတြ ေရႊရည္လူးခဲ့ေပါ့
ဒီေႏြထဲအေကာင္းပကတိ ငါ အဖတ္တင္ေနဆဲ
မိတ္ေဆြမ်ား ေစာင့္စားသူမ်ားထံ စာျပန္ၿမဲ
အသက္ တရိပ္ရိပ္ ႀကီးၿမဲႀကီးကာ
ကုိယ့္ကုိယ္ကုိယ္လည္း အရင္ကထက္ေမွ်ာ္လင့္ၿမဲ။ ။

ထြန္းေ၀ျမင့္
*************************************************************
တ၀ဲလည္လည္
================
ညက တစ္ညလုံး ဘဲဥအစ ရွာမရသလုိ
ညက တစ္ညလုံး ေလာကႀကီးရဲ႕အစကုိ ရွာလုိ႔မရ
ဒါေပမယ့္ တစ္စုံတစ္ေယာက္ဟာေပါ့ေလ
သစၥာတရားရွာသူ အဓိပၸာယ္ ေပါက္ေနေတာ့
အက္တမ္ကုိ ခြဲစိပ္သလုိမ်ိဳးေပါ့
ႏ်ဴကလိယပ္စ္ အထိ ရွာေဖြရန္ အေၾကာင္း ရွိပါတယ္။

`လူသစ္ စိတ္သစ္ပါဗ်ာ´
ခ်ီလုိက္ပုံကေတာ့ အိမ္က ေခြးအတုိင္းပဲ
အမိအရ ခ်ီလာပါၿပီ။ အရုိးေတြျဖစ္ေနရင္ ရယ္ခ်င္တယ္။

ေလာကဓံတရားဟာ ညက အိပ္ေရးပ်က္
ဒီေန႔မနက္ အလုပ္ကုိမွ သြားႏိုင္ပါ့မလား။
အရာရာ အဆုိးျမင္တတ္တဲ့ဥာဥ္ကုိ မႀကိဳက္ဘူး။
စိတ္ကူးမ်ား၊အစာေရစာမ်ားနဲ႔အတူ
မုိးစင္စင္လင္းမွ မုိးစုပ္စုပ္ ခ်ဳပ္သည့္တုိင္
နိစၥဓူ၀ လႈပ္ရွားရုန္းၾကြေရြ႕လ်ား
လူသားမ်ိဳးဆက္မ်ား တစ္ဆက္ၿပီး တစ္ဆက္ စြဲထင္
ေမြးဖြား ရွင္သန္ ေပါက္ပြား တုိးတက္(တုိးတက္)
သူက (တုိးတက္)ကုိ ေဆြးေႏြးလုိဟန္ တူရဲ႕ ။

လမ္းေပၚမွာ ေရာင္စုံကားေတြ တေ၀ါေ၀ါ
လမ္းတစ္ဖက္မွာ အပန္းေျဖပန္းၿခံ
ပန္းၿခံထဲမွာ ငါ ထုိင္ေနတယ္ ထင္ရဲ႕။အေတြး မ်ားမ်ား၊ပြပြ။
ငါ့သြားေတြက ပန္းသီးတစ္လုံးကုိ ၀ါးလုိ႔
နီရဲရဲ အရည္ရႊန္းရႊန္း ခ်ိဳျမ
ကမာၻလႊဲရင္ ဘယ္ၿဂိဳဟ္မွာ မရွိခဲ့ဘူးထင္တယ္။
တစ္စုံတရာရဲ႕ အထူးျပဳလုပ္ခ်က္၊
လူဆုိတာကေတာ့ အထူျပဳလုပ္ခ်က္ေပါင္းမ်ားစြာနဲ႔
ဟုတ္ပါၿပီ၊ေသခ်ာပါတယ္၊ေကာင္းလွခ်ည့္ ။
နာရီၾကည့္ေတာ့ ေမွာင္ရီပ်ိဳးစ ေျခာက္နာရီ
(ငါဟာေလ)လူ႕ေလာကရဲ႕အလယ္ဗဟုိမွာ
စိတ္ေရာကုိယ္ပါ က်ေရာက္ေနေပါ့။
ဆုိက္ဆုိက္ၿမိဳက္ၿမိဳက္ ။ ။

ထြန္းေ၀ျမင့္
ဟန္သစ္မဂၢဇင္း ၊ အမွတ္(၆၄)
ေအာက္တုိဘာလ၊၁၉၉၅
*************************************************************
ကႏၱာရ သစ္ပင္
_________
ကႏၱာရ ထဲမွာ
႐ွင္သန္ႏိုင္စြမ္း႐ွိတယ္။
ကႏၱာရ ထဲမွာ
ေပ်ာ္ရႊင္ႏိုင္စြမ္း႐ွိတယ္။
ကႏၱာရ ထဲမွာ
ႏွစ္ေပါင္းတစ္ရာ ႏွစ္ရာ သံုးရာ
သက္တန္း႐ွည္ၾကာေနႏိုင္တယ္။
ထြန္းေ၀ျမင့္

****************************************************************************

အားလပ္ခ်ိန္
_________
အားလပ္ခ်ိန္မွာ
အပ်င္းႀကီးၿပီးအိပ္ရာထဲလွဲဖို႔
အခြင့္အေရး႐ွိရဲ႕လား။
အားလပ္ခ်ိန္မွာ
စာဖတ္ခ်င္ဖတ္ တီဗြီၾကည့္ခ်င္ၾကည့္
ေရာက္တတ္ရာရာ စကားေတြေျပာဖို႔
အခြင့္အေရး႐ွိရဲ႕လား။
အားလပ္ခ်ိန္ မွာ
လမ္းေလွ်ာက္ မလား
ပန္းျခံထဲထိုင္ၿပီးေငးမလား
အိမ္ထဲမွာပဲ တစ္ေယာက္တည္း
အေတြးကမၻာထဲ၀ဲလည္ေနမလား
အခြင့္အေရး႐ွိရဲ႕လား။
ကမၻာစစ္ကာလေတြတုန္းက
လူေတြ တင္းမာေနတဲ့ စိတ္ေတြကို
ေျပေလ်ာ့ေစဖို႔
ဘယ္လိုမ်ားၾကံေဆာင္ခဲ့ၾကပါလိမ့္။ ။
ထြန္းေ၀ျမင့္
************************************************
လူတစ္ဦးတစ္ေယာက္
===============
ေလကို႐ွဴ လိုက္ ထုတ္လိုက္
ငိုက္ျမည္းလို္က္ မ်က္စိက်ယ္လာလိုက္
ေလာဘ ေဒါသ ေမာဟ မ်ားသူေတြကမ်ားၿပီး
ဒီလိုလူေတြကို ထိန္းသူေတြကထိန္းၾကတယ္။
ေနရာတိုင္းမွာ စိတ္ေရာဂါေ၀ဒနာ႐ွင္ေတြ႐ွိသလို
စိတ္ေရာဂါသည္ေတြကို ထိန္းသူေတြကထိန္းၾက။
ကမာၻေျမႀကီးေပၚမွာ
စစ္မက္နဲ႔သဘာ၀ေဘးဒဏ္႐ွိတယ္။
ထို႔အျပင္ မည္သူမဆို
႐ုတ္တရက္ အသက္႐ွဴ တာရပ္သြားတတ္တယ္။
မတည္မၿငိမ္ မေသမခ်ာ မေရမရာ
က်ဘမ္းျဖစ္စဥ္ေတြၾကားကပဲ
လူတစ္ဦးတစ္ေယာက္ကေတာျဖင့္
အလင္းေရာင္ အသစ္တစ္ခုခုကို
႐ွာေဖြေတြ႔႐ွိ ေဖာ္ထုတ္ႏိုင္ခ့ဲတာပါပဲ။
ထြန္းေ၀ျမင့္
႐ုပ္႐ွင္ေတးကဗ်ာ မဂၢဇင္း
************************
အလွည့္
။ ။ ။ ။
(၁)
သူေသသြားေတာ့
သူ႔အေလာင္းနံေဘးမွာ
ရိႈက္ႀကီးတငင္ငိုေႂကြးေနသူကတစ္ေယာက္
၀မ္းသာအားရျဖစ္ေနသူကတစ္ေယာက္
(၂)
ရိႈက္ႀကီးတငင္ငိုေႂကြးသူ ေသဆံုးသြားျပန္ေတာ့
သူ႔အေလာင္းနံေဘးမွာ
ရိႈက္ႀကီးတငင္ငိုေႂကြးေနသူကတစ္ေယာက္
၀မ္းသာအားရျဖစ္ေနသူကတစ္ေယာက္
(၃)
၀မ္းသာအားရျဖစ္ေနသူ ေသဆံုးသြားျပန္ေတာ့
သူ႔အေလာင္းနံေဘးမွာ
ရိႈက္ႀကီးတငင္ငိုေႂကြးေနသူကတစ္ေယာက္
၀မ္းသာအားရျဖစ္ေနသူကတစ္ေယာက္။ ။
ထြန္းေ၀ျမင့္
**************************************
သင့္ဘဝအေတြ႕အၾကံဳ
===============
ငါ့နာမည္ငါ
အရသာေတြ႔လိုက္ ေမ့ေနလိုက္
ယေန႔ဆိုက္ေရာက္လာတယ္
မေန႔တုန္းက ငါ မဟုတ္တဲ့ငါ ဆိုက္လာတာေပါ့
လူ႔ဘဝဇာတ္လမ္းေတာ့ ကုန္ခဲ့ၿပီ
ငါဘယ္ပံုခံစားေနရသလဲ
ေျပာရမယ္ဆိုရင္ ဒါက ဒီလိုရိွပါတယ္
႐ုပ္ကိုတဲ့ခင္ခဲ့တယ္
မင္းတို႔ရဲ႕ေပါ့ဆမႈေၾကာင့္
ေဈးေပါသြားရတဲ့ လူ႔ဘဝ
အက်နာျမည္ဟည္း
ဣေျႏၵႀကီးလိုက္ ဖ်တ္ဖ်တ္လူးလိုက္
ကမ႓ာဦး အစကေန
ကမ႓ာဆံုးတိုင္ ေနထိုင္ပံုမ်ားနဲ႔ ငါေနခဲ့တယ္
ေနရတာ
မေပ်ာ္ဘူးေျပာလိုက္၊ေပ်ာ္တယ္ေျပာလိုက္
အေမာတလွည့္၊ေတြေဝတစ္လွည့္၊ ငန္က်ိက်ိ
ပန္းပြင့္မ်ား၊သံမဏီ၊မေကာင္းမႈနဲ႔ ဒႆန
အားလံုး သူ႔အရိွန္နဲ႔သူဖံြ႔ထြား
သစၥာသည္သာ အလွတရား
လမ္းၾကားထဲမွ ထြက္လာေသာအသံၾကားရ
၎စကားကစၿပီး လူစိတ္ဝင္ခဲ့တာေပါ့။...။
ေတးကဗ်ာ၊၁၉၉၀၊ ဩဂုတ္
(ထြန္းေဝျမင့္)

**********************************************************
ခက္သားပဲ
_________________
`ေနေကာင္းရဲ႕လား။´
ေနေကာင္းပါတယ္၊ ဒီလိုပါပဲ
ေခါင္းမကိုက္ေသးခင္၊ ျခင္မကိုက္ေသးခင္
ငါ ခင္တြယ္ခဲ့တဲ့ဘဝ (ဟုတ္ၿပီ)
ငါ အႀကိမ္ႀကိမ္ၾကည့္တဲ့မွန္ (ဟုတ္ၿပီ)
ပိုၿပီး ၾကည္လင္ရန္ ဖုန္သုတ္ရတာေပါ့။
မေန႔က မဟုတ္ေတာ့တဲ့ကမ႓ာ
မႏွစ္က မဟုတ္ေတာ့တဲ့ကမ႓ာ
ၿပီးခဲ့တဲ့ရာစုမဟုတ္ေတာ့တဲ့ကမ႓ာ
ဒီကေန႔. မိုးစက္ေတြ၊ သစ္ရြက္ေတြ
ဒီကေန႔. အင္တာနက္...
ဒီကေန႔. ညစ္ညမ္းမႈေတြ၊ အမိႈက္ေတြ
အလွသစၥာေတြ၊ မလွတဲ့သစၥာေတြ
အဖန္တလဲလဲ အႀကိမ္ႀကိမ္အခါခါ
ကိုယ့္ကိုယ္ကို အမိႈက္လဲွသလိုလဲွၿပီး
ကိုယ့္ကိုယ္ကို ရြက္သစ္လဲသလိုလဲ...ဆိုလား။
ကမ႓ာႀကီးရဲ႕ သက္တမ္းနဲ႔အမ်ွ
လူေတြ ဒီလိုေနခဲ့ၾကတာပဲ ေျပာမလို႔(စဥ္းစားတုန္း)
ကိုယ့္ဘဝေတြနဲ႔ ကိုယ္ ဆိုေတာ့လည္း ခက္သားပဲ။...။
စတိုင္သစ္၊၂၀၁၄ေထာင္၊ဇန္နဝါရီ
(ထြန္းေဝျမင့္)

**************************************************
ကၽြန္ေတာ္မသိဘူး
===============
ေလ.............ဘာေၾကာင့္ ေလျဖစ္ေနတာပါလိမ့္
ေရ...............ဘာၾကာင့္ ေရျဖစ္ေနတာပါလိမ့္
ေျမ...............ဘာေၾကာင့္ ေျမျဖစ္ေနတာပါလိမ့္
မီး.................ဘာေၾကာင့္ မီးျဖစ္ေနတာပါလိမ့္
ခ်စ္သူေရ ဘာေၾကာင့္ မင္းျဖစ္ေနတာပါလိမ့္
သူမက.......ေလရႈတယ္ ၊ပညာသင္တယ္
ငါးမ်ွားတယ္ ၊မုန္႕လုပ္တယ္ ၊ သစ္ပင္စိုက္တယ္။
သစ္သီးေတြ ျပြတ္သိပ္၀င္းမွည့္ေနတဲ႕လရာသီ
ေရႊေရာင္ေန႕၊ ေလေျပေလညင္း၊ေ၀့၀ိုိက္ေျပးလႊား
စကၠန္႕တံကေလး တခ်က္ခ်က္ လည္သံပီသ
သူမကို ကၽြန္ေတာ္ ခ်စ္မိခဲ႕ျပီ။
ျဖစ္တည္ေနျခင္းဟာ မွန္သလား မွားသလား
ကၽြန္ေတာ္မသိ။ သိစရာလည္း မလိုအပ္ေတာ့ပါ။........။
ထြန္းေ၀ျမင့္
*******************************************
အခ်ိန္ကာလတစ္ေလွ်ာက္ လိုအပ္သည္မ်ား
========================
တစ္စကၠန္႔ၿပီးမွ တစ္စကၠန္႔
တစ္ႏွစ္ၿပီးမွ တစ္ႏွစ္
တျဖည္းျဖည္းမွ အသက္ႀကီးလာတာပါ။
ေအးေအးေဆးေဆး သမ္းေဝႏိုင္ခြင့္ရိွတယ္။
ဒီေန႔အထိ ပါးစပ္လႈပ္ႏိုင္ေသးတယ္။
ေျခလက္အဂၤ ါလႈပ္ႏိုင္ေသးတယ္။
ကိုယ့္ကိုယ္ကို သတိလက္လြတ္
ဘာလို႔ထင္တယ္၊ ညာလို႔ထင္တယ္
ထင္ႏိုင္အားရိွပါေသးတယ္။
ေနထိုင္မေကာင္းတဲ့ရက္ေတြမွာ
စကားမေျပာခ်င္ မလႈပ္ခ်င္
မထိုင္ခ်င္ မထခ်င္
အိပ္ရာထဲ လဲေလ်ာင္းေနရတဲ့ ရက္ေတြမွာ
ဟိုဝါဒ ဒီဝါဒကို ယံုၾကည္ဖို႔ထက္
ေနသာထိုင္သာရိွႏိုင္ဖို႔ ေတာင့္တရ မဟုတ္လား။
ဘဝဟူသည္
တိုသည္လည္းမဟုတ္ ရွည္သည္လည္းမဟုတ္ပါဘဲနွင့္
လူေတြအစြဲႀကီးပံု
အယူဝါဒေတြထဲ ဝင္ေရာက္သြားပံုကို
မွန္ၾကည့္သလို ျပန္ၾကည့္ဖို႔ ဘာေၾကာင့္ေမ့ေလ်ာ့ေနပါလိမ့္။
ငါလည္း တျဖည္းျဖည္းမွ အသက္ႀကီးလာတာပါ။
အခု အသက္ႀကီးေနပါၿပီ။
အျပည့္အဝ သမ္းေဝႏိုင္ခဲ့သလို
အျပည့္အဝ ငိုေႂကြးခဲ့ၿပီးၿပီ။
အျပည့္အဝ ဥာဏ္ပညာဆိုတာ ရိွႏိုင္ပါ့မလား။
အျပည့္အဝ ရယ္ေမာႏိုင္ဖို႔ေတာ့ အေရးႀကီးခဲ့တယ္။
ထြန္းေဝျမင့္